Χαμένα χρόνια ήταν τα δύο που πέρασαν και όχι τα δύο που έρχονται...

Πλέον απομένουν τα τυπικά. Οι ουσιαστικές εξελίξεις δρομολογήθηκαν στη χθεσινή Γενική Συνέλευση όπου πείστηκαν και οι πλέον... άπιστοι. Με καθαρές κουβέντες, όπως έπρεπε να γίνει, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της αναγέννησης της ΑΕΚ από τις στάχτες της. Η «πολυτέλεια» για παρατάσεις και χρονοτριβές άλλωστε δεν υπήρχε.

Το «αύριο» δεν μπορεί να περιμένει, ειδικά όταν πρόκειται για ένα «αύριο» με ξεκάθαρη προοπτική. Θα είναι οπωσδήποτε πρωτόγνωρο αυτό που μας περιμένει αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι πιο σκληρό από αυτό που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, με την ΑΕΚ κομπάρσο και καρπαζοεισπράκτορα και με τον κόσμο της να πίνει αμέτρητα φαρμάκια.

Η ΑΕΚ δεν θα πάει ποτέ ξανά στο Φάληρο για να χάσει με λίγα γκολ, δεν θα φάει ποτέ ξανά «εξάρα», δεν θα χάσει ποτέ ξανά στην έδρα της από τον οιονδήποτε Ολυμπιακό, είτε του Πειραιά, είτε του Βόλου με 4-0. Γιατί, σας τα θυμίζω; Επειδή δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε ποτέ.

Πρέπει να τα ξεπεράσουμε και θα το κάνουμε, αλλά όχι να τα ξεχάσουμε. Και για να κάνουμε τις συγκρίσεις προκειμένου να αντιληφθούμε τι είναι τελικά πιο σκληρό. Αυτά που περάσαμε από τότε που οι αμέτοχοι άρχισαν να πηδάνε ένας ένας από το «καράβι», αφήνοντας το εν τέλει να βουλιάξει ή αυτό που θα περάσουμε για την ερχόμενη διετία;

Ο κόσμος της ΑΕΚ έχει ήδη απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Το ξέρουμε καλά κι εμείς που αφουγκραζόμαστε το γενικότερο κλίμα από τα δεκάδες τηλεφωνήματα που δεχόμαστε καθημερινά από εσάς. Όχι, δεν θα είναι μια χαμένη χρονιά.

Χαμένες ήταν αυτές που πέρασαν, ειδικά την τελευταία διετία. Κανένα χρονικό διάστημα στο οποίο κάτι χτίζεται, κάτι αναδημιουργείται, κάτι αναγεννάται, δεν μπορεί ποτέ να θεωρηθεί χαμένο.

Ξεκινά μια περίοδος στην οποία η ΑΕΚ θα μετρήσει φίλους. Για να το θέσω ακόμα πιο σωστά, ξεκινά μια περίοδος στην οποία θα φανούν οι φίλοι. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι εδώ.

Αυτό που ήθελε, που ζητούσε και που ονειρευόταν, εδώ και μια δεκαετία, η πλειοψηφία των «Ενωσιτών» και που όσο περνούσαν τα χρόνια μετατράπηκε σε συντριπτική πλειοψηφία, έγινε.

Ο άνθρωπος που πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα της ΑΕΚ και που θα πάρει και τα επόμενα, βγήκε επιτέλους μπροστά. Κι έχει έναν ολόκληρο λαό στο πλευρό του, ακόμα κι αυτούς που δεν άνηκαν στην πλειοψηφία. Σε αυτή τη συστράτευση άλλωστε δεν περισσεύει κανείς.

Όλοι έχουμε συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλά οφείλουμε όλοι να τις παραμερίσουμε. Με όποιον θα προσφέρει έργο στην ΑΕΚ, θα είμαστε μαζί του. Με όποιον θα είναι χρήσιμος για την ΑΕΚ, θα είμαστε μαζί του. Με όποιον θα βάζει λεφτά και δεν θα πηγαίνει στις Γενικές Συνελεύσεις απλά για να πει την... μακακία του, θα είμαστε μαζί του.

Όλα δείχνουν ότι εκτός συγκλονιστικότατου απροόπτου, η ΑΕΚ για την επόμενη διετία θα έχει έδρα το «Παλατάκι» του Ελληνικού. Δεν πρέπει να υπάρξει ματς, στο οποίο θα υπάρξει έστω και μια θέση αδειανή. Υπήρξε μια μεγάλη μερίδα των φιλάθλων της «Ένωσης» που απείχε από το γήπεδο τα τελευταία χρόνια, αντιδρώντας με αυτό τον τρόπο, στους μετόχους και στις διοικήσεις που πέρασαν από την ΠΑΕ.

Έγραψα επανειλημμένα ότι αυτό δεν σήμαινε σε καμία περίπτωση πως ήταν λιγότερο ΑΕΚτζήδες από όσους πήγαιναν στο γήπεδο, κι ας με έβρισκε εκ διαμέτρου αντίθετο, η φιλοσοφία της αποχής.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι τώρα θα επιστρέψουν στην ΑΕΚ που ήθελαν και που ζητούσαν. Το συνδεσμιακό κίνημα της ΑΕΚ θα διαδραματίσει μεγάλο ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση.

Είμαι πεπεισμένος ότι οι επικεφαλής των συνδέσμων σε όλη την Ελλάδα, θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και όπως μόνο αυτοί ξέρουν, θα οργανώσουν με κάθε λεπτομέρεια τους τρόπους στήριξης της ομάδας.

Το μεγαλείο του κόσμου της ΑΕΚ δεν θα το μάθουμε τώρα.

Απλά, στις άγνωστες καταστάσεις που θα ζήσουμε για δύο σεζόν, αυτό το μεγαλείο θα λάμψει ακόμα περισσότερο, όχι μόνο στο Ελληνικό αλλά σε όποιο γήπεδο κι αν αγωνίζεται η ομάδα. Η ιαχή «ΑΕΚ, ΑΕΚ, ΑΕΚ» θα τραντάξει κάθε γειτονιά.

Διάβασα σε ένα σχόλιο καλού φίλου και συναδέλφου, στα πολλά ορθά που έγραψε μεταξύ άλλων, ότι η ΑΕΚ θα πρέπει να φορά αποκλειστικά μαύρη εμφάνιση (χωρίς κίτρινο) ως ένδειξη πένθους μέχρι την επιστροφή της στην Σούπερ Λίγκα.

Διαφωνώ κατηγορηματικά. Η ΑΕΚ ανέβηκε τον Γολγοθά της και σταυρώθηκε στο Περιστέρι, τη μαύρη βραδιά του αγωνιστικού υποβιβασμού.

Από τη μέρα που βγήκε μπροστά όμως ο Δημήτρης Μελισσανίδης, η ΑΕΚ έχει περάσει στη διαδικασία της Ανάστασης. Όχι μόνο της αγωνιστικής αλλά σε όλα τα επίπεδα. Και στην Ανάσταση, φοράμε όλοι τα καλά μας. Έτσι και η ΑΕΚ θα φορέσει την πιο καλή της εμφάνιση, την κιτρινόμαυρη.

Ο Μελισσανίδης εγγυάται τα πάντα αλλά δεν μπορεί μόνος του. Θέλει στο πλευρό του, τον γίγαντα λαό της «Ένωσης». Μαζί θα αναστήσουν την ΑΕΚ, μαζί θα μεγαλουργήσουν, μαζί θα εκδικηθούν, μαζί θα γράψουν ιστορία. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω...