Καράμπελας: Μου λείπει η ΑΕΚ

Με νοσταλγία μιλάει για την ΑΕΚ ο Νίκος Καράμπελας, σε μία εξαιρετική συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta.gr. Ο πρώην αμυντικός της ΑΕΚ και νυν της Λεβάντε, τόνισε ότι του λείπει η Ένωση, ότι αυτή την ομάδα έζησε τις καλύτερες και πιο όμορφες στιγμές του, ενώ αναφέρεται για τον κόσμο, την τώρα κατάσταση στην ομάδα και τα προβλήματά της. Αναλυτικά η συνέντευξη Καράμπελα και αρχικά όσα λέει για την ΑΕΚ:

Σου λείπει καθόλου η ΑΕΚ;
«Ναι, αρκετά. Παρά τα τόσα άσχημα είναι φορές που την αναπολώ εκείνη την περίοδο. Μου λείπουν τα αποδυτήρια που είχαμε. Οι άνθρωποι, ο φροντιστής, ο Γεωργέας, ο Λύμπε, ο Δέλλας, ο Καφές, ο Λαγός. Ημασταν πραγματικά μία οικογένεια. Και μπορεί η ομάδα να περνούσε δύσκολες καταστάσεις, αλλά αλήθεια είναι πως σαν παρέα ήμασταν δεμένοι και περνούσαμε καλά.»

Ποια ήταν τα άσχημα;
«Ηταν τρομερά δύσκολες οι συνθήκες στην ομάδα. Ποιο δύσκολες απ' ότι καν μπορείτε να φανταστείτε. Αν και μάλλον ήταν καλύτερα απ' ότι τώρα που βρίσκεται σε τραγικό σημείο για το όνομα και την ιστορία της. Για περίπου έναν χρόνο έπαιζα χωρίς να έχω πάρει ούτε ένα ευρώ. Βέβαια η ομάδα στο τέλος με βοήθησε να φύγω και αυτό της το χρωστάω.»

Στην ΑΕΚ έλεγαν τότε: «Ελα μωρέ που πάμε με τον Καράμπελα;» Οι ίδιοι είναι που σε αναπολούν. Είναι τελικά αχάριστοι ποδοσφαιρικά οι Ελληνες;
«Σίγουρα τότε με στεναχωρούσε που άκουγα τέτοια σχόλια. Δεν μου περνούσε απαρατήρητο και με στεναχωρούσε αρκετά. Το ότι τώρα τους λείπω επειδή η ομάδα δεν έχει τόσο καλό ρόστερ, δεν μου προσφέρει κάποια χαρά. Δεν ήμουν ο πρώτος ούτε θα είμαι ο τελευταίος που βιώνει κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω εάν οι Ελληνες είναι αχάριστοι, αλλά εγώ σίγουρα έδινα πάντα ό,τι είχα μέσα στο γήπεδο»

Μήπως τότε πλήρωσες εσύ και κάποιοι άλλοι το ότι σας έφερε στην ομάδα ο Μπάγεβιτς που είχε κόντρα μεγάλη μερίδα των οπαδών;
«Εννοείται. Οταν αποτελείς επιλογή του προπονητή και κάτι δεν πάει καλά με εκείνον, το πληρώνεις και εσύ. Ο κόσμος τα είχε με τον προπονητή και έβριζε κι εμάς. Για τα ελληνικά δεδομένα το θεωρώ λογικό.»

Ποιο είναι το λάθος στη νοοτροπία του Ελληνα οπαδού;
«Το θέμα όμως είναι να μην παρασύρεσαι από τη μάζα. Να έχεις κρίση και να μπορείς να διαχωρίσεις τις καταστάσεις και αυτό στην ΑΕΚ δεν συνέβαινε. Τότε απαξίωναν τα πάντα. Τη μία μέρα ήσουν Θεός και την άλλη σε έβριζαν. Αυτό ήταν το πιο άσχημο απ' όλα και συμβαίνει μάλλον παντού. Πρόκειται για ξεκάθαρη μιζέρια. Δεν είπα ποτέ ότι ήμουν ο τέλειος ποδοσφαιριστής, αλλά η προσπάθεια μου ήταν ολοφάνερη. Ποτέ δεν κορόιδεψα, αλλά δεν το εκτίμησαν.»

Πιστεύεις ότι στο φινάλε η ΑΕΚ θα κινδυνέψει;
«Δεν θέλω να περνάει από το μυαλό μου ούτε καν σαν σκέψη. Όχι, δεν το πιστεύω και δεν θέλω να δω να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Νομίζω δεν το θέλουν ούτε καν οι αντίπαλοι της. Δεν μπορεί κανένας να φανταστεί το ελληνικό πρωτάθλημα χωρίς την ΑΕΚ. Όχι, δεν θα πέσει, με τίποτα!»

Εσύ τι ομάδα υποστηρίζεις;
«Θα ακουστεί παράξενο, αλλά δεν είμαι με καμία μεγάλη ομάδα. Υποστηρίζω τον Πανηλειακό. Όταν μεγάλωνα στον Πύργο, είχαμε σούπερ ομάδα με τον Τζόρτζεβιτς, τον Γιαννακόπουλο και γαλουχήθηκα γηπεδικά με την ομάδα της πόλης μου.»

Τελικά που έχεις περάσει πιο καλά στην καριέρα σου;
«Στην ΑΕΚ! Οσο δύσκολα και αν ήταν τα πράγματα, απόλαυσα τον κόσμο της, το ότι κάποτε ήμασταν πολύ ανταγωνιστικοί εντός γηπέδου και το Κύπελλο που κατακτήσαμε. Ηταν πραγματικά μία φανταστική στιγμή.»

Τι εικόνα σου έχει μείνει από εκείνον τον τελικό;
«Τι να πω. Από τη μία χαρά και από την άλλη απογοήτευση. Μία τόσο μεγάλη επιτυχία και ο κόσμος να εισβάλλει στο γήπεδο. Δεν είχε καν ολοκληρωθεί ο αγωνιστικός χρόνος. Δεν μας άφησαν να το απολαύσουμε. Εμένα για να καταλάβετε, μου έκλεψαν το μετάλλιο όταν κάναμε το γύρο του θριάμβου. Εγώ έπαιξα, τα έδωσα όλα και ένας οπαδός της δικιάς μου ομάδας μου το πήρε. Αυτό κι αν είναι ανήκουστο. Μόνο σαν γιορτή δεν το θυμάμαι.»

Τι είναι αυτό που κάνει διαφορετικό τον Ισπανό οπαδό;
«Ο Ισπανός δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Εδώ κάθονται μαζί οι αντίπαλοι στην ίδια εξέδρα. Για να καταλάβετε, εδώ στο γήπεδο μας κυματίζουν οι σημαίες απ' όλες τις ομάδες της Πριμέρα (όντως απέναντι από τα επίσημα). Υπήρχε ποτέ περίπτωση αυτό να γινόταν στο Καραϊσκάκης ή στην Τούμπα; Μακάρι κάποια μέρα να γίνουμε κι εμείς έτσι. Μέχρι τότε ελπίζω να μην έχω επιστρέψει... !»

Τώρα που βγήκες εκτός Ελλάδας, σκοπεύεις να γίνεις «λεγεωνάριος;
«Στόχος μου είναι μείνω στο εξωτερικό όσο το δυνατόν περισσότερο μπορώ. Πρώτων θέλω να ζήσω πολλά ωραία ποδοσφαιρικά πράγματα και δεύτερον στην Ελλάδα τα δεδομένα δεν είναι καθόλου καλά πλέον από οικονομικής άποψης και εγώ δεν θα παίζω μπάλα για όλη μου τη ζωή. Εάν εξαιρέσεις τον Ολυμπιακό και τώρα τελευταία και τον ΠΑΟΚ, όλες οι άλλες ομάδες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Αυτό που κάνουν είναι στηρίζονται στους πιτσιρικάδες και να διώχνουν τα μεγάλα συμβόλαια.»

Ένα επαγγελματικό όνειρο;
«Να πάω στο Μουντιάλ της Βραζιλίας!»

Με αφορμή το τελευταίο κύμα (Τοροσίδης, Σπυρόπουλος, Χριστοδουλόπουλος), πρέπει οι καλοί Ελληνες να μεταναστεύσουν;
«Πιστεύω πως έκαναν την καλύτερη επιλογή να φύγουν. Για παράδειγμα ο Τοροσίδης. Βρισκόταν στον Ολυμπιακό, την καλύτερη ομάδα της χώρας, αλλά πλέον δεν είχε κάποιον να ανταγωνιστεί. Επομένως έστω και ακούσια έχανε τα κίνητρα του για να βελτιωθεί. Το ότι πήγε σε μία ομάδα όπως η Ρόμα, είναι πραγματικά όνειρο. Εγώ λέω πως άργησε κιόλας να το κάνει. Θα ζήσει το ποδόσφαιρο από μία άλλη οπτική γωνία και θα γίνει ακόμα καλύτερος.»

Τι σκέφτηκες όταν είδες τον αντίπαλο στην Ευρώπη;
«Με χαροποίησε το ότι κληρωθήκαμε με τον Ολυμπιακό. Συμβαίνει να αισθάνεσαι έτσι όταν αγωνίζεσαι εκτός Ελλάδας και επιστρέφεις με αυτό τον τρόπο ποδοσφαιρικά στην χώρα σου.»

Φαντάζομαι σε ρώτησαν σχετικά όλοι...
«Με του έγινε η κλήρωση έπεσαν όλοι πάνω μου και με ρωτούσαν για τα πάντα. Πριν μάλιστα βάζαμε και στοιχήματα και εγώ κέρδισα, γιατί έλεγα για πλάκα ότι θα πέσουμε με τον Ολυμπιακό. Αυτό που είπα στα παιδιά, είναι ότι ο Ολυμπιακός είναι πολύ επικίνδυνος και διαθέτει ορισμένους παικταράδες. Ειδικά από τη μέση και μπροστά είναι πραγματικά φωτιά.»

Τι αίσθηση έχουν οι Ισπανοί για τον Ολυμπιακό;
«Οι Ισπανοί τον σέβονται πολύ. Δεν σκέφτονται π.χ. ότι παίζουν με τους άμπαλους Ελληνες. Τα δεδομένα που έχουμε εδώ και το πώς μετρούν τα πράγματα έχουν ως εξής. Εχουν απέναντι τους έναν σχεδόν ισόβιο πρωταθλητή που και φέτος είναι πρώτος και αήττητος. Στο Τσάμπιονς Λιγκ έκανε πολύ καλή πορεία και μεγάλες νίκες. Είναι μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα με αρκετούς ξένους και Ελληνες διεθνείς. Αλλωστε μην ξεχνάμε πως η Λεβάντε είναι πρωτάρα στην Ευρώπη. Από την άλλη πάλι θα μπορούσε να μας τύχει κάποιο μεγαθήριο όπως η Ιντερ ή η Λίβερπουλ. Οπότε δεν γκρίνιαξε και κανείς για το αποτέλεσμα της κλήρωσης.»

Που οφείλεται η επιτυχία της Λεβάντε;
«Η ομάδα βασίζεται στο σύνολο. Δεν έχει κάποιον που να ξεχωρίζει πολύ από τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει καμία βεντέτα ούτε κλίκες. Δυναμισμός, αυτοθυσία και το να τα δίνεις όλα. Είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Αυτό νομίζω είναι το μυστικό της.»

Ισχύει αυτό που γράφεται στην Ελλάδα ότι η Λεβάντε είναι μία κλασική ομάδα αντεπιθέσεων;
«Θα έλεγα ότι ο τρόπος που παίζουμε είναι αυτός που θα έπρεπε για μία μικρή ομάδα στο ισπανικό πρωτάθλημα που έχει πολύ μεγάλους αντιπάλους. Για παράδειγμα δεν μπορείς να χτυπήσεις στα ίσια τη Ρεάλ, τη Μπάρτσα, την Ατλέτικο. Οπότε κατά κάποιο τρόπο ισχύει, το παιχνίδι μας πηγαίνει προς τα εκεί. Θέλουμε να έχουμε πολύ σφικτή άμυνα και να τρέχουμε γρήγορα στην αντεπίθεση, επειδή εκτός των άλλων έχουμε τρομερή ταχύτητα μπροστά.»

Με βάση αυτό το στιλ παιχνιδιού, τι θα κάνετε τώρα που το πρώτο ματς είναι στην έδρας σας και θέλετε αποτέλεσμα;
«Η ομάδα έχει δείξει πως ξέρει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες. Ότι μπορεί να πρεσάρει, κάνει παιχνίδι. Μην ξεχνάμε ότι εδώ πέρα έχουμε ηττηθεί μόνο από τη Ρεάλ και από τη Μπαρτσελόνα και ούτε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια έχουμε χάσει.»

Στη Λεβάντε πως είναι οι παρέα εντός ομάδας. Υπάρχει δέσιμο ή είναι εντελώς επαγγελματικά;
«Όχι, σε καμία περίπτωση το δεύτερο. Οι Ισπανοί είναι μεσογειακός λαός και αν είδες και στην προπόνηση υπάρχει χαβαλές. Από τη στιγμή όμως που ξεκινάει η προπόνηση η σοβαρή, είναι επαγγελματίες. Μέσα στα αποδυτήρια όμως δεν φαντάζεστε τι γίνεται. Είμαστε μία οικογένεια όσο δεν πάει. Με το γέλιο, με την πλάκα με τον χαβαλέ, αλλά όπου χρειάζεται σοβαρότητα, υπάρχει.»

Ποιος είναι ο ηγέτης;
«Ο Μπαγιεστέρος μαζί με τον Χουανφράν. Ο Μπαγιεστέρος είναι ο πρώτος.»

Θα μας λύσεις μία απορία; Πως γίνεται και παίζει μπάλα και τόσο καλά μάλιστα ο 38χρονος και με κοιλίτσα Μπαγιεστέρος;
«Και όμως είναι πολύ γρήγορος. Βάζει το κορμί του πολύ γερά και είναι πάρα πολύ δυνατός. Και είναι υπόδειγμα επαγγελματία. Από την ώρα που φθάνει στην προπόνηση, από τη γενικότερη συμπεριφορά του. Είναι πραγματικά απίστευτη περίπτωση και θα μας λείψει πολύ που δεν παίζει (σ.σ.: τιμωρημένος) στο πρώτο ματς.»

Πως σχολιάστηκε η απόλυση του Λεονάρντο Ζαρντίμ που ήταν πρώτος και αήττητος; Τι είπαν οι Ισπανοί και πως σου φαίνεται εσένα αυτή η συλλογιστική;
«Στους Ισπανούς φάνηκε εντελώς παράλογο και εκτός της δικής τους φιλοσοφίας. Εδώ δεν θα γινόταν ποτέ κάτι τέτοιο. Εγώ όμως που γνωρίζω το πως σκέφτονται οι οπαδοί του Ολυμπιακού, τους εξήγησα το πως έχουν τα πράγματα. Ο κόσμος του είναι τρομερά απαιτητικός αναφορικά με τη μπάλα που βλέπει. Εχει συνηθίσει στους τίτλους και διψάει για λίγη καλή μπαλίτσα. Αυτό θέλει και από τη στιγμή που δεν το έβλεπε, γκρίνιαζε.»

Θεωρείς ότι ο Νικοπολίδης (σ.σ.: η ερώτηση έγινε πριν τη συμφωνία με τον Μίτσελ) μπορεί να τα καταφέρει;
«Μέσα στον παραλογισμό της αλλαγής του Ζαρντίμ, εγώ που έτυχε και είδα το πρώτο παιχνίδι με τον Νικοπολίδη, μπορώ να πω ότι έπαιξε καλύτερα. Είδα πίεση ψηλά, δημιουργία φάσεων και περισσότερη ζωντάνια και όρεξη. Πιστεύω πως θα τα καταφέρει εάν τον αφήσουν να δουλέψει. Είναι ένας σοβαρός άνθρωπος που έχει τον σεβασμό όλων, γνωρίζει εκ των έσω τα πράγματα στον Ολυμπιακό, σκέφτεται πολύ ποδοσφαιρικά και είναι γεμάτος παραστάσεις στο ανώτερο επίπεδο. Θεωρώ λοιπόν πως διαθέτει όσα χρειάζεται για να γίνει ένας εξαιρετικός προπονητής.»

Πως και επέλεξες Λεβάντε, ενώ είχες πιο συμφέρουσες οικονομικά προτάσεις;
«Οταν έχεις μία πρόταση από οποιαδήποτε ομάδα της Πριμέρα, δεν νομίζω ότι μπορείς να πας κάπου αλλού. Ακόμα και εάν είναι να πάρεις λιγότερα χρήματα, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Από το να πας σε μία άλλη χώρα Β' κατηγορίας ποδοσφαιρικά με περισσότερα χρήματα, έρχεσαι εδώ τρέχοντας. Για να ζήσεις την υπέροχη αυτή ποδοσφαιρική εμπειρία. Ούτως ή άλλως μετά από εδώ σου ανοίγουν αρκετές πόρτες και σε εκείνο το μικρότερο πρωτάθλημα θα μπορείς να πας και αργότερα, μεγαλώνοντας.»

Με τον Χουανφράν μοιράζεστε την θέση, όπως την πρώτη χρονιά σου στην ΑΕΚ. Σε βοηθάει ή κοντράρεστε;
«Ενας παίκτης όπως ο Χουανφράν με τόσο μεγάλη εμπειρία σίγουρα μου δίνει πολλά πράγματα. Και στην ΑΕΚ, αν και δεν μείναμε πολύ καιρό μαζί μου προσέφερε πολύτιμες βοήθειες. Σίγουρα υπάρχει ανταγωνισμός, αλλά επειδή υπάρχει υγεία στην ομάδα, μεταξύ μας δεν επικρατεί η ζήλεια και οι κακές σκέψεις για τον συμπαίκτη που παίζει στην ίδια θέση. Αυτό το παρατηρεί κανείς εύκολα στην προπόνησή, όπου ναι μεν πέφτουν κορμιά, αλλά σε ένα πλαίσιο διαφορετικό απ' ότι στην Ελλάδα.»

Δεν θεωρείσαι βασικός. Σε ενοχλεί αυτό; Πως το αντιμετωπίζεις;
Σε καμία ομάδα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί κανείς πως θα παίζεις σε όλα τα παιχνίδια. Από εκεί και πέρα αυτό που εσύ οφείλεις να κάνεις, δίνεις κάθε μέρα τον καλύτερο εαυτό σου στην προπόνηση, να κάνεις καλή ζωή εξωγηπεδικά και από εκεί και μετά να αρπάζεις τις ευκαιρίες όταν σου δίνονται.

Στην Ισπανία παίζεις ελάχιστα, αλλά στην Ευρώπη είσαι βασικός. Εσύ θα αγωνιστείς και κόντρα στον Ολυμπιακό ή δεν θα ισχύσει αυτό το ειδικό ροτέσιον που έκανε μέχρι τώρα ο προπονητής σου;
«Η αλήθεια είναι πως όντως έχω παίξει ελάχιστα στο πρωτάθλημα, αλλά έχω ευχαριστηθεί τα ματς των ομίλων του Europa League. Τώρα με τον Ολυμπιακός δεν ξέρω τι θα γίνει, αλλά ελπίζω να παίξω εγώ. Πάντως γενικότερα προτιμώ να είμαι εδώ αναπληρωματικός παρά στην Ελλάδα βασικός. Εδώ ζω άλλα πράγματα.»

Ο μέσος Ελληνας ποδοσφαιριστής μπορεί να σταθεί σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα;
Η αλήθεια είναι πως ο ρυθμός εδώ δεν έχει καμία σχέση με αυτόν στην Ελλάδα. Το πρόβλημα μας δεν είναι το ταλέντο. Από αυτό υπάρχει μπόλικο. Το θέμα είναι όμως πως οι περισσότεροι παίκτες είναι αδούλευτοι χωρίς υποδομές και με λάθος νοοτροπία για το άθλημα. Εγώ στην αρχή ζορίστηκα πάρα πολύ όταν ήρθα στη Βαλένθια. Στην πρώτη προπόνηση έπαθα πλάκα, καθώς τα παιδιά πήγαιναν με 2-3 ταχύτητες πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ένταση. Πάντως εάν το βάλεις κάτω και συγκεντρωθείς, μπορείς να τα καταφέρεις. Και ας μην ξεχνάμε πως όσο καλύτερους συμπαίκτες έχεις τόσο καλύτερος γίνεσαι και εσύ.

Πως αισθάνεται ένας Ελληνας στην Πριμέρα;
«Πραγματικά είμαι πολύ ευτυχισμένος που βρίσκομαι σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου και ίσως το κορυφαίο όλων. Τα πράγματα εδώ δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα τόσο αγωνιστικά όσο και εκτός γηπέδων. Ακόμα και η ζωή εδώ στη Βαλένθια είναι πιο ήρεμη, πιο χαλαρή και ταιριάζει περισσότερο στη ζωή ενός ποδοσφαιριστή.»

Ακόμα και εάν δεν βρίσκεσαι σε μία μεγάλη ομάδα;
«Είναι πραγματικά ένα όνειρο ζωής για κάθε ποδοσφαιριστή το να βρίσκεται σε μία λίγκα όπως η ισπανική. Για τους Ελληνες ειδικά είναι εξαιρετική περίπτωση ακόμα και εάν δεν παίζουν σε μία πολύ μεγάλη ομάδα. Αρκεί να είσαι εδώ και να ζεις την εμπειρία.»

Που οφείλεται η πρωτόγνωρη επιτυχία της Λεβάντε;

«Η ομάδα διανύει μία πολύ καλή διετία. Πέρσι τα παιδιά έκαναν την υπέρβαση και φέτος και πάλι είμαστε σε έναν πολύ καλό δρόμο και μπορεί να επαναληφθεί. Πρόκειται για έναν συμμαζεμένο σύλλογο, ένα club που γνωρίζει απόλυτα τις δυνατότητες του, ξέρει τι θέλει. Δεν σπαταλάει χρήματα ασύστολα, κάνει πολύ συγκεκριμένες κινήσεις, έχει πλάνο και όραμα παρά τα περιορισμένα οικονομικά όρια του και γι αυτό βρίσκεται αυτή τη στιγμή εδώ που βρίσκεται. Είναι ένα μοντέλο λειτουργίας που θα μπορούσαν να μιμηθούν πολλές ελληνικές ομάδες»