Το 1997 ήταν μια πολύ ταραγμένη χρονιά στην Αλγερία. Η χώρα βρισκόταν στο... χείλος εμφυλίου πολέμου και ο φόβος κυριαρχούσε. Όλα είχαν ξεκινήσει από τις εκλογές του 1992 και κλιμακώθηκαν το καλοκαίρι του 1997 με την κυβέρνηση να κυνηγά άγρια τους αντάρτες. Η μικρή κωμόπολη Μπετάλα στα νότια της πρωτεύουσας ήταν στιγματισμένη. Η πλειοψηφία του κόσμου υποστήριζε τους αντάρτες και πολλοί ήταν μέλη των οργανώσεων που αντιστέκονταν στην κυβέρνηση. Αυτό ήταν θανάσιμο αμάρτημα για κάποιους που αποφάσισαν να τιμωρήσουν όλη την κωμόπολη.
Για δέκα μέρες τα βράδια ακούγονταν κραυγές λες και τσακάλια είχαν περικυκλώσει την Μπετάλα. Ήταν σαν προειδοποίηση για το κακό που ερχόταν. Ο κόσμος είχε τρομοκρατηθεί καθώς η περιοχή δεν έχει τσακάλια ενώ ελικόπτερα πετούσαν καθημερινώς πάνω από την κωμόπολη. Τα μεσάνυχτα της 21ης Σεπτεμβρίου 1997 εκρήξεις ακούστηκαν στην γειτονιά Χάι ελ Ντζιλαλί. Άμεσα άρχισε μια μαζική επίθεση. Με μεθοδικότητα και απίστευτη αγριότητα στρατιώτες με πολυβόλα, κυνηγητικά όπλα και ματσέτες (μακριά μαχαίρια) ξεκίνησαν μια επιχείρηση εκκαθάρισης.
Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους χωρίς να κάνουν καμία εξαίρεση. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ήταν ντυμένοι με μαύρες στολές και μερικοί φορούσαν ισλαμικές μαντίλες. Κάποιοι ήξεραν τους πολίτες καθώς τους φώναζαν με το όνομα τους όταν τους σφαγίαζαν. Η σφαγή κράτησε για ώρες και οι σκηνές ήταν απίστευτες. Η αγριότητα πρωτοφανής. Οι στρατιώτες χτυπούσαν μωρά στους τείχους, διαμέλιζαν, βίαζαν και σκότωναν. Γύρω από την κωμόπολη περιπολούσαν οχήματα με οπλισμένους άνδρες που δεν επέτρεπαν σε κανέναν να ξεφύγει αλλά και δεν επέτρεπαν σε κανέναν να μπει στην πόλη για να βοηθήσει. Μαρτυρίες λένε πως κάποια στιγμή εμφανίστηκε και ο κυβερνητικός στρατός που απλά παρακολουθούσε τη σφαγή από τους λόγους έξω από την πόλη χωρίς να επέμβει. Η κόλαση κράτησε ως τις πέντε το πρωί (22 Σεπτεμβρίου 1997) και ακόμα ο ακριβής αριθμός τον θυμάτων δεν έχει αποσαφηνιστεί. Η κυβέρνηση μίλησε για 85 νεκρούς ενώ όλοι οι άλλοι μιλάνε για 200 έως 400 θύματα.
Την ευθύνη τελικά ανέλαβε μια ισλαμική οργάνωση (AIG) αλλά όλοι θεωρούν ότι υπήρχε και κυβερνητική βοήθεια που ήθελα να... εξαφανίσει την Μπεντάλα. Η αδελφή ενός μέλους της AIG που ήταν παρούσα στην σφαγή μιλώντας για την νύχτα εκείνη ανέφερε: «Στην Μπετάλα έκοβαν λαιμούς και εγώ μάζευα τα κοσμήματα από τα πτώματα. Τους έδειχνα τα σπίτια αυτών που ήταν μαζί μας ώστε να μην τους σκοτώσουμε». Αργότερα ένας από τους πολίτες της Μπεντάλα που επέζησε αποκάλυψε πως οι σφαγιαστές έλεγαν: «Οι στρατιώτες της κυβέρνησης δεν θα σας βοηθήσουν. Έχουμε όλη τη νύχτα να βιάσουμε τις γυναίκες σας και τα παιδιά σας. Να σας πιούμε το αίμα. Ακόμα και να ξεφύγετε απόψε θα έρθουμε αύριο να σας τελειώσουμε. Ήρθαμε να σας στείλουμε στον Θεό σας».
Η κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε για να καλύψει τα όσα έγιναν εκείνο το βράδυ. Οι δημοσιογράφοι έτρεξαν για να καλύψουν το γεγονός αλλά οι στρατιώτες δεν τους έλεγαν καν τον αριθμό τον νεκρών. Τελικά μια φωτογραφία που τράβηξε ο Χοτσίν, τον μόνο διαπιστευμένο στην Αλγερία φωτορεπόρτερ του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων γνωστοποίησε στον κόσμο τι είχε γίνει. Ήταν μια μάνα που κατέρρεε στα χέρια μιας άλλης μάνας. Ο Χοτσίν την περίφημη φωτογραφία του δεν την τράβηξε στον τόπο του εγκλήματος, αλλά την επομένη, στο νοσοκομείο Ζμιρλί, έξω από το Αλγέρι. Πλήθος είχε μαζευτεί για να διαβάσει τους αναρτημένους στην είσοδο καταλόγους των θυμάτων. Η μητέρα αυτή μόλις διάβασε τα ονόματα και των οκτώ παιδιών της στον κατάλογο των νεκρών, δεν άντεξε. Ο Χοτσίν βρέθηκε κοντά, έβγαλε τη μηχανή του και τράβηξε στα γρήγορα μερικές πόζες. Εκείνη τη στιγμή οι αστυνομικοί είχαν στρέψει κάπου αλλού την προσοχή τους. Αστραπιαία έβγαλε το φιλμ από τη μηχανή και το αντικατέστησε με καινούργιο. Το τραβηγμένο το πέταξε μέσα στην τσάντα του μαζί με τα άλλα μασούρια. Προτού περάσει καλά καλά μισό λεπτό, οι αστυνομικοί τού πήραν τη μηχανή, έβγαλαν το (καινούργιο) φιλμ και το κατέσχεσαν.
«Τρεις ή τέσσερις φορές με σταμάτησαν αστυνομικοί με πολιτικά. Δεν τολμούσα να βγάλω από τον σάκο τη μηχανή μου. Τα κορμιά των θυμάτων τα είχαν αραδιάσει στην αίθουσα του σχολείου. Ήταν αδύνατο να μπεις μέσα, από τον κόσμο που είχε μαζευτεί.» θυμάται ο Χοτζίν. Ένας ρεπόρτερ σκέφτηκε να πάει στο νεκροταφείο, να μετρήσει τους τάφους: «Επισήμως ανακοινώθηκε ότι οι νεκροί ήταν 85. Εμείς μετρήσαμε 252 καινούργιους τάφους». Τελικά για την σφαγή δικάστηκαν κάποια μέλη της AIG που είτε θανατώθηκαν είτε φυλακίστηκαν.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
