Διευκρινίσεις Τροχανά για το «Θεμέλιο 21»

Αυτή είναι κάθαρση αλά... ελληνικά Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΕΝΑΚΗ Γ. ΣΠΑΘΑΣ ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ *Φθινόπωρο 1996. Το «πρώτο πιστόλι της πιάτσας» (πρωτοσέλιδος τίτλος εφημερίδας «Φίλαθλος») πιάνει δουλειά στον Ολυμπιακό. Ο Σωκράτης Κόκκαλης βγάζει από την αφάνεια των τελευταίων χρόνων τον Θωμά Μητρόπουλο. Μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Αιγάλεω, που επί μία δεκαετία βολόδερνε μεταξύ Γ' και Δ' κατηγορίας. Ο Ολυμπιακός ρίχνει μαύρη πέτρα στα δέκα... πέτρινα χρόνια και κατακτά το πρωτάθλημα, μεταμορφωμένος... ΣΥΝΕΧΕΙΑ και αγωνιστικά με τη σφραγίδα του Μπάγεβιτς. *Μάιος 1997. Η πρώτη δημόσια ομολογία. Σωκράτης Κόκκαλης σε συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Καραγιαννίδη στο Κανάλι 5: «Ο Θωμάς Μητρόπουλος είναι προσωπικός μου φίλος και σύμβουλος στον Ολυμπιακό σε θέματα διαιτησίας»! *Απρίλιος 2002, η δεύτερη δημόσια ομολογία. Θωμάς Μητρόπουλος σε μαγνητοφωνημένη συνομιλία-συνέντευξη (;) στο Tempo: «Προστάτεψα από τη διαιτησία τον Ολυμπιακό λόγω της φιλίας μου με τον κ. Κόκκαλη»! Ανάμεσα σ' αυτές τις δύο ομολογίες, γράφτηκαν οι πιο γκρίζες σελίδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που οδηγήθηκε στην πλήρη ανυποληψία. Διαβρώθηκαν τα πάντα, ο κόσμος αηδίασε και έφυγε από τα γήπεδα. Ολα είχαν την τιμή τους. Ο μηχανισμός που στήθηκε, κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να απλώσει παντού τα πλοκάμια του: *Στην ΕΠΟ με τις εκλογές της Αλεξανδρούπολης, και κατ' επέκταση στη διαιτησία. Στην ΕΠΑΕ και την αθλητική Δικαιοσύνη στις ποδοσφαιρικές ενώσεις, και φυσικά στις ίδιες τις ΠΑΕ. «Παράγκες» πάντα υπήρχαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν αναπτύχθηκε μηχανισμός που να ελέγχει σχεδόν τα δύο τρίτα του ποδοσφαίρου. ΛΙΒΑΣ Η πρώτη και χρυσή ευκαιρία για την εξάρθρωση αυτού του κυκλώματος χάνεται με τις εκλογές της ΕΠΟ το Νοέμβριο του 1997. Η καταγγελία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και μέλους της Επιτροπής Αθλητισμού του κυβερνώντος κόμματος Χρήστου Σμυρλή-Λιακατά ότι στην Αλεξανδρούπολη διακινήθηκαν ένα εκατομμύριο δολάρια για την εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων, δίνει το έναυσμα για δικαστική διερεύνηση του
θέματος. Τέσσερα χρόνια αργότερα το βούλευμα είναι απαλλακτικό για τους κ.κ. Θωμά Μητρόπουλο, Γιώργο Λούβαρη και Βασίλη Γκαγκάτση. Αυτό δα έλειπε να είχαν κοπεί και αποδείξεις με ΦΠΑ! ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ *Χειμώνας 2000. Η δράση της «παράγκας» συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Ολη η ποδοσφαιρική πιάτσα βοά για τις άνομες δραστηριότητες και τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κανείς δεν τολμά να σπάσει την σιωπή και να καταγγείλει με αποδείξεις, διότι όλοι λίγο πολύ είναι συνένοχοι. Ωσπου εμφανίζεται από το Κιλκίς ένας υπουργός, που δείχνει ότι διαθέτει και πυγμή και τόλμη. Τα βάζει με ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Ασκεί επιεθετική πολιτική. Απειλεί με «αποκαλύψεις». Κινεί τις διαδικασίες εκείνες που θα οδηγούσαν στο ξήλωμα της «παράγκας». Και στην άνομη, αλλά και στη νόμιμη έκφρασή της. Εχει τη συναίνεση σύσσωμου του ελληνικού Κοινοβουλίου. Τι δεν διαθέτει; Τη στήριξη των ΜΜΕ, κι όπως αποδείχθηκε και της κυβέρνησης. Αρκετοί δημοσιογράφοι χλευάζουν τον Γιώργο Φλωρίδη και δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά από τη στιγμή που όλα αυτά τα χρόνια συνέπλευσαν με την άλλη πλευρά. «Το χάρισμα του θάρρους διασώζει το ελληνικό όνειρο» δεν γράφτηκε από ελληνική εφημερίδα, αλλά από τον αρθρογράφο της «Ιντεπέντεντ» Πίτερ Κόριγκαν, για τις προσπάθειες του υπουργού να απομακρύνει τη διαφθορά από το ποδόσφαιρο. *Η κόντρα κορυφώνεται το πρώτο τρίμηνο του 2001, αλλά ο Βίκτωρ Μητρόπουλος εγκατέλειψε τον προεδρικό θώκο τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Σαν να ήξερε κάτι ο κ. Φλωρίδης, κάνει την ακόλουθη δήλωση στις 20 Μαρτίου 2001: *«Αν τους έχει μείνει ελάχιστη τσίπα ακόμα, πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να αιματοκυλήσουν τη χώρα, γιατί αυτό επιχειρούν να κάνουν. Πολύ φοβάμαι για τα χειρότερα. Το σύστημα αυτή την περίοδο δίνει τα ρέστα του και εννοώ ότι στις άλλες κατηγορίες, πλην της εθνικής κατηγορίας, έχει μεταφερθεί η δραστηριότητα όλου του υποκόσμου». Σ. ΚΟΚΚΑΛΗΣ - Θ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ *Τι του απάντησε ο (τότε) πρόεδρος της ΕΠΟ Κώστας Αλεξανδρίδης; «Οταν η βία υποδαυλίζεται από
επίσημα χείλη, τότε είμαστε έξω από κάθε όριο. Η κοινή γνώμη έχει φτάσει στα όριά της». Πράγματι η κοινή γνώμη είχε φτάσει στα όριά της. Διότι έπρεπε να πιστέψει ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν μυρίστηκαν τίποτα πολιτεία και θεσμικά όργανα. Ο Ανδρέας Φούρας. Ο Βίκτωρ Μητρόπουλος. Ο Βασίλης Γκαγκάτσης. Ο Σωτήρης Αλημίσης. Ο Κυριάκος Αλεξανδρίδης. Ο Κώστας Αλαμάνος. Ο Στέλιος Σφακιανάκης. Ολοι οι διαιτητο-πατέρες. Και όλο το σινάφι με παράγοντες, μεσάζοντες και διαιτητές. (Λίγους μήνες μετά την επιθετική πολιτική για εξάρθρωση του μηχανισμού, ο πρωθυπουργός επιβράβευσε τον κ. Φλωρίδη με μετάθεση σε άλλο υπουργείο...). ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ *Την άνοιξη του 2001 η υπό σύσταση ψηφιακή πλατφόρμα του Alpha Digital ξεκινάει ένα μπαράζ διαπραγματεύσεων με τις επαγγελματικές ομάδες και των τριών κατηγοριών για την εξασφάλιση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Εληγε η παντοκρατορία της NetMed -με την 5ετή συμφωνία των 10 δισ. που είχε συνάψει από πλευράς ΕΠΑΕ ο Βίκτωρ Μητρόπουλος το 1996- και οι ΠΑΕ είχαν τη δυνατότητα να παζαρέψουν από μόνες τους τα τηλεοπτικά. *Οι πρόεδροι ξαφνικά ανακαλύπτουν την κότα που γεννά τα χρυσά αυγά! Ουδόλως τους απασχολεί το χάλι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τα άδεια γήπεδα. Ο Alpha μοιράζει τους επόμενους μήνες λεφτά με την ουρά! Και φτάνει στο σημείο να ελέγχει τα τηλεοπτικά τουλάχιστον 30 ΠΑΕ και των τριών κατηγοριών. Τεράστιο το τίμημα, αγγίζει (ίσως ξεπερνάει) τα 25 δισ. Μόνο οι τρεις ομάδες του ΠΟΚ έφτασαν τα 10 δισ., ενώ ΠΑΕ σαν την Παναχαϊκή ή τον Εθνικό Αστέρα εισέπραξαν 1 δισ. Ομάδες από την Β' Εθνική, 220-250 εκατ. και από την Γ' κατηγορία περί τα 120 εκατ. Μυθικά ποσά για ένα υπερτιμημένο προϊόν, μιας ανύπαρκτης αγοράς ως προς την προσέλκυση ικανοποιητικού αριθμού συνδρομητών-πελατών. Ενα χρόνο αργότερα, στη Γερμανία των 80 εκατομμυρίων καταρρέει ο όμιλος-κολοσσός του Λέο Κιρχ, το ITV αργοσβήνει στην Αγγλία, στην Ιταλία κινούνται διαδικασίες να συγχωνευθούν οι δύο ψηφιακές πλατφόρμες. Και στην Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων, ο Alpha
Digital των τριάντα χιλιάδων συνδρομητών προσδοκά -μέσω του ποδοσφαίρου- σε αύξηση των πελατών του. Οπου να 'ναι θα αρχίσει νέος κύκλος επαφών με τις ΠΑΕ. Αν θα δώσει τα ίδια λεφτά, θα το δείξει ο χρόνος, ωστόσο με το μέγεθος της επένδυσης στην πρώτη (ποδοσφαιρική) τηλεοπτική σεζόν, απαιτούνται 300.000 πελάτες! ΠΡΑΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ *Παραμονή Πρωταπριλιάς του 2002 ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha αποφασίζει να υπονομεύσει το ίδιο το προϊόν του και να ξεμπροστιάσει το ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος δημοσιοποιεί υλικό που κάνει την Ελλάδα να ανατριχιάσει. ΑΛ. ΚΟΥΓΙΑΣ Για τους μυημένους περί «παράγκας» ή «συμμορίας», όπως την αποκάλεσε ο κ. Φλωρίδης, τα πάντα ήταν γνωστά. Ολοι οι υπόλοιποι όμως έμειναν με το στόμα ανοιχτό, διότι άκουγαν με τα αυτιά τους, αυτά που τόσα χρόνια συζητούσαν μεταξύ τους, αλλά δεν μπορούσαν να αποδείξουν. Η έρευνα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου για τα «στημένα ματς» δεν στηρίχθηκε τόσο στο ρεπορτάζ, όσο στις υποκλοπές. Και είναι αρκετά τα ερωτηματικά: *Γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο χρόνικό σημείο για να τιναχθεί στον αέρα όλο αυτό το σύστημα; Ο Αλέξης Κούγιας εκτιμά ότι ο Μάκης είχε το υλικό στο συρτάρι του από το Μάιο του 2001! *Αν οι κασέτες πέρασαν στην κατοχή Τριανταφυλλόπουλου από πέρυσι, γιατί δεν έγιναν αμέσως οι αποκαλύψεις; Εδώ η απάντηση είναι απλή: Στην προσπάθειά του ο Alpha να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερες ΠΑΕ, δεν μπορούσε να πολεμήσει τον προϊόν του. Ποιος αφελής μπορεί να πιστέψει ότι ο Alpha θα έπαιζε πέρυσι τέτοια εποχή κασέτα με τον Χρήστο Πανόπουλο να συνομιλεί με τον εγκέφαλο του μηχανισμού για τον τρόπο με τον οποίο θα πλησιάσουν επόπτη που θα έπαιζε σε αγώνα της Ξάνθης; *Ηταν ποτέ δυνατόν πρώτα να ξεμπροστιάσει ο Alpha τον κ. Πανόπουλο και κατόπιν να συμφωνήσει μαζί του για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της ΠΑΕ Skoda Ξάνθη; *Πόσο συμπτωματικό είναι ότι δημοσιοποιήθηκε υλικό μόνο από το πρώτο τρίμηνο του 2001, την εποχή δηλαδή του πολέμου μεταξύ Φλωρίδη και «παράγκας»; Τότε ο υφυπουργός
Αθλητισμού κατεδίωκε τους κακοποιούς κατά πόδας και φώναζε ότι διαθέτει ατράνταχτα στοιχεία για τη δράση των συμμοριτών του ποδοσφαίρου. Από τον τρόπο που χειρίσθηκε το όλο ζήτημα, ο «Ταρζάν», δεν έδειξε και τόσο σχετικός με τα κυκλώματα του ποδοσφαίρου. Πράγμα που οδηγεί στην υπόνοια ότι δεν ήταν δική του ιδέα η παγίδευση των κακοποιών. Κάποιος (για παράδειγμα σαν τον Φλωρίδη), που ήξερε περισσότερα και ταυτόχρονα είχε ισχυρότερο κίνητρο (και μεγαλύτερα μέσα) θα ταίριαζε καλύτερα με τον ωτακουστή του Θωμά και του Σπάθα. Οπως κι αν έχει πάντως, οι κασέτες βρέθηκαν στα χέρια του Μάκη. Ισως γιατί από εκεί ο δρόμος τους προς τον εισαγγελέα ήταν ευκολότερος. 'Η, απλά, γιατί ο εντυπωσιασμός προείχε της ουσίας. 'Η, ποιος ξέρει τι άλλο παίχθηκε... Αυτομάτως, ένας δημοσιογράφος και ένας τηλεοπτικός οργανισμός πήραν την υπόθεση «κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου» στα δικά τους χέρια. Με όλα τα υπέρ και τα κατά... Μ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ετσι, ενώ και οι πέτρες ξέρουν πως η «παράγκα» στήθηκε για λογαριασμό του Κόκκαλη και του Ολυμπιακού, κατά σύμπτωση (;) ούτε μία κασέτα δεν είχε, το αναμενόμενο περιεχόμενο. Και σαν να μην έφθανε αυτό, ξαφνικά άρχισαν τα πάρε-δώσε του Τριανταφυλλόπουλου, με τον παράγοντα που ο Φλωρίδης είχε καταγγείλει ως νόμιμο εκπρόσωπο της «παράγκας»· τον Βίκτωρα Μητρόπουλο, τέως πρόεδρο της ΕΠΑΕ και αδελφό του Θωμά. Από την άποψη αυτή, τουλάχιστον δημοσιογραφικά, η κάθαρση δεν έπεσε στα καλύτερα χέρια. Και αν για τον Μάκη μπορεί να πει κανείς ότι θυσιάζει την ουσία χάριν των εντυπώσεων και της παρατεταμένης τηλεθέασης, για τον τηλεοπτικό οργανισμό που τον φιλοξενεί, τα πράγματα μπορεί να μην είναι και τόσο αθώα. Αλλωστε το παράδοξο είναι παραπάνω από εμφανές: ο Alpha που έχει συμβληθεί με σχεδόν όλες τις ποδοσφαιρικές ομάδες έρχεται ξαφνικά να ξεσκεπάσει τους πελάτες του, να τους ρεζιλέψει, να τους εμπλέξει ίσως σε δικαστικές περιπέτειες! Και ταυτόχρονα να δυσφημήσει το μεγάλο του όπλο για την ψηφιακή του επιβίωση... Με λίγα λόγια, έτσι μπλεγμένα που είναι
τα πράγματα, ποιος δεν υποψιάζεται μια χειραγώγηση της κάθαρσης, από το ποδοσφαιρικό κατεστημένο ή ακόμα και από την ίδια την «παράγκα»; ΠΡΑΞΗ ΠΕΜΠΤΗ *2 Απριλίου 2002. Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Σωτήρης Μπάγιας, διατάσσει τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας, την οποία αναθέτει στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αθηνών, υπό την εποπτεία του εισαγγελέα Πρωτοδικών Δημ. Ασπρογέρακα. Νομικοί κύκλοι σημειώνουν ότι δεν πρόκειται για την «ταχύτερη διαδικασία» και ότι θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί εφέτης-ανακριτής όπως και στην περίπτωση Κοσκωτά. Με την πρακτική που ακολουθείται η προανάκριση μπορεί να διαρκέσει ένα χρόνο και όλη η διαδικασία μπορεί να πάρει τρία χρόνια! Εξίσου ανατριχιαστικό με τις αποκαλύψεις, είναι να ακούς τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο (την προπερασμένη Πέμπτη) να λέει ότι καμία εισαγγελική αρχή δεν του έχει ζητήσει να της παραδώσει το υλικό! Και επιτέλους στην τελευταία εκπομπή ακούσαμε τον δημοσιογράφο να δηλώνει: «Κλήθηκα και κατέθεσα!». Διότι στο μέσο έλληνα πολίτη υπάρχει η εντύπωση ότι τα πάντα κινούνται με βήματα χελώνας. Σε ανάλογες περιπτώσεις (και ίσως πιο light) σε δυτικοευρωπαϊκές χώρες (βλέπε περιπτώσεις σε Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία) η δραστηριοποίηση των αρμόδιων αρχών ήταν άμεση και οι αποφάσεις (με βαρύτατες ποινές) εξεδόθησαν σε χρόνο ρεκόρ...

Οι μεγάλες στιγμές των εκλογών της ΕΠΟ Η διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε πάντα πολλούς «μνηστήρες» Του Θανου Μπλουνα Η 16η Νοεμβρίου 1997 είναι ημερομηνία ορόσημο για τη νεότερη ιστορία της ΕΠΟ, και κατά συνέπεια για την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τότε, στις εκλογές που έγιναν στην Αλεξανδρούπολη, η ομοσπονδία άλλαξε χέρια και από τη σφαίρα επιρροής του Παναθηναϊκού πέρασε σε αυτήν του Ολυμπιακού. Το παρασκήνιο των εκλογών έχει αποκτήσει πλέον μυθικές διαστάσεις. Η... ΣΥΝΕΧΕΙΑ προσπάθεια για την άλωση της ΕΠΟ είχε αρχίσει από το 1996. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σ. Κόκκαλης, βαπτίζει μέλος του Δ.Σ. της ΠΑΕ τον επί 30 χρόνια φίλο του Θωμά Μητρόπουλο και τον ονομάζει «σύμβουλο σε θέματα διαιτησίας». Παράλληλα, προσλαμβάνει στη θέση του νομικού συμβούλου τον Βασίλη Γκαγκάτση. Το δίδυμο αποδεικνύεται αχτύπητο. Ενα μήνα πριν από τις εκλογές της Αλεξανδρούπολης πέφτει το «φρούριο» της ΕΠΑΕ και κλείνει ο πολυετής κύκλος της παρουσίας του Γ. Δέδε. Στην πρωτεύουσα του Εβρου η «ομάδα του Θωμά» επιδιώκει την ανατροπή του προέδρου Κώστα Τριβέλλα, προτείνοντας τον φιλοκυβερνητικό (ΠΑΣΟΚ) Σωτήρη Αλημίση, δεν επιθυμεί όμως να συνεργαστεί με τον «χαμηλών τόνων αλλά υψηλών αντιστάσεων» Γιώργο Λυσαρίδη, που ήταν επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Ο Λυσαρίδης μαθαίνοντας το παρασκήνιο δεν φτάνει ποτέ στον τόπο των εκλογών. Σταματά στην Καβάλα και επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, αφού η οσμή των εκλογών του προκαλεί δυσανεξία. Ο Θωμάς και οι άνθρωποί του κλείνουν ένα απόμερο και οικονομικό ξενοδοχείο σε μια άκρη της πόλης. Θέλουν οι συναντήσεις της τελευταίας στιγμής με τους εκλέκτορες να γίνονται σε... ήσυχο μέρος. Η φήμη ότι μοιράζεται συνολικά ένα εκατομμύριο δολάρια έχει φτάσει στα αυτιά κάθε εμπλεκόμενου και αργότερα γίνεται και ερώτηση στη Βουλή. Ακούγονται ιστορίες για σημαδεμένα ψηφοδέλτια, σκισμένα στη μέση χαρτονομίσματα και συναλλαγές σε δημόσιες τουαλέτες! Η διοίκηση Τριβέλλα πέφτει και στο Δ.Σ. της ομοσπονδίας μπαίνουν νέα πρόσωπα. Ανάμεσά τους ο νυν γενικός γραμματέας Γ.
Οικονομίδης (96 ψήφοι), ο πρώην πρόεδρος του Αιγάλεω, Δ. Κούκης (93), ο τότε επικεφαλής δημοσίων σχέσεων του Ολυμπιακού Θ. Θεοδωρίδης (92), ο πρώην πρόεδρος της Ξάνθης Γ. Γκιρτζίκης (84) και βέβαια ο Β. Γκαγκάτσης (90) που γίνεται γενικός γραμματέας. Η συνέχεια θα δοθεί (και) στα δικαστήρια. Ενα χρόνο μετά ο εισαγγελέας Πειραιά Γρ. Πεπόνης αρχίζει προκαταρκτική εξέταση με αφορμή την καταγγελία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χρήστου Σμυρλή ότι ο Θ. Μητρόπουλος διακίνησε 1 εκατ. δολάρια για την εξαγορά ψήφων στις εκλογές της ΕΠΟ, αλλά και του προέδρου της ΕΠΣΜ Διονύση Ψωμιάδη ότι προσπάθησαν να εξαγοράσουν τις πέντε ψήφους της ένωσής του. O ίδιος ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, μάλιστα, κατέθεσε στην Επιτροπή Μορφωτικών (και λοιπών) Υποθέσεων της Βουλής υποστηρίζοντας πως ο Θωμάς Μητρόπουλος είναι «βαθύς γνώστης του ποδοσφαίρου». Τον Δεκέμβριο του 1999 η εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά Μαρία Τσιριμώκου απαγγέλλει κατηγορητήριο εναντίον του κ. Θ. Μητρόπουλου με την κατηγορία της δωροδοκίας, του αντιπροέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Γιώργου Λούβαρη για ηθική αυτουργία σε δωροδοκία και του κ. Γκαγκάτση για άμεση συνέργεια σε απόπειρα δωροδοκίας. Στις 21 Ιανουαρίου 2002, οι τρεις κατηγορούμενοι απαλλάσσονται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο.

προς χαζοπουλι........ΑΔΕΛΦΕ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ Ο ΚΥΡ ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΠΑΘΕΙΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ.......ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ....ΤΟ ΟΤΙ ΤΟΝ ΛΟΙΔΩΡΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΩ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.......ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ........ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ , ΤΙ ΕΙΝΑΙ ... ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΙΟ ΚΑΤΩ...... ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ , ΚΑΤΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ........ ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?????????????????... [... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.+++++++++++++++1924...].... ........ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ DA-BROSS69...........TA OYRA ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ..........

Δηλαδη... αυτο που βλεπουμε, που ακουμπαμε, που πιανουμε... ειναι σχετικο... το βλεπουμε, το ακουμπαμε, το πιανουμε... εδω! τωρα! σ' αυτες τις συνθηκες... αν... το παρουμε μαζι μας... καπου αλλου στο συμπαν... καποτε... και υπο αλλες συνθηκες... μπορει.. να μη το ακουμπαμε... το πιανουμε... το βλεπουμε... μπορει... να μας βλεπει... να μας ακουμπαει... να μας πιανει... μπορει... και ΤΙΠΟΤΑ! Ολα ειναι σχετικα...

Μάλιστα. Άκου πως είναι το σωστό. Η συγκεκριμένη ΘΕΩΡΙΑ(γιατί δεν έχει αποδειχθεί μια και δεν ισχύει σε κβαντικό επίπεδο), προσπαθεί να εξηγήσει τι είναι η βαρύτητα. Τι λέει λοιπόν, σώματα με μεγάλη μάζα(είπαμε δεν ισχύει στον μικρόκοσμο), καμπυλώνουν το χώρο και το χρόνο γύρω τους. Οπότε άλλα σώματα που κινούνται κοντά, ενώ στην ουσία κάνουν ευθεία κίνηση, επειδή η ευθεία έχει γίνει καμπύλη εμφανίζονται να κινούνται κυκλικά. Πως από εδώ πάμε στο τίποτα της ύλης είναι μια νέα... ΣΥΝΕΧΕΙΑ θεωρία. Εάν η ύλη/μάζα είναι ΤΙΠΟΤΑ δεν υπάρχει και βαρύτητα, οπότε η θεωρία της σχετικότητας καθίσταται άκυρη. Με παρόμοια λογική και ο χώρος δεν είναι ΤΙΠΟΤΑ. Οπότε αυτό που λέει δεν στην ουσία είναι ένα "από φυσική δεν ξέρω ΤΙΠΟΤΑ".

Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας η βαρύτητα (που προκαλείται από τη βαρυτική μάζα) ισοδυναμεί με επιτάχυνση. Με άλλα λόγια το σώμα που σύμφωνα με την κλασσική μηχανική δέχεται βαρυτική δύναμη από ένα άλλο σώμα σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας δε δέχεται καμία δύναμη, αλλά επιταχύνεται ως προς το άλλο σώμα. Αυτο το φαινόμενο προκειμένουν να εξηγηθεί χρειάζεται να δεχθούμε την καμπύλωση του χωροχρόνου, δηλαδή το σύμπαν κοντά σε σώματα, που σύμφωνα με την... ΣΥΝΕΧΕΙΑ κλασσική μηχανική δημιουργούν βαρυτικό πεδίο, αυτό σημαίνει ότι η βαρύτητα μπορεί να επηρεάσει το φως.

Δεν είπε ποτέ Η ΓΣ ότι η ύλη δεν είναι τίποτα. Eίναι ΤΟΣΟ κάτι που καταφέρνει και στρεβλώνει τον χωρόχρονο Eπίσης, ο χώρος δεν είπε κανείς ότι είναι "ΤΙΠΟΤΑ". O χώρος και στην φυσική αλλά και στην φιλοσοφία είναι σημαντική και θεμελιώδης έννοια, a priori στη φύση της. Μπορείς π.χ. να φανταστείς έναν άδειο χώρο (χωρίς αντικείμενα), αλλα δεν μπορείς καν να διαννοηθείς ένα υλικό αντικείμενο χωρίς να υπάρχει γύρω του χώρος. Αυτό που αναφέρει λοιπόν ο Τροχανάς, δεν το διδάσκουν πουθενά, γιατί είναι... ΣΥΝΕΧΕΙΑ αντίθετο με την φυσική που μελετά και το χώρο και την ύλη. Εδώ υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αντίληψης του τι διδάσκεται και τι σημαίνει αυτό. Ρεζουμέ. Γίνεται ρόμπα όταν προσπαθεί να μπεις σε θέματα, που ούτε γνωρίζει, ούτε καταλαβαίνει. Ελπίζω ο Τροχανάς απλό πλάνα διάσωσης να γνωρίζει πολλά περισσότερα(και να τα καταβαίνει).

Η κοσμολογική σταθερά Η μοίρα του Σύμπαντος είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την κρίσιμη πυκνότητα όπως προβλέπει η γενική θεωρία της σχετικότητας. Αν οι γαλαξίες θα συνεχίσουν να απομακρύνονται ή θα αρχίσουν κάποτε να συρρικνώνονται εξαρτάται μόνον από την πυκνότητα του Σύμπαντος. Υπάρχει δε μια κρίσιμος πυκνότητα για την οποία το Σύμπαν μόλις θα καταφέρει να διαστέλλεται επ' άπειρον και η τιμή αυτή είναι ρ0=(3Η2)/(8πG). Όπου Η=σταθερά του Hubble και G=η σταθερά της παγκόσμιας έλξης. Αν σταθερά... ΣΥΝΕΧΕΙΑ του Hubble H=50km/sec/Mpc βρίσκουμε πως η ρ0=5.10-30gr/cm3 ή ρ0=3 πρωτόνια/m3 Η θεωρία λοιπόν χρειάζεται τις παρατηρήσεις των αστρονόμων, και την κατασκευή τέλειων οργάνων για να διαπιστώσει τη τιμή της κρίσιμης πυκνότητας. Αν η πυκνότητα ρ>ρ0 τότε η διαστολή θα σταματήσει, και το σύμπαν θα αρχίσει να συστέλλεται και ίσως αρχίσει το αντι-Big-Bang. Αν η πυκνότητα ρ=ρ0 τότε η ολική του ζωή θα είναι άπειρη, θα διαστέλλεται συνεχώς με το μικρότερο ρυθμό. Αν η πυκνότητα ρ

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ) Αν η πυκνότητα ρ

Με το Μηδέν και το Άπειρο να συμφιλιωθούμε. Καρυωτάκης Κ.Γ. Ελεγεία και σάτιρες, μότο. 1927. Ποιήματα και πεζά. Ερμής, 1979. 62.

ΠΕΡΙ... "ΤΙΠΟΤΑ" & "ΟΛΟΥ" ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ … Ξεπρόβαλε απ' τα σκοτάδια του παρελθόντος απείρου Χρόνου. Πέταξε τα φτηνά αυτοσχέδια εργαλεία του μπρος στα σκονισμένα πόδια του κι έμεινε κει με το κεφάλι βαρύ, σκεφτικός να τα παρατηρεί. Τίποτε πια δεν μπορούσαν να του προσφέρουν. Τα εργαλεία του περιορισμένα όσο και η αντίληψή του, δεν μπόρεσαν ποτέ να του προσδώσουν την απαραίτητη ευκινησία με την οποία θα μπορούσε να τιναχτεί για να καβαλικέψει τους κεραυνούς των... ΣΥΝΕΧΕΙΑ Θείων Ιδεών, να δαμάσει την ασύλληπτη ταχύτητα του καλπασμού τους και να μπορέσει να εξερευνήσει τους άγνωστους κόσμους της Άπειρης Γνώσης μέσα στον Εαυτό του. Κι έμεινε με τα μάτια καρφωμένα στη γη, να ψάχνει τη Γνώση πότε στα έγκατα του πλανήτη κι άλλοτε στις χιονισμένες βουνοκορφές. Εδώ προσπαθούσε να επιβιώσει κι εκεί αναζητούσε να γνωρίσει το μέλλον στις κινήσεις των αστέρων μέσ' στη μικρή οπτική γωνία τ' ουρανού του. Το πείραμα …, τ΄ αποτέλεσμα …, το πόρισμα, όλα με άξονα τα φυσικά φαινόμενα της γης. Μ' αυτά τα εργαλεία προσπαθούσε να συλλάβει ιδέες απειρότητας κι όταν χανόταν στις αχανείς αβύσσους του Θείου Νου, αποφαινόταν με το συνήθες στομφώδες ύφος του παντογνώστη ζηλωτή της εμπειρίας…, Μηδέν! Το Απόλυτο εξακολουθούσε να μην έχει καμία σημασία γι' αυτόν που δεν μπορούσε να το κατανοήσει. Ο ανθρώπινος νους, επαίτης του πειράματος, διδάχτηκε διαμέσου των αιώνων από την ύλη, τα φαινόμενα και τις αξίες της κι έμαθε να αναγνωρίζει εκείνο το κομμάτι της Αλήθειας που η φτωχή, περιορισμένη Γνώση του πειράματός του αποκάλυπτε. Η εξέλιξή του αργή, προδίδει τη δυσκινησία της αντίληψής του που τον ανάγκασε ν' αντιλαμβάνεται τη ζωή σε ό,τι κινείται μέσα στα στενά όρια της δικής του συλληπτικής ικανότητας. Πέρα από κει, Μηδέν. Ήρθε, λοιπόν, κοντά του μία ανήσυχη σκέψη κι άρχισε να τον τριβελίζει. Τι είναι το Μηδέν; Πιεσμένος, σήκωσε αγανακτισμένα τα χέρια και φώναξε: "Τι περιμένεις από μένα να σου πω; Είναι Μηδέν. Πώς να σου το πω; Είναι τίποτα. Δεν έχει ζωή. Η ανυπαρξία. Και τέλος πάντων τι θέλεις
να σου πω για κάτι που απ' αυτό δεν μπορεί τίποτα να δημιουργηθεί χωρίς αιτία, ώστε να αυξηθεί και να σχηματίσει μονάδα; Κατάλαβες; Η μονάδα είναι η αρχή κάθε ανάπτυξης που μπορεί εξελισσόμενη να φτάσει στο Άπειρο. Αν δεν υπάρχει μονάδα, είναι Μηδέν." Όμως η ανησυχία της σκέψης δεν είχε ακόμη ικανοποιηθεί και κίνησε προβληματισμένη να ψάξει σε άλλα διαμερίσματα του νου: "Είναι η αρχική στάση το απαραίτητο εκείνο επίπεδο, επί του οποίου δύναται πάσα αρχή να λάβει την έναρξή της και εξελισσόμενη ν' αναπτυχθεί απείρως". Αυτός ο γκριζομάλλης μεσήλικας μιλούσε με τόσο στόμφο που η ανήσυχη σκεψούλα τα χρειάστηκε, όμως η ταραχή της δεν κράτησε για πολύ. Αμέσως αυτός ο απορροφημένος επιστήμονας με τα ανάκατα μαλλία έσκυβε ελαφρά το κεφάλι ζαρώνοντας τα φρύδια και με χαμηλωμένη τη φωνή συμπλήρωνε: "χωρίς όμως να έχει βρεθεί με ποιο τρόπο δύναται εκ του μηδενός να προέλθει εξέλιξις". Οι θεωρίες που μέχρι σήμερα διατυπώθηκαν από τους μελετητές και τους επιστήμονες, δεν μπόρεσαν ν' ανταποδώσουν την πραγματική ταυτότητα του μηδενός, για τον απλούστατο λόγο ότι η αφετηρία τους υπήρξε πάντα η αναγκαιότητα μιας βάσης, από την οποία θα μπορούσε κάθε αρχή να βρει την αιτία της έναρξής της στο μηδέν, με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν από την αληθή αντίληψη του μηδενός, χωρίς έτσι να μπορέσουν ποτέ να αισθανθούν την απελευθέρωση της ορθής λύσης για το άλυτο τούτο Μυστήριο. Η ανθρώπινη Σοφία δικαιώθηκε και πάλι από τα τέκνα της. Ό,τι φτάνει στο Μηδέν καθίσταται Άπειρο, κι έτσι μπορούμε να πούμε ότι το Μηδέν ισούται με το Άπειρον ή καλύτερα πως κάθε ανάπτυξη αρχής η οποία φτάνει στο Άπειρο έχει αποτέλεσμα το Μηδενισμό της. Εκπλήσσεστε; Μήπως ταράζεστε ή αδημονείτε; Αλλά επικαλούμαι την υπομονή σας, που θα μου δώσει το δικαίωμα ν' αναπτύξω αυτή τη Νέα Αρχή περί του Μηδενός, τη νέα διάσταση, στην έννοιά του, καθώς και τον τρόπο μέσω του οποίου μπορώ ν' αποδείξω αυτήν την αρχή. Η όλη πορεία της εξέλιξης την οποία ο ανθρώπινος νους παρουσίασε διαμέσου των αιώνων, στηρίχτηκε αποκλειστικά στην
ικανότητά του να συλλαμβάνει ιδέες - ικανότητα που αποτέλεσε τη βάση του σχηματισμού κάθε έννοιας ή αντίληψης ή θεωρίας που εκφράστηκαν ανά τις εποχές. Επομένως, εφόσον η αρχή κάθε θεωρίας περί του Μηδενός βρίσκεται στην αναπτυσσόμενη συλληπτική των ιδεών ικανότητα του ανθρώπου, της οποίας η εξελικτική πορεία την καθιστά περιορισμένη ως προς το Τέλειο, κάθε αποτέλεσμα το οποίο προήλθε απ' αυτές τις θεωρίες είναι ανάλογα περιορισμένο ως προς την αρχή από την οποία σχηματίστηκε. Τι εννοώ; Οι λέξεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ανά τις εποχές ήταν και είναι σύμβολα τα οποία συγκέντρωσαν έννοιες που η ανθρώπινη διανόηση συνέλαβε κατά το μέτρο των εκάστοτε ανά τους αιώνες δυνατοτήτων της. Έτσι η λέξη αλλά και το σύμβολο που εκφράζουν ή αντιπροσωπεύουν, πάντα ως προς την ανθρώπινη αντίληψη, το Μηδέν, χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου ν' αποδώσουν αυτήν ακριβώς την αντίληψη των ανθρώπων, σύμφωνα με την οποία θέλησαν να παραστήσουν το άνευ ζωής, το μη κινούμενον, το άνευ ουδεμίας απολύτως αξίας και σημασίας, το οποίο θεώρησαν Μηδέν, το για τους ανθρώπους τίποτε απολύτως υπαρκτόν. Θ' αναζητήσω τις ρίζες της πέρα από τη γραμματική σας. Στοιχειώδης αντίληψη είναι απαραίτητος σύμμαχος στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε μ' έναν άλλο τρόπο την έννοια που αναδύεται από την ανάλυση της λέξης "Μηδέν", η οποία, ούσα σύνθετος αποτελείται από δύο αρνήσεις των "Μη" και "δεν", οι οποίες σύμφωνα με τους κανόνες της γραμματική και του συντακτικού αποτελούν κατάφαση. Τόσο το "Μη" όσο και το "δεν" πάντα προτίθενται του ρήματος, δηλαδή της ενέργειας, προκειμένου να την αναιρέσουν. Όταν όμως προστίθενται μαζί πριν από την ενέργεια αλληλοαναιρούνται, κι έτσι η ενέργεια του ρήματος παραμένει αναλλοίωτη σαν να μην υπέστει ποτέ καμία άρνηση. Εδώ η ανθρώπινη Σοφία οδηγείται σε μία απλή ανάλυση, για να καταβαραθρώσει τα αποτελέσματα των συλλήψεών της, αναγκασμένη ν' αποποιηθεί τις πεποιθήσεις μιας ολόκληρης πορείας, να επανεξετάσει τις θεωρίες της, ν' αποκαταστήσει το βαθμολογικό της σύστημα και να
ελέγξει πάλι τις ρίζες της, που ανέκοψαν την πορεία τους στο σκληρό έδαφος του υλικού πεδίου, απ' όπου λάμβανε μέχρι σήμερα τα ερεθίσματα, μέσω των οποίων οδηγήθηκε σε στείρα συμπεράσματα πάνω στα οποία οικοδόμησε τα δυσκίνητα, περιορισμένα κατεστημένα της. Καμία σχέση, λοιπόν, μεταξύ της λέξης και της έννοιας που οι άνθρωποι συνόψισαν σ' αυτήν. Η αληθής έννοιά της άπειρη, προσαρμόστηκε στ' ανθρώπινα μέτρα που την παρουσίασαν σύμβολο ευτελών, μηδαμινών και ανάξιων πραγμάτων. Αλλά επικαλούμαι και πάλι την πείρα σας να αποφανθεί περί της αντιλήψεως περί του Μηδενός Εφόσον αποδέχεστε την έλλειψη ενέργειας, την παθητική αυτή κατάσταση που αποδίδετε στο Μηδέν, με ποιο τρόπο μπορείτε να εξηγήσετε την αλληλοαναίρεση των αρνήσεων που εκφράζει κίνηση και ενέργεια, καθώς και τη δυνατότητα του Μηδενός να καθορίζει την Απειρότητα της Μονάδας; Με άλλα λόγια, εφόσον το Μηδέν είναι μηδέν, έτσι όπως η περιορισμένη ανθρώπινη λογική το εννοεί, γιατί υπάρχει διαφορά μεταξύ μονάδας και εκατομμυρίου, ή δισεκατομμυρίου, ή τρισεκατομμυρίου, τετράκις, επτάκις, δεκάκις, μέχρι του υποτιθέμενου Απείρου σας: Η αλληλοαναίρεση των αρνήσεων που υφίσταται στο Μηδέν, καθιστά το Μηδέν ουδέτερο, απόλυτο κενό κάθε Αρχής και εκδήλωσης Ζωής ή οποιασδήποτε άλλης κίνησης σ' αυτό, ούτως ώστε το Μηδέν καθίσταται Απόλυτο, απλά γιατί δεν περιέχει τίποτε άλλο παρά μόνο αυτό το Απόλυτο Μηδέν και ως Απόλυτο είναι Άπειρο. Επομένως, δεν μπορούμε να βρούμε τα όριά του ή την αρχή από την οποία εκκινείται, γιατί στο Μηδέν δεν γεννάται καμία αρχή ανάπτυξης και συνεπώς κανένα αποτέλεσμα. Αφετέρου, δεν μπορεί κανείς να βρει την έναρξή του, ή τη Γενεσιουργό Αρχή του και όπως αντιλαμβάνεστε, το Μηδέν είναι Άνευ Αρχής και Τέλους, αυθύπαρκτο και αϊδιο και περιέχει σ' αυτό κάθε αρχή και αιτία, αναιτίως εκκινούμενη. Ως Απόλυτο, ταυτίζεται με την Αρχή όλων των αρχών το Θεό (*Συμπαν;;;) , απ' όπου κάθε αρχή χωρίς αιτία προήλθε, και εφόσον ο Θεός δημιούργησε από το Μηδέν κάθε αρχή η οποία αναπτυσσόμενη βαδίζει προς το Άπειρο,
καθετί που δεν βρίσκεται ούτε στο Μηδέν ούτε στο Άπειρο είναι σε εξέλιξη και συνεπώς μικρότερο του Μηδενός ή του Απείρου. Μείζον πάντων το Άπειρο Μηδέν απ' το οποίο τα πάντα προήλθαν, και ως περιέχον κάθε αρχή από την οποία απέρρευσαν οι άπειρες εκδηλώσεις των μορφών οντοτικής ζωής, είναι η Άπειρη Εστία της Απόλυτης Δύναμης του Όντος από την οποία δημιουργήθηκαν και τροφοδοτούνται όλα τα εν ζωή άψυχα και έμψυχα δημιουργήματα της Ακατάληπτης και Αδιανόητης Νοημοσύνης του Υπέρτατου Όντος του Θεού. Αρχής εκκινούμενης εκ του Μηδενός, το Μηδέν λαμβάνει αύξηση και παρουσιάζεται ως μονάδα ή σύνολο μονάδων, διότι ως περιέχον το Άπαν η αύξησή του φέρει σε εκδήλωση όλα τα απειράριθμα άπειρα που το Όλον περιέχει και σύμφωνα με αυτή την Αρχή μπορούμε να πούμε ότι κάθε Άπειρο που δεν συνθέτει το Όλον είναι μικρότερο του Μηδενός. Και αν αποδεχθούμε το Άπειρο στην ευρύτατη έννοιά του ως άπαν, τότε το Άπειρο ταυτίζεται με το Μηδέν, ως περιέχον όλα τα περιεχόμενα στο Όλον. Εάν, λοιπόν, πούμε πως σήμερα το Όλον υπάρχει και κινείται σε ανάλυση με την αύξηση του Μηδενός, που δηλώνει τη διάσπασή του στα άπειρα που περιέχονται στο Μηδέν, τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε πως ολόκληρη η Δημιουργία προήλθε από τον σχηματισμό των θετικών και αρνητικών απείρων, τα οποία περιέχονται στο Μηδέν σε απόλυτη ενότητα και ουδετερότητα. Επομένως η έννοια του Μηδενός ως απολύτως υπαρκτή κατάσταση βρίσκεται μόνο στην Απόλυτη και Ακένωτη Πηγή του Δημιουργικού Λόγου, ο οποίος δημιούργησε τους Σύμπαντες Κόσμους με αύξηση του Ιδίου Εαυτού Του, που έφερε το Μηδέν σε ανάπτυξη αριθμητικής και γεωμετρικής προόδου, σε αμφότερες τις κατευθύνσεις των θετικών και αρνητικών απείρων. Εδώ εύλογα θα αναρωτηθείτε: Εφόσον από τη διάσπαση του Μηδενός προήλθαν τα θετικά και τα αρνητικά άπειρα από τα οποία δημιουργήθηκαν οι Σύμπαντες Κόσμοι και αφού αρχής εκκινούμενης εκ του Μηδενός το Μηδέν παρουσιάζεται ως μονάδα ή σύνολο μονάδων, το Μηδέν εξακολουθεί να υφίσταται και πώς; Η κουρασμένη λογική σηκώνει τα χέρια. Με
παρακαλεί να εξηγηθώ. Δεν το αρνούμαι. Ο Δάσκαλος είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, να εξηγήσει, να κατευθύνει. Θα επανέλθω στις ρίζες της εκπαίδευσής σας, ζητώντας από σας να μου δώσετε μία μονάδα. Ωραία λοιπόν! Έχουμε τη μονάδα (1 ). Ας μετρήσουμε μαζί: 1 , 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, και; Τι είναι το δέκα; Μέχρι τώρα το γράφατε με μία μονάδα κι έναν κύκλο, το σύμβολο του Μηδέν, κι είχατε δέκα. Πώς είναι δυνατόν η μονάδα ν' αυξάνεται σε δεκάδα με την απλή προσθήκη ενός συμβόλου άνευ σημασίας; Αφετέρου, εάν αποδεχθούμε το Μηδέν σύμφωνα με τη νέα αντίληψη ως Απόλυτο Άπειρο, αρνούμαστε την πρόοδο ανάπτυξης που υφίσταται από το εννέα μέχρι το Άπειρο. Είναι καταφανές, λοιπόν, πως το σημείο το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να συμβολίσει το Μηδέν στη γραφική του αναπαράσταση αποδεικνύεται ατυχές, γιατί ως κύκλος καταλαμβάνει συγκεκριμένο χώρο έστω και άχωρα στο Άπειρο, ούτως ώστε να είναι δυνατή η μέτρησή του ακόμη και με την πρόσθεση απείρων. Αντιδράτε; Παρακαλώ προσέξτε ιδιαίτερα στο σημείο αυτό, σας δίνω Νόμο. Καθετί που δύναται να λάβει οποιαδήποτε μέτρηση μέχρι απείρου είναι μικρότερο του Μηδενός και είναι αδύνατο να βρεθεί διαφορετικά πως το Μηδέν στην Απόλυτη κατάστασή του, παρά μόνο σ' Αυτόν το Θεό, ο οποίος ως Περιέχων όλα τα εν Ζωή, τη Ζωή και την Ανυπαρξία ακόμη, περιέχει το Απόλυτο Μηδέν, ως η Ακένωτη και Ακατάσχετη Δημιουργός Δύναμη, η Αδιάβλητη και Ανεξάντλητη Πνευματική Εστία που τροφοδοτεί αέναα κάθε δημιούργημα και το ανελίσσει προς το Άπειρο Τέλειο, ώστε τελειοποιούμενο να ενωθεί με το Απόλυτο χαώδες Όλον του Θεού, που άχωρα καταλαμβάνει και περιέχει το Άπαν. Μπορείτε συνεπώς με έναν κύκλο να συμβολίσετε μία ενότητα πραγμάτων ή καταστάσεων, χωρίς όμως και πάλι να μπορείτε να την εκλάβετε ως το Άπαν το οποίο περιέχει απειράριθμες συστοιχίες ενοτήτων καταστάσεων και πραγμάτων και ποικιλία μορφών και εκδηλώσεων Ζωής και είναι ν' απορεί κανείς πώς ενώ το γράφετε σωστά, το λειτουργείτε σωστά, το αντιλαμβάνεστε λανθασμένα. Το δέκα λ.χ είναι μία (1) ενότητα (0), Το
είκοσι είναι δύο (2) ενότητες (0) και ούτω καθεξής, Πώς όμως το δέκα (10) γίνεται εκατό (100) ή χίλια (1000) αφού η μονάδα παραμένει αναλλοίωτη, χωρίς να καθορίζει περισσότερες από τις ενότητες που αριθμεί; Απλά είναι η ενότητα στη δευτέρα (02) που ανάγει το δέκα σε εκατό, δηλαδή ενότητα επί ενότητα (0 x 0 = 00) άρα 10 x 10 = 100 και πάλι στον κύβο (03) , δηλαδή ενότητα επί ενότητα επί ενότητα (0 x 0 x 0 = 000) , άρα 10 x 10 x 10 = 1000 και ούτω καθεξής σε κάθε αρίθμηση ενοτήτων (20, 30, 50, 90 κλπ.).

Δεν νομιζω να λεμε κατι τοσο διαφορετικο... φιλοσοφικα τουλαχιστο :) Κατ αρχην να συμφωνησουμε οτι ο χωρος ειναι οντως... τιποτα! Απο μονος του ειναι τιποτα! Οι δυο αποψεις μου θυμιζουν το... ματι του παρατηρητη Δηλαδη, ο Τροχανας βλεπει το ζητημα απο την αποψη του... τιποτα! δηλαδη του χωρου, του χρονου, της ενεργειας κλπ. πραγματα αυλα, αοσμα, αγευστα κλπ... Εσυ απο την αλλη βλεπεις το ζητημα απο την αποψη της υλης... μαζα, σχημα κλπ... Νομιζω οτι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτες οι δυο αποψεις αναδεικνύουν... ΣΥΝΕΧΕΙΑ αυτο που ο Αινσταιν ονομασε... σχετικοτητα Προσεξε εδω τι λεει το wikipedia : Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική: Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου). Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός. Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής: Διαστολή χρόνου: Τα κινούμενα ρολόγια γυρνάνε διαφορετικά από ένα στάσιμο ρολόι ενός παρατηρητή (σύμφωνα με την οποία προκύπτει το παράδοξο των διδύμων). Συστολή του μήκους: Τα αντικείμενα παρατηρούνται να μικραίνουν στην κατεύθυνση που κινούνται σε σχέση με τον παρατηρητή. Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α. Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες. Αυτές οι συνέπειες περιγράφονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ. Με βάση τη θεωρία της σχετικότητας εισάγεται και η έννοια της μάζας ηρεμίας. Σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας η αδράνεια ενός κινούμενου σώματος αυξάνεται καθώς αυξάνεται η ταχύτητά του. Μάζα ηρεμίας λοιπόν είναι η μάζα του σώματος όταν
αυτό είναι ακίνητο.

Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η βαρύτητα δεν θεωρείται ως το αποτέλεσμα μιας δύναμης, αλλά οφείλεται στην καμπύλωση του χωρόχρονου, η οποία προκαλείται από την περιεχόμενη στον χωρόχρονο μάζα και ενέργεια Στην ουσια η υλη ως αξια στην κατανοηση του κοσμου (ογκος, βαρος, βαρυτητα) αντικαθισταται απο αξιες αυλες στην ουσια (χωρος, χρονος, ενεργεια)