Ζητείται διάρκεια για την ΑΕΚ...

Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.

Την περασμένη Παρασκευή, λίγο μετά την τεσσάρα στις Βρυξέλλες, έλεγα πως όλη η ΑΕΚ πρέπει να απορρίψει κατηγορηματικά το κλίμα μιζέριας, φαγωμάρας και καταστροφολογίας. Ένα κλίμα που προσπαθούσαν τεχνηέντως να μας το πουλήσουν κάποιοι...επαγγελματίες μυαλοπώληδες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, μερικοί από τους οποίους μάλιστα αυτοαποκαλούνται δημοσίως «ΑΕΚτζήδες». Δεν ξέρω ποιοι είναι οι σκοποί τα κίνητρά τους. Ξέρω όμως οτι ευτυχώς η ομάδα δεν τους έκανε τη χάρη.

Αισθάνομαι δικαιωμένος και ευτυχής, μόλις έξι ημέρες μετά, που επέλεξα το δρόμο της πίστης και της στήριξης προς την ομάδα. Όχι γιατί έτσι θα κατακτήσουμε το νταμπλ, το Γιουρόπα Λήγκ, το ευρωπαϊκό Σούπερ-Καπ και το διηπειρωτικό. Αλλά γιατί μόνο έτσι, δηλαδή μέσα σε ενα κλίμα αυτοπεποίθησης και στήριξης, θα μπορέσει η ομάδα να διεκδικήσει ο,τι καλύτερο μπορεί στη φετινή χρονιά, βάσει των δυνατοτήτων που της δίνει το εμφανώς αποδυναμωμένο ρόστερ της. Το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα ήταν μια καλή απάντηση σε όσους πίστευαν οτι έχουν την ευκαιρία να αποσταθεροποιήσουν το (ούτως ή άλλως εύθραυστο) κλίμα στην φετινή απλήρωτη ομάδα. Δεν σκοτώσαμε κανένα θηρίο, ούτε κατακτήσαμε τίποτα. Όμως πατήσαμε απο νωρίς την κορυφή της βαθμολογίας, αποκτήσαμε ψυχολογία για τη δύσκολη συνέχεια και (κυρίως) δείξαμε θετικά στοιχεία ως ομάδα στο γήπεδο, αποδεικνύοντας ότι αυτοί που με ψυχραιμία επεσήμαναν τα θετικά αγωνιστικά συμπεράσματα ακόμα και μετά την βαριά ήττα στο Βέλγιο, δεν ήταν ούτε τρελοί, ούτε τυφλοί.

Η ΑΕΚ μπήκε μουδιασμένα και νωθρά στο ματς με τον Εργοτέλη, εμφανώς επηρεασμένη από τις μουρμούρες των ημερών αλλά και από τις άδειες κερκίδες, κατόρθωμα κάποιων «ΑΕΚτζήδων» από τον τελικό του Κυπέλλου. Αναιμική στην επίθεση, αδύναμη να κρατήσει μπάλα στο κέντρο, με πολλά λάθη και ασυνεννοησίες στην άμυνα, η ομάδα κινδύνεψε τρεις - τέσσερις φορές να δεχτεί γκολ. Χρειάστηκαν οι έγκαιρες και σωστές τοποθετήσεις του Αραμπατζή ώστε να διατηρηθεί το μηδέν στα μετόπισθεν. Όλα αυτά όμως άλλαξαν στο 31'. Σε μία από τις (σπάνιες, είναι αλήθεια) στιγμές σωστής κυκλοφορίας της μπάλας, οι Κάρλος - Γκέντζογλου - Μπέλεκ άλλαξαν ταχύτατα τρεις πάσες και ο εξαιρετικός Καμερουνέζος έδωσε στο Μάκο την ευκαιρία να βάλει το πρώτο γκολ της καριέρας του φορώντας μια πραγματικά βαριά φανέλα. Από τη φάση εκείνη και μετά είδαμε άλλο ματς. Οι παίχτες του Εργοτέλη παραχώρησαν την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή τους στους δικούς μας παίχτες, ο πάγκος διαχειρίστηκε σωστά το προβάδισμα με τις κατάλληλες αλλαγές, και το τελικό 1-0 ήρθε λιγότερο αγχωτικά από ό,τι μαρτυρά το σκορ. Ανακούφιση αλλά και προβληματισμός ενόψει του ακόμα δυσκολότερου παιχνιδιού στην Ξάνθη, που σημειωτέον θα ήταν το τρίτο ματς σε έξι ημέρες!

Ώσπου τελικά ήρθε και το χτεσινό απόγευμα με το πρώτο πολύ δύσκολο φετινό τεστ στην Ελλάδα. Τίποτα δεν προμήνυε τα 95 αγωνιστικά λεπτά που θα ακολουθούσαν. Η ΑΕΚ ξεκίνησε πάλι νωθρά και απερίσκεπτα το παιχνίδι της, με πολλές κακές επιλογές. Χαρακτηριστικό είναι ότι ξόδεψε αρχικά αρκετά φάουλ και κόρνερ εκτελώντας τα με...πασούλες, αντί να εκμεταλλευτεί τον αέρα και να γεμίσει προς την περιοχή. Λάθη παιδαριώδη που δεν τα κάνουν ούτε ερασιτέχνες. Φυσιολογικό ήταν η μπάλα να μας τιμωρήσει για αυτές τις ανοησίες. Όμως τελικά το γκολ της Ξάνθης μάλλον μας έκανε...καλό, γιατί η ομάδα «ξύπνησε». Τα τρία αμυντικά χαφ της ΑΕΚ που έξυπνα είχε παρατάξει ο Χιμένεθ πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, ο Γκερέιρο σοβαρεύτηκε και άρχισε να γεμίζει τη μπάλα σωστά και με φάλτσα προς την περιοχή, ο αέρας έδωσε τη βοήθειά του και το ματς γύρισε γρήγορα. Για να γίνει αυτό βέβαια χρειάστηκε η επίδειξη τεχνικής του Βάργκας, με ένα φοβερό φαλτσαριστό ανάποδο ψαλίδι, αλλά και η πανέξυπνη τοποθέτηση του Λυμπερόπουλου στο δεύτερο δοκάρι, όπου του ήρθε συστημένο το εντυπωσιακό κόρνερ του Γκερέιρο.

Στο δεύτερο ημίχρονο και παρότι ο αέρας πλέον ήταν με την Ξάνθη, η ΑΕΚ άντεξε. Σε αυτό βοήθησε πολύ το πείσμα του Μπέλεκ που δεν άφηνε καμία μπάλα να φύγει εύκολα από την άμυνα των αντιπάλων. Βοήθησαν πολύ και οι αλλαγές του Χιμένεθ - οι έμπειρες κινήσεις του Γκούντγιονσεν ήταν καθοριστικές για τα δύο γκολ, όπως και η ηρεμία του Χοσέ Κάρλος που κράτησε τη μπάλα σε πολλές περιπτώσεις όπου η πίεση της Ξάνθης εντεινόταν. Κυρίως όμως βοήθησε ο παίχτης που η μοίρα μας ευλόγησε να πάρουμε στο τέλος των μεταγραφών, ο Φαμπιάν Βάργκας. Μπορεί να μην είναι ούτε Ζήκος ούτε Ασουνσάο, όμως είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που χρειαζόταν η ΑΕΚ στο κέντρο της για να καμουφλάρει κάπως τις απώλειες των Ντιόπ και Μίτσελ. Ένας παίχτης ολοκληρωμένος, έξυπνος, έμπειρος, δυνατός, τεχνίτης, που δύσκολα θα κάνει το λάθος και ακόμα πιό δύσκολα θα εκθέσει την άμυνα που έχει πίσω του. «Ο Θεός να τον έχει καλά», αν μας επιτρέπει ο Πρίγκηπας Σουλτάν μπιν Νασέρ μπιν Αρφάν Αλ-Σαούντ να χρησιμοποιήσουμε ταπεινά τη φράση του.

Πρέπει όμως όλοι να καταλάβουμε πως δεν καταφέραμε τίποτα το φοβερό. Σίγουρα έπρεπε να έρθουν αυτές οι δύο νίκες, ώστε να αλλάξει η ψυχολογία και να επανέλθει η αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Όμως ακολουθούν ακόμα πιο δύσκολα ματς, με τον ΠΑΟΚ και την Στούρμ Γκράτς. Τονίζω λοιπόν ότι το ζητούμενο για την ΑΕΚ, όπως και για κάθε μεγάλη ομάδα, είναι η διάρκεια στην απόδοση και στα αποτελέσματα. Ειδικά φέτος όπου το ρόστερ δεν έχει βάθος ποιότητας στον πάγκο, η κούραση θα είναι πολλή, και το «ροτέησιον» του Χιμένεθ θα είναι αναγκαίο κακό, αυτό που είναι πραγματικά δύσκολο είναι η διάρκεια. Έγινε το καλό ξεκίνημα και αυτό δεν είναι αμελητέο - μην ξεχνάμε ότι από τους «μικρούς» αντιπάλους, σαν τον Εργοτέλη και την Ξάνθη, υποφέρει πολύ η ΑΕΚ τουλάχιστον τα τρία τελευταία χρόνια. Όμως το καλό ξεκίνημα πρέπει τώρα να επιστεγαστεί με αποτέλεσμα στην Τούμπα. Αυτό θα σκορπίσει πραγματικά πολλά χαμόγελα για τη συνέχεια. Όλα τα λεφτά λοιπόν στην Τούμπα για να δούμε αν η ομάδα φέτος θα έχει διάρκεια - και με λίγη προσοχή παραπάνω στις κάρτες, διότι όπως έδειξε ο κατάπτυστος Τριτσώνης στην Ξάνθη, αυτό φέτος θα είναι ένα πρόβλημα.

Για όσους ζητάνε να μην είμαστε «μετά Χριστόν προφήτες», θα πω σύντομα τη γνώμη μου για το ματς της Τούμπας. Ο Χιμένεθ θα πρέπει να διατηρήσει το 4-3-1-2, ίσως με κάποιες αλλαγές προσώπων για φρεσκάρισμα (πχ ο Λεονάρντο αντί του Γκερέιρο και ο Γκούντγιονσεν αντί του Λυμπερόπουλου). Τα τρία κεντρικά χαφ είναι απαραίτητα ώστε, όπως και στην Ξάνθη, να μπλοκαριστεί η κυκλοφορία της μπάλας του αντιπάλου, και η μπάλα να μη φτάνει εύκολα στους ταχείς και ποιοτικούς ακραίους που διαθέτει ο ΠΑΟΚ. Μας συμφέρει ένα παιχνίδι κέντρου, σε αργό τέμπο και χωρίς πολλούς κενούς χώρους. Ο Χιμένεθ ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει, και απομένει να τα δούμε όλα στο γήπεδο.

Αυτά για σήμερα. Και να θυμάστε: δεν ψαρώνουμε ποτέ!

Ο Ψαράς.