Η ζωή θέλει «Κολοσσό» (ΦΩΤΟ & VIDEO)

Για την ακρίβεια, είναι -μετά τον αξεπέραστο Στέλιο Μανωλά- ο σημαντικότερος αμυντικός της, τα τελευταία 30 χρόνια. Σύμφωνοι, υπάρχει και ο τεράστιος Κάρλος Γκαμάρα, αλλά -δυστυχώς- έμεινε μόνο ένα χρόνο κοντά μας. Ήταν αρκετός για να κάνει τη διαφορά, αλλά όχι για να κριθεί σε διάρκεια και πολύ περισσότερο, για να καθοδηγήσει τις επόμενες γενιές, όπως κάνει σταθερά ο Τραϊανός(η συμβολή του στην εξέλιξη του Παπασταθόπουλου, είναι τρανταχτό παράδειγμα) , από τότε που επέστρεψε από την Ιταλία και παρά τη σύντομη παρένθεση της Ανόρθωσης.

Ηγέτης, σταθερή προσωπικότητα, ένα από τα καλύτερα παιδιά του ελληνικού ποδοσφαίρου -όπως λένε γι' αυτόν, όλοι όσοι τον γνωρίζουν- αποδεικνύει στα 35 του, ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές είναι -κατά το κοινώς λεγόμενο- σαν το «παλιό, καλό κρασί». Επέστρεψε πέρσι στην ομάδα που αγαπάει, για να «κλείσει» την καριέρα του, επιβεβαίωσε ότι είναι αναντικατάστατος -καθώς η άμυνα της Ένωσης, πελαγοδρομούσε, όποτε έλειπε- πέτυχε μερικά καθοριστικά τέρματα (βλέπε ημιτελικός στην Τούμπα) και θα μείνει άλλο έναν χρόνο, για να ηγηθεί μιας δύσκολης προσπάθειας, κόντρα στα σημεία των καιρών, στο περιορισμένο μπάτζετ. Με αγάπη και μεράκι, για το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ, που τόσο αγάπησε, παρότι ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Άρη.

Ο Τραϊανός Δέλλας γεννήθηκε (στις 31/1/1976) και μεγάλωσε στο Μικρό Μοναστήρι, ένα χωριό που απέχει περίπου 40 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη του ομάδα ήταν η ακαδημία ποδοσφαίρου του Άρη σε ηλικία 11 ετών. Η πρώτη θέση στην οποία χρησιμοποιήθηκε ήταν αυτή του δεξιού εξτρέμ. Σε ένα καλοκαίρι όμως, εκεί γύρω στο '90, γύρισε από τις θερινές διακοπές όντας 20 πόντους ψηλότερος, με συνέπεια να καθιερωθεί στο κέντρο της άμυνας. Πέρασε από όλες τις μικρές ομάδες της ακαδημίας του Άρη.

Έκανε ντεμπούτο στην Α' Εθνική σε ηλικία 17 ετών, την περίοδο '93-'94 με την φανέλα του Άρη. Έπαιξε για δύο χρόνια στον Πανσερραϊκό ως δανεικός και το καλοκαίρι του '96 επέστρεψε στον Άρη.

Ως μέλος μιας χρυσής εθνικής Ελπίδων, με συμπαίκτες τους Ελευθρόπουλο, Μαυρογενίδη, Καραγκούνη, Μπασινά, Σωτήρη Κωνσταντινίδη, Παντελή Κωνσταντινίδη, Λυμπερόπουλο, Γκούμα, Λάκη έκανε τα πρώτα διεθνή βήματα. Το καλοκαίρι του '97 ο Άρης τον παραχώρησε στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του.

Η ιστορία του στην ΑΕΚ, ξεκινά το καλοκαίρι του 1999. Ήταν δίδυμο, στο κέντρο της άμυνας, αρχικά με τον Γκόραν Πέτριτς και εν συνεχεία πότε με τον Καλλιτζάκη και πότε με τους Καψή, Κωστένογλου. Οι προσδοκίες με την έλευση του Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς και του Σέρβου άσου, Ντράγκαν Τσίριτς, δεν δικαιώθηκαν, ωστόσο, στο τέλος της σεζόν, με τον μακαρίτη, τον Γιάννη Παθιακάκη, στον πάγκο της, η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος (3-0 τον Ιωνικό, στο ΟΑΚΑ) και ο Δέλλας, τον πρώτο τίτλο της καριέρας του.

Η επόμενη σεζόν ήταν ακόμα πιο απογοητευτική για την Ένωση και το καλοκαίρι του 2001, με την έλευση του Γκαμάρα και του -αλήστου μνήμης- Ραμπεσαντρατανά, αποφασίστηκε (από τον Μάκη Ψωμιάδη) η περικοπή μιας θέσης στο κέντρο της άμυνας. Σε αντίθεση με όλα όσα γράφτηκαν και ακούστηκαν εκείνη την εποχή, ο Φερνάντο Σάντος είχε πολύ θετική άποψη για τον Δέλλα. Η απόφαση, όμως, είχε ληφθεί και ο Δέλλας έπαιρνε μεταγραφή στην Περούτζια.

Τον Μάιο του 2002 ο «Τράι» αποδεσμεύτηκε από την ιταλική μετά από μια μεγάλη περιπέτεια και επέλεξε τη Ρόμα, με συμπαίκτες στην άμυνα τον Καφού, τον Αλνταϊρ και άλλους άσους. Έμεινε στη Ρώμη μέχρι το καλοκαίρι του 2005. Έκανε 45 συμμετοχές στο καμπιονάτο με τη φανέλα της Ρόμα και πέτυχε δύο γκολ. Συμμετείχε δύο φορές στο Champions League. (3 συμμετοχές την περίοδο '02-'03 και 4 συμμετοχές την περίοδο '04-'05).

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2005, ο Τραϊανός επέστρεψε στην ΑΕΚ. Λόγω των προβλημάτων τραυματισμού που αντιμετώπισε, δεν αγωνίστηκε πολύ, εκείνη τη σεζόν, αλλά με την έλευση του Σέρα Φερέρ, το καλοκαίρι του 2006, όλο το «οικοδόμημα» της άμυνας, στηρίχθηκε πάνω του.

Ήταν συγκλονιστικός σε όλα τα ντέρμπι, αλλά και στις μεγάλες νίκης στο Champions League, με Λιλ και Μίλαν και μαζί με τον Μπρούνο Τσιρίλο, τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο και τον Βαγγέλη Μόρα, συνέθεταν μια πραγματικά αξιόπιστη αμυντική γραμμή. Την επόμενη σεζόν, η ΑΕΚ κατέκτησε, μέσα στα γήπεδα το πρωτάθλημα, ο Δέλλας ήταν ξανά εκ των βασικών πρωταγωνιστών, αλλά το καλοκαίρι του 2008 (συγκεκριμένα στις 23 Ιουλίου και ενώ ήδη βρισκόταν στο βασικό στάδιο προετοιμασίας), η διοίκηση αποφασίζει -μέγα λάθος- να τον αποδεσμεύσει, μαζί με τον Νίκο Λυμπερόπουλο...

Πήγε στην Ανόρθωση του Τιμούρ Κετσπάγια και αμέσως έκανε τη διαφορά, αγωνιζόμενος, ενίοτε και ως αμυντικό χαφ. Η κυπριακή ομάδα, απέκλεισε τον ΟΣΦΠ, στα προκριματικά του Champions League και με πρωταγωνιστή τον Δέλλα, έκανε μια αξιοθαύμαστη πορεία στους ομίλους, αποσπώντας -μεταξύ άλλων- ισοπαλία και από την Ίντερ του Μουρίνιο (3-3).

Ο Τραϊανός δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για την ΑΕΚ και την επιθυμία, να κλείσει την καριέρα του, σ' αυτήν. Γύρισε πέρσι, «πακέτο» με τον Λύμπε, κατέκτησαν το Κύπελλο, σώζοντας την παρτίδα μιας κακής σεζόν και μένουν παρέα, για να δείξουν το δρόμο και στους υπόλοιπους. Όσο αντέχουν τα πόδια του, είναι βέβαιο ότι θα κάνει τη διαφορά.

Εθνική Ομάδα

Το κεφάλαιο «Εθνική Ανδρών» άνοιξε για τον Δέλλα τον Απρίλιο του 2001, μετά από πρόσκληση του Βασίλη Δανιήλ. Αυτός όμως που τον καθιέρωσε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ελλάδας ήταν ο Ότο Ρεχάγκελ, που τον προσκάλεσε για πρώτη φορά στις 21/8/2002 για ένα φιλικό παιχνίδι με τη Ρουμανία. Η κορυφαία προσωπική στιγμή του ήταν το χρυσό γκολ που πέτυχε στον ημιτελικό του Euro 2004 απέναντι στην Τσεχία την 1η Ιουλίου και η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου στις 4 Ιουλίου.