TΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
(Διαβάστε το άρθρο ακούγοντας το Final Countdown, ο ύμνος του ευρωμπάσκετ. Βρίσκεται στο κάτω μέρος της σελίδας, στα βίντεο).
Στο Δημοτικό Σχολείο ζήσαμε οι περισσότεροι στιγμές ανέμελες και ξέγνοιαστες, γεμάτες κέφι και παιχνίδι. Ούτε διάβασμα, ούτε άγχος για δουλειά, ούτε φόβος... Ιδιαίτερα τότε, τη δεκαετία του '80. Αν και δεν είχα ζήσει λοιπόν πίκρες και δυστυχίες, ήξερα καλά πως η 14η Ιουνίου του 1987 ήταν τότε η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου (η επόμενη ήταν η 4η Ιουλίου 2004)...
Αν εξαιρέσουμε το ευρωπαϊκό της ΑΕΚ, ο ελληνικός αθλητισμός και ιδιαίτερα ο ομαδικός δεν είχε να προσφέρει στον λαό σπουδαίες επιτυχίες. Η Εθνική Ελλάδος ήταν το 1987 μια μικρομεσαία ομάδα. Η Γιουγκοσλαβία ήταν η ντριμ τιμ. Είχε στη σύνθεσή της παίκτες από Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Μαυροβούνιο... Καταφέραμε δύο φορές, μία στους ομίλους και μία στον ημιτελικό να κερδίσουμε την ομάδα που είχε στο ρόστερ της μεταξύ άλλων τους Ντράζεν Πέτροβιτς, Ντίβατς, Κούκοτς, Ράτζα, Πάσπαλιε, Βράνκοβιτς! Η Σοβιετική Ενωση ήταν μια ομάδα - μεγαθήριο με παικταράδες από Ρωσία, Λετονία, Λιθουνία, Εσθονία (Μαρτσουλιόνις, Γιοβάισα, Βολκόφ, Κουρτινάιτς, Τσατσένκο, Τιχονένκο, Βάλτερς)...
Επιπλέον, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και το Ισραήλ ήταν πολύ δυνατές ομάδες με εξαιρετική προϊστορία απέναντι στην Εθνική μας. Τους Ιταλούς αποκλείσαμε στα προημιτελικά και ενώ οι «ατζούρι» προέρχονταν από το απόλυτο νικών στους ομίλους με 5-0.
Ολοι έβαλαν το λιθαράκι τους, όλοι υπερέβαλαν εαυτό για να φτάσουμε σε εκείνο τον άθλο. Ομως χωρίς τον Νίκο Γκάλη όχι μόνο δεν θα κατακτούσαμε το κύπελλο, αλλά και το μπάσκετ θα ήταν για τους Ελληνες ότι είναι σήμερα για την Τσεχία ή το Βέλγιο...
Ηταν απίστευτο το γεγονός ότι χάρη στον Γκάλη οι Ελληνες ήταν τότε φίλαθλοι και όχι οπαδοί, με αποτέλεσμα να υποστηρίζουν τον Αρη στο μπάσκετ. Την Πέμπτη το βράδυ παρακολουθούσαμε τις μάχες του απέναντι σε Μπαρτσελόνα, Σκαβολίνι, Γκιουγκοπλάστικα, Τρέισερ και πανηγυρίζαμε για τις νίκες του.
Σήμερα ορισμένοι τοποθετούν τον Διαμαντίδη πιο ψηλά από τον Γκάλη. Ηταν λάθος που μετά τον τελικό του του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης ορισμένοι έγραψαν ότι ο «Διαμαντίδης ξεπέρασε τον Γκάλη». Ηταν λάθος, διότι δεν έπρεπε να μπει αυτό το δίλημμα. Οι καλύτεροι δεν πρέπει να συγκρίνονται μεταξύ τους, διότι είναι οι καλύτεροι.
Εγώ πάντως, επειδή θυμάμαι σαν χθες το 1987 και τα μαγικά του Γκάλη, ποτέ δεν θα πω ότι κάποιος Ευρωπαίος τον ξεπέρασε. Ισως να μην έπαιζε άμυνα, ίσως δεν έκλεβε, ίσως να μην έπαιρνε ριμπάουντ, αλλά ούτε ο Μαραντόνα σούταρε με το δεξί, ούτε έκανε τάκλιν, ούτε έβαζε γκολ με κεφαλιά...
Ο Νίκος Γκάλης ήταν ένας και μοναδικός. Και οι υπόλοιποι θα βάλουν σε όλοι τους την καριέρα το πολύ 2-3 φορές τα απίστευτα εκείνα καλάθια που ο Γκάλης έβαζε σε κάθε αγώνα! Και ήταν αυτός που μας έκανε να παίρνουμε στο σχολείο εκτός από τα βιβλία και την πορτοκαλί μπάλα με τα... σπυριά. Κι όσο κι αν είμαι ποδοσφαιρόφιλος, όσο κι αν λατρεύω το ποδόσφαιρο, όσο κι αν το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, ο Νίκος Γκάλης θα παραμείνει πάντα το είδωλό μου.
Θυμάμαι αμέσως μετά τον τελικό σε κάθε προαύλιο ελληνικού σχολείου τοποθετούνταν μπασκέτες ή αντικαθίστανται οι προηγούμενες που είχαν σκουριάσει και είχαν σπασμένο ταμπλό.
Θυμάμαι ότι όλοι προσπαθούσαμε στα διαλείμματα ή στην ώρα της γυμναστικής να μιμηθούμε τις κινήσεις και τα σπασίματα μέσης του Γκάλη. Εκείνοι που είχαμε το μικρόβιο του δημοσιογράφου από τότε, κάναμε την περιγραφή του τελικού και ιδιαίτερα τις βολές του Αργύρη Καμπούρη ή το καλάθι του Γκάλη ανάμεσα στα 4 μεγαθήρια των Σοβιετικών.
Θυμάμαι ότι η PANINI έβγαλε για πρώτη φορά άλμπουμ με αυτοκόλλητα για το μπάσκετ...
Βλέποντας στο youtube ολόκληρο τον τελικό (το βίντεο έχει επισυναπτεί μαζί με το άρθρο), ένιωσα την καρδιά μου να πάλλεται με τον ίδιο ρυθμό με τότε, όταν είδα στο τελευταίο δευτερόλεπτο της κανονικής διάρκειας το καλάθι των Σοβιετικών που θα τους χάριζε το κύπελλο. Μας πήρε τότε μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να διαπιστώσουμε ότι ήταν εκπρόθεσμο και δεν το μέτρησε η γραμματεία. Οι δύο βολές του Καμπούρη πανηγυρίστηκαν σαν τα γκολ της Εθνικής στο ευρωπαϊκό του 2004 και το άστοχο τρίποντο του Γιοβάισα στη λήξη της παράτασης μου χάρισε την ευκαιρία να βγω στους δρόμους και στις πλατείες και να πανηγυρίσω ξέφρενα μαζί με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μου σε όλο τον κόσμο και κάτω από τον ρυθμό του "Final countdown". Και βέβαια μου έδωσε τη δυνατότητα να θυμάμαι και να διηγούμε σήμερα εκείνη την εμπειρία, 24 ολόκληρα χρόνια μετά...
Και για να είναι ακόμα πιο αγνές, αθώες και πολύτιμες οι στιγμές εκείνες, παρατήρησα ότι καθόλη τη διάρκεια του τελικού δεν ακούστηκε κανένα υβριστικό σύνθημα από την κερκίδα. Το πιο βαρύ ήταν «εδώ θα γίνει ο τάφος σας». Επίσης, όπως θα δείτε στο βίντεο, η ΕΡΤ συνδέθηκε αμέσως μετά τον τελικό με την ασφαλέστατη τότε πλατεία Ομονοίας στην οποία υπήρχε ακόμη ο γυάλινος δρομέας!
Αδίκησα τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Φάνη Χριστοδούλου, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πιο ολοκληρωμένους ευρωπαίους παίκτες και τα υπόλοιπα παιδιά, τους Φασούλα, Ανδρίτσο, Καμπούρη, Φιλίππου, Ιωάννου, Ρωμανίδη, Σταυρόπουλο, Λινάρδο, καθώς και τον κόουτς Κώστα Πολίτη. Παρακαλώ συγχωρέστε αν το μισό άρθρο είναι αφιερωμένο στον Νίκο Γκάλη. Ομως σήμερα, στα 32 μου χρόνια, ο αθλητής αυτός μου προκαλεί τα ίδια συναισθήματα και την ίδια συγκίνηση όπως τότε, στα 8 μου...
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Πραγματικά ........... έκει πήρε εκκίνηση όλοκληρος ο Ελληνικός Αθλητισμός .......... και ο Γκάλης είναι ο απόλυτος Έλληνας αθλητής .............. ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος μπασκεμπολίστας ..... ΤΕΛΟΣ._ Και εννοείται ότι ΟΛΟΙ ήμασταν Άρης ....... και όταν έχανε στα Φ4 κλαίγαμε με αναφυλητά όλοι οι πιτσιρικάδες της γειτονιάς ............
evan2k αυτο ακριβως προκαλουσε ο Γκαλης στους ξενους,ΕΚΠΛΗΞΗ,ΔΕΟΣ και ΣΕΒΑΣΜΟ..μεχρι τοτε δεν ειχε εμφανιστει στο παγκοσμιο μπασκετ,εκτος NBA, τετοιου ειδους παικτης,ενας κοντος με φυσιολογικο υψος σε ενα αθλημα ψηλων..αυτη η τεραστια προσωπικοτητα,η καλαθομηχανη,με την ανεξαντλητη γκαμα στις κινησεις, νικουσε τους γιγαντες που μετρουσαν υψη 2,05-2,10 και 2,20..!!! οσον αφορα τις επιδοσεις του Γκαλη στο σκοραρισμα ειχε συμβει τοτε το εξης παραδοξο..να θεωρειται κακη αποδοση το να μην βαλει ο... ΣΥΝΕΧΕΙΑ Νικ πανω απο 30 ποντους..!!!!οταν εβαζε 20-25 ποντους ηταν ΕΙΔΗΣΗ.. καντε συγκριση με τους σημερινους,της πλακας,σκορερ που θεωρειται μεγιστο επιτευγμα οι 25 και 30 ποντοι...προσεξτε την διαφορα..ο Γκαλης σε συνεχομενα ματς δεν επεφτε με τιποτα κατω απο τους 35 ποντους..!!! οχι μονο στην Ελλαδα που οι αντιπαλοι ηταν πιο ευκολοι,αλλα και στην Ευρωπη,ακομα και οταν μπηκαν οι ξενοι στο πρωταθλημα..στην δευτερη σεζον του στην Ελλαδα σημειωσε σε 26 αγωνες πανω απο 1100 ποντους..!!!!!! μεσος ορος 43 ποντοι ανα αγωνα..!!! δεκα χρονια αργοτερα οταν ο Γκαλης πατουσε τα 33 τελειωνει το πρωταθλημα με μεσο ορο 40 ποντοι στο παιχνιδι..!!! στην δυση της καριερας του στον Παναθηναικο οταν πια ηταν 37 ετων,σημειωνε σε καθε ματς 30 ποντους..απιστευτα επιτευγματα που ειναι αδυνατον να τα πλησιασει ευρωπαιος μπασκετμπολιστας τα επομενα χρονια..σε οποιαδηποτε διοργανωση που συμμετειχε εβγαινε ΠΑΝΤΑ πρωτος σκορερ.. ΥΓ ακομα και ο Μαικλ Τζορνταν,ο μεγιστος του μπασκετ,ειχε εκφραστει με τα καλυτερα λογια για την αξια του Γκαλη,σε ενα φιλικο που ειχε παιξει ο Αρης με το πανεπιστημιο του AIR πριν ακομα σαρωσει τα "δαχτυλιδια" με τους Μπουλς.. ΥΓ2 Ο Γκαλης ηταν εξαιρετικος οχι μονο στο σκοραρισμα αλλα και στις ασιστ..οταν επαιζε ενα φεγγαρι πλει μεικερ μοιραζε πασες με κλειστα ματια,πισω απο την πλατη,κατω απο τα ποδια των αντιπαλων.. ΥΓ3 πολυ αναρωτιουνται πως αυτος ο ανθρωπος καταφερνει και στεκεται στον αερα με τοση ευκολια σκοραρωντας απεναντι σε ψηλοτερους αντιπαλους,με χερια-κορμους..ο Γκαλης ς σπασμενος καρπος και ενα διαστρεμμα σε μια καριερα 15 ετων στην Ελλαδα ειναι το ιστορικο του
σηκωνε πολλα κιλα βαρη στο γυμναστηριο,οπως οι αρσιβαριστες,σαν πουπουλα!!το εκπληκτικο μυικο του συστημα οφειλεται για αυτο το πλεονεκτημα που ειχε στον αγωνα αλλα κατ επεκταση σε ολη του την καριερα αφου ο Νικ ειχε ελαχιστους τραυματισμους..ενα
nikos 37 οσον αφορα τον Γκαλη και τον Χατζηπαναγη υπαρχει κατι κοινο αναμεσα τους που κατα την γνωμη μου επαιξε καταλυτικο ρολο στον αθλητικο χαρακτηρα που εκτισαν και γενικοτερα την σταση ζωης που ειχαν,ιδιως ο Νικ..και οι δυο "σοουμεν" γεννηθηκαν εκτος Ελλαδος,αυτο τα λεει ολα..ο Γκαλης γαλουχηθηκε στα σκληρα ανοικτα μπασκετ των γκετο στις ΗΠΑ,και στη συνεχεια εμαθε το μπασκετ απο την "αλφαβητα",με πολλες στερησεις,στο πανεπιστημιο του Σιτον χολ..εκτισε λοιπον αθλητικη υποδομη... ΣΥΝΕΧΕΙΑ σε μια οργανωμενη χωρα μακρυα απο την προχειροτητα και τον ερασιτεχνισμο του ελληνικου αθλητισμου..τα ιδια ισχυουν και για τον Χατζηπαναγη,με την διαφορα οτι αυτος γεννηθηκε στην πρωην Σοβιετικη Ενωση,κρατος που χρησιμοποιουσε τον αθλητισμο για να προβαλει τις αξιες του συστηματος, οπως εκαναν ολοι οι "ανατολικοι" λαοι,με μπροσταρηδες την ΕΣΣΔ και την Ανατολικη Γερμανια..,επισης περασαν και οι δυο φτωχικα χρονια, ειχαν διψα,θεληση για να ζησουν μεσω του αθλητισμου,ειχαν ΚΙΝΗΤΡΟ επιβιωσης..!!ο "χορτατος" δεν επιθυμει ποτε την προπονηση και την προσπαθεια γι αυτο λοιπον δεν εξελισσεται,δεν προσπαθει.. ο Γκαλης ηταν ενας καλογερος της ζωης,στην διαρκεια της καριερας του δεν επιδοθηκε ποτε σε δημοσιες σχεσεις,ουτε εγινε μαιντανος στα ΜΜΕ,πρωτος πηγαινε στην προπονηση,τελευταιος εφευγε,στα γλεντια του Αρη και της Εθνικης(μπουζουκια,Μαρινελλες κτλ) σπανιως συμμετειχε διοτι ηξερε οτι σε 3 ημερες εχει παλι αγωνα και πρεπει να ειναι ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ για την επομενη προκληση..οταν ηρθε στην Ελλαδα οι περισσοτεροι τον χλευαζαν λογω του αμφιλεγομενου υψους του λεγοντας χαρακτηριστικα οτι "μπηκε" στο αεροπλανο,απο 1,90 μας ηρθε 1,83...οταν ομως επιασε την μπαλα στα χερια,η διαφορα του απο τους υπολοιπους ηταν κολοσσιαια σε συγκριση και με τους μεγαλους παικτες της εποχης(Κορωναιος,Γκουμας,Κοντος,Παπαγεωργιου,Γιαννακης) απο το 1979 και μετα το ελληνικο μπασκετ ποτε πια δεν θα ηταν το ιδιο..ουτε ο ελληνικος αθλητισμος..κατι αλλαζε και αυτο το οφειλε στον Γκαλη..!!! ο Χατζηπαναγης ηταν και αυτος εκτος
συναγωνισμου ο μεγαλυτερος ποδοσφαιριστης που επαιξε μπαλα στην Ελλαδα,ομως δυστυχως οι συνθηκες της εποχης που κρατουσαν ομηρους τους παικτες για μεγαλο διαστημα με πενταετη,οκταετη συμβολαια,η απουσια του απο την Εθνικη λογω ολιγωριας της ΕΠΟ και η ατυχια του να παιζει στον Ηρακλη που ηταν καταδικασμενος στον κομπλεξισμο και την μετριοτητα συνετελεσαν αυτος ο παικτης να μην εχει την καριερα που του αρμοζε...υπηρξαν πολλοι παικτες χειροτεροι του που ομως ειχαν μεγαλη προβολη και ηταν ποδοσφαιρικοι "κατσαπλιαδες" κανοντας μεγαλη καριερα με μυθωδη ποσα..ο Βασια δυστυχως δεν διαχειριστηκε σωστα τον εαυτο του,πιστευω πως ηταν αθωος και αφελης και δεν ασχοληθηκε οσο θα επρεπε με την εξελιξη της καριερας του
Τους αγωνες του Αρη και του μεγαλου Νικου Γκαλη τους εβλεπα τοτε σε επαναληψη αργα το βραδυ στο eurosport, γιατι ειχε πλακα ο θαυμασμος των Αγγλων σχολιαστων για τον Νικ. Ποτε δεν ελεγαν το ονομα του χωρις επιθετικο προσδιορισμο....Galis the Greek God...Galis the destroyer...Galis the shooting machine και πολλα αλλα. Σε εναν αγωνα ο Γκαλης ειχε κανει οργια και εχει βαλει κοντα, ισως και πανω απο 50 ποντους. Ηθελε να ληξει ο αγωνας 2 λεπτα και Γκαλης σουταρει βολες. Το στατιστικο που περναει στην τηλεοραση, την ωρα που... ΣΥΝΕΧΕΙΑ σουταρει, γραφει ενα νουμερο 17/19 (δεν θυμαμαι το ακριβες, αλλα κατι τετοιο). Ο Αγγλος αρχικα νομιζει οτι το στατιστικο αυτο ειναι στις βολες...και χαλαρος αναφερει οτι εχει καλο ποσοστο...Περιττο να σας πω την εκπληξη και τα επιφωνηματα που ακολουθησαν οταν διαπιστωσε οτι στατιστικο αυτο αναφερονταν στα διποντα... Δεν συγκρινεται με κανεναν ο Νικ. Ανεπαναληπτος...
αυτο το κυπελλο ουσιαστικα το πηραμε με μια πενταδα μονο..χωρις ανασα!! την στιγμη που οι υπολοιπες ομαδες ειχαν ετοιμοπολεμους μαξιμουμ 10 παικτες απο την δωδεκαδα..οι δυο παικτες που ερχονταν και βοηθουσαν απο τον παγκο ηταν ο Ανδριτσος με τον Ιωαννου,οι αλλοι ηταν απλη αναφορα στο φυλλο αγωνα,ειτε λογω χαμηλου μπασκετικου επιπεδου σε σχεση με τους παικτες της πενταδας,με εξαιρεση τον Καμπουρη που μπηκε απο τυχη βασικος λογω του τραυματισμου του Φιλιππου...αν και αυτο μας βγηκε... ΣΥΝΕΧΕΙΑ εν τελει σε καλο αφου ο "τιμιος"¨γιγαντας Αργυρης εκανε την βρωμικη δουλεια,το χαμαλικι,απεναντι στους αντιπαλους ψηλους,σε αντιθεση με τον πιο "light" Φιλιππου που στηριζοταν περισσοτερο στην ταχυτητα και την αλτικοτητα ομως δεν ηταν ιδιαιτερα δυνατος κατω απο τα καλαθια.. το ευρωμπασκετ ηταν εργο Γκαλη..χωρις αμφιβολια..αυτος ο αθλητης,ο μεγαλυτερος,μακραν,που εχει βγαλει αυτη η χωρα,ξεπερασε τους νομους της φυσης οχι μονο σε αυτο το τουρνουα αλλα σε ολη την καριερα του..σπανιως η αποδοση του ηταν κακη,παντοτε επαιζε στο μαξιμουμ,ποτε δεν κοροιδεψε,δεν "λουφαρε",δεν "ρουφιανεψε",δεν "πριονισε" την καρεκλα αλλων συναθλητων του οπως εκαναν αλλοι για να επωφεληθουν,ηταν ο απολυτος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ,που σεβοταν τον εαυτο του αλλα και τους απλους φιλαθλους..ακομα και τωρα ο Πολιτης,που ο Γκαλης τον εφερε στον Παναθηναικο,βγαλμενο απο την αφανεια,και τον εκανε μαγκα με την κατακτηση του ευρωμπασκετ,ισχυριζεται ξεδιαντροπα οτι ο Διαμαντιδης τον ξεπερασε...ΥΒΡΗ κυριε Πολιτη..!!!! ΥΓ οταν ξεκινησε το ευρωμπασκετ ελαχιστοι εδιναν τυχη στην Εθνικη για κατι καλο..εφικτος στοχος ηταν μονο η εισοδος στην οκταδα και απο εκει και περα οτι κατσει..ας σημειωθει εδω οτι δεν δωσαμε το παρων στο προηγουμενο ευρωμπασκετ της Στουτγκαρδης αφου ειχαμε αποκλειστει απο κατι απιθανους Φινλανδους και Βελγους στο τσαλεντζ ραουντ.. ΥΓ2 ο κοσμος στην Ελλαδα τοτε δεν ηξερε μπασκετ...ουτε κανονισμους..ΤΙΠΟΤΑ!! μια ελιτ μονο παρακολουθουσε επι μονιμου βασεως τα παιχνιδια,κυριως την δεκαετια του 60..απο το 80 και μετα ηρθε
κοινο και απο το ποδοσφαιρο βασικα..το 1987 ολοι ξαφνικα ανακαλυψαμε την μπαλα με τα "σπυρια" χαριν αυτης της ομαδας και βασικα του Γκαλη..!! στους αγωνες οι φιλαθλοι φωναζαν πολλες φορες στα καλαθια ΓΚΟΛ..αυτο μπορει να επιβεβαιωθει και απο παλαιοτερους που ηταν μεσα στους αγωνες..
Castroman - σαν σαλονικιος ειμαι τυχερος που την δεκαετια του 80 ειδα στην πολη μου δυο θεους ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ ΒΑΣΙΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ η πενταδα που ειχε τοτε ο αρης εαν ειχε 2 ακομα στον παγκο και προπονητη σαν τον ομπραντοβιτς θα μαζευετε τα παντα στην ευρωπη, το 87 ειχε κλεισει η τσιμισκη μεχρι και με αλογο κατεβηκε καποιος και εκανε τα καπουλια μπασκετα. ας οψετε το ελληνικο παραγοντιλικη και μερικοι αλλοι μεγαλοι σαν παιχτες αλλα μικροι σαν ανθρωποι πχ φασουλας γιαννακης.
nikos 37 μην ξεχναμε οτι ο Αρης ειχε να αντιμετωπισει μεγαλες ομαδες που πλαισιωνονταν απο πραγματικους κολοσσους-ειδωλα του μπασκετ σε αντιθεση με την τελευταια δεκαπενταετια που δεν υπαρχουν τοπ παικτες,αληθινοι ηγετες,ολοι ειναι του 7-8 και κανενας του 10..το παλαιο μπασκετ μπορει να ειχε λιγοτερους μυς,δυναμη κτλ ομως ηταν απειρως πιο θεαματικο,ευελικτο,ευστροφο σε ποικιλια κινησεων και οι μπασκετμπολιστες ηταν αληθινοι σταρ του αθληματος και οχι κιβδηλοι..το... ΣΥΝΕΧΕΙΑ παραδειγμα σε αυτο που λεω δινουν η ΗΠΑ που ειναι η Μεκκα του μπασκετ,ποια ειναι τα ειδωλα εκει περα που μπαινουν σαν μπροστινοι για την διαφημιση του προιοντος..καποιος Λεμπρον Τζειμς,αστεια πραγματα δηλαδη.. το ελληνικο μπασκετ προβαλλει σημερα τον Διαμαντιδη..για την σημερινη εποχη ειναι καλος παικτης ομως καποιοι εχουν το θρασσος να τον συγκρινουν με τον Γκαλη..ακομα και ο Δημητρακης θα "κοκκινιζει" με αυτη την συγκριση(βαζω στοιχημα οτι εχει ακομα τον Νικ αφισα στο δωματιο του),διοτι για ολους ο Γκαλης ειναι ο πατερας μας..!!!τολμω να πω οτι ο Διαμαντιδης δεν φτανει σε μπασκετικη αξια ουτε τον Φανη Χριστοδουλου,που εαν αγαπουσε την προπονηση θα ειχε φυγει απο την Ελλαδα σιγουρα,ουτε φυσικα τον Γιαννακη που ηταν ενας παικτης που επαιζε απο πλει μεικερ μεχρι τεσσαρι..!! ο Αρης αδικηθηκε απο την απειρια,τις συγκυριες και την παρακμη που συνοδευουν ολες τις αυτοκρατοριες..στη Γανδη πηγε υπερφιαλος λογω των διαστημικων εμφανισεων του και την ζαλη του ευρωμπασκετ με αποτελεσμα να ηττηθει ευκολα απο τις παλιες καραβανες της Τρεισερ του Μακαντου και της γριας αλεπου του Μενεγκιν..τεραστια ομαδα ηταν αυτη..στο Μοναχο η κακη στιγμη του Γιαννακη με τον Μαγκι που μετετρεψαν το τεραιν σε ριγκ,στερησαν απο τον Αρη την εισοδο στον τελικο..και εκει ομως τα πραγματα θα ηταν παρα πολυ δυσκολα αφου η Γιουγκοπλαστικα των Κουκοτς,Ρατζα αλλα και των εναλλακτικων λυσεων στον παγκο θα ηταν ενα ανυπερβλητο εμποδιο..στη Σαραγοσα ο Αρης ηταν πληρης,απεκτησε δυναμη με τον Μαικλ Τζοουνς και τον Βρανκοβιτς στην θεση των ερ,καλοι παικτες αλλα ευθραυστοι στην υψηλη μαχη,ομως το γυαλι ειχε ραγισει λογω των κακων σχεσεων του Γκαλη με τον Ιωαννιδη,των χρωστουμενων στους παικτες,στοιχεια που δηλητηριασαν αυτη την ομαδα.. η ειρωνεια της τυχης ειναι οτι μολις εφυγε ο Γκαλης ο Αρης πηρε ευρωπαικο κυπελλο..οχι το μεγαλο αλλα κατι ηταν και αυτο..ειμαι πεπεισμενος οτι πολλους που ευεργετησε ο Γκαλης του "φερθηκαν" σκαρτα στη συνεχεια..απο παικτες (Γιαννακης),προπονητες(Πολιτης,Κιουμουρτζογλου) μεχρι παραγοντες(Μητρουδης,Γιαννακοπουλος) ακομα και απο τους οπαδους του Αρη που τον σηκωναν στα χερια φωναζοντας το αληστου μνημης συνθημα "εισαι Θεος,εισαι Θεος,μοναδικος"..!!!
Σουμποτιτς,Γουιλτζ
Castroman σε ολα εχεις δικιο το αφεντικο μου τοτε ηταν κολλητος του μιχαιληδη και ο λογιστης μας λογιστης του αρη και το χειροτερο οτι τοτε υδρυθηκε και η καταρα του αρη σουπερ3 και ο γκαλης δεν ταιριαζε στα σχεδια τους τον παναοτη τον τρωγανε ποιο ευκολα και αυτο εγινε. παντος πενταδα σαν αυτη δεν εχω ξαναδει γκαλης γιαννακης τζοουνς λυπιριδης βρανκοβιτς αλλα μετα το χαος ο ιωαννιδης δεν μπορεσε να τους επιβληθει και ο καθενας ηθελε μια μπαλα μονος δλδ γκαλης γιαννακης τζοουνς.... ΣΥΝΕΧΕΙΑ οσο για την τρεισερ την ειχε ευκολα αλλα ας οψονται αλλα πραγματα μην ξεχνας οτι την κοπανισε σαν χταποδι αλλα μετα εχασε κατα περιεργο τροπο.
μπραβο καστρομαν!
Νίκος Γκάλης μετά τον αγώνα με την Ιταλία και πριν από τον αγώνα με την πανίσχυρη Γιουγκοσλαβία: "Ναι, αυτή είναι η σημαντικότερη νίκη μας στην ιστορία. Μέχρι τον επόμενο αγώνα." Τέτοια σιγουριά κι εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στην ομάδα, που να του βγαίνει φαρδιά πλατιά και χωρίς να ... κρατάει και μια πισινή δεν θυμάμαι τουλάχιστον εγώ να εκφράστηκε ποτέ από άλλον αθλητή. Παιχταράδες όλοι οι άλλοι και οι τότε και οι τώρα, αλλά ο Γκάλης είναι μέγεθος ξεχωριστό και δεν κάνει να τον... ΣΥΝΕΧΕΙΑ συγκρίνουμε με άλλους γιατί τους αδικούμε. Είμαι ευτυχής που τις χαμηλές του πτήσεις τις είδα από κοντά. Όπως και τα κατορθώματα της Εθνικής μας κόντρα στις τότε υπερδυνάμεις του μπάσκετ. Τώρα μπορεί να μας φαίνεται απλό, αλλά εκείνη την εποχή το να κερδίσεις σερί Γαλλίες, Ιταλίες, την υπερδύναμη της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και στο καπάκι στον τελικό την ακόμα πιο ισχυρή ΕΣΣΔ, ήταν έξω και από τα πιο τρελλά όνειρά μας.
σωστος!
Στην φωτογραφία το κύπελλο σηκώνει ο Καρατζάς, ο οποίος παρ' ό,τι έπαιξε 0 λεπτά, μετά ζητούσε τα μαλλιοκέφαλά του για να υπογράψει στην ομάδα του.
το θυμαμαι σαν χθες! απιστευτη εκπληξη! ειχε γινει χαμος τοτε σε ολη την Ελλαδα. οι δυο μεγαλυτερες εκπληξεις στην ιστορια του αθλητισμου εγιναν απο την Εθνικη μας. το 1987 και το 2004.
se kathe mats o Galis evaze 40 pontous, eite me ari eite me Ethniki. kai einai megali alitheia oti autos ekane routina to apithano kalathi... (ekatsa kai eida olo to paixnidi. pragmati den akoustike oute ena ivristiko sinthima. alles epoxes paidia...)
χαχαχαχαχα!!! Εγώ, το '87, έδινα πανελλήνιες και δεν είχα ανοίξει βιβλίο!
ΗΜΟΥΝ ΕΦΕΔΡΟΣ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ ΤΟΤΕ.... ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΟΥΤΕ ΒΛΕΠΩ ΜΠΑΣΚΕΤ.... ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΣΠΑΣΑ ΤΗΝ TV ΑΠΟ ΤΟ ΖΟΡΙ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΑ.... ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΤΟΥ 2004 ΕΣΠΑΣΑ 2 TV TOTE.... ME TH ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΣΕΧΙΑ..... ΣΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΗΜΟΥΝ ΑΝΕΤΟΣ....!!!
Δικαίως είναι αφιερωμένο το μισό άρθρο στον Γκάλη διότι αυτός ήταν η μισή ομάδα.