«Καλύτερη συνεργασία με Σάντος και Ριβάλντο»

Μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στην «Ελευθεροτυπία» η μέχρι πρότινος μεταφράστρια της ΑΕΚ (προπονητών και παικτών), Χριστίνα Αναγνωστοπούλου. Η κ. Αναγνωστοπούλου, που εργάστηκε σε αυτό το πόστο, από το 2005 μέχρι και πριν από μερικούς μήνες, γνώρισε και έζησε πολλές καταστάσεις γύρω και μέσα από τα αποδυτήρια της Ένωσης και στη συνέντευξή της μιλάει για περιστατικά που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Κάνει αναφορά στον Φερνάντο Σάντος, τον Σέρα Φερέρ, τον Ριβάλντο και αποκαλύπτει τετ α τετ που είχε με τον Τζιμπούρ και τι της εκμυστηρεύτηκε ο Αλγερινός πρώην επιθετικός του δικεφάλου

-Για την πρώτη της επαφή με τον χώρο του ποδοσφαίρου

«Ήταν μία περίεργη ημέρα, διότι δεν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο κι εγώ είχα αγωνία, γιατί δεν γνώριζα από ποδόσφαιρο. Ευτυχώς με βοήθησε πολύ ο κύριος Σάντος, ο οποίος πέρα από καλός προπονητής, είναι ένας άνθρωπος με αρχές κι αξίες, ευγενικός και πολύ συνεργάσιμος», εξηγεί η κ. Αναγνωστοπούλου.

-Σας έχουμε δει να μεταφράζετε από αγγλικά και γαλλικά, μέχρι πορτογαλικά και ισπανικά...

«Και γερμανικά. Συνολικά, μιλώ έξι γλώσσες. Με πατέρα Ελληνα και μητέρα Βραζιλιάνα, όπως είναι λογικό στο σπίτι μιλάγαμε δύο γλώσσες, αλλά πολύ γρήγορα μου μπήκε το "μικρόβιο" να μάθω πολύ περισσότερες, διότι θέλω να επικοινωνώ με διαφορετικούς ανθρώπους. Σπούδασα Νομικά, αλλά εργάζομαι ως μεταφράστρια. Δούλεψα επί σειρά ετών στην πρεσβεία της Βραζιλίας».

-Πότε ήταν η πρώτη σας επαφή με το χώρο του ποδοσφαίρου;

«Το 2005, όταν ξεκίνησε η συνεργασία μου με την ΑΕΚ. Μέχρι τότε δεν είχα ιδέα από ποδόσφαιρο. Δεν ήξερα, δηλαδή, αν σε μία ομάδα παίζουν εννέα, δέκα, έντεκα ή δώδεκα ποδοσφαιριστές. Στο σχολείο είχα ασχοληθεί λίγο με το βόλεϊ και αργότερα με το τένις. Προέκυψε η πρόταση της ΑΕΚ, η οποία είχε απευθυνθεί στην πρεσβεία της Βραζιλίας, ζητώντας μεταφραστή για τον κύριο Σάντος, κι έτσι πήρα τη δουλειά».

-Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον νυν ομοσπονδιακό τεχνικό;

«Ήταν άψογη από κάθε πλευρά. Είναι ο προπονητής με τον οποίο ένιωθα καλά και άνετα από οποιονδήποτε άλλον. Ο κύριος Σάντος έχει επίπεδο, είναι ένας άνθρωπος με αρχές κι αξίες, ευγενικός, πολύ συνεργάσιμος και καλός προπονητής. Με βοήθησε πολύ τον πρώτο καιρό».

-Εννοείτε σχετικά με την ποδοσφαιρική ορολογία;

«Ακριβώς, δεν ήμουν σίγουρη, στην αρχή, αν δίνω τη σωστή απάντηση. Αν αυτά που λέει και εννοεί ο προπονητής μεταφέρονται με το σωστό τρόπο. Βλέπετε, δεν είχα σχέση με το ποδόσφαιρο. Όμως, διάβαζα συνεχώς εφημερίδες, κοιτούσα τα ρεπορτάζ στο Διαδίκτυο, άκουγα περιγραφές αγώνων κι έμαθα αυτά που έπρεπε».

-Πιο συνεργάσιμοι σε αυτή την εξαετή θητεία σας στην ΑΕΚ ήταν οι προπονητές ή οι ποδοσφαιριστές;

«Σπάνια αντιμετώπισα πρόβλημα. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χαρακτήρα και τις δικές του ιδιαιτερότητες. Κάποιοι είναι πιο εύκολοι και κάποιοι πιο δύσκολοι. Άλλοι είναι πιο ήρεμοι και άλλοι πιο νευρικοί ή κακομαθημένοι. Με ορισμένους χρειάζεται να πας με τα νερά τους. Επίσης, ρόλο παίζει πολλές φορές και η ηλικία, καθώς διαφορετικά αντιμετωπίζει τα πράγματα ένας παίκτης 20 ή 21 ετών, κι αλλιώς κάποιος που είναι στα 30 ή 35.

Η καλύτερη συνεργασία με προπονητή ήταν με τον κύριο Σάντος και με ποδοσφαιριστή, με τον Ριβάλντο. Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, ένας ισορροπημένος χαρακτήρας, συνεργάσιμος, κι αυτό βέβαια έχει να κάνει με το γεγονός ότι είχε άλλες παραστάσεις και είχε δημιουργήσει ήδη την εικόνα του πριν έρθει στην Ελλάδα. Επίσης, είχα άριστες σχέσεις και με τον κύριο Φερέρ, ο οποίος έχει γνώσεις και είναι πολύ οργανωτικός, αλλά ήταν τρομερά αδιάλλακτος στα αποδυτήρια. Κι αν δεν εμπνέεις τους παίκτες...».

-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος χαρακτήρας;

«Ο Μορέτο. Δεν μπορούσες να συνεννοηθείς εύκολα. Ήταν ιδιαίτερο παιδί, γι' αυτό δεν στέριωσε στην ΑΕΚ».

-Υπήρξαν στιγμές που νιώσατε άβολα, όταν κληθήκατε να μεταφράσετε δηλώσεις;

«Ναι, αυτό συνέβη δυο-τρεις φορές».

-Ποιες ήταν;

«Η πρώτη ήταν μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ το 2005, παιχνίδι στο οποίο η ομάδα έχασε ουσιαστικά το πρωτάθλημα. Συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή ήταν και εκείνη μετά τον τελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό (2009), όπου χάθηκε ο τίτλος στα πέναλτι. Σε ό,τι αφορά δηλώσεις παικτών, πολύ δύσκολη στιγμή ήταν αυτή με τον Ριβάλντο, το 2008, όταν σε στιγμές εκνευρισμού μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αλλά και στο τέλος της σεζόν αναφέρθηκε στον Κόκκαλη. Γύρισα και του είπα δύο φορές, διότι είναι και φίλος μου, "να το μεταφράσω;". Ήθελα να τον προστατέψω, αλλά μου είπε να μεταφέρω κάθε λέξη. Επειτα από ένα-δύο χρόνια το μετάνιωσε, αλλά είχε πληγωθεί πολύ τότε από τον τρόπο που έφυγε από τον Ολυμπιακό, ήθελε να αποδείξει πράγματα και να βγάλει από μέσα του όσα τον στενοχωρούσαν».

-Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Μπλάνκο και τον Σκόκο;

«Ο Μπλάνκο είναι ψυχούλα. Καλό παιδί και έτοιμος να ανταποκριθεί σε ό,τι του ζητήσεις. Ο Σκόκο είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας. Είναι εσωστρεφής».

-Με τον Τζεμπούρ;

«Ο Τζεμπούρ είναι πολύ παρεξηγημένος. Είναι ευθύς και καλός χαρακτήρας, παρά τα όσα κατά καιρούς έχουν βγει στις εφημερίδες. Απλώς, έχει μάθει στη ζωή του να υπερασπίζεται τον εαυτό του, διότι έχει ζήσει από πολύ μικρός την αμφισβήτηση και δεν του αρέσει το άδικο. Θυμάμαι σε μία από τις συζητήσεις που είχαμε, μου είχε πει ότι "οι φίλοι μου, οι μισοί είναι στη φυλακή και οι άλλοι μισοί στο νεκροταφείο"».