Εξομολόγηση από τα βάθη της ψυχής και με τα μάτια δακρυσμένα. Ο παλαίμαχος μέσος της Λίβερπουλ, Τζέισον ΜακΆτιρ, μίλησε για την περίοδο όπου πάλευε με τους δαίμονες που απειλούσαν τη ζωή του.
Ο 53χρονος, ο οποίος αγωνίστηκε την τετραετία 1995-1999 με τη φανέλα των Reds, μίλησε ανοικτά για τα ψυχολογικά του προβλήματα και τις σκοτεινές σκέψεις που βύθιζαν στο χάος το μυαλό του, αδυνατώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του κατά τη διάρκεια της συγκλονιστικής συνέντευξής του στο «BeiN Sports».
Ο ίδιος μέσω γλαφυρής περιγραφής μιλάει για τις σκέψεις που τον ωθούσαν να τρακάρει με το αυτοκίνητο κι ένα δώσει ένα τέλος σε όλα όσα τον ταλάνιζαν, για την βάναυση καθημερινότητα μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, για την έλλειψη σκοπού και για τη γενναία μάχη να κρατηθεί στη ζωή.
«Απλά δεν είχα σκοπό» παραδέχεται με ειλικρίνεια, προτού συνεχίσει: «Δεν δούλευα κάθε μέρα στην τηλεόραση, πήγαινα μια με δυο φορές την εβδομάδα όταν αποσύρθηκα. Ήταν κάτι σποραδικό, οπότε οι μέρες περνούσαν χωρίς να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Περνούσα περιστασιακά από ένα τούνελ που ένωνε το Wirral με το Λίβερπουλ, επειδή το παιδί μου, με το οποίο διατηρούσα σχέση κάτω από δύσκολες συνθήκες, έμενε στην άλλη πλευρά του τούνελ. Θυμάμαι και με αναστατώνει ακόμα ότι κάθε φορά που περνούσα από το τούνελ και το φως βυθιζόταν στο σκοτάδι, έλεγα στον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να ρίξω το αυτοκίνητο στον τοίχο και να δώσω ένα τέλος. Τόσο εύκολο ήταν. Και πάλευα με τον εαυτό μου για να μην το κάνω.
''Κάν΄το, κάν΄το, κάν΄το'' έλεγα από μέσα μου. '' Όχι, όχι'' ξανασκεφτόμουν, ενώ πάλευα με το τιμόνι. Και θυμάμαι ότι όταν έβγαινα από το τούνελ κι έβλεπα ξανά το φως του ήλιου, έλεγα '' Δόξα τω Θεώ''. Πήγαινα να πάρω το αγόρι μου για να τον πάω στο γήπεδο, οδήγησα σπίτι και έφτασα στης μάνας μου που ζούσε δέκα λεπτά μακριά. Της χτύπησα την πόρτα και θυμάμαι να λέω ότι δεν μπορώ να το κάνω άλλο, ήταν εκείνο το σημείο. Ήταν σκληρό.
Όλα έχουν παρέλθει. Δεν μου λείπει. Μου λείπει η εποχή που έπαιζα ποδόσφαιρο. Απλά να τρέχω ανέμελος σε ένα γήπεδο, χωρίς προβλήματα. Έπρεπε να τακτοποιήσω το μυαλό μου. Τίποτα στη ζωή δεν είναι πρόβλημα στα 90 λεπτά που παίζεις ποδόσφαιρο. Είναι ό,τι καλύτερο», τόνισε προτού σταθεί και στο ρόλο των Ομοσπονδιών προκειμένου να βοηθήσουν ποδοσφαιριστές και αθλητές με ψυχικά προβλήματα.
«Η εξέλιξη του ποδοσφαίρου, όχι μόνο το ποδόσφαιρο στο γήπεδο, αλλά και η επιχειρηματική πλευρά των πραγμάτων, όπως και η ψυχική πλευρά του πρέπει να βελτιωθεί. Αργά αλλά σταθερά φτάνει εκεί και το στίγμα καταρρέει, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν το κενό που μένει στην πραγματικότητα και πού μπορεί να σε οδηγήσει νοητικά. Δεν νομίζω ότι καλύπτεται αρκετά από τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και πρέπει να αντιμετωπιστεί, για να είμαι ειλικρινής».
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
