Ο κατάλογος των συμπτωμάτων του Πεπ Γκουαρδιόλα είναι μακρύς και ανησυχητικός. Δυσκολεύεται να κοιμηθεί. Μπορεί να φάει μόνο ελαφριά γεύματα το βράδυ. Μερικές μέρες, δεν τρώει καθόλου. Δυσκολεύεται να διαβάσει γιατί το μυαλό του συνεχίζει να περιπλανιέται. Νιώθει, μερικές φορές, μόνος.
Δεν είναι μεμονωμένες οι στιγμές, όπως αυτή στην οποία ο προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι βρίσκεται παγιδευμένος, όταν η ομάδα του είναι κλειδωμένη σε μια δίνη που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος των δύο μηνών προσπαθώντας και αποτυγχάνοντας να σταματήσει. Κατά δική του ομολογία, είναι πάντα έτσι. Ο Γκουαρδιόλα δεν μπορεί να κοιμηθεί, να φάει ή να χαλαρώσει ακόμα και όταν τα πράγματα πάνε καλά στη δουλειά.
Αυτή η εικόνα έχει εδώ και καιρό «χαλάσει» την εικόνα του Γκουαρδιόλα. Είναι η εμμονική ιδιοφυΐα, ο άνθρωπος που βρίσκει πάντα τη λύση. Οι ομάδες που έχει κοουτσάρει μέχρι στιγμής-Μπαρτσελόνα, την Μπάγερν Μονάχου, Σίτι- αντιπροσωπεύουν τις ιδέες του που πήραν σάρκα και οστά, με τέλεια μορφή. Η λαμπρότητά του έχει περιοριστεί μόνο από τα όρια της φαντασίας του.
Το κόστος αυτής της αφοσίωσης, ωστόσο, έχει αποκαλυφθεί τους τελευταίους δύο μήνες. Καθώς η φόρμα της Σίτι έχει πέσει, ο Γκουαρδιόλα έχει δώσει τουλάχιστον δύο ασυνήθιστα ζοφερές συνεντεύξεις: πρώτα στον Ισπανό σεφ, Ντάνι Γκαρσιά και στη συνέχεια στον πρώην συμπαίκτη του και μακροχρόνιο φίλο, Λούκα Τόνι στο Prime Video Sport. Είπε στον πρώτο για τη «μοναξιά του προπονητή ποδοσφαίρου» και πώς διαπίστωσε ότι - στην ήττα - δεν υπάρχει «παρηγοριά» όταν «κλείνεις την πόρτα του υπνοδωματίου και σβήνεις το φως».
Στον Τόνι, εν τω μεταξύ, περιέγραψε λεπτομερώς τον αντίκτυπο στην υγεία του: το δερματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει εδώ και «δύο (ή) τρία χρόνια», τα προβλήματα με τον ύπνο και το φαγητό. «Δεν χωνεύω σωστά τα τρόφιμα τώρα», είπε, σαν η μεταβολική μετατόπιση να είναι μόνιμη. Μερικές φορές, είπε, «χάνει το μυαλό του».
Το ότι ήταν τόσο αληθινός γι 'αυτό - που θα μπορούσε να επιμείνει ότι ήταν «καλά» μόλις λίγες μέρες αργότερα - μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο γεγονός ότι τίποτα από αυτά δεν είναι νέο, όχι πραγματικά. Αγωνίστηκε να κοιμηθεί στην τελευταία του χρονιά στη Βαρκελώνη. Το 2018 μιλώντας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ είπε ότι δεν μπορούσε να διαβάσει βιβλία για να χαλαρώσει επειδή «αρχίζω να διαβάζω και πριν το καταλάβω διαβάζω για τον Γιούργκεν Κλοπ».
Πολλοί διάσημοι προπονητές – Σάνκλι, Σάκι - είτε παραιτήθηκαν είτε αποσύρθηκαν λόγω της πίεσης και των δυσκολιών που υπάρχουν στην διαχείριση ενός συλλόγου. Ο άνθρωπος που προσδιόρισε ο Πεπ, ως τον μεγαλύτερο αντίπαλο που είχε αντιμετωπίσει, ο Γιούργκεν Κλοπ, αποχώρησε από τη Λίβερπουλ για παρόμοιους λόγους. Ήταν κουρασμένος και εξουθενωμένος από την πίεση της δουλειάς του να κοουτσάρει έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους παγκοσμίως.
«Σίγουρα δεν ένιωθα υγιής στο τέλος του χρόνου μου στην Τσέλσι», δήλωσε τον περασμένο μήνα η Έμα Χέιζ, η οποία είναι πλέον προπονήτρια της γυναικείας ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών. «Δεν θέλω να πω ότι είναι πίεση. Απλά νομίζω ότι είναι το άγχος, το τίμημα που μου πήρε».
Είναι δελεαστικό να πούμε ότι αυτό είναι αναπόφευκτο, δεδομένης της κλίμακας της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, των χρημάτων που διακυβεύονται, του ακλόνητου ελέγχου των μέσων ενημέρωσης. Και όμως, κατά μία έννοια, η διαχείριση ενός συλλόγου θα πρέπει να είναι λιγότερο, παρά περισσότερο, αγχωτική τώρα.
Οι περισσότεροι σύλλογοι έχουν αφαιρέσει το βάρος της θέσης: τεχνικοί ή αθλητικοί διευθυντές φροντίζουν για τις μεταγραφές/αποχωρήσεις. Οι διευθύνοντες σύμβουλοι χειρίζονται τις διαπραγματεύσεις συμβολαίων. Ολόκληρα τμήματα υπάρχουν για να αναλύουν τα παιχνίδια και να συντονίζουν το σκάουτινγκ.
Ωστόσο, φαίνεται ότι όλα αυτά δεν έχουν βοηθήσει τόσο, όσο θα περίμενε κανείς. Η διαχείριση μιας ομάδας δεν έχει γίνει πιο διαχειρίσιμη. Ο Ποστέκογλου, μπορεί να υπερέβαλε όταν είπε ότι η προπονητική είναι η «πιο δύσκολη δουλειά σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής», αλλά δεν ήταν δύσκολο να αναλύσει το σκεπτικό του.
«Η θητεία και η μακροζωία αυτού του ρόλου τώρα σημαίνει ότι μπαίνεις σε αυτόν τον χώρο και πολύ λίγοι θα βγουν χωρίς ουλές». Κληθείς να το συγκρίνει με το να είναι πρωθυπουργός μιας πραγματικής χώρας, είπε: «Πόσες φορές έχει εκλογές; Εγώ έχω μία κάθε Σαββατοκύριακο, φίλε. Έχουμε εκλογές και είτε ψηφίζουμε αν θα μείνω η αν θα φύγω».
Εν μέρει, αυτό μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι ενώ το ποδόσφαιρο έχει μεταβιβάσει την ευθύνη στα παρασκήνια, δεν το έχει κάνει μπροστά στις κάμερες. Ο προπονητής, ιδιαίτερα στην Αγγλία, τις περισσότερες φορές παραμένει το μόνο δημόσιο πρόσωπο του συλλόγου.
«Πρέπει να σχολιάζουν τα πάντα», δήλωσε ο Μάικλ Κόλφιλντ, ο αθλητικός ψυχολόγος που συνεργάζεται με την Μπρέντφορντ, μεταξύ άλλων συλλόγων, στο BBC Radio 5 Live την περασμένη εβδομάδα. «Από τον Covid μέχρι το Brexit και οτιδήποτε σας ενδιαφέρει να αναφέρετε. Το ποδόσφαιρο δεν είναι καλό στο να μοιράζεται αυτόν τον φόρτο εργασίας. Είναι πάρα πολύ για ένα άτομο».
Ο Γκουαρδιόλα, όπως φαίνεται, θα ήταν απόδειξη αυτού. Τα συμπτώματα του τι σημαίνει να είσαι προπονητής είναι χειρότερα τώρα. Πάντα υποφέρει περισσότερο μετά από ήττες. Αλλά δεν είναι τόσο διαφορετικό όταν τα πράγματα είναι καλά. Ασχολείται μαζί τους εδώ και χρόνια. «Νομίζω ότι το να σταματήσω θα μου έκανε καλό», είπε στον Γκαρσία, σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. Το ξέρει αυτό, και όμως δεν θα το κάνει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: The Athletic
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
