Ο Παναγιώτης Γιαννάκης παρουσίασε την αυτοβιογραφία του με συγκίνηση και αναμνήσεις από το έπος του '87 (ΦΩΤΟ)

Μεγάλη ήταν η συγκίνηση σήμερα στην επίσημη παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του Παναγιώτη Γιαννάκη, με τίτλο «Τρωτός Άτρωτος» στο Μέγαρο Μουσικής.

Εμφανώς συγκινημένος, ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ μαζί με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα του βιβλίου, Παντελή Βλαχόπουλο, υποδέχτηκε μεγάλα ονόματα του ελληνικού αθλητισμού – κι όχι μόνο- που βρέθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, για να τον τιμήσουν. Σε δηλώσεις του, ο Γιαννάκης στάθηκε στην αξία της οικογένειας και εξήγησε ότι οι παρέες είναι αυτές που γράφουν ιστορία, ενώ τόνισε ότι «πρέπει να ζούμε τις στιγμές και να δίνουμε τις αγκαλιές μας και τη συμπαράστασή μας στους ανθρώπους που αγαπάμε».

Η εκδήλωση υπήρξε μια εξαιρετική αφορμή, προκειμένου να συγκεντρωθούν στο Μέγαρο Μουσικής κορυφαίες μορφές του ελληνικού αθλητισμού. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν μπορούσε να κρύψει τη συγκίνησή του, ειδικά όταν κράτησε στα χέρια του και... σούταρε προς το κοινό την μπάλα του τελικού της ιστορικής επιτυχίας του ελληνικού μπάσκετ, της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ το 1987, στην οποία είχε βάλει και ο ίδιος την υπογραφή του.

Ο Αργύρης Καμπούρης, Λιβέρης Ανδρίτσος, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Κώστας Παπανικολάου, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ο Αντώνης Φώτσης, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, ο Δημήτρης Ιτούδης, ο Μίμης Δομάζος, ο προπονητής της Εθνικής, Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά  και ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Γιώργος Νταλάρας, μεταξύ άλλων, έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση.

«Νομίζω ότι εκείνη η παρέα του 1987, αλλά και εκείνη του 2005 έδωσε μηνύματα. Και εκείνη η παρέα στη Θεσσαλονίκη και εκείνη στην Αθήνα, στον Πειραιά. Τελικά οι παρέες γράφουν ιστορία, οι παρέες στις οποίες ο ένας μπορεί να ανεχτεί τον άλλον και να καταφέρουν κάτι σημαντικό. Και βέβαια το κυριότερο, αυτό που θα ήθελα να μεταφέρω στους ανθρώπους που μας ακούνε, είναι ότι σε αυτό το βιβλίο είναι όλα όσα ήθελα να πω, αυτά αισθανόμουν όταν ξεκίνησα πιτσιρικάς με ένα ερέθισμα, το μπάσκετ, που δεν ήταν ακόμα πολύ γνωστό, δεν ήταν κάτι το οποίο μπορούσε κάποιος να πει ότι θέλει να το κάνει» ανέφερε ο Παναγιώτης Γιαννάκης χαρακτηριστικά.

«Άρα τα παιδιά μας -και τότε και πάντα- χρειάζονται ερεθίσματα. Εύχομαι ως κοινωνία να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και ως πολιτεία να έχουν πολλά ερεθίσματα και ειδικά τα παιδιά, τα οποία μπορούν να κυκλοφορούν στον δρόμο έχοντας χαρά για το παιχνίδι, αλλά ίσως να υπάρχει και κάποια άλλη δράση που, όταν τους χτυπήσει στον ώμο, να ανακαλύψουν ότι μπορούν να κατακτήσουν όνειρα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δύναμη και πάθος για πράγματα, για τα οποία δεν έχουν τα ερεθίσματα να ανακαλύψουν. Βέβαια, να μην ξεχνάμε ποτέ ότι μέσα μας υπάρχει ένα ανθρωπάκι που πάντα θα μας φέρνει αντίρρηση να κάνουμε κάτι με κόπο, με πόνο και με ιδρώτα. Θέλει να κάνουμε οικονομία, αυτό πρέπει να το καταπολεμήσουμε και να ανακαλύψουμε την ενέργεια και τη δύναμη που έχουμε μέσα μας. Γιατί δεν την είχαμε μόνο εμείς. Την έχουν πολλά παιδιά και πολλά μεγάλα παιδιά» προσέθεσε.

«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που είστε όλοι εδώ, ευχαριστώ πάρα πολύ τον Παντελή, την κόρη μου που με παρακίνησε, τον γιο μου που με στήριξε, την οικογένεια μου, τη γυναίκα μου, τις εκδόσεις Διόπτρα, που γίναμε μια ομάδα όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε ένα βιβλίο που θα χαρώ να μπορεί να παρακινήσει έστω ένα παιδί. Θα χαρώ πάρα πολύ και θα αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής» τόνισε ακόμη.

Για τον ρόλο της οικογένειας, είπε: «Παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Κακά τα ψέματα, εκείνοι είναι οι άνθρωποι που σε περιμένουν, έχουν λίγο χρόνο μαζί σου. Η κούραση που βγαίνει μέσα από το πάθος γι' αυτό που κάνεις πιθανόν να μην τους δίνει τον χρόνο που θα έπρεπε. Πρέπει πάντα και δημόσια να τούς ζητάω συγγνώμη που δεν ήμουν όσο θα έπρεπε κοντά τους. Είχα τύψεις -και τώρα έχω και πάντα θα έχω. Θέλω να καλύψω όσο μπορώ το έδαφος, αλλά ο χρόνος, οι στιγμές και οι ημέρες που περνούν δεν είναι ποτέ ίδιες με τις επόμενες. Γι' αυτό πρέπει να ζούμε τις στιγμές και να δίνουμε τις αγκαλιές μας και τη συμπαράστασή μας στους ανθρώπους που αγαπάμε».