Όταν έχει έρθει η νίκη, όταν έχεις ακούσει τόσο τραγούδι, όταν έχεις δει επιτέλους κόσμο να φεύγει από το γήπεδο χαρούμενος για πρώτη φορά φέτος, ναι θυμηθείτε τα άλλα ματς, τότε αφήνεις να περάσει και λίγη ώρα. Να απολαύσεις επιτέλους λίγο ηρεμία. Φαίνεται απίστευτο αλλά πολλοί έλεγαν και μπορεί να είχαν και… δίκιο πως το κρισιμότερο ματς της σεζόν μπορεί να ήταν  στη Λιβαδειά. Μια μέρα μετά το τέλος του Αυγούστου. Καλό μήνα παρεμπιπτόντως…

Το ότι κάποιοι το πίστευαν και μπορεί να είχαν και δίκιο δείχνει πόσο καλά ΔΕΝ είμαστε. To κακό όμως στην περίπτωση μας είναι πως από πέρυσι στις 28 Απριλίου γύρω στις 10 το βράδυ και μέχρι σήμερα νομίζουμε πως είμαστε πολύ χειρότερα από ότι είμαστε πραγματικά. Κι αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι η συνέχεια. Η εξέλιξη. Κι όταν αποτυγχάνεις να συνειδητοποιήσεις το που πραγματικά είσαι τότε κινδυνεύεις να γυρίσεις πίσω προσπαθώντας απεγνωσμένα να προχωρήσεις μπροστά. Ένας είναι ο στόχος για μένα και θα το ξαναγράψω για άλλη μια φορά την δεύτερη μέρα του φθινοπώρου. Η ΑΕΚ πρέπει να είναι και φέτος ότι και τις δύο πρώτες σεζόν του Αλμέιδα. Η καλύτερη ομάδα στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Αν το καταφέρει αυτό όλα τα άλλα θα γίνουν. Γιατί το δύσκολο είναι αυτό. Όπως ήταν και πέρυσι και πρόπερσι. Από εκεί και πέρα είναι ποδόσφαιρο. Μπορεί να χάσεις ένα πρωτάθλημα από μια ομάδα που τρεις φορές στα 4 μεταξύ σας παιχνίδια άλλαξε το αποτέλεσμα στο 89 αλλά αυτό θα γίνει μια χρονιά. Όπως και πολλά από τα άλλα απίθανα που πάθαμε άλλα και κάναμε στον εαυτό μας. Η ουσία όμως δεν άλλαξε. Πέρυσι η ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στο Ελληνικό πρωτάθλημα και πρέπει να παραμείνει.

Σε σχέση με πέρυσι είναι ήδη ενισχυμένη, πιο πλήρης και με μεγαλύτερη ποιότητα και αναμένουμε να δούμε που θα κάτσει η μπίλια έως την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Ότι κι αν καταφέρει η ΑΕΚ καλό θα είναι. Γιατί κοιτάει ψηλά όπως έκανε σε όλη τη μεταγραφική περίοδο. Κι όποιος κι αν έρθει από αυτούς που κυνηγάει θα είναι αναβάθμιση. Ελπίζω να ανεβάσει κι άλλο την ψυχολογία μας που από το βράδυ της Κυριακής πήρε λίγο τα πάνω της. Πάνω από όλα όμως να ανεβάσει την αγωνιστική ισχύ της ομάδας. Και να κάνει ακόμη καλύτερο τον καλύτερο φορ του πρωταθλήματος, τον Λιβάι Γκαρσία που ελπίζω να είναι μαζί μας και τον Οκτώβριο.

Η ΑΕΚ με την τρύπια άμυνα όπως λένε κυρίως οι ΑΕΚτζήδες μέχρι τώρα έχει δεχτεί τις λιγότερες επικίνδυνες φάσεις από όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος. Θα είναι άδικο να τη συγκρίνω με τον Παναθηναϊκό αλλά όσες ευκαιρίες έβγαλε η Λαμία στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα της με τον Ολυμπιακό, άντε και στο πρώτο πεντάλεπτο του δεύτερου, η ΑΕΚ τις έχει φάει συνολικά στους τρεις αγώνες του πρωταθλήματος μέχρι σήμερα. Θα έρθουν ντέρμπι και πιο δύσκολοι αγώνες αλλά θα… δούμε φίλε που λέω κι εγώ! Μέχρι τώρα με ίδιους πάνω - κάτω αντιπάλους με τους άλλους τρεις η ΑΕΚ έχει φάει ένα γκολ και 3 - 4 φάσεις. Η χθεσινή μία ήταν προσφορά του Στρακόσα και ευχαριστώ τον Μουκουντί που είναι πάλι Μουκουντί γιατί δεν θα άντεχα να μπει η ομάδα σε περιπέτεια πάλι με αβέβαιο τέλος από ένα τέτοιο λάθος. Και το χειρότερο ίσως δεν θα άντεχε η ομάδα. Η άλλη πάλι στο χθεσινό ματς ξεκίνησε από εμφανές φάουλ που δεν δόθηκε στον Ρότα και στέρησε κι ένα παίκτη από το αμυντικό τρανζίσιον. Η Λαμία στη μοναδική της φάση έβαλε γκολ και μια ευκαιρία έκανε κι ο ΟΦΗ. Με τον Βίντα όχι ακόμη στο 100%, τον Στρακόσα να μην έχουμε μπορέσει να τον κρίνουμε ως τερματοφύλακα και δυστυχώς να έχει μπει σε μια δίνη εξαιτίας λαθών με τα πόδια, τον Πήλιο βασικό μετά από μήνες… Με τον Σιμάνσκι μπροστά τους επίσης να μην είναι στο 100%.

Κάτι λειτουργεί καλά λοιπόν κι ας μην φαίνεται και τόσο. Ας μην ενθουσιάζει. Στη Λιβαδειά για πρώτη φορά μετά από μήνες η ομάδα είχε και λίγη ρέντα εντός αγωνιστικού χώρου. Η ευκαιρία που χάθηκε χάρη στο Μουκουντί ήταν από αυτές που δεν χάνονται και το γκολ που ξεκλείδωσε το ματς και τις… ψυχές ήρθε στο 45. Σκεφτείτε πόσες τέτοιες συγκυρίες έχουν πάει εναντίον της ΑΕΚ και υπέρ των ανταγωνιστών της τους τελευταίους μήνες. Ας ελπίσουμε στη Λιβαδειά να δόθηκε η υπενθύμιση πως το ποδόσφαιρο ούτε μόνο δίνει αλλά ούτε μόνο παίρνει. Βέβαια λίγη ώρα μετά ο ΠΑΟΚ νίκησε με γκολ καθαρό επιθετικό φάουλ στο 90 και ο Παναθηναϊκός γλύτωσε άλλη μια ήττα στις καθυστερήσεις σε ένα ματς που η Καλλιθέα θα μπορούσε να το έχει καθαρίσει από το ημίχρονο. Αλλά μην βιαζόμαστε. Ξεκίνησε κάτι καλό για την ΑΕΚ τουλάχιστον με την μικρή ρέντα στην Λιβαδειά. Και ταυτόχρονα μας υπενθύμισαν οι συνέταιροι ποιον υπολογίζουν και ποιον φοβούνται. Η οργανωμένη λες και βγήκε από το ίδιο γραφείο επίθεση για μια φάση όπου ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος και είχαμε εφαρμογή του σε παιχνίδι που έβλεπε πριν δυο μήνες όλος ο πλανήτης έδειξε πως θα το πάνε οι ερωτευμένοι. Ο Σπάθας από τη μία πλευρά κι ο Λουτσέσκου από την άλλη. Ένα σώμα, μία ψυχή. Δεν του έφτανε του Ρουμάνου να κάνει τον αδικημένο σε παιχνίδι που κέρδισε με άκυρο γκολ στο 90 πρόλαβε να δει και την ΑΕΚ να ευνοείται. Κι έστειλε μήνυμα στον Μάκη ότι δεν του φτάνουν όσα έγιναν με τον Πανσερραϊκό, δεν του έφτασε το χθεσινό διπλό με άκυρο γκολ στο 90. Τα θέλει όλα. Και μαζί να πουλάει το παραμύθι της αδικίας με πρόεδρο της ΕΠΟ τον κολλητό του και συνάδελφο μέχρι πριν λίγους μήνες υπό τον Ιβάν. Καλά θα πάει κι αυτό…