Καλησπερα και ενα καλο βράδυ να έχουμε. Με υγεία και όμορφες προσωπικές στιγμές με οικογένειες και φίλους. Χθες το βράδυ δεν περάσαμε και τόσο όμορφες… προσωπικές στιγμές αλλά η αλήθεια είναι πως πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως υπάρχουν και χειρότερα που δεν έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο που πάντα είναι όμορφο. Είναι πολλά τα βράδια που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου όλα αυτά τα χρόνια κοντά στην ΑΕΚ και χθες ήταν ένα από αυτά. Η πίκρα πολύ μεγάλη και ήρθε και το δοκάρι του Κοϊτά να στρίψει κι άλλο το μαχαίρι. Αλλά το να πω τον Φουρτάδο… Κρισάντους στο ραδιόφωνο παραπάει.

Πέρασαν όμως αρκετές ώρες και με πιο καθαρό μυαλό μπορούμε να μιλήσουμε για το χθεσινό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που έμοιαζε σε κάποια πράγματα αλλά όχι σε όλα με το περυσινό ΑΕΚ - Πανσερραϊκός και καθόλου με τις άλλες επώδυνες γκέλες που στοίχισαν το πρωτάθλημα. Πέρυσι με τις Σέρρες το 1-1 ήταν στατιστικό παράδοξο. Το χθεσινό σίγουρα θα μπορούσε να έχει λήξει με ένα 2-0 ή έστω 2-1 για την ΑΕΚ αλλά η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ δεν δημιούργησε τόσες μεγάλες ευκαιρίες όσες με τις Σέρρες. Αλλά και η Λαμία ήταν πολύ πιο οργανωμένη και αλάνθαστη στην άμυνα. Βέβαια ο Πανσερραϊκός ήταν πιο επικίνδυνος και χωρίς την τρομερή ρέντα να σκοράρει στη μοναδική του επίθεση. Σε κάθε περίπτωση όμως η χθεσινή γκέλα αν έμοιαζε με κάποια ήταν με αυτή της περυσινής δεύτερης αγωνιστικής. Όχι με Κηφισιά, Αγρίνιο, Σέρρες κτλ… Η ΑΕΚ δεν έχασε βαθμούς χθες όπως πέρυσι σε παιχνίδια που φαινόταν να τα έχει ήδη… κερδίσει επειδή κοίταζε το ρολόι πριν την ώρα του. 

Στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε απροετοίμαστη για αυτό που θα αντιμετώπιζε. Δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την δομική αδυναμία που έχει το 3-5-2 (5-3-2) στα άκρα. Ο Ρότα και ο Αμπραμπατ ερχόμενοι από πολύ καλό παιχνίδι με τον ΟΦΗ δεν κατάφεραν ούτε μια φορά να κάνουν κάτι σημαντικό εκμεταλευόμενοι καταστάσεις 2 με 1. Από την άλλη πλευρά τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα λόγω κυρίως του Κοϊτά όμως και ο Πήλιος παρότι χρησιμότερος του Ρότα στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν μπόρεσε να δώσει ούτε τα μισά από ότι με τον ΟΦΗ παρότι η διάταξη της Λαμίας του έδινε αυτή την ευκαιρία.

Έτσι η ΑΕΚ δεν έκανε πολλές ευκαιρίες, σημαντικές ήταν τρεις κατά σειρά με Μουκουντί, Κοϊτά και Λιβάι και στην μοναδική επίθεση της Λαμίας δέχτηκε αυτό το γκολ, συνδυασμός έλλειψης συγκέντρωσης αλλά και ατυχίας αν σκεφτούμε πως έφτασε η μπάλα στον σκόρερ. Δεν υπήρχε παίκτης στο ημικύκλιο παρότι υπήρχαν δύο παίκτες της Λαμίας, το σουτ κόπηκε και εκεί τελείως συμπτωματικά αντί να απομακρυνθεί η μπάλα βγήκε πάσα και όταν έγινε η δεύτερη πάσα στον σκόρερ όποιος κοιτάξει την φάση προσεχτικά θα καταλάβει πως παίκτης της ΑΕΚ περίσσευε στην περιοχή και δεν είχε τρέξει εγκαίρως ώστε να εμποδίσει τον σκόρερ. 

Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή. Με δεδομένο το άγχος, τον τρόπο που αμυνόταν ο αντίπαλος και το ότι το υπερόπλο Γκαρσία δεν ήταν σε καλή μέρα χθες η ομάδα έκανε ότι μπορούσε καλύτερο για να σκοράρει εκτός από καλές εκτελέσεις σε καίριες φάσεις. Όμως δεν πήγε στη λύση της γίομας, έψαξε ορθολογικά το γκολ. Και βέβαια έλαμψαν δύο αστέρια. Ο Λαμέλα και ο Κοϊτά. Όχι μόνο για τις ενέργειες τους αλλά και γιατί ήταν αυτοί που αν και νέοι στην ομάδα έδιναν τον τόνο πως παλεύουμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, παίρνουμε πρωτοβουλίες, ρισκάρουμε για να νικήσουμε.

Ο Λαμέλα κάνει πράγματα που δεν νομίζω πως κάνει κανείς άλλος στο πρωτάθλημα μας και παράλληλα έχει το πάθος του Σιμάνσκι στα καλά του. Ο Κοϊτά δεν… παίζει. Θελει να σκοτώσει»! Και δεν σταματάει. Δεν ήταν όλα στραβά χθες. Το αποτέλεσμα όμως και κυρίως ο αποκλεισμός τα βάζουν όλα σε ένα κουβά… μαύρο. Λογικό. Πρέπει όμως να προσπαθήσουμε να καθαρίσουμε το μυαλό μας. Είναι Αύγουστος. Τίποτα δεν κρίνεται τον Αύγουστο αν δεν κάνεις μη αναστρέψιμες κινήσεις. Μην ξεχνάμε πως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν η πρώτη αγωνιστική και όλοι πάνω - κάτω είχαν ίδιας δυσκολίας παιχνίδια. Η ΑΕΚ ήταν αντικειμενικά η καλύτερη κι από τους τέσσερις στο δικό της ματς με ψυχολογία στα τάρταρα, χωρίς κόσμο στο γήπεδο και με κόντρα διαιτησία.

Μην υποτιμάμε την ομάδα μας. Πρέπει όμως και οι παίκτες μετά το διήμερο ρεπό που για μένα είναι σημάδι ΜΗ πανικού άρα καλό, για την δική μου φιλοσοφία, να επιστρέψουν με ακόμη μεγαλύτερη προσήλωση και διάθεση για μάχη. Άλλωστε και το να μπεις στην αποστολή αυτής της ΑΕΚ μόνο εύκολο δεν είναι και θα γίνει και δυσκολότερο σε λίγες μέρες. Σε ότι αφορά τον Ματίας φυσικά πρέπει κι αυτός να κάνει την αυτοκριτική του. Με ηρεμία όμως και όχι λές και περνάει εξετάσεις γιατί τις εξετάσεις τις έχει περάσει.

Να αναθεωρήσει και κάποια πράγματα που ήδη το κάνει, να προσπαθήσει να εξελίξει γρηγορότερα το εμπλουτισμένο φέτος αγωνιστικό του πλάνο εκμεταλευόμενος το έναν αγώνα την εβδομάδα και βέβαια να ξανασκεφτεί τώρα στο τέλος μήπως χρειάζεται κάποια μεταγραφή ακόμη και κάποια out of the box αποχώρηση. Καλός σέντερ φορ θα έρθει. Είτε ο Ντουά που έχει προχωρήσει αρκετά είτε άλλος αυτού του επιπέδου. Πιστεύω πως σε κάθε ματς φαίνεται πως πρέπει να έρθει ένα αριστερό μπακ επιπέδου Γιαννούλη για το καλό και του Πηλίου. Από εκεί και πέρα έχω εμπιστοσύνη και δεν την χάνω εύκολα γιατί δεν κερδήθηκε και εύκολα. Αλλά με την ομάδα που είδα την προηγούμενη διετία, τους τίτλους, τους αγώνες στην Ευρώπη πέρυσι και τις μεταγραφές που σχεδόν όλες βγήκαν όπως τις περιμέναμε ή και καλύτερες η εμπιστοσύνη έχει κερδηθεί. Δύσκολη μέρα. Καλή συνέχεια σε όλους…