Τι όμορφη Δευτέρα. Τι μαγικό βράδυ Κυριακής. Τι ωραίο είναι το ποδόσφαιρο. Πόσο όμορφα ξεκίνησε ο μήνας. Ζήτω η ΑΕΚ μας.
Πάμε τώρα στην κανονική ροή του προγράμματος. Η ΑΕΚ πέτυχε χθες την μεγαλύτερη νίκη της στο πρωτάθλημα. Μέχρι την επόμενη. Βαθμολογικά μπορείς να πεις ότι το γκολ του Ελίασον στο 91 ρέφαρε την απίστευτη απώλεια δύο βαθμών στο Χαριλάου. Όμως μιλάμε για δεύτερη αγωνιστική πλέι οφ, μένουν οκτώ αγωνιστικές για το τέλος. Το τάιμινγκ είναι άψογο. Και η σημασία της νίκης τεράστια γιατί ήρθε σε ένα παιχνίδι που βάσει εικόνας και αριθμών αν έφευγε από το Χ θα πήγαινε στο 2. Το Χ δεν ήταν άσχημο αποτέλεσμα, η νίκη όμως και οι τρεις βαθμοί το κάνουν το σημαντικότερο αποτέλεσμα από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα. Και βέβαια επειδή δεν παύει ποτέ να είναι ντέρμπι και μάλιστα με αυτούς η αλήθεια είναι πως το χθεσινό ήταν καλύτερο κι από μια νίκη με 3-0. Στο 91, με κόντρα επίθεση και με την φωτογραφία του χαμογελαστού Αλέκου να έχει ήδη τραβηχτεί. Τι νύχτα…
Υπάρχουν όμως πολλά καθαρά ποδοσφαιρικά θέματα που βγήκαν από το χθεσινό ματς. Επιτέλους η ΑΕΚ κατάφερε να πάρει ένα παιχνίδι και τι παιχνίδι με τον αντίπαλο βάσει αριθμών είναι πιο επικίνδυνος κατά πολύ. Με πάνω από 0,50 X goals υπέρ του. Δεν το έχει κάνει ποτέ από τη μέρα που ανέλαβε ο Αλμέιδα. Για να νικήσει οποιονδήποτε μικρό ή μεγάλο αντίπαλο θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερη, καλύτερη ή έστω ισοδύναμη. Πέρυσι για παράδειγμα στο 1-3 με τους ίδιους η ΑΕΚ κυριάρχησε στους αριθμούς και δέχτηκε τρία γκολ σε τρεις τελικές προσπάθειες σε χρόνο ρεκόρ. Σε ένα παιχνίδι που για 70-75 λεπτά ήταν αιχμαλωσία του Ολυμπιακού που είχε εκτός των άλλων κι έναν απίθανο Πασχαλάκη. Χθες σε καμία περίπτωση δεν είχαμε αντίστροφη εικόνα. Δεν αιχμαλώτισε την ΑΕΚ ο Ολυμπιακός αλλά κατάφερε και να την περιορίσει και να γίνεται επικίνδυνος εκμεταλλευόμενος κυρίως λάθη και αδράνειες. Η μεγάλη ευκαιρία του Μασούρα στο πρώτο ημίχρονο είναι η πρώτη από τις δύο μεγάλες αδράνειες του Χατζισαφί που δεν πληρώθηκαν. Η τεράστια ευκαιρία του Ελ Καμπί στο 47 του πρώτου ημιχρόνου προέρχεται από ένα απαράδεκτο για διεθνή και πρωταθλητή λάθος του Ρότα. Και τα δύο τις σώζει ο Αθανασιάδης, ένας ήρωας βγαλμένος από τις ιστορίες που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να παράγει και για αυτό μας έχει πάρει παντοτινά αιχμάλωτους. Η ΑΕΚ στο ίδιο πρώτο ημίχρονο έχει τις δικές της ευκαιρίες αλλά κυρίως έχει πάρα πολλές καταστάσεις που δεν έγιναν μεγάλες ευκαιρίες επειδή δεν πήγε καλά η τελευταία πάσα πριν την εκτέλεση. Λίγο πιο δυνατά, λίγο πιο σιγά, λίγο πίσω ή λίγο μπροστά. Ήταν πάντως μοιρασμένο το παιχνίδι κυρίως επειδή οι δύο χάφ της ΑΕΚ έχασαν την μίνι παρτίδα με τους δύο χάφ του Ολυμπιακού και ο Πινέδα αναγκάστηκε να παίξει αρκετά πιο πίσω από όσο απαιτούσε η χθεσινή του θέση πράγμα που απομόνωσε τον Γκαρσία αφού και οι ακραίοι επιθετικοί είχαν πάρα πολύ δουλειά και στο ανασταλτικό κομμάτι και σπάνια μπορούσαν να τον ντουμπλάρουν. Ο Ολυμπιακός ήταν ανεβασμένος, διαβασμένος, καλά προετοιμασμένος αλλά τόσο όσο έπρεπε για να μπορέσει να διεκδικήσει τη νίκη. Τα περί ισοπέδωσης της ΑΕΚ τα γέννησε η απελπισία τους για την ήττα με τον τρόπο που ήρθε, η απελπισία για τους 2 πόντους απόσταση που μετά από μόλις δύο αγωνιστικές έγιναν 8 και το χειρότερο τους, ότι δηλαδή δεν είχαν να πουν κάτι για την διαιτησία, την ΕΠΟ, τον Μητσοτάκη και τον… Γιάννη Παπαδόπουλο.
Στο δεύτερο ημίχρονο υπήρξε ενα δεκάλεπτο και ιδίως το κομμάτι που βρέθηκαν μαζι στο γήπεδο ο Λιβάι με τον Πόνσε που ο Ολυμπιακος έκανε σερί ευκαιρίες όμως ο Αλμέιδα με την είσοδο του Λιουμπισιτς που ήταν πολύ κρίσιμη επανέφερε την ισορροπία. Ειχε δείξει με τις αλλαγες τις διαθέσεις του και στο τέλος δικαιώθηκε που κυνήγησε τη νίκη ενώ δεν δικαιώθηκε ο Μιντιλίμπαρ που ειχε κι αυτός την ίδια προσέγγιση. Ειναι μεγάλο πράγμα για την ΑΕΚ το οτι πήρε κι αυτο το ντέρμπι και να μεγαλώσει τον συντελεστή της σε αυτο το άτυπο πρωτάθλημα των τεσσάρων πρώτων παραμένοντας αήττητη και μεγάλο χτύπημα για τον Ολυμπιακο το ότι παρέμεινε με μόνο μια νίκη και ηττες στα περισσότερα. Εντέλει χθες το βράδυ στην υπέροχη κατακίτρινη Αγία Σοφια νίκησε η ομάδα που εχει μάθει να νικάει και έχασε η ομάδα που συνήθισε να χάνει. Καλο μήνα να έχουμε…
