Καλή εβδομάδα να έχουμε. Θα συνηθίσουμε σιγά σιγά χωρίς αγώνα μέσα στην εβδομάδα. Να περιμένουμε την επόμενη Κυριακή. Βέβαια υπάρχει η… Τετάρτη. Δεν θα παίξει η ΑΕΚ αγώνα αλλά πάντα υπάρχει η πιθανότητα να… παίξει μεταγραφή. Κι αν γίνει θα γίνει σίγουρα μέχρι τότε. Γιατί οι μεταγραφές τελειώνουν. H αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ δεν τρέχει. Ή μάλλον τρέχει όσο έτρεχε μέχρι την Παρασκευή που χτύπησε ο Σιμάνσκι και οριστικοποιήθηκε η αποχώρηση του Μόχα. Ο τραυματισμός του Νταμιάν είναι μεγάλη απώλεια για τον επόμενο τουλάχιστον ένα μήνα όμως η ΑΕΚ έχει δείξει από τη μέρα που ήλθε ο Αλμέιδα πως έχει αλλάξει νοοτροπία και ποτέ δεν κάνει κινήσεις υπό πίεση. Είτε χρόνου, είτε ξαφνικών αναγκών. Αντιδράει όπως θα αντιδρούσε αν ο παίκτη πάθαινε αυτή την ζημιά τον Οκτώβριο. Ή τον Μάρτιο…
Η αλήθεια είναι και το έχουμε πει πως η ΑΕΚ έχει ψαχτεί για κεντρικό χάφ και είναι μια θέση στην οποία θα γίνει μεταγραφή το καλοκαίρι. Για τις δύο θέσεις έχει τέσσερις παίκτες. Σιμάνσκι, Γιόνσον, Πινέδα, Μάνταλο και μπαλαντέρ τον Γαλανόπουλο. Το πρόβλημα είναι πως ο Γαλανόπουλος φέτος δεν είναι πολύ συχνά διαθέσιμος και το ιδανικό για την ΑΕΚ είναι να αναβαθμίσει την εναλλακτική της λύση με έναν παίκτη που να μπορεί σταθεί και στις δύο θέσεις ιδίως στο υπερφορτωμένο κομμάτι της σεζόν που ήταν και πρώτα ο Θεός θα είναι και την επόμενη σεζόν από Αύγουστο μέχρι Δεκέμβριο. Η ομάδα έχει εντοπίσει παίκτες, έχει ξεχωρίσει στόχους και έχει κάνει προεργασία. Το αν θα πάρει όμως χάφ μέχρι τις 31 Ιανουαρίου έχει τις ίδιες πιθανότητες με το να πάρει δεξί μπακ ή all around επιθετικό. Αν μπορέσει δηλαδή τώρα να ξεκλειδώσει μια περίπτωση παίκτη που θέλει ούτως ή άλλως για την επόμενη σεζόν θα το κάνει. Παίκτη για 10 ματς θα έπαιρνε μόνο αν έχανε και τους δυο τερματοφύλακες μαζί. Και για αυτό δεν είμαι και… σίγουρος.
Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος με την ΑΕΚ του Αλμέιδα και συνήθως η έκπληξη είναι ευχάριστη. Για παράδειγμα δεν πίστευα πως υπάρχει περίπτωση να δούμε μαζί σε αρχική εντεκάδα Γκαρσία και Πόνσε. Ο Ματίας όμως το άφησε ανοικτό χθες που φυσιολογικά προέκυψε το ερώτημα μετά το νέο ρεσιτάλ του Εκι. Θα κάνω βέβαια μια πρόβλεψη με ρίσκο και εδώ να διαψευστώ. Αν τους δούμε κάποια φορά μαζί σε αρχική εντεκάδα και όχι σε ειδικές καταστάσεις θα είναι μαζί στην κορυφή σαν επιθετικό δίδυμο και όχι με τον Γκαρσία δεξί εξτρέμ που έλεγαν και λένε κάποιοι. Ο Γκαρσία εξτρέμ είναι πλέον ανάμνηση. Ο Λιβάι είναι Σέντερ φορ 20+ εκατομμυρίων ευρώ και ως δεξί εξτρέμ είναι πλέον μόνο… ανάμνηση. Το πως θα παίξουν και οι δύο μαζί θα το δούμε. Όταν και αν γίνει. Το δεδομένο όμως είναι πως η ΑΕΚ έχει καταφέρει να έχει τα δύο καλύτερα φορ του πρωταθλήματος μαζί με τον Ιωαννίδη. Στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ ο Πόνσε θα είχε την φανέλα σπίτι του αλλά και στον Παναθηναϊκό θα ήταν στην κορυφή αν οι προπονητές του συμφωνούσαν… μαζί μου και έβαζαν τον Ιωαννίδη σε θέση Αραούχο - Τσούμπερ στο σύστημα του Αλμέιδα.
Το καλό είναι πως είναι και οι δύο στην ΑΕΚ. Και είναι on fire ο ένας περισσότερο από τον άλλον. Και τα πράγματα απλοποιούνται σε παιχνίδια όπως το χθεσινό που υπήρχε ο έλεγχος αλλά πάντα το σημαντικό είναι το πρώτο γκολ. Και έτσι όπως ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο, το μόνο κομμάτι του αγώνα που οι δυο ομάδες έδειχναν περίπου ισοδύναμες, καθοριστικό ήταν και το δεύτερο που ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι. Δύο γκολ που εκτός την κλάση που πάντα την ξέραμε και προσωπικά ποτέ δεν την είχα… ξεχάσει έδειξαν και την αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει πλέον ο Αργεντίνος. Αυτό ήταν το πρόβλημα του, το είχαμε πει, λύθηκε και πλέον έχουμε και Πόνσε. Φανταστική και η έμπνευση του Στάνκοβιτς που φέτος κάνει σούπερ χρονιά με μία τουλάχιστον σπουδαία απόκρουση σε καθοριστικά σημεία των αγώνων και χθες έγινε και δημιουργός. Ήταν ένα ωραίο απόγευμα αλλά με άδεια Φιλαδέλφεια η χαρά είναι μισή. Άντε. Άλλο ένα έμεινε…
