Καλή Κυριακή να έχουμε κι ας μην έχει ΑΕΚ σήμερα. Θα περιμένουμε άλλη μια μέρα. Είχαμε όμως ΑΕΚ χθες. Και είναι πραγματικό απίστευτο και πλέον θυμίζει τις χειρότερες μέρες του ξεφτυλισμένου επί εικοσαετία ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος το να προαναγγέλεται από την ημέρα που έγινε ο ορισμός των διαιτητών η σφαγή της ΑΕΚ και όταν έρχεται η ώρα του ματς απλά να την βλέπεις να πραγματοποιείται μπροστά στα μάτια σου. Αυτό είναι το πρωτάθλημα του… Λιόλιου. Με μια ομοσπονδία φαινόμενο με πρόεδρο έναν ιδιοκτήτη επαγγελματικής ομάδας που συμμετέχει στην Basket League. Ξέχασα. Τον Προμηθέα τον πήραν τρεις… επιχειρηματικοί κολοσσοί της Πάτρας όταν ο Λιόλιου έγινε πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Οκ. Μιλάμε για πρωτάθλημα Μπανανίας. Μιλάμε για ανθρώπους χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Και βέβαια μιλάμε για την απόλυτη σιωπή, την απόλυτη ομερτά για το καλό του αθλήματος. Σκεφτείτε πρόεδρο της ΕΠΟ τον Μελισσανίδη και ιδιοκτήτη της ΑΕΚ τον Ασλανίδη και μια διαιτησία σαν την χθεσινή στην Πάτρα σε αγώνα της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ.
Μια διαιτησία που ανάγκασε ακόμη και τον εκφωνητή της κρατικής τηλεόρασης να πάρει θέση για τα όσα εξόφθαλμα έγιναν σε βάρος της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο όπου οι διαιτητές κατάφεραν να… εξασφαλίσουν τη νίκη του Προμηθέα. Κατά σύμπτωση οι ίδιοι διαιτητές κατά τα δύο τρίτα έπαιξαν και στο προηγούμενο ματς του Προμηθέα με τον Άρη και κατά σύμπτωση ο Άρης είχε τεράστια παράπονα για καθοριστικές αποφάσεις που έκριναν το αποτέλεσμα. Δυστυχώς στο μπάσκετ δεν υπάρχουν ξένοι διαιτητές και var. Δυστυχώς στο μπάσκετ ιδιοκτήτης ομάδας Α1 έγινε πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Δυστυχώς στο μπάσκετ το προϊόν προστατεύται δια της σιωπής και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Και μέσα σε όλα έχουμε και τα κλασικό ΑΕΚτζήδικο αυτομαστίγωμα. Ναι μεν η διαιτησία ήταν 100-0 αλλά η άμυνα… Ναι μεν μας έσφαξε η διαιτησία αλλά ο Αγγελόπουλος δεν προστατεύει την ομάδα αφού όπως έχει φανεί και από το ποδόσφαιρο κάποιοι ΑΕΚτζήδες είναι οι μοναδικοί οπαδοί που αντί να κράζουν αυτούς που αδικούν την ομάδα κράζουν την… ομάδα τους!
Δεν υπάρχει ναι μεν… Σημασία έχει πως σε ένα ματς πέντε πόντων διαφορά έγιναν όργια οργίων. Το αποτέλεσμα αλλοιώθηκε. Θα νικούσε ο Προμηθέας στο πρώτο ημίχρονο αλλά όχι με αυτή τη διαφορά που με 1000 ζόρια και νέο διακριτικό σπρώξιμο στο τέλος κατάφερε να κρατήσει. Ας γινόταν στα ίσα το ματς και θα λέγαμε συγχαρητήρια όπως πάντα. Τώρα το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ντροπή για το πρωτάθλημα της μπανανίας. Και να μετράμε μέρες μέχρι την Τρίτη και την τελική μάχη για την πρωτιά και την απευθείας πρόκριση. Εκεί δεν έχει… Λιόλιους…
Ευτυχώς κύλησε ο καιρός και την Δευτέρα θα ξαναδούμε την ΑΕΚ του Αλμέιδα. Να αναφερθώ σε κάτι άλλο μέχρι τότε. Πολλές συζητήσεις ξεσήκωσε η απόφαση του Δημήτρη Μελισσανίδη που έγινε γνωστή από την ΑΕΚ και αφορά το Μουσείο της ομάδας που θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει σύμφωνα με τον ηγέτη της ΑΕΚ σε δυο μήνες. Θα υπάρχει μια ειδική… σκοτεινή γωνιά για αυτούς που πολέμησαν με μένος το μεγάλο όνειρο του λαού της ΑΕΚ και κατάφεραν να το καθυστερήσουν αρκετά χρόνια. Φυσικά έχασαν όμως όλοι γνωρίζουν πως αν δεν έδειχνε ο Μελισσανίδης αυτό το άσβεστο πάθος και το πείσμα να ολοκληρώσει αυτό το “θαύμα” που παραδόθηκε σε εμάς, στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας, το πιο πιθανό είναι η τεράστια αυτή υπόθεση για το παρόν και το μέλλον της ΑΕΚ να είχε μείνει ανολοκλήρωτη. Μια τρύπα θα έμενε το ιερό οικόπεδο της ΑΕΚ που σε τρία χρόνια κλείνει τα 100 χρόνια στην ιδιοκτησία της ομάδας της προσφυγιάς. Κι όλα αυτά επειδή κάποιοι ήθελαν να κάνουν την πλάκα τους. Τίποτα άλλο δεν έκαναν. Ότι έλεγαν και ότι έκαναν αποδείχτηκε κενό περιεχομένου. Προσπάθησαν να το παίξουν αγωνιστές και προστάτες μιας πόλης της οποίας πολλοί δεν ήταν καν κάτοικοι λόγω ιδεοληψίας και πιθανότατα και συμφερόντων τουλάχιστον για κάποιους…
Ο Μελισσανίδης μαζί με τον λαό της ΑΕΚ και τον αγώνα που έδωσε ο καθένας από όπου μπορούσε και όπως μπόρεσε τα κατάφεραν. Ξεπέρασαν όλα τα εμπόδια. Νίκησαν τα μίση και τα κόμπλεξ. Αλλά και τα συμφέροντα των αντιπάλων που σίγουρα θα ήθελαν την ΑΕΚ άλλα 20 και παραπάνω χρόνια χωρίς έδρα και έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για αυτό. Το γήπεδο έγινε. Το θαύμα έγινε. Και όλοι ξέρουμε ήδη πόσο δίκιο είχαν όσοι ανταγωνιστές δεν ήθελαν να επιστρέψει η ΑΕΚ στη φυσική της έδρα. Στο Ναό της. Το Νταμπλ ήταν μόνο η αρχή. Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε το μουσείο της Προσφυγιάς και πολύ σύντομα θα ανοίξει για όλο τον κόσμο. Και έρχεται και το Μουσείο της ΑΕΚ. Για να μάθουν οι νεότεροι αλλά και οι παλαιότεροι που και θα μάθουν αλλά και θα θυμηθούν. Όλα έχουν την σφραγίδα Μελισσανίδη. Και αυτός και μόνο αυτός που έζησε στο πετσί του αυτό τον παράλογο άγριο πόλεμο μπορεί να αποφασίσει αν θα υπάρχει αυτή η σκοτεινή γωνιά. Κι ότι αποφασίσει θα είναι το σωστό…
