Ήταν μια μοναδική βραδιά. Σίγουρα ανεπανάληπτη αν δεν ξαναβρεθεί η Μαρσέιγ στον δρόμο μας. Οπαδικά ήταν ένας θρίαμβος. Εντός και εκτός έδρας. Εγινε όμως και αγώνας που δυστυχώς δεν… ολοκλήρωσε ένα υπέροχο διήμερο. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να μην χάσει, αν είχε σκοράρει στις δυο μεγάλες ευκαιρίες στα πρώτα δέκα λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου θα μπορούσε να κυνηγήσει ακόμη και την ανατροπή όμως έχασε δίκαια. Όπως δίκαιη θα ήταν και η ισοπαλία. Πέρασε και η τέταρτη αγωνιστική και ολα έχουν μείνει ανοικτά και στη χειρότερη περίπτωση η ΑΕΚ στον όμιλο του διάβολου θα παίζει την πρόκριση της στην Ευρώπη στο Άμστερνταμ και μπορεί να της κάνει και η ισοπαλία. Αν επαναλάβει το έπος του Μπράιτον τότε μπορεί να πάει στο Άμστερνταμ έχοντας εξασφαλίσει το Conference και να έχει ελπίδες ακόμη και για το Europa! Μπορεί να μας πίκραναν τα δυο τελευταία ματς που και στα δύο η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάρει κάτι παραπάνω αλλά η αλήθεια είναι πως μόνο κομπάρσος δεν είναι σε ένα όμιλο που μάλλον όλοι την υπολόγιζαν να πάρει 1-2 πόντους. Αλήθεια είναι. Η ΑΕΚ έπαιξε όλα τα παιχνίδια μέχρι τώρα στα ίσα, έχει τέσσερις πόντους, θα μπορούσε να είχε περισσότερους αλλά και λιγότερους και συνεχίζει. Και μέσα από τέτοιους αγώνες γίνεται καλύτερη, πιο σκληρή, πιο έξυπνη και πιο έτοιμη για τα επόμενα που θα έρθουν…
Δεν είναι παρηγοριά το ότι παίζει στα ίσα όλα τα ματς η ΑΕΚ ανεξάρτητα απο τους αντιπάλους. Ειναι η πραγματικότητα και φαίνεται κυρίως απο τον τρόπο που παίζουν οι αντίπαλοι αυτού του επιπέδου απέναντι της αλλά και απο αυτά που δηλώνουν οι προπονητές τους. Η ΑΕΚ μπαίνει σε όλα τα παιχνίδια με στόχο τη νίκη. Αυτό έκανε και την Πέμπτη. Κακά τα ψέματα όμως για να πετύχεις απέναντι σε αυτά τα θηρία πρέπει να έχεις και λίγη ρέντα και βέβαια να αποφεύγεις λάθη. Λάθη δεν είναι μόνο τα αμυντικά αλλά και στην περιοχή του αντιπάλου π.χ. Ή να είσαι σε τόσο μεγάλη μέρα όπως η ΑΕΚ στο Μπράιτον που και με τεράστια λάθη που χάρισαν γκολ στους Άγγλους κατάφερε να βάλει τρία στην μακραν καλύτερη ομάδα του μακράν δυσκολότερο ομίλου.
Με την Μαρσέιγ η ΑΕΚ πλήρωσε την συνολική κακή αμυντική λειτουργία στο κόρνερ αλλά και την ποιότητα τόσο του χτυπήματος όσο και της κεφαλιάς που έφερε το πρώτο γκολ και δεν ειχε και ρέντα στις δικές της φάσεις να βάλει την μπαλα μεσα. Βέβαια ειχε απέναντι κι έναν τρομερό τερματοφύλακα που ηταν ο κορυφαίος του αγώνα, άριστος σε όλα. Επίσης αντιμετώπισε μια ομάδα με πολύ μεγάλη αγωνιστική πειθαρχία, έργο του Γκατούζο που παραμένει γραφικός για τους περισσότερους Έλληνες γνώστες των σόσιαλ μίντια, και αποφασισμένη να παίξει αμυντικά, να μην ρισκάρει να χάσει μπάλες κοντά στην περιοχή της και να ψάξει τις στιγμές της με υπομονή και χωρίς ρίσκο. Όλα αυτά επειδή είχε απέναντι της την ΑΕΚ. Παρουσιάστηκε πολύ βελτιωμένη η Μαρσέιγ μέσα σε μόλις 15 μέρες από τον πρώτο αγώνα, χωρίς σκαμπανεβάσματα και με ελάχιστα λάθη όμως και η ΑΕΚ ήταν προετοιμασμένη για τον τρόπο παιχνιδιού των Γάλλων παρά την κομβική απουσία του Γιόνσον που βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν θα έπαιζε. Ο Αλμέιδα προφανώς είχε προβλέψει πως η Μαρσέιγ θα είχε αρκετή αναμονή στο παιχνίδι της για αυτό με Μάνταλο και Πινέδα μαζί στον άξονα έψαξε περισσότερο την δημιουργία σε σετ παιχνίδι αφού αυτό περίμενε πως θα επέτρεπε περισσότερο ο Γκατούζο όπως και έγινε. Οι μεγάλες ευκαιρίες ήταν περίπου μοιρασμένες με την Μαρσέιγ να έχει ελαφρύ προβάδισμα όμως ήταν πολύ πιο αποτελεσματική και βέβαια είχε και καλύτερο τερματοφύλακα παρότι και ο Αθανασιάδης κράτησε την ΑΕΚ στο παιχνίδι μέχρι το τέλος με την μεγάλη επέμβαση στον Βιτίνια. Ήταν ένα παιχνίδι μοιρασμένο που το πήρε η ομάδα που έκανε τα λιγότερα λάθη. Και δεν μιλάω καθόλου για μπάτζετ κτλ. Αυτό το ξέραμε από τη μέρα της κλήρωσης και αυτή η ομάδα δεν ψάχνει για δικαιολογίες.
Ένα πράγμα όμως είναι το δεδομένο και δεν αλλάζει. Το ότι η ΑΕΚ μπήκε στον όμιλο του διάβολου για να παίξει απέναντι σε όλους στα ίσια. Είναι 5η σε τελικές προσπάθειες από όλες τις ομάδες που συμμετέχουν στους ομίλους του Europa League και 7η στα X Goals. Κάποιοι σίγουρα θα πουν πως δεν τους νοιάζουν οι αριθμοί αλλά οι νίκες και η πρόκριση. Δικαίωμα τους. Όμως αυτό σε τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το ότι η ΑΕΚ έχει μπει ως ίση απέναντι σε ίσους στο Europa League, έχει παλέψει μέχρι το τελευταίο λεπτό όλα τα ματς εντός και εκτός έδρας εκτός από το τελευταίο εικοσάλεπτο στη Μασσαλία με παίκτη λιγότερο και κόντρα διαιτησία και έτσι θα συνεχίσει. Αυτή είναι η ΑΕΚ του Αλμέιδα. Από εκεί και πέρα είναι το κατάλληλο τάιμινγκ για αναπαραχθεί μια δήλωση του δημιουργού αυτής της ομάδας που απέχει ακόμη από την κορύφωση της: Όσοι δεν πίστεψαν θα πιστέψουν…
