Επιτέλους! Έφτασε η Κυριακή. Κυριακή με μπάλα. Κυριακή με ΑΕΚ. Ευτυχώς είχαμε και το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ενδιάμεσα και έτσι σε σχέση με άλλους δεν μείναμε τόσο πολύ καιρό χωρίς δράση. Πάμε στην Τρίπολη λοιπόν. Λόγω της απουσίας του Γιάννη του Κομπότη, που έκανε το δύο στα δύο στους χαμένους στόχους την προηγούμενη σεζόν, είναι το πιο κοντινό ταξίδι με αυτοκίνητο. Μετά από χρόνια η πολιτική του Αστέρα άλλαξε και είναι ευκαιρία το γήπεδο να κιτρινίσει. Με δεύτερο χρώμα το μαύρο, γιατί και οι άλλοι έχουν το κίτρινο στα χρώματα τους.
Η ΑΕΚ θα έχει τον κόσμο της λοιπόν. Κι όπως σχεδόν σε κάθε αγώνα θα έχει και απουσίες. Δεν θα μάθουμε να ζούμε με αυτό, το έχουμε μάθει ήδη. Για αυτό άλλωστε με απόντες Πιζάρο, Γκατσίνοβιτς, Γκαρσία, Πόνσε η ΑΕΚ μπορεί να κατεβάσει μια επιθετική τετράδα που μπορεί να είναι βασική και με όλους παρόντες, με Αμραμπατ ή Ελίασον, Αραούχο, Μάνταλο και Τσούμπερ και να έχει και στον πάγκο Αμραμπατ ή Ελίασον, Ζίνι, Βαν Φερτ και δύο από τους Γιόνσον, Γαλανόπουλο ή Σιμάνσκι για να μπορεί στην εξέλιξη του αγώνα να κάνει τις 5 αλλαγές και την γνωστή επανεκκίνηση μετά το 60-65. Φυσικά οποιοσδήποτε από αυτούς μπορεί να είναι βασικός. Μην ξεχνάμε ότι λείπει και ο Φερνάντες, ένας παίκτης που φέτος θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά κομβικός. Η ομάδα όμως έχει την πολυτέλεια να τον περιμένει…
Σε κάθε αγώνα φαίνεται πόσο σωστή ήταν η επιλογή να γεμίσει το ρόστερ μεσοεπιθετικούς και γενικότερα το να έχει δύο τουλάχιστον παίκτες έτοιμους να καλύψουν κάθε θέση της εντεκάδας, όπως αυτή του Μουκουντί σήμερα και να έχει στην επιθετική τετράδα ακόμη και τρεις επιλογές για κάθε θέση. Η ομάδα από τον Αύγουστο ως τον Δεκέμβριο θα έχει παίξει 10 αγώνες πολύ υψηλής έντασης περισσότερους από πέρυσι την ίδια χρονική περίοδο. Και όπως βλέπουμε παρότι υπάρχουν τέτοια ματς ανά τρεις μέρες ο ρυθμός δεν πέφτει. Όπως δεν πέφτει και η ένταση των προπονήσεων που η ομάδα… προλαβαίνει να κάνει λόγω των αγώνων της Ευρώπης που κόβουν την εβδομάδα στη μέση. Η στόχευση για πλέι οφ κυριαρχίας όπως στο προηγούμενο πρωτάθλημα είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες και λογικά συμβαίνει το ίδιο και με τις καταπονήσεις. Με εξαίρεση τον αγώνα με τον ΟΦΗ στην Κρήτη η ΑΕΚ έχει καταφέρει να διαχειριστεί καλά την κατάσταση. Και στην Ευρώπη που οι αγώνες είναι έξι και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για διορθώσεις σε βάθος χρόνου είναι τρομερά σημαντικό το ότι η ΑΕΚ έχει καταφέρει να είναι πρώτη μετά από δυο αγωνιστικές και να έχει 4 βαθμούς.
Άλλο ένα οκταήμερο λοιπόν με τρεις αγώνες αρχίζει σήμερα στην Τρίπολη. Αστέρας, Μασσαλία, ΠΑΟΚ… Είναι τρία όμως η ομάδα τα βλέπει ένα - ένα. Και έτσι πρέπει. Ο Αστέρας είναι μια ομάδα που παραδοσιακά δυσκολεύει την ΑΕΚ και ακόμη και στα δύο τελευταία πρωταθλήματα του 18 και του 23 η ΑΕΚ δεν κατάφερε να φύγει με νίκη από την Τρίπολη. Έχει φέρει ένα πολύ καλό προπονητή που ξέρει καλά την ομάδα και η ομάδα αυτόν και είχε και 20 μέρες ελεύθερες να δουλέψει. Θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχει η σύμπτωση όπως πέρυσι την ημέρα που η ΑΕΚ παίζει στην Τρίπολη να παίζουν μεταξύ τους Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, αυτή την φορά στο Καραϊσκάκη. Όμως για να φτάσει η ΑΕΚ να ρίξει μια ματιά στο Φάληρο θα πρέπει να έχει κάνει την δουλειά της σωστά. Το ιδανικό θα είναι να καταφέρει η ΑΕΚ να φύγει με το διπλό από την Τρίπολη και με την ησυχία της να παρακολουθήσει το ντέρμπι που όποιο αποτέλεσμα κι αν έρθει θα είναι καλό.
Το παιχνίδι παρά τις σημαντικές απουσίες και την διακοπή που δεν ξέρουμε πόσο έχει επηρεάσει τις ομάδες είναι δεδομένο πως θα κριθεί από την κατάσταση στην οποία θα βρεθεί η ΑΕΚ. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δούμε την ΑΕΚ που είδαμε στην Κρήτη, σε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια από την ημέρα που ο Ματίας Αλμέιδα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία. Φυσικά αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες ομάδες και η ΑΕΚ είναι μία από αυτές. Ομως τώρα έφτασε η ώρα για πρώτη νίκη πριν από Ευρωπαϊκό παιχνίδι.
Ραντεβού στην Εθνική οδό λοιπόν και πάμε γερά για τη νίκη. Με μεγάλη προσοχή γιατί η ομάδα χρειάζεται την προστασία μας εκτός από την βοήθεια μας…
