Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Δύο εβδομάδες ηρεμίας μετά από 6 αγώνες σε δυόμιση εβδομάδες, με τεράστιες συγκινήσεις και μεγάλη κούραση για αυτούς που έπαιζαν και αυτούς που… έβλεπαν. Και μετά την διακοπή Ολυμπιακός, Μπράιτον, Παναθηναϊκός. ΜΑΓΕΙΑ! Να περάσουν οι μέρες να ξαναδούμε την ΑΕΚΑΡΑ μας. Σε λίγο ξεκινούν και οι τελευταίοι, δηλαδή… εγώ, από τον Βόλο που πλέον έχει γίνει το αγαπημένο μου μέρος για να βλέπω την ΑΕΚ.
Δεν ήταν τρόπαιο το χθεσινό διπλό όπως στον μυθικό πλέον τελικό με τον ΠΑΟΚ όμως είναι μια νίκη μυθική. Σε ένα παιχνίδι που χωρίς καμία υπερβολή μόνο η ΑΕΚ θα μπορούσε να το κερδίσει έτσι όπως εξελίχθηκε. Για την ακρίβεια μόνο η ΑΕΚ του Αλμέιδα. Καμία άλλη ομάδα του Ελληνικού πρωταθλήματος. Μια νίκη που είναι νίκη τίτλου κι ας είναι δεύτερη αγωνιστική. Ή αν θέλετε τρίτη με αγώνα λιγότερο. Το ματωμένο λιοντάρι από τον αγώνα της προηγούμενης Τετάρτης δέχτηκε κι άλλα δυο χτυπήματα από δικά του λάθη που είναι απίστευτο πως ενώ μπορούν να συμβούν δυο τέτοια σε μια σεζόν έγιναν δύο μέσα σε 18 λεπτά. Κι όμως βρήκε την δύναμη και είχε την ποιότητα να κάνει την ανατροπή. Όμως η μία ανατροπή δεν έφτασε. Και η ΑΕΚ δέχτηκε γκολ στη μοναδική φάση που έφαγε παίζοντας ολόκληρο εκτός έδρας παιχνίδι με αντίπαλο ομάδα των περυσινών πλέι οφ με 10 παίκτες.
Όπου και πάλι η τύχη της γύρισε την πλάτη αφού το κόψιμο του κορυφαίου, μαζί με Βίντα, Ρότα, Τσούμπερ, βιονικού Γιόνσον έγινε ιδανικό στρώσιμο σε έναν παίκτη που ξέρει να εκτελεί. Αυτό το διάστημα από το 2-2 του Βόλου έως τον τελικό θρίαμβο με τις αλλαγές του Ματίας και την λύσσα της ΑΕΚ των 10 παικτών για τη νίκη έστειλε το πιο ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους. Και σίγουρα απογοήτευσε πάρα πολύ αυτούς που ξέρουν πως για να πάρουν το πρωτάθλημα θα πρέπει να… “σκοτώσουν” το ΛΙΟΝΤΑΡΙ.
Ακόμη κι αν δεν έμπαινε το γκολ με το πέναλτι που κέρδισε ο Μουκουντί βρίσκοντας την δύναμη μέσα από την στήριξη της ομάδας να κάνει μετά το τραγικό του λάθος ένα αψεγάδιαστο παιχνίδι πάλι η αντίδραση της ΑΕΚ στα απανωτά χτυπήματα θα ήταν αξιοθαύμαστη και μήνυμα για το μέλλον της σεζόν. Όμως η ΑΕΚ χθες περισσότερο από ποτέ ήθελε το αποτέλεσμα. Ήθελε τη ΝΙΚΗ. Και αυτή η νίκη ήρθε με έναν τρόπο που γράφει ιστορία και θα μείνει αξέχαστος όπως ακόμη θυμόμαστε εμείς οι… “γέροι” εκείνο το 3-4 από 3-1 μέσα στην Ξάνθη, τότε που είχα αναρωτηθεί πόσα πρέπει να μας βάλουν για να μην χάσουν…
Ο Βόλος με μία ευκαιρία έβαλε δύο γκολ αλλά έχασε. Και μαζί του έχασαν όλοι όσοι είναι απέναντι σε αυτή την υπέροχη ομάδα. Που ίσως δεν ήταν έτοιμη για Τσάμπιονς Λιγκ αλλά δεδομένα δεν είναι έτοιμη να… παραδώσει τα σκήπτρα της. Και επίσης να επιμείνω και σε κάτι άλλο. Είναι ήδη καλύτερη από πέρυσι. Είναι θέμα… μαθηματικών. Και επανάληψης. Να μιλήσουμε λίγο και για άτομα. Ο Ρότα για άλλη μια φορά απέδειξε πως τίποτα από τα εκπληκτικά πράγματα που έχει πετύχει βαδίζοντας από τον δυσκολότερο δρόμο δεν είναι τυχαία. Άλλος στη θέση του δεν θα ήθελε καν να παίξει μετά από έναν τόσο κρίσιμο αγώνα όπου η καλή του, και σε αυτόν, απόδοση σημαδεύτηκε από ένα λάθος που στην ουσία τελείωσε την υπόθεση πρόκριση για την ΑΕΚ. Παρόλα αυτά ο προπονητής του τον εμπιστεύτηκε αμέσως και ο Ρότα ήταν από τους κορυφαίους έχοντας μεταξύ άλλων και τις δύο πρώτες μεγάλες φάσεις της ΑΕΚ όπου νικήθηκε από τον εκπληκτικό χθες Σιαμπάνη.
Παρεμπιπτόντως το δεξί μπακ της ΑΕΚ βγήκε σε δύο φάσεις γκολ και εκτέλεσε σαν επιθετικός στα πρώτα 20 λεπτά του αγώνα. Δεν γίνονται αλλού αυτά. Ο Βίντα επίσης ήταν τρομερός για άλλο ένα ματς. Ήταν παντού και έκοβε τα πάντα. Ο Γιόνσον ήταν βιονικός και επιτέλους σκόραρε κιόλας αφού ήταν πολύ κοντά στο γκολ και σε προηγούμενους αγώνες χωρίς να έχει πάρει την χαρά. Ο Τσούμπερ είναι ο ηγέτης της ΑΕΚ στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, ο άνθρωπος που ξεσηκώνει και εμψυχώνει και τους άλλους μέσα στο γήπεδο και αυτός που βάζει τα γκολ στις πιο κρίσιμες στιγμές. Και όπως είχαμε πει από το πρώτο παιχνίδι της σεζόν η χειρότερη στιγμή για τον αντίπαλο είναι όταν ο βοηθός δίνει φανελάκια στους παίκτες του πάγκου. Ο πάγκος της ΑΕΚ πραγματικά δεν υπάρχει.
Πολύ θα ήθελα μέχρι το βράδυ να ενισχυθεί με ένα ακόμη σέντερ μπακ έμπειρο και έτοιμο. Αλλά προσωπικά και στις 11 του μήνα να αποκτηθεί δεν έχω πρόβλημα. Αρκεί να είναι καλός και να μην έχει αυτός πρόβλημα να παίζει μόνο στις εγχώριες διοργανώσεις. Καλή και ήρεμη εβδομάδα να έχουμε.
