Όταν έχεις αποχαιρετήσει τον Μιμή Παπαϊωάννου, τον μύθο, τον γίγαντα, τον παικταρά, τον υπέροχο άνθρωπο δεν μπορεί το μυαλό να ξεφύγει. Δεν μπορείς να σκεφτείς άλλο από τα πολλά και σημαντικά του δικού μας μικρόκοσμου. Η ζωή συνεχίζεται. Όμως χωρίς τον Μιμή. Πόσα γράφτηκαν, πόσα ειπώθηκαν, πόσος κόσμος άφησε ότι είχε για να έρθει να σε αποχαιρετήσει αρχηγέ μας. Τίποτα δεν μπόρεσε να κρατήσει το Νέστορα μακριά σου. Συμπαίκτες, φίλοι, οπαδοί, παράγοντες και πόσοι αντίπαλοι. Πόσο γλυκά μίλησε ο Κούδας, πόσο συγκίνηση με τα λόγια του Δομάζου, ποιος δεν βούρκωσε όταν ο Αντωνιάδης ξέσπασε σε κλάματα πάνω από το φέρετρο… Το αποτύπωμα που άφησε ο Μίμης στην ΑΕΚ, στο Ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και στην Ελληνική κοινωνία θα μείνει για πάντα.

Δεν έφυγε. Απλά σταμάτησε τις ζωντανές εμφανίσεις όπως έχει γράψει ο Παναγιώτης στο υπέροχο βιβλίο του για τους rock stars που δεν ζουν πλέον. Κι όπως για τους rock stars τα τραγούδια τους είναι πάντα εδώ για να τα ακούμε έτσι και απλά δεν μπορούμε να τους δούμε σε συναυλίες έτσι και με τον μεγάλο αρχηγό, τον Μίμη. Δεν θα μπορέσουμε να τον ξαναδούμε από κοντά αλλά έχουμε τόσο πολλά να βλέπουμε ξανά και ξανά που πριν πεθάνει τον έκαναν αθάνατο.

Και έχουμε και τραγούδι να ακούμε. Το πρώτο τραγούδι που μαθαίνει κάθε μικρό ΑΕΚάκι από την κούνια ακόμη. Αυτό που συνοδεύει την ομάδα όταν μπαίνει στο γήπεδο. Αυτό που ακούγεται ταυτόχρονα με τις φωνές της έκστασης που φτάνουν ως τον ουρανό όταν η μπάλα έχει πάει μέσα… Θα το ακούει κάθε φορά εκεί ψηλά στον ουρανό και θα ξέρει. Πως στο ΝΑΟ ζούμε την μεγαλύτερη στιγμή του ποδοσφαίρου, το γκολ. Αυτό που ήξερε όσο λίγοι αφού ήταν και δεκάρι και σέντερ φορ μαζί και κανείς δεν θα περάσει τα 234 γκολ που έβαλε με μία φανέλα. ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ. Και θα χαίρεται μαζί μας. Γιατί αυτή ήταν η ζωή του. Να δίνει χαρά και να την μοιράζεται. Να είναι πάντα το παράδειγμα. Ο εμψυχωτής και ο οδηγός με το παράδειγμα. Ο στρατηγός που έμπαινε στη μάχη σαν στρατιώτης και πάντα έλεγε τα καλύτερα για τους άλλους. Για τον ίδιο μίλησαν οι αριθμοί, οι τυχεροί που τον έζησαν περισσότερο και οι αντίπαλοι του. Ένας ακόμη Πυλώνας της ιδέας ΑΕΚ και της Αγία Σοφιάς και της ιδέας ΑΕΚ είναι στον ουρανό. Αλλά θα είναι εδώ για πάντα. Και δεν είναι ούτε ευχή, ούτε καν υπόσχεση. Είναι η αλήθεια γιατί την αλήθεια την έφτιαξε ΑΥΤΟΣ με το πέρασμα του από την γη και με το αποτύπωμα που άφησε…

Αν έμεινε μια πίκρα για τον Μίμη αλλά και τον κυρ Στέλιο, τους δυο από τους ΠΥΛΩΝΕΣ μας, αλλα και για εκατοντάδες άλλους είναι πως δεν πρόλαβαν να χαρούν αυτό που ζούμε από την τελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να έρθει ούτε στα εγκαίνια. Ο κυρ Στέλιος έφυγε λίγους μήνες πριν. Έφτασαν τόσο κοντά όμως δεν πρόλαβαν. Οι μορφές τους είναι εκεί. Η φωνή του Μίμη. Η αύρα τους. Αλλά θα έπρεπε να ακούσουν εκεί μέσα το τελευταίο χειροκρότημα. Ο κυρ Στέλιος είχε πει πως δεν ήθελε τίποτε άλλο μετά… Κάποιοι ευθύνονται για αυτή την αγυρτεία. Για ένα προσωπικό βίτσιο. Για την πλάκα τους. Για το τίποτα όπως ΤΙΠΟΤΑ ήταν, είναι και θα είναι οι ίδιοι. Και δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ. Ούτε αυτούς…

Την ημέρα που ο Μιμης έφυγε από την ζωή η Βασίλισσα ήταν η πρώτη που τον τίμησε. Με το τελετουργικό πριν το τζάμπολ, με την σιγή αλλά κυρίως με την ψυχή και την παλικάρια που έδειξαν τα παιδιά της φτάνοντας σε μια τεράστια νίκη. Ένας θρίαμβος που δεν πήρε όση προβολή του άξιζε γιατί έπεσε μαζί με την μεγάλη απώλεια. Ήταν μια βραδιά γεμάτη ΑΕΚ. Στην πιο καυτή έδρα της Ελλάδας. Γιατί αν πήραμε ένα μήνυμα ήταν ακριβώς αυτό. Γεμάτο αυτό το γήπεδο λυγίζει και σίδερα. Τα παιδιά έδωσαν την ψυχή τους, έπαιξαν σχεδόν τέλεια αλλά κι η Γαλατά πάλευε στα ίσα. Στο τέλος όμως λύγισε. Την κατάπιε το γήπεδο, ο λαός και η ομάδα. ΜΑΖΙ! Η δύναμη της έδρας έγινε πρώτη φορά τόσο αισθητή απο τότε που η ΑΕΚ βρήκε το νέο της και μόνιμο σπίτι.

Η ΑΕΚ πέτυχε έναν πραγματικό άθλο. Σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο με δυο εκ των φαβορί της διοργάνωσης και μια ιστορική και δυνατή ομάδα, τη Λιμόζ, κατέφερε απο μεγάλο αουτσάιντερ να εξασφαλίσει την πρόκριση μια αγωνιστική πριν το τέλος. Ξεκίνησε με ήττα στη Μάλαγα όπου ουσιαστικά πλήρωσε ένα κακό τρίλεπτο και μετά πήρε φορά και δεν μπόρεσε να τη σταματήσει κανείς. Καθάρισε την Γαλατά μέσα στην Πόλη δείχνοντας πως δεν ήρθε στον όμιλο απλά για να παίξει, καθάρισε τη Λιμόζ μέσα έξω φτάνοντας σε απόσταση μιας νίκης απο την πρόκριση και στον μεγάλο τελικό πρόκρισης έδειξε χαρακτήρα και πέτυχε τον θρίαμβο! Την μεγαλύτερη νίκη μέχρι την επόμενη. Οι αγώνες όμως δεν τελείωσαν για την Βασίλισσα. Ούτε οι στόχοι. Εδώ που έφτασε μπορει πλέον και το απόλυτο. Την πρώτη θεση που δίνει πλεονέκτημα έδρας πλεονέκτημα έδρας!

Είναι τρομερά δύσκολο ιδίως τώρα χωρίς τον μεγάλο Στρέλνιεκς, θα πρέπει αυτή η ομάδα να κάνει άλλη μία υπέρβαση. Με ένα πόντο διαφορά η ΑΕΚ κατακτά την πρώτη θεση και θα εχει πλεονέκτημα έδρας στις σειρές των best-of-three» που θα ακολουθήσουν στα προημιτελικά. Εκεί, θα χρειαστούν δύο νίκες για να έρθει η πρόκριση. Εν ολίγοις, αν η ΑΕΚ κερδίσει τη Μάλαγα, θα πάρει το πλεονέκτημα της έδρας και θα της αρκεί απλώς το να αξιοποιήσει την έδρα της. Συνολικά λοιπόν, η Βασίλισσα μπορεί να προκριθεί στο Final-4 με τρεις νίκες στην καυτή έδρα της, στα Άνω Λιόσια, πράγμα δύσκολο αλλά όχι αδύνατο όπως άλλωστε φάνηκε ξεκάθαρα απέναντι στη Γαλατάσαραϊ.

O,τι κι αν γίνει όμως με την Μάλαγα ένα είναι πλέον το δεδομένο για την Βασίλισσα. Μετά από δυόμιση πράγματι δύσκολα χρόνια όπου για πρώτη φορά από το 2015 έκαναν την εμφάνιση τους και κάποια οικονομικά προβλήματα, που στην ουσία όμως τίποτα δεν στοίχισαν στην ΑΕΚ παρά μόνο στην τσέπη του χρηματοδότη της, μπαίνει σε πιο ήρεμα νερά. Για αυτήν. Για τους αντιπάλους της αλλά και για όσους δεν τη σεβάστηκαν στα δύσκολα έρχονται φουρτούνες. Και δεν το λέμε επειδή πλέον δεν υπάρχουν ΒΑΝ και γιατί γέμισε πρώτη φορά το νέο μας Παλάτι. Μιλάμε για πιο σημαντικά πράγματα. Βρισκόμαστε προ σοβαρών εξελίξεων στο ένδοξο μπασκετικό τμήμα της ΑΕΚ.

Στο άμεσο μέλλον θα γίνουν πράγματα που θα αλλάξουν για τα καλά το σκηνικό για την Βασίλισσα των, μην ξεχνάμε, τεσσάρων τίτλων από το 2014 που επέστρεψε από την κόλαση. Όσοι γνωρίζουν τον Μάκη Αγγελόπουλο και δεν ξεχνούν, ένα πράγμα ξέρουν καλά. Είναι survivor. Kαι αγαπάει παθολογικά την ΑΕΚ. Έχει ήδη βάλει εκατομμύρια και θα φέρει κι άλλα με όραμα πάντα το καλύτερο για την ΑΕΚ. Το επίκεντρο της αντεπίθεσης θα είναι το Παλάτι της Βασίλισσας. Το γήπεδο που με εξαίρεση τα υπέροχα χρόνια του “Μόσχας” είναι η πρώτη στέγη της ΑΕΚ στην ιστορία της. Εκεί θα λάμψει το μέλλον…