Καλημέρα και καλή εβδομάδα μετά από ένα όμορφο βραδάκι Κυριακής. Θα αρχίσω με μια αναδημοσίευση. Στον ΔΙΚΕΦΑΛΟ του Σαββάτου 21-1-2023 που ακόμη υπάρχει στα περίπτερα και ελπίζω σε πολλά σπίτια, έχω γράψει αυτό. Το αναδημοσιεύω γιατί ισχύει ακόμη και γιατί πρέπει κάποια πράγματα να λέγονται. Πάμε λοιπόν.. 

“Τίτλος: Ο Τσούμπερ θα κάνει τη διαφορά που μπορεί  

Σε κάθε παιχνίδι από την ημέρα που επανήλθε κανονικά έχει αγωνιστεί ο Στήβεν Τσούμπερ. Είτε βασικός στα ματς κυπέλλου, είτε ως αλλαγή σε όλα τα άλλα. Αν απομονώσουμε τον τρόπο που παίζει και όχι το αποτέλεσμα κάποιων ενεργειών του θεωρώ τα σημάδια ενθαρρυντικά. Ο Ελβετός διεθνής που είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα και περιουσιακά στοιχεία της ΑΕΚ είναι πολύ ενεργός στο παιχνίδι και σχεδόν σε όλα, ακόμη και σε αυτά που έχει μπει ως αλλαγή, έχει φτάσει σε τελικές προσπάθειες αλλά και σε πάσες από τις οποίες έχουν προέλθει τελικές προσπάθειες συμπαικτών του. Αυτό που του λείπει είναι το γκολ και όπως φαίνεται έχει αρχίσει να τον αγχώνει λίγο. Πέρασε βέβαια μεγάλη περιπέτεια και είναι λογικό να θέλει να δείξει πως είναι εδώ μετά και την απώλεια του Μουντιάλ όπου δύσκολα θα έχει την ευκαιρία να ξαναπαίξει. Ο Τσούμπερ είναι ένας παίκτης που κάνει διαφορά στο Ελληνικό πρωτάθλημα και ο Αλμέιδα ποντάρει πως σύντομα θα το πετύχει.”

Πολλές φορές στο ποδόσφαιρο αν ασχολείσαι κάθε μέρα όλη σου τη ζωή θα σκεφτείς, θα γράψεις ή θα πεις κάτι που θα μοιάζει με προφητεία. Κι άλλες φορές θα γελάς με τον εαυτό σου. Γιατί στο ποδόσφαιρο έχουν μιλήσει και οι μουγγοί που λέει μια ψυχή. Αυτή την φορά θα έχανα και κάτι ψηλά γιατί μόλις μπήκε ο Τσούμπερ αλλαγή πόνταρα ότι θα σκοράρει. Κάτι που κάνω ούτως ή άλλως σπάνια αλλά το θεώρησα δεδομένο για κάποιο περίεργο λόγο. Το σημαντικό όμως δεν είναι ότι ο Τσούμπερ πέτυχε το περίφημο αυτό γκολ την πιο κατάλληλη στιγμή. Αλλά το να μας μείνει κάτι από αυτό το γκολ εκτός από τους τρεις βαθμούς της ομάδας και την υπέροχη Κυριακή που μας χάρισε σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα αλλά και τον πόνο του γνωστού ομίλου ΜΜΕ. Να μην ξεχνάμε, να μην είμαστε ανθρωποφάγοι και όταν βλέπουμε παιχνίδια ποδοσφαίρου να παρατηρούμε λίγο καλύτερα. Και να σεβόμαστε. Το ποδόσφαιρο και αυτούς που το κατέχουν...

Ο Στήβεν Τσούμπερ έχει ένα βιογραφικό όχι και τόσο συμβατό με το Ελληνικό πρωτάθλημα. Βασικός στην Εθνική Ελβετίας και με το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του να έχει παίξει στην Μπουντεσλίγκα. Και σε κάθε περίπτωση δεν είναι παίκτης που μπορεί να αμφισβητηθεί το αν μπορεί να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος. Μην ξεχνάμε όταν ήρθε και άρχισε να παίζει είχε προκαλέσει παράνοια και όχι μόνο στους οπαδούς της ΑΕΚ. Μετά τον πήρε η κάτω βόλτα όπως όλη την ομάδα σε συνδυασμό με την κατάρα των προσαγωγών που τον ανάγκασε σε κάθε ματς εκτός από το να παίζει σε μια προβληματική ομάδα να το κάνει και με ένα διαρκή πόνο. Έγινε φίλος με τον πόνο αλλά δεν μπόρεσε να είναι ποτέ αυτός που μπορούσε. Κι έφτασε να θυσιάσει τη συμμετοχή στο Μουντιάλ, την τελευταία, πιθανότατα, ευκαιρία του για να κερδίσει χρόνο αποθεραπείας μετά την εγχείρηση και να επανέλθει όσο πιο γρήγορα. Και γύρισε. Πιο γρήγορα από όσο είχε εκτιμηθεί αρχικά. Και σε κάθε παιχνίδι που μπήκε να παίξει μόνο απαρατήρητος δεν πέρασε. Ο Αλμέιδα σε κάθε παιχνίδι ακόμη και στα ματς που ήταν στην κόψη του ξυραφιού τον έβαζε μέσα. Η προσπάθεια επανένταξης για όποιον παρατηρούσε σωστά το παιχνίδι ήταν στο 100% από τον ίδιο.  

Η λογική λέει πως ιδίως μια τέτοια χρονιά που νιώθεις γύρω σου την ευτυχία θα έπρεπε ο Τσούμπερ να ένιωθε την μεγαλύτερη στήριξη από όλους τους παίκτες. Για να ξεπεράσει και τα φυσιολογικά θέματα που του είχε αφήσει η επέμβαση και η αποχή. Μιλάμε για έναν παίκτη διαφοράς του Ελληνικού πρωταθλήματος με συμβόλαιο μέχρι το 2026. Φτάσαμε να διαβάζουμε μέχρι για έγκλημα το ότι πληρώθηκε η οψιόν που όταν είχαμε μάθε ότι είναι τόσο προσιτή πανηγυρίζαμε και ότι είναι πρώην παίκτης! Ο Στήβεν Τσούμπερ! Το ποδόσφαιρο έδωσε τελικά την απάντηση. Κι έτσι το βράδυ της Κυριακής κοιμηθήκαμε ευτυχισμένοι αφού πρώτα απολαύσαμε χαλαροί και με απόθεμα άγριας χαράς τα παιχνίδια των άλλων. Χάρηκα πάρα πολύ. Για τον Τσούμπερ και για τους πάρα πολλούς που ποτέ δεν έχασαν την πίστη τους. Αλλά και για το μάθημα που πήραμε όλοι. Να μην ξεχνάμε ποτέ. Αυτοί με τα κίτρινα και τα μαύρα είναι οι ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ. 

Ήταν λοιπόν μια αγωνιστική με μεγάλη κερδισμένη την ΑΕΚ μέσα από μια διαδικασία θρίλερ καθόλου προβλεπόμενη. Δεν έλεγα ως κλισέ ότι το παιχνίδι στη Νίκαια θέλει μεγάλη προσοχή θυμίζοντας και τις “κηδείες” που έχουμε περάσει εκεί μέσα αλλά η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα ότι θα είναι τόσο δύσκολο. Ούτε βέβαια πως θα έβλεπε για 60 σχεδόν λεπτά την χειρότερη φετινή ΑΕΚ και το κυριότερο πως η κύρια αιτία θα ήταν ο… Ιωνικός. Ο τρόπος που έπαιξε πραγματικά μπλόκαρε την ίδια ομάδα που την προηγούμενη Κυριακή είχε δώσει παράσταση και έκανε την ομάδα του Αλμέιδα που έχει στερηθεί τόσους παίκτες μέσα στη σεζόν να υποφέρει πραγματικά από την απουσία ενός και μόνο παίκτη, του Λιβάι Γκαρσία. Ελπίζω παρεμπιπτόντως να μείνει κι ένα καλό από αυτό, να καταλάβουν δηλαδή και οι τελευταίοι πως ο Λιβάι είναι σέντερ φορ και είναι ο καλύτερος. Ο Αλμέιδα με τέσσερις αλλαγές αλλά κυρίως με μια αλλαγή προσέγγισης πρωτόγνωρη για το Ελληνικό πρωτάθλημα όπου η ασφαλής κίνηση για να μην έχουν να σου πουν τίποτα είναι να φορτώνεις με φορ όταν το παιχνίδι στραβώσει έβγαλε και τον μοναδικό που είχε. Απλά επειδή το παιχνίδι δεν του πήγαινε. Και με ένα μαγικό τρόπο όλα άλλαξαν. Χρειάστηκε όμως να γίνει και κάτι ακόμη μέχρι η ΑΕΚ να βάλει την μπάλα κάτω και να πιέσει αλύπητα μέχρι το γκολ του θριάμβου, το μαγικό τελείωμα του Τσούμπερ μετά την διαβολική αν και τόσο απλή πάσα του Μάνταλου. Ο Αθανασιάδης να σώσει το γκολ που παραλίγο να δώσει στον Ιωνικό και ο στρατηγός Βίντα να πηδήξει εκεί που δεν έφτανε κανείς και να στείλει την κεφαλιά όχι απλά προς το τέρμα αλλά συστημένη στη γωνία. Μετά μόνος αντίπαλος ήταν ο χρόνος. Τον νικήσαμε κι αυτόν. Ήταν ένα πολύ χρήσιμο μάθημα αυτό το παιχνίδι και μάλιστα… δωρεάν. Κάνω μια πρόβλεψη. Οποίος πάει να αντιγράψει τον Ιωνικό στα επόμενα ματς θα μετανιώσει την ώρα και την στιγμή. Γιατί αυτό το τεχνικό τιμ ΔΟΥΛΕΥΕΙ και αναλύει τα πάντα. Ο Ιωνικός αφού έχασε τελικά έκανε ένα δώρο στον Αλμέιδα. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τις αδυναμίες σου. Και στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή κι από τον  πιο μικρό μπορείς να μάθεις κάτι πολύτιμο. Καλή εβδομάδα και πάλι. Χαίρομαι για τα αδέρφια της Βορείου Ελλάδος. Καλά να περάσετε στις Σέρρες. Έρχεται η ΑΕΚ μας…

Υ.Γ: Θα κλείσω με μια δυσάρεστη είδηση. Ακούγοντας την ανάλυση του Νίκου του Νταμπίζα κατάλαβα πως αν κάποτε ξαναβρεί δουλειά ως τεχνικός διευθυντής δεν θα έχει στα πλάνα του τον… Μαρσέλο Μπιέλσα και τον Ματίας Αλμέιδα. Ελπίζω να μπορέσουν να ζήσουν με αυτό οι δύο κατά τα άλλα… καλοί προπονητές.