Άλλη μια δύσκολη Κυριακή φτάνει. Δεν υπάρχει εύκολη Κυριακή. Κι όσο καλύτερα παίζει η ΑΕΚ τόσο περισσότερη υποψιασμένη και έτοιμη για ότι προκύψει πρέπει να είναι. Την προηγούμενη Κυριακή στη Φιλαδέλφεια η ΑΕΚ έδωσε μια πραγματική παράσταση. Δεν ήταν η πρώτη. Πολλοί λένε πως ήταν η καλύτερη. Πιθανόν. Και πολύ θετικό με δεδομένο πως όλες οι ομάδες του κόσμου θέλουν το καλύτερο τους παιχνίδι να είναι το τελευταίο. Η ΑΕΚ είναι σε φόρμα λοιπόν. Φάνηκε ακόμη και την Τετάρτη όταν μπήκαν οι βασικοί και απέναντι σε μια ομάδα που δεν είδα ότι έχει κάτι να ζηλέψει από τον Παναιτωλικό ή τον Ιωνικό χάθηκε πάλι η μπάλα στο τελευταίο μισάωρο του παιχνιδιού. Ότι έγινε όμως είναι παρελθόν. Σήμερα στη Νίκαια είναι απέναντι μια ομάδα που και κανένα έξτρα κίνητρο να μην είχε πρέπει να παίξει για την σωτηρία της. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς και εδώ που έχει φτάσει δεν μπορεί να κρατάει δυνάμεις για το επόμενο. Είναι ένα γήπεδο όπου η ΑΕΚ έχει πάθει ζημιές κατά καιρούς και τίποτα δεν είναι εύκολο και δεδομένο. Επίσης πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως όσο προχωράει το πρωτάθλημα δεν μπορεί να υπάρχει απαίτηση όλα τα ματς να είναι γιορτή και θέαμα όπως με τον Παναιτωλικό. Καλώς η κακώς προέχει το αποτέλεσμα. Που η ΑΕΚ του Αλμέιδα προσπαθεί πάντα να το παίρνει με τον δικό της τρόπο. Και ο τρόπος της όπως παραδέχονται όλοι είναι ο καλύτερος…
Μεγάλη σημασία από εδώ και μπρος θα έχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες. Η ΑΕΚ χτυπήθηκε από τραυματισμούς. Παρόλα αυτά η βαθμολογία δείχνει πως παρότι είχε τις πιο σημαντικές και τις πιο πολλές απουσίες σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, κατάφερε να μειώσει την διαφορά της από την κορυφή και παράλληλα να διατηρήσει σε καλή απόσταση αυτούς που ακολουθούν. Όμως ούτε οι 4 πόντοι είναι “τίποτα”, ούτε οι 3 μπροστά από τον Ολυμπιακό είναι διαφορά ασφαλείας. Παιχνίδι με παιχνίδι θα ξεκαθαρίσει το τοπίο όμως είναι αλήθεια και δεν έχουμε καμία ανάγκη να το κρατάμε… μυστικό πως η ΑΕΚ είναι η ομάδα που δείχνει πιο σίγουρη από όλες για το μέλλον της. Σήμερα πρέπει να γίνει ένα βήμα ακόμη προς το πεπρωμένο αυτής της ομάδας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως από την πρώτη συνέντευξη του ο Αλμέιδα είπε σαφώς πως το πρωτάθλημα είναι στόχος. Προέχει βέβαια να φτιαχτεί η ομάδα. Κι εκεί τα βήματα προόδου είναι τεράστια, μετρήσιμα και κοινώς αποδεκτά.
Παρότι πολλοί δεν πίστεψαν ο στόχος που έθεσε στο καθαρά βαθμολογικό κομμάτι ο Ματίας Αλμέιδα λίγο μετά την έναρξη των προπονήσεων αυτός έχει αποδειχτεί ήδη εφικτός. Επιμένω όμως πως το μεγαλύτερο κέρδος που έχει ήδη φέρει αυτή η ομάδα που φτιάχτηκε σχεδόν από το μηδέν είναι το ότι το μέλλον “φωνάζει” ότι της ανήκει. Και πως μόνο μπροστά θα πάει. Ανεξάρτητα αν και πόσο θα βελτιωθούν οι υπόλοιποι είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ αν δεν χάσει τον δρόμο της που φαντάζει απίθανο αν λάβουμε υπόψη όλα τα στοιχεία τότε είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου και στην Ευρώπη. Γιατί το ποδόσφαιρο που παίζει είναι αυτό. Μιας Ευρωπαϊκής ομάδα στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι δύσκολο να βλέπεις αυτή την ΑΕΚ, τους ανταγωνιστές της και την συνολική εικόνα και να παραμείνεις ταπεινός. Αυτό όμως είναι μονόδρομος. Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Ας αφήσουμε τους άλλους να γελοιοποιούνται. Ο Μαρινάκης μέχρι και τον Θωμά Μητσόπουλο κι αυτά που γίνονταν, προφανώς σε άλλο… πλανήτη, τόλμησε να αναφέρει για να δείξει ότι πολεμάνε την Ολυμπιακάρα μας. Που μέχρι κι ο Άρης έβγαλε ανακοίνωση για σφαγή για το γκολ που δεν κατάλαβε κανείς γιατί ακυρώθηκε. Άλλο αν δεν τόλμησε να αναφέρει την λέξη Ολυμπιακός. Ο δε Παναθηναϊκός έβγαλε ανακοίνωση διαμαρτυρίας για παιχνίδι που κέρδισε με πέναλτι στο 93. Ήταν πέναλτι αλλά γιατί ένιωσε την ανάγκη να βγει και… αδικημένος. Έχει την μύγα;
Η ΑΕΚ δεν φοβάται κανέναν. Ούτε μέσα ούτε έξω από το γήπεδο. Κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν καλά όλοι. Ακόμη κι εμείς οι ίδιοι.
