Η ΑΕΚάρα μας επέστρεψε από την Πέμπτη σε ένα θεσμό που τον θέλουμε κι αυτόν όπως τα θέλουμε ΟΛΑ. Και από εβδομάδα μπαίνουμε φάουλ και δεν σταματάμε ούτε για Χριστούγεννα. Το Μουντιάλ τελειώνει. Ο Βίντα κέρδισε τον μικρό τελικό και έφτασε ο μεγαλύτερος αγώνας που υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Ο αγώνας που από τότε που καταλαβαίνεις τι βλέπεις και ερωτεύεσαι την στρογγυλή θεά ποτέ δεν ξεχνάς που είσαι την ώρα που γίνεται. Κάθε τέσσερα χρόνια. Με τον σημερινό θα έχω δει 12. Στους 5 ήταν η Αργεντινή. Χάρηκα στο δημοτικό και στο Λύκειο, στεναχωρήθηκα στο στρατό και στο… aek365.  Πρώτη φορά χειμώνα. Αλλά το Μουντιάλ είναι Μουντιάλ.

Η Αργεντινή είναι στον τελικό απέναντι στη Γαλλία. Έμειναν οι δυό τους και μόνο αυτοί θα φτάσουν τους 7 αγώνες. Θα παίξουν και στο παιχνίδι που κάθε παιδί ονειρεύεται όταν κλωτσάει την μπάλα σε όλα τα μέρη της γης, σε γηπεδάκια, σαλόνια και αλάνες που ακόμη υπάρχουν και βγάζουν πάντα τους διαφορετικους. Τους ξεχωριστούς. Ο Μέσι είναι ένας από αυτούς. Δεν θα είναι ο τελευταίος. Όσο κι αν βιομηχανοποιείται το ποδόσφαιρο ποτέ δεν θα πάψει να είναι ένα παιχνίδι. Το ωραιότερο του κόσμου. Αυτό που όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Να το κυνηγήσουν. Κι ας είναι χοντροί. Κι ας είναι κοντοί. Κι ας μην είναι έξυπνοι. Κι ας μην είναι καλοί μαθητές. Κι ας πεινάνε. Κι ας μην έχουν τους κατάλληλους γονείς. Κι ας είναι άτυχοι γιατί γεννήθηκαν σε κολάσεις επί γής. Από όλες αυτές τις κατηγορίες παιδιών και δεκάδες άλλες έχουν προέλθει άνθρωποι που σημάδεψαν το παιχνίδι και άγγιξαν τις ζωές εκατομμυρίων άλλων παιδιών που έπαψαν να κλωτσάνε την μπάλα αλλά ποτέ δεν σταμάτησαν να είναι ερωτευμένοι…

Σήμερα λοιπόν όλος ο πλανήτης θα συντονιστεί και πάλι. Είτε είναι 5 το απόγευμα όπως εδώ, είτε ξημερώματα, είτε βράδυ. Είτε βλέπει σε τηλεόραση 100 ιντσών ή γιγαντοοθόνη είτε ξεροσταλιάζει έξω από ένα μαγαζί με ηλεκτρικά ή σε κάποιο εστιατόριο στο ημισφαίριο που έχει καλοκαίρι, η καρδιά θα χτυπάει το ίδιο. Στις φυλακές, στα ορφανοτροφεία, στα παλάτια, στα σκάφη, στα εμπορικά πλοία. Ο Πλανήτης είναι στρογγυλός και γυρίζει όπως αυτή… Που μας έχει πάρει αιχμάλωτους. Και στο τέλος ένας θα νικήσει… Με το VAR και την τεχνολογία γραμμής θα είμαστε πιο ήσυχοι. Θα νικήσει ο πιο τυχερός. Μπορεί και ο καλύτερος. Χωρίς όμως κάποιο κραυγαλέο διαιτητικό λάθος. Κι όπως πάντα στο ποδόσφαιρο σίγουρα δεν μπορεί κανείς να προβλέψει πως νικητής θα είναι το μεγαλύτερο… άθροισμα χρηματιστηριακής αξίας. Και αυτό είναι που θα κάνει πάντα το ποδόσφαιρο μοναδικό. Και ΑΝΙΚΗΤΟ!Η Αργεντινή ούτως ή άλλως είναι η πιο δημοφιλής ομάδα εκτός της χώρας της. Όμως σήμερα θα έχει μαζί της και το μεγαλύτερο κομμάτι αυτών που συμπαθούν, αγαπούν ή και αρρωσταίνουν με άλλες Εθνικές ομάδες. Και ο λόγος είναι ο Μέσι. Η ιστορία. Το πεπρωμένο που απέχει πάλι 90 λεπτά. Για τον μάγο που ενέπνευσε γενιές και τώρα στο τέλος των παραστάσεων, στην τελευταία του ευκαιρία απέχει 90 λεπτά από το ιερό δισκοπότηρο. Σίγουρα το αξίζει. Όμως διαφωνώ σε κάτι παρότι η Αργεντινή είναι η ομάδα που αγάπησα περισσότερο στη ζωή μου μετά την ΑΕΚ και θα ήμουν ακόμη και με στόπερ τον Ασκάρατε και δεκάρι τον Καντέρο.

Δεν του το χρωστάει το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο δεν χρωστάει σε κανέναν. Και ποτέ δεν χαρίστηκε σε κανέναν. Πριν όχι πολλά χρόνια πάρα πολλοί έσκιζαν τα ρούχα τους πως η Γιούβε θα πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ επειδή το χρώσταγε το ποδόσφαιρο στον Μπουφόν. Τελικά η Ρεάλ έβαλε 4 και κέρδισε τον πιο εύκολο τελικό της μετά τον περίπατο με τη Βαλένθια το 2000. Το ποδόσφαιρο δεν χρωστάει. Εμείς μπορεί να χρωστάμε στον Μέσι για τος στιγμές που μας χάρισε και μας χαρίζει ακόμη. Θα έχει εκτός από την θετική ενέργεια ενός λαού και εκατομμύρια άλλους μαζί. Όπως είπε ο Ντεσάμπ υπάρχουν ακόμη και Γάλλοι που θέλουν να νικήσει η Αργεντινή. Για να γίνει όμως ο Μέσι Παγκόσμιος πρωταθλητής πρέπει αυτός και οι συμπαίκτες του να νικήσουν. Μόνοι τους. 11 εναντίον 11. Στον πιο μεγάλο αγώνα!

Κάτι ακόμη που ακούγεται και δεν με βρίσκει σύμφωνο είναι ότι ο Μέσι μόνος του έχει φτάσει την Εθνικη Αργεντινής στον τελικό. Σίγουρα είναι ο παίκτης που εμπνέει τους πάντες. Κάνει την μεγαλύτερη διαφορά. Αλλά δεν είναι μόνος. Τεράστιο ρόλο στην πορεία μέχρι τον τελικό και σε όσα πέτυχε μετά την καταστροφή του 2018 που ακολούθησε 3 χαμένους τελικούς σε Μουντιάλ και Κόπα Αμερικα είναι ο Σκαλόνι. Ένας βάναυσα υποτιμημένος προπονητής που οδήγησε την Αργεντινή ήδη στην κατάκτηση Κόπα Αμερικα μέσα στη Βραζιλία απέναντι στη διοργανώτρια και τώρα θα κατεβάσει την ομάδα του στον έκτο τελικό Μουντιάλ στην ιστορία της. Μέσα σε 4 χρόνια. Ο τρόπος που έφτιαξε μια ομάδα που υποστηρίζει και εκμεταλλεύεται τον Μέσι και όχι να κρέμεται από αυτόν είναι μάθημα ποδοσφαίρου. Και βέβαια για να βγει το πλάνο πρέπει όλοι να το υπηρετούν. Με όλες τις δυνάμεις, με διάθεση θυσίας και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Έφτασε η μέρα της ευτυχίας. Έστω και χειμώνα, έστω και στον τόσο αμφιλεγόμενο Κατάρ τα 22 παιδιά που έκαναν το όνειρο εκατομμυρίων άλλων παιδιών πραγματικότητα θα περιμένουν το πρώτο σφύριγμα και θα αρχίσουν να τρέχουν μαζί με την ΘΕΑ μπάλα στο χορτάρι. Και μακάρι να νικήσει η Αργεντινή…