Επιστροφή στη βάση λοιπόν. Μετά από ένα τριήμερο στο αγαπημένο νησί που ποτέ δεν κουράζεσαι να επιστρέφεις, Και ξανά και ξανά. Και σε ένα κλειστό γήπεδο που έχω πάρει δύο από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου κοντά στην ΑΕΚ. Δύο μεγάλα κύπελλα δυο υπέροχα τριήμερα. Αλλά κι αυτό υπέροχο ήταν κι ας μην γυρίσαμε με την κούπα. Τα τελευταία δεν ξέρω πόσα χρόνια η ΑΕΚ είναι η μόνη ομάδα που πήρε αυτό το κύπελλο νικώντας και τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό και το σήκωσε εκεί μέσα. Στο πιο αγαπημένο… ξένο γήπεδο στον κόσμο. Δεν ήρθε η πρόκριση, δεν κατακτήθηκε η κούπα αλλά το βράδυ της Παρασκευής η ψυχή μας γέμισε ΑΕΚ από αυτή την προσπάθεια που είδαμε από μια ομάδα που είχε χάσει πριν μπει στο αεροπλάνο για το Ηράκλειο αλλά εκεί στο παρκέ που πλέον πέντε αντιμετωπίζουν πέντε με τις οδηγίες ενός τύπου όρθιου μπροστά από τον πάγκο η ΑΕΚ τίμησε την φανέλα της, την παράδοση της στο άθλημα που έμαθε στους Έλληνες και το γήπεδο όπου έχει κατακτήσει τα δύο από τα τέσσερα τελευταία κύπελλα που έχουν απονεμηθεί εκεί… Επέστρεψε υπερήφανη και θα επιστρέψει ακόμη πιο δυνατή. Με αυτές τις μεγάλες κατακτήσεις και την κατάθεση ψυχής της Παρασκευής να την οδηγούν. Μακάρι και με τον Στέφανο Δέδα στον πάγκο. Αυτός είναι ο mvp της φετινής σεζόν που μπροστά θα έχει και καλύτερα…
Την Κυριακή το βράδυ και η ποδοσφαιρική ΑΕΚ πήρε επιτέλους μια ανάσα. Παρότι η τρέλα που μας έχει πιάσει όλους λίγο ή πολύ με το φετινό απρόσμενο πατατράκ που πάθαμε δεν θεραπεύεται και οδηγεί κάποιους στον πλήρη παραλογισμό έχει μεγάλη σημασία να δούμε την καθαρή εικόνα του αγώνα αυτού. Η ΑΕΚ ανεξάρτητα από αποτελέσματα και λάθη που οδήγησαν σε αυτά ήταν το τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι μετά την θλιβερή αν και νικηφόρα απόδοση με τον Απόλλωνα που δείχνει σημάδια ζωής. Η διαφορά είναι πως χθες νίκησε. Όμως για να νικήσει δεν πλήρωσε τα λάθη προπονητή ή παικτών όπως είχε γίνει στα προηγούμενα ματς. Τα λάθη έγιναν και χθες. Πολύ νωρίς. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να χάνει 0-1 από το πέμπτο λεπτό όταν το λάθος του Σιμάνσκι στο κέντρο ακολούθησε η διπλή τραγική αντίδραση του Βράνιες και η μεγάλη διπλή απόκρουση του Τσιντώντα που έβγαλε το… μεροκάματο και έβαλε την σφραγίδα του στη νίκη της ομάδας από τόσο νωρίς. Επίσης θα μπορούσε να είναι στο 0-0 αλλά να παίζει από το 5 με παίκτη λιγότερο αφού αν ο Περέα δεν ήταν παλικάρι και έπεφτε από το μαρκάρισμα του Βράνιες θα ήταν ο ορισμός της κόκκινης κάρτας. Η ΑΕΚ ήταν τυχερή και εκτός από το 0-1 ή την κόκκινη κάρτα τελικά δεν πλήρωσε ούτε το λάθος (;) του διαιτητή που μερικά λεπτά αργότερα κατάφερε να μην δώσει ένα από τα πιο ξεκάθαρα πέναλτι που έχουν γίνει στο φετινό πρωτάθλημα. Και στο var ήταν το πρώτο πιστόλι του Κλάντεμπεργκ, ο πρωταθλητής varίστας του φετινού πρωταθλήματος που μετά από 10 ορισμούς (!) απομένει να γίνει τιμής ένεκεν και μέλος του Συνδέσμου Διαιτητών Πειραιά. Μην πάει το μυαλό σας στον Ολυμπιακό καλέ. Απλά εκεί του αρέσει του Κλάντεμπεργκ να πηγαίνει βόλτα και να τρώει με προσφιλή πρόσωπα… Ούτε αυτός είδε τίποτα. Θα έβλεπε καμιά σειρά, το Netflix έχει βάλει δυνατές τώρα τελευταία… Αποκλείεται πάντως να είδε αυτή την ανατροπή και να μην φώναξε στο διαιτητή: “Δώσε πέναλτι, δεν χρειάζεται ούτε να το δεις”!
Η ΑΕΚ όμως το ξεπέρασε κι αυτό. Επέμενε. Πίεσε ασφυκτικά και μπορεί να μην δημιούργησε τις τεράστιες ευκαιρίες αλλά στρίμωξε τόσο πολύ τον ΠΑΣ, του περιόρισε τόσο πολύ την δυνατότητα να παίξει έστω λίγο μπάλα και να πάρει ανάσα που στο τέλος τον λύγισε φυσιολογικά. Με τον Μάνταλο που ήρθε από τον πάγκο και έκανε την κίνηση που δεν έκανε χθες κανείς μέχρι εκείνη την ώρα απέναντι σε μια άμυνα όμως που οι υπόλοιποι την είχαν εξοντώσει και η αντίδραση της δεν μπορούσε να είναι η ίδια μετά από τόση ώρα πίεσης. Η συνέχεια ήταν μετά από καιρό πάρα πολύ καλή σε αγώνα που η ΑΕΚ προηγήθηκε. Το παιχνίδι έληξε χωρίς κανένα κίνδυνο. Με μία νίκη όπως πρέπει η ΑΕΚ να νικάει σε αυτά τα ματς αλλά είχε να το κάνει τόσο καιρό που δεν θυμάμαι πότε ήταν το προηγούμενο. Και μην μου πείτε με τον Απόλλωνα γιατί εκεί νίκησε επειδή ο αντίπαλος απλά δεν μπορούσε. Χθες ο ΠΑΣ και ο διαιτητής Παπαδόπουλος της έβαλαν δύσκολα όμως τίποτα δεν μπορούσε να της στερήσει αυτούς τους τρεις βαθμούς που τόσο απαραίτητοι ήταν την ημέρα που ο κόσμος επιτέλους επέστρεψε κοντά στην ομάδα. Και ότι ήταν πάρα πολλοί. Και πάρα πολύ σωστοί. Σε όλα! Κυρίως όμως ήταν εκεί. Αυτό μετράει πάνω από όλα όταν τίποτα απολύτως δεν πάει καλά.
Δεν είναι να μπαίνουμε σε μεγάλες αναλύσεις ούτε όμως να ψάχνουμε πάλι να πούμε κάτι αρνητικό. Κάθε παιχνίδι είναι χωριστό, έχει την δική του ιστορία… Το σημαντικό είναι πως τόσο το αποτέλεσμα όσο και η εμφάνιση της ΑΕΚ βοηθούν σε αυτά που πρέπει να ενδιαφέρουν περισσότερο από όλα. Στο να μην καεί το ρόστερ της ομάδας και να κρατήσει όσο περισσότερο ιδανικά μέχρι το τέλος της σεζόν τον Γιαννίκη ώστε η επιλογή του επόμενου προπονητή και του συνολικού ποδοσφαιρικού πρότζεκτ που θα βάλει την ΑΕΚ στην Αγία Σοφιά να μην γίνει υπό το καθεστώς ασφυκτικής πίεσης και χωρίς να υπάρξει κίνδυνος να δεσμευτεί με νέο προπονητή πουλά είναι λύση ανάγκης. Στην συνολική εικόνα όλα έχουν κριθεί όταν υπήρχε στο τραπέζι η διεκδίκηση τίτλων και εκεί αυτή η ομάδα απέτυχε παταγωδώς και αυτό είναι που κάτι που δεν αλλάζει ούτε θα αλλάξει ακόμη κι αν κάνει φινάλε… πρωταθλητισμού. Γιατί του χρόνου πάλι θα έρθουν παιχνίδια τεράστιας σημασίας ή μικρής δυσκολίας που θα απαιτούν όμως υπευθυνότητα και όχι τρέλες και λυπάμαι αλλά το παρόν σχήμα δεν εγγυάται τίποτα από αυτά. Αυτά τα λίγα. Τα φιλιά μου στο Ηράκλειο. Κι ας μην είναι ποτέ ξανά ίδιο από το 2013. Καλή αντάμωση αδερφέ μου…
Δείτε ΕΔΩ το full time AEK
