Έφτασε Τετάρτη και έρχεται ένα γεμάτο ΠΣΚ.  Θα το περάσω πρώτα ο Θεός στην Κρήτη, βασικά στο Ηράκλειο. Εκεί που τέτοιες μέρες το 18 και το 20 πήρα δύο από τις μεγαλύτερες ever ΑΕΚτζήδικες χαρές. Φέτος οι ελπίδες είναι ελάχιστες αλλά δεν εχει σημασία. Εκεί θα είμαστε πάλι. Κι ότι γίνει. Και να χάσουμε αυτή την φορά, 2 στα 3 θα έχουμε στα Αοράκια. Και βέβαια μόνο ο τρόπος που κατάφερε να φτάσει στον τελικό φέτος η ΑΕΚ στον αγώνα με το Περιστέρι αρκεί και αξίζει να είσαι δίπλα της. Από εκείνο το βράδυ έκλεισα τα εισιτήρια. Καλή αντάμωση λοιπόν. 

Μπορεί να φέρει και γούρι στο παιχνίδι με τα Γιάννενα αφού το εισιτήριο επιστροφής είναι για Δευτέρα και τον αγώνα θα τον δούμε εκεί. Στον πρώτο γύρο πάλι στην Κρήτη ήμουν πριν τον αγώνα με τον ΠΑΣ και τον είδα στην τηλεόραση. Να μου πεις χρειάζεται γούρια για να νικήσει η ΑΕΚ τον ΠΑΣ μέσα στην έδρα της; Και βουντού μην σου πω…

Η ΑΕΚ είναι πάλι σε μια φάση που έχει βρεθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Πριν και μετά το πρωτάθλημα του 2018. Είναι στη φάση που δεν μπορεί να δεχτεί πως αυτό που θέλει και την βολεύει μπορεί και να… μην γίνει. Τι θέλει; Μετά την απρόσμενη αλλά καταστροφική εξέλιξη της σεζόν να μπορέσει να την βγάλει με τον Γιαννίκη στον πάγκο μέχρι το τέλος ή στη χειρότερη να χρειαστεί υπηρεσιακό, τον Σωκράτη π.χ, για 4-5 ματς στο τέλος και χωρίς να κινδυνεύει και η Ευρώπη. Για να μπορέσει να ετοιμάσει χωρίς ασφυκτική πίεση την επόμενη μέρα και τις αλλαγές που απαιτούνται. Για να έχει την χρονική άνεση να μιλήσει αρχές Απριλίου με τον Σάντος και να κλείσει ή να πάει στις άλλες λύσεις προπονητών έχοντας τον Γιαννίκη και όχι με τον τρίτο προπονητή της σεζόν. Καλό είναι. Μπορεί όμως την Δευτέρα να μην υπάρχει ως εφικτό σενάριο. Γιατί μπορεί να λένε οι πιο πολλοί ότι αποκλείεται να μην βγει Ευρώπη η ΑΕΚ αλλά εγώ θα συμφωνήσω μόνο αν η ΑΕΚ είναι μαθηματικά τρίτη στα πλέι οφ. Ή τέταρτη αν έχει πάρει το κύπελλο ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟΚ. Όπως έλεγα και το μαύρο 2013 πως στόχος της ΑΕΚ ήταν να περάσει δύο ομάδες. Από την πρώτη αγωνιστική το έλεγα όχι στο τέλος. Τα γραπτά μένουν. Οπότε καλό είναι αυτό που θέλουμε αλλά πολλές φορές η πραγματικότητα η… απαράδεκτη φέρνει κάτι άλλο. Κι εκεί η ομάδα δεν θα είναι έτοιμη. Ελπίζω να μην χρειαστεί κι αν χρειαστεί να υπάρξει η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό μαζί με τον κυνισμό που επίσης θα είναι απαραίτητος ώστε να γίνει το καλύτερο δυνατό για να βγει η χρονιά χωρίς αλλες συμφορές. 

Όλα τα παιχνίδια είναι δύσκολα. Κι αυτά που δείχνουν ευκολότερα είναι που κατέστρεψαν την ΑΕΚ φέτος. Η ΑΕΚ και με τον ΠΑΟΚ και με τον Ολυμπιακό έπαιξε καλά και σίγουρα θα μπορούσε να είχε φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Όμως η βασική αδυναμία που έδειξε, στη δημιουργία ευκαιριών δηλαδή, είναι καμπανάκι για το ματς της Κυριακής. Ακόμη και στο Καραϊσκάκη που βρήκε χώρους και έπαιξε πολλές φάσεις στην κόντρα 3 με 3 ή 3 με 4 ή 4 με 4 ακόμη και 4 με 3, δεν κατάφερε να κάνει ευκαιρίες. Με τον ΠΑΣ τέτοια πολυτέλεια δύσκολα θα την έχει αφού ο Μεταξάς θα περιμένει και θα ψάχνει την κόντρα. Θα είναι η πρώτη φορά που σε ένα ματς με αυτή την μορφή και όχι ντέρμπι θα δούμε πίσω από τον φορ, που μακάρι να είναι ο Αραούχο, την τριάδα Λιβάι, Αμραμπατ και Τσούμπερ. Δεν μπορεί να δούμε κάτι άλλο εκτός αν έμενε έξω ο Τσούμπερ και έμπαινε στη θέση του αριστερά ο Μάνταλος και με τα ανεβάσματα του Μοχαμάντι γινόταν δεύτερο δεκάρι παίζοντας προς τα μέσα αφού ούτως ή άλλως ο Αμραμπατ κινείται παντού. Το λέω επειδή ο Τσούμπερ δεν είναι στα πολύ καλά του όμως αν κάτι έχει δείξει ο Γιαννίκης είναι πως ο Ελβετός παικταράς βγαίνει μόνο αν έχει κάποιο πρόβλημα. Αγωνιστικά είναι μέσα πάντα. Συμφωνώ πως δεν μπορείς να έχεις τον Τσούμπερ και να μην παίζει αρκεί όμως να πηγαίνουν καλά τα πράγματα. Μακάρι την Κυριακή να πάνε. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως με Λιβάι, Αμραμπατ, Τσούμπερ και Αραούχο στο ένα και Καρίμ στο άλλο,  η ΑΕΚ σε δύο ματς έκανε τρεις καθαρές ευκαιρίες και ένα γκολ με τον Σιμόες όμως η άτιμη η πραγματικότητα έρχεται και σου δίνει ένα χαστούκι. Την Κυριακή πρέπει να κάνουν 3-4 γκολ. Βασικά κι ένα παραπάνω από τους άλλους φτάνει και περισσεύει. Να το πάρουν μόνοι τους το παιχνίδι. Αυτό περιμένουμε…

Μακροπρόθεσμος στόχος. Να μην “καεί” το ρόστερ και βέβαια να μην κινδυνεύσει η Ευρώπη. Άμεσος στόχος. Την Δευτέρα η ΑΕΚ να έχει άλλους τρεις βαθμούς και να μην ψάχνει πανικόβλητη τρίτο προπονητή. Φυσικά κίνητρο έχει κι ο Γιαννίκης. Δεν πρέπει να αισθάνεται καμία ανασφάλεια αφού το περίεργο δεν είναι πως θεωρείται τελειωμένος αλλά το ότι ακόμη είναι εδώ. Οπότε μόνο. κέρδος μπορεί να έχει. Καταρχάς όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει ελπίδα και στην πραγματικότητα τελειωμένος είναι κάποιος στο ποδόσφαιρο μόνο όταν ανακοινωθεί το τέλος του και βέβαια είναι άλλο να βγάλει τη σεζόν και να αντικατασταθεί βελούδινα κι άλλο να απολυθεί μετά από 15 αγώνες στον πάγκο και με άλλα δυο χρόνια συμβόλαιο. Για το μέλλον του. Εχει πολλά χρόνια προπονητική μπροστά του αν οι ομάδες συνεχίζουν να τον θέλουν...