Στις 4 Σεπτεμβρίου 2021 κι ενώ δεν είχε έρθει και το κερασάκι στην τούρτα, ο Μοχαμαντί, είχα κάνει μία από τις πιο… εύκολες προβλέψεις. Και παρότι χτύπησα ξύλο δυστυχώς επιβεβαιώθηκε. Είχα γράψει μεταξύ άλλων αυτά: “Το μόνο που έχει γίνει μέχρι τώρα και είναι εξασφαλισμένο είναι το ότι η ΑΕΚ ενισχύθηκε με πολλούς ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες. Για μένα τους καλύτερους που έφερε ποτέ σε ένα καλοκαίρι. Με μεταγραφές που όλοι παραδέχονται πως άγγιξαν το τέλειο. Ακόμη κι αυτοί που την βρίσκουν με την “ανθρωποφαγία” αλλά και αυτοί που ο μόνος σκοπός τους είναι να πολεμούν τον Μελισσανίδη για όλους τους πιθανούς και απίθανους λόγους, και δεν αναφέρομαι μόνο στους αντιπάλους, έχουν χαλαρώσει τις τελευταίες μέρες. Ομως και πέρυσι και πρόπερσι όταν άρχισαν τα άσχημα αποτελέσματα και μετά ήλθε η κατάρρευση ελάχιστοι θυμόταν το πανηγυρικό κλίμα της τελευταίας μέρας των μεταγραφών. Η μπάλα τους πήρε όλους. Όλα ξεχάστηκαν μαζί και το ότι η διοίκηση είχε κάνει το καλύτερο και κανείς δεν μπορούσε να πει τίποτα. Αν χτύπα ξύλο και η φετινή σεζόν στραβώσει το ίδιο θα γίνει, είναι δεδομένο. Και δεν μιλάω για την κατηγορία αυτών που το μόνο που τους νοιάζει είναι να πολεμούν τον Μελισσανίδη αλλά για την μεγάλη πλειοψηφία. Που αγαπάει την ΑΕΚ και θέλει το καλύτερο. Αυτή είναι η μοίρα των νικητών. Όταν είσαι Μελισσανίδης μόνο όταν φέρνεις τίτλους και θριάμβους ηρεμείς. Απλά επειδή η ιστορία έχει δείξει ότι μπορείς. Αλλιώς μπορεί να σε κατηγορούν ακόμη και για αυτά που σου έλεγαν μπράβο”.
Είναι 11 Φεβρουαρίου του 2022 και δυστυχώς για άλλη μια σεζόν είμαστε σε αυτό ακριβώς το σημείο. Και για τέταρτη συνεχόμενη σεζόν μετά τον θρίαμβο της κατάκτησης του πρωταθλήματος με πρόεδρο τον άνθρωπο που είχε φέρει το αμέσως προηγούμενο το 1994, κι ενώ ενδιάμεσα έλειπε σχεδόν 17 - 18 χρόνια, οι στόχοι χάθηκαν φέτος νωρίτερα κι από πέρυσι. Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να πει πως η ΑΕΚ κατέρρευσε επειδή δεν πήρε αμυντικό χαφ. Είναι τραγικό το ότι δεν πήρε αμυντικό χαφ και οι υπεύθυνοι εκτός από την αγωνιστική έλλειψη που δεν κάλυψαν πλήγωσαν και το γόητρο της ομάδας. Αλλά αν κάποιος πιστεύει ότι για την φετινή σεζόν φταίει πως δεν ήρθε ένα χαφ ας κάνουμε τότε υπομονή. Να έρθει το καλοκαίρι και να μείνουν όλα τα άλλα ίδια για του χρόνου. Να αντικατασταθούν και όσοι φύγουν και είμαστε σούπερ. Πλάκα κάνω…
Για αρχή αποδείχτηκε για άλλη μια φορά πως οι μεταγραφάρες δεν φέρνουν από μόνες τους την ευτυχία. “Οι ομάδες δεν αγοράζονται. Φτιάχνονται…” Το είχε πει ο Τάις Λίμπρεχτς μετά το ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός 6-1 στις Σέρρες όταν απέναντι στον ΠΑΟΚ ήταν ο Ολυμπιακός του Κοσκωτά με τις 20 μεταγραφές. Παρεμπιπτόντως πρέπει να άρεσε και στον Κοσκωτά η δήλωση γιατί λίγες μέρες μετά αγόρασε και τον… Λίμπρεχτς και για συμπλήρωμα τον αρχηγό του ΠΑΟΚ τότε, τον Χάρη τον Μπανιώτη. Ναί ο ΠΑΟΚ πουλούσε παίκτες ακόμη και προπονητές στο… ΠΟΚ. Αρκεί να έπαιρνε τα λεφτά που ζητούσε.
Οι ομάδες φτιάχνονται λοιπόν. Εκεί αποτυγχάνει για άλλη μια φορά η ΑΕΚ. Εκεί που είχε πετύχει με λιγότερα εώς πολύ λιγότερα χρήματα μέχρι το 2018. Κι ας είχε πάλι αποτυχίες, κι ας άλλαζε προπονητές εύκολα επειδή δεν κατάφερνε να βρει τον εκλεκτό της. Είχε πάντα καλύτερες ομάδες από το υλικό της και πάντα πετύχαινε στο τέλος περισσότερα από όσα περίμενε. Την πρώτη σεζόν κύπελλο, την δεύτερη προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ και τελικό με αποκλεισμό Ολυμπιακού, την τρίτη πρωτάθλημα, πορεία στο Europa League, τελικός κυπέλλου με τον κλασικό αποκλεισμό Ολυμπιακού (3 στα 3 χωρίς να δω πουθενά έναν Ολυμπιακό να γράφει ότι μίκρυνε ο Ολυμπιακός) και λίγους μήνες μετά πρόκριση στους ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ. Από εκεί και πέρα δύο πράγματα άλλαξαν. Ολοκληρώθηκαν τα μπετά στο γήπεδο και άρχισαν τα δύσκολα. Καιστην ομάδα … ανέβηκε το μπάτζετ. Το δεύτερο αποκλείεται να φταίει σε κάτι. Το πρώτο όπως και ο ίδιος ο Μελισσανίδης παραδέχτηκε έχει παίξει τον ρόλο του. Και μιλάμε ότι αυτά τα πέτυχε η ΑΕΚ ξεκινώντας σεζόν με προπονητές Δέλλα, Κετσπάγια και Χιμένεθ. Με ανυπαρκτα βιογραφικά δηλαδή ή από τεράστιες αποτυχίες και μακρά ανεργία όπως ο Μανόλο. Και τεχνικούς διευθυντές Μιλοβάνοβιτς και Μαϊστόροβιτς, δηλαδή ανθρώπους που δεν είχαν ξανακάνει την δουλειά. Ούτε την έκαναν μετά κάπου αλλού. Τους βάζω μαζί αλλά δεν είναι το ίδιο. Ο Μαϊστόροβιτς ήταν εξαιρετικό άτομο και ο πιο συνεργάσιμος από όλους εσωτερικά. Μακάρι να έμενε κι άλλα χρόνια. Ο Μιλοβάνοβιτς έδειξε πως στην ΑΕΚ τα επίπεδα ανοχής είναι τεράστια. Κάτι που το πλήρωσε και το πληρώνει ακόμη και σήμερα…
Δεν ξέχασα ότι το 2018 έφυγε ο Μπάγεβιτς. Αλλά με όλο τον σεβασμό που δεν του έχω η τελευταία φορά που ανέλαβε κάτι ως εκτελεστικός διευθυντής ήταν να βρει τον προπονητή το καλοκαίρι του 2016. Μετά το φιάσκο Μοντανιέ επέλεξε τον Κετσπάγια. Ο έτερος διαθέσιμος τότε ήταν ο Λουτσέσκου ενώ είχε απορριφθεί ο Αρουαμπαρένα επειδή δεν ήταν Ευρωπαίος. Από τότε ουδέποτε ήταν ενεργός σε οποιαδήποτε απόφαση. Είχε βέβαια πάντα άμεση ενημέρωση ενώ έδινε το παρόν και στα περισσότερα παιχνίδια της ΑΕΚ ακόμη και μακριά από την έδρα της. Για μένα ήταν θετικό και το ότι προκάλεσε την απομάκρυνση του Ζήκου από τις Ακαδημίες λόγω του καυγά για το αν θα πρέπει ή δεν πρέπει να μπουν οι… γονείς των παιδιών στα Σπάτα κι ας μην ήταν δική του απόφαση. Πανηγύρισε το πρωτάθλημα και την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και αποχώρησε χαρούμενος. Στη μόνη μεταγραφή που είχε καθοριστική συμβολή ήταν του Ζόριτς.
Και φτάσαμε πάλι εδώ. Η ΑΕΚ περνάει τις δυσκολότερες ώρες από την μέρα που επέστρεψε γιατί ήταν η πιο απροσμενη αποτυχία κι αυτή που… πληρώθηκε περισσότερο από όλες. Σε χρήματα, όχι μεταφορικά. Και το χειρότερο από όλα είναι πως όχι μόνο δεν έχουν μπει οι βάσεις για την ομάδα της επόμενης τριετίας, στο φτιάξιμο ομάδας όχι από άποψης υλικού που είναι πολύ καλό με λίγες ελλείψεις, αλλά πραγματικά δεν έχουμε καταφέρει καν να να δούμε με βεβαιότητα ποιες είναι οι δυνατότητες αυτού του γκρουπ.
Για μένα ένα είναι το σημαντικό εδώ που δυστυχώς φτάσαμε. Η ΑΕΚ πρέπει να έχει ένα στόχο μέχρι το τέλος άλλης μίας αποτυχημένης σεζόν. Αυτή την φορά να μην κάψει πάλι παίκτες. Σαφώς και θα υπάρξουν αποχωρήσεις το καλοκαίρι όμως να είναι οι προβλεπόμενες μαζί με 1-2 από τους παίκτες που ήρθαν πέρυσι και δεν έπιασαν όπως συμβαίνει και θα συμβαίνει πάντα. Ποτέ σε καμία ομάδα δεν βγαίνουν όλες οι μεταγραφές και ιδίως όταν γίνονται πάνω τόσες πολλές μαζί και με τόση απαίτηση για βασικές προσθήκες. Η ΑΕΚ όμως αν κοιτάξεις την εντεκάδα της και τα λεπτά συμμετοχής των νέων παικτών της θα δεις πως είχε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό… ευστοχίας από τον Ολυμπιακό π.χ το καλοκαίρι. Αν η ΑΕΚ απαξιώσει και εντέλει χάσει παίκτες όπως ο Λιβάι, ο Τσούμπερ, ο Αραούχο (που τώρα βάζει γκολ αλλά αν μείνει 4-5 ματς άσφαιρος δεν θα αργήσουμε να διαβάζουμε πως δεν έχουμε Τικίνιο ή Ακπομ), Αμραμπατ, Μοχαμαντί, Στάνκοβιτς, Βράνιες αλλά και Μισελέν και Μήτογλου και Ρότα ακόμη και Χατζισαφί και Σιμάνσκι και Μάνταλο από παλιούς τότε πράγματι θα είναι ο ορισμός της καταστροφικής σεζόν.
Αυτός πρέπει να είναι στόχος αυτών που έχουν ήδη κληθεί να διαχειριστούν κι αυτή την κρίση. Και με 6-7 προσθήκες βασικών και αναπληρωματικών το καλοκαίρι να έχει ένα άψογο υλικό. Και από εκεί και πέρα να προσπαθήσει πάλι να βρει τον κατάλληλο προπονητή αν είναι δυνατόν χωρίς ο προπονητής αυτός να είναι ο ίδιος που θα βγάλει την σεζόν. Γιατί πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν και είναι άλλο η διαχείριση μιας ομάδας σε έκτακτη ανάγκη κι άλλο το χτίσιμο και το ξεκίνημα από την αρχή της σεζόν. Δημιουργούνται λαμθασμένα συμπεράσματα που οδηγούν σε αποφάσεις με συναισθηματικούς λόγους ή χωρίς να έχουν αναλυθεί όλα τα δεδομένα σωστά.
Στο θέμα προπονητή τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η ΑΕΚ δυστυχώς έχει αποτύχει εκεί που πέτυχαν οι βασικοί ανταγωνιστές της. Ο ΠΑΟΚ βρήκε τον άνθρωπο του στην Ξάνθη επειδή η ΑΕΚ που τον ήθελε πρώτη επέλεξε τη μία χρονιά Κετσπάγια και την άλλη Μανόλο και ο Ολυμπιακός σε μια μικρομεσαία ομάδα της Πορτογαλίας που ο πρόεδρος της όταν έφυγε πανηγύριζε και τον παρουσίαζε περίπου σαν κλόουν σε συνέντευξη. Η ΑΕΚ δεν πέτυχε να βρει τον δικό της Λουτσέσκου ή Μαρτίνς παρότι κάποιες φορές πήγε σε καλύτερα βιογραφικά από τα δικά τους και σίγουρα 2-3 φορές πλήρωσε και περισσότερα από όσα πήραν αυτοί στα πρώτα τους συμβόλαια με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Πρέπει να δεχτεί την αποτυχία, να την αναλύσει όσο γίνεται και να πάει ακόμη ψηλότερα τον πήχη ώστε να μειώσει το ρίσκο.Το να προσπαθείς με τον ίδιο τρόπο να πετπυχεις διαφοετικό αποτέλεσμα είναι σαν την αλλαγή του Ρότα με τον Μισελέν μιαεβδομάδα μετά την αλλαγή του Γκαρσία με τον Βράνιες. Κοιτάμε ψηλότερα, πληρώνουμε περισσότερα και γλυτώνουμε ακόμη περισσότερα χωρίς να εννοώ τις αποζημιώσεις. Ο Φερνάντο πρέπει να είναι η βάση και η επιλογή να είναι από εκεί και πάνω. Κι όταν έρθει το βαρύ όνομα προπονητή να προχωρήσουν οι υπόλοιπες απαραίτητες αλλαγές και προσθήκες. Γιατί τον προπονητή θα τον επιλέξει ο πρόεδρος. Οπως γίνεται σε όλες τις ομάδες. Κι όταν δεν γίνεται, στην ΑΕΚ αλλά και αλλού, πολύ σπάνια είναι για καλό.
Πιο πολλές ανάγκες για αλλαγές αλλά κυρίως για προσθήκες έχει η ΑΕΚ πάνω από τους ποδοσφαριστές και κάτω από τον πρόεδρο παρά στην ομάδα. Η προστασία της επένδυσης που έκανε η ΑΕΚ σε ποδοσφαιριστές το προηγούμενο καλοκαίρι πρέπει να είναι και για τον Δημήτρη Μελισσανίδη η πρώτη προτεραιότητα. Μετά είναι ο προπονητής που πρέπει να είναι το απόλυτο σημείο αναφοράς. Και μετά να ξαναφτιάξει το οργανόγραμμα του όπως αυτός θέλει. Ετσι κι αλλιώς στο τέλος της ημέρας πάντα αυτός θα τα ακούσει για όλους. Και έτσι πρέπει. Ο Μελισσανίδης είναι. Ομως πάντα το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν το ξημέρωμα. Δύναμη και κουράγιο σε αυτούς που πολεμάνε μεσα και έξω από τα γήπεδα για να φέρουν την χαρά. Με τα λάθη τους μικρά και μεγάλα. Θα φτάσουμε με τον βράχο στην κορυφή. Οι άλλοι να πάνε να… που έλεγε κι ο Σπάθας.
Υ.Γ: Την Κυριακή η ΑΕΚ παίζει στην πιο δύσκολη έδρα του πρωταθλήματος. Στην χειρότερη χρονική στιγμή αγωνιστικά και ψυχολογικά. Δώστε τα χέρια όλοι μαζί και παίξτε για την ΑΕΚ και τους εαυτούς σας. Κι αν θέλετε να πάρετε τα πάνω σας δείτε τον αγώνα του πρώτου γύρου. Κι όποιον άλλο φετινό εντός έδρας αγώνα του Ολυμπιακού θέλετε.
