Το παιχνίδι με τον Αρη είναι μια μέρα πιο κοντά. Εφτασε Τρίτη. Κι η ανυπομνησία μεγαλώνει. Κυριακή πρωί θα χτυπήσει κόκκινο. Δεν είναι ανάγκη να κάνεις έρευνα. Κάνει μπαμ το ότι περισσότεροι από ποτέ τα τελευταία χρόνια είναι οι Ενωσίτες που μετρούν μέρες και ώρες για να βρεθούν κοντά στην ομάδα την Κυριακή. Και με ελίτ διαιτητές που λέει κι ο Καρυπίδης που έρχεται σε ένα γήπεδο όπου πραγματικά έχει πολύ… όμορφες αναμνήσεις. 

Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι διαιτητές και βέβαια δεν ξέρουμε ποια θα είναι η εντεκάδα ιδίως με τις δεδομένες απουσίες του Λιβάι και του Αμραμπατ τουλάχιστον στον αγώνα με τον Αρη. Πλέον όλοι έχουμε καταλάβει τον μηχανισμό επιλογών που χρησιμοποιεί ο Γιαννίκης για να έχει πεντακάθαρα την εικόνα του επόμενου αγώνα στο μυαλό του και να κάνει τις επιλογές του. Μελετάει τον αντίπαλο ώστε Δευτέρα μεσημέρι να έχει ολοκληρώσει την ανάλυση και να έχει επιλέξει στο μυαλό του το αγωνιστικό πλάνο της ΑΕΚ. Και στις προπονήσεις από Τετάρτη μέχρι Κυριακή πρωί να καταλήξει μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις προσαρμοσμένες στα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του αντιπάλου στο ποιοι είναι οι 11παίκτες του που μπορούν να το υπηρετήσουν καλύτερα. Από αυτή την διαδικασία δοκιμής περνάνε ΟΛΟΙ οι παίκτες. 

Ετσι προέκυψαν, από τον πρώτο κιόλας αγώνα που έκατσε στον πάγκο ο Γιαννίκης, οι Μήτογλου και Ρότα που σε πραγματικές συνθήκες αγώνων δικαίωσαν τις επιλογές και βέβαια την μέθοδο με την οποία κατέληξε ο προπονητής σε αυτές. Ετσι θα γίνει και τώρα με το αγωνιστικό πλάνο, την διάταξη και βέβαια την επιλογή στο δεξί άκρο της επίθεσης. Θεωρώ πολύ δύσκολο να χαλάσει κάτι που λειτουργεί, όπως η αριστερή πλευρά για παράδειγμα με Τσούμπερ μπροστά από τον Μοχαμάντι, για να  καλύψει ένα κενό. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο πως απλά θα ψάξει να βρει την καλύτερη λύση για τον συγκεκριμένο αντίπαλο από τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας. Προσωπικά χωρίς να είναι πρόβλεψη ή πληροφορία θα ήθελα να είναι ο Τάνκοβιτς αυτός ο παίκτης για να φανεί ότι αξίζει να υπολογίζεται έστω ως εναλλακτική. Είμαι σίγουρο όμως πως ο Γιαννίκης όποιον κι αν διαλέξει θα είναι ο καλύτερος για την ομάδα. Αυτό είναι το μόνο και απόλυτο κριτήριο του προπονητή και ήδη οι παίκτες το έχουν καταλάβει και αυτό είναι το καλύτερο πράγμα για τα αποδυτήρια μια ομάδας. 

Μετά από σχεδόν 20 μέρες με προπονητή τον Αργύρη Γιαννίκη το ποδόσφαιρο έχει επιστρέψει για τα καλά στην ΑΕΚ. Οχι μόνο μέσα στην ομάδα αλλά παντού. Σε όλους μας. Στις συζητήσεις μας αλλά και στις σκέψεις μας. Ενας προπονητής που κάνει τα απλά αλλά με απόλυτα επιστημονικό τρόπο που γίνεται κατανοητός από όλους όταν βλέπουν τα αποτελέσματα της μεθόδου του μέσα στο γήπεδο. Η δουλειά που γίνεται στην ΑΕΚ μου θυμίζει κάποιες… τηλεοπτικές σειρές όπου υπάρχει μια κεντρική ιστορία που τρέχει σε όλα τα επεισόδια προχωρόντας αργά αλλά σταθερα και παράλληλα κάθε επεισόδιο έχει και μια αυτοτελή ιστορία που σε κάποια σημεία ορατά ή αόρατα με την πρώτη ματιά συνδέεται με την κεντρική ιστορία. Να πω το αγαπημένο μου  “Black List” για παράδειγμα οπου παρεμπιπτόντως προχθές ξεκίνησε η ένατη σεζόν του και όσοι τυχεροί δεν τοέχουν ξεκινήσει ακόμη να σπεύσουν. Η κεντρική ιστορία στο “Black List” του… Γιαννίκη είναι η ένταση, η άμεση ανάκτηση και το γρήγορο και σωστό σωστό επιθετικό τρανζίσιον. Αυτό δουλεύεται από την πρώτη μέρα και σε κάθε προπόνηση με σκοπό η ΑΕΚ να βελτιώνεται από παιχνίδι με παιχνίδι μέχρι να φτάσει να γίνεται αυτόματα και άψογα. Αλλωστε τα στοιχεία αυτά πρέπει να τα έχεις είτε παίζεις με τον Ρεάλ Μαδρίτης είτε με τον… Ολυμπιακό που είχε πει ο μεγάλος Φέργκιουσον. Κι από την άλλη πλευρά κάθε εβδομάδα προπονησης είναι ένα αυτοτελές επεισόδιο προσαρμοσμένη στο επόμενο παιχνίδι. Στον επόμενο αντίπαλο, στα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του. Με σωστή δουλειά και θετική ενέργεια οι περισσότερες ιστορίες αλλά και η κεντρική θα έχουν happy end. Και μακάτρι η σειρά να αποδειχθεί αριστούργημα...