Καλό μήνα να έχουμε. Ένας μήνας που θα κρίνει πολλά αλλά όχι τα πάντα για την ΑΕΚ που συνεχίζει να είναι αλλοπρόσαλλη, περίεργη, απρόβλεπτη ακόμη και για τον ίδιο της τον εαυτό. Τελείωσε ένα παραδοσιακό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό όπου η ΑΕΚ και πάλι θα μπορούσε να χάσει αλλά και να νικήσει και στο τέλος ο Μανόλο τουλάχιστον πρέπει να είναι ευχαριστημένος με την ισοπαλία.
Ως αποτέλεσμα κακά τα ψέμματα δεν είναι κακό. Τόσο λόγω του πως διαμορφώθηκε η βαθμολογία μετά την αγωνιστική όπου η ΑΕΚ είχε την δυσκολότερη αποστολή από όσους έχουν τον ίδιο στόχο όσο και επειδή ήταν ένα εκτός έδρας ντέρμπι με τον ΠΑΟ που είναι πάντα μια μεγάλη ομάδα που η ΑΕΚ δεν έχει ακριβώς… βαρεθεί να την νικάει στην έδρα της. Είτε στο ΟΑΚΑ είτε στη Λεωφόρο… Κάπου είναι και παράλογο να λέμε όλοι πως η ΑΕΚ φέτος έχει τα χάλια της κι από την άλλη να… ντρεπόμαστε που δεν νίκησε τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Η αλήθεια βέβαια είναι πως μπορούσε να νικήσει, όπως και να χάσει βέβαια αν δεν την έσωζε ο Αθανασιάδης στο 90 όταν κατάφερε η ομάδα να αφήσει μόνο του παίκτη ευθεία με το τέρμα σε στημένη φάση, αλλά δυστυχώς η ΑΕΚ είναι άρρωστη. Είναι άρρωστη αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά. Ετσι και χθες. Σε ένα παιχνίδι που έλεγχε απόλυτα κατάφερε να φάει γκολ από ένα φάουλ λίγα μέτρα κάτω από την σέντρα όπου ο εκτελεστής γλύστρησε την ώρα που το χτύπησε και η μπάλα έφτασε σε στόπερ που εκτέλεσε ώς μεγάλος επιθετικός.
Παρεμπιπτόντως μάλλον θα κλαίνε στην ομάδα που δεν επέμεναν να αποκτηθεί ο Βέλεθ και τελικά και ο Βράνιες έφυγε και οι δύο στόπερ που ήρθαν δεν κάνουν μέχρι τώρα ούτε… μισό Βέλεθ. Τέλος πάντων. Οσο υπάρχει ζωή υπάρχει ελπίδα. Χθες εκτός από τον Αθανασιάδη στο 90 μπορεί να κρατήσει η ομάδα τον φοβερό Σιμάνσκι αλλά και τον Κρίστιτσιτς που κυριάρχησαν στο κέντρο απέναντι σε καλούς παίκτες, τον πανικό που προκαλεί ο Λιβάι έστω κι αν η ομάδα τον εκμεταλεύεται στο 30% και το ότι η ΑΕΚ τελείωσε το παιχνίδι δείχνοντας να έχει πολλές περισσότερες δυνάμεις από τον ΠΑΟ αν και… αδούλευτη όπως κάθε Κυριακή λέει ο Μανόλο.
Επίσης να κρατήσω την πραγματική και αυθόρμητη πίκρα όλων στα αποδυτήρια μετά το ματς που δεν κατάφεραν να νικήσουν. Παρά τις πολλές απουσίες και την δεδομένη δυσκολία του παιχνιδιού απέναντι σε μια ομάδα που αν θα έπρεπε να μας προβληματίζει κάτι είναι πως έχει μαζέψει περισσότερες νίκες και βαθμούς στους αγώνες μεταξύ των ομάδων της πρώτης πεντάδας από την ΑΕΚ υπήρχε ατμόσφαιρα ήττας στα αποδυτήρια μεταξύ των παικτών παρότι είναι δεδομένο πως η στρατηγική της ομάδας ήταν πρώτα να αποφύγει την ήττα. Θα κάνω την πρόβλεψη πως αν βελτιωθεί η κατάσταση στην τραγωδία της άμυνας σε στατικές φάσεις η ομάδα θα κάνει καλό φίνις με δεύτερη θέση. Για το κύπελλο θα δείξει. Ενα ένα τα ματς.
Το κακό είναι πως την Πέμπτη η ΑΕΚ παίζει στον Βόλο για το κύπελλο και ουδείς γνωρίζει ποια ΑΕΚ θα δούμε ακόμη κι από ημίχρονο σε ημίχρονο ή και μέσα στο ίδιο ημίχρονο όπως στον αγώνα του ΟΑΚΑ. Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Να κλείσω με κάτι θετικό. Χθες ανακοινώθηκαν δύο σοβαρές προσθήκες. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου με πολύ μεγάλη εμπειρία σε θέση τεχνικού διευθυντή και στο σκάουτινγκ είναι μια σχετικά σίγουρη επιλογή για τις ακαδημίες αλλά και για το σκάουτινγκ της πρώτης ομάδας και ο Στάθης Ταυλαρίδης είναι ΑΡΡΩΣΤΟΣ με τη δουλειά και θεωρούσα δεδομένο ότι μια μέρα θα επιστρέψει στην ΑΕΚ αφού είχε δείξει στις Ακαδημίες πως μπορεί να προσφέρει σημαντικό έργο. Πιστεύω πως επιτέλους μετά από χρόνια η ΑΕΚ πάει να φτιάξει κάτι καλό στο τμήμα σκάουτινγκ και αυτό οεφείλεται κυρίως στο ότι το θέλει πραγματικά ο τεχνικός διευθυντής. Είναι σημαντικό να είναι στόχος το αποτέλεσμα και όχι ποιος θα το φέρει. Αλλωστε όταν η ομάδα πάει καλά όλοι κερδίζουν…
strong>Δείτε εδώ την εκπομπή Full Time AEK
