Δεν ήταν στραβό το κλίμα… Πέντε σερί νίκες και μια ισοπαλία στην Τούμπα που θα ήταν νίκη αν δεν γινόταν το απίθανο λάθος και το απίθανο… τείχος. Αν υπηρχε κόσμος το ματς θα ξεκίναγε με συνθήκες πάρτι. Με αποθέωση για τον Μανόλο αλλά και για τους παίκτες ιδίως με την διαπίστωση πως εκτός από τον Λιβάγια δεν ξεκίναγε κι ο… Μάνταλος. Ο Ολιβέιρα χάλαγε λίγο την… τελειότητα αλλά θα ξεπερνιόταν. Το κλίμα στραβό δεν ήταν. Αποδείχτηκε όμως πως η ΑΕΚ παρά το σερί νικών και την σπουδαία δουλειά που έκανε σε χρόνο ρεκόρ ο Μανόλο παραμένει ευάλωτη. Κι αν κάτι ξεφύγει από το σχέδιο είναι δύσκολο να διορθωθεί. Ακόμη και με τα Γιάννενα που συμπλήρωσαν τους εκτός έδρας αγώνες με τους τέσσερις πρώτους με μία νίκη, μια ισοπαλία από 0-2 που είχαν προηγηθεί και δύο ήττες στις καθυστερήσεις με ένα άκυρο και ένα αμφισβητούμενο έντονα γκολ. Το ματς δηλαδή δεν ήταν εύκολο ούτως ή άλλως.

Ο παράγοντας Χ που λένε και οι μπασκετικοί ήταν ο Ινσούα και το γελοίο πέναλτι που έδωσε την ευκαιρία στον ΠΑΣ να βάλει γκολ σε φάση που ήδη είχε τελειώσει. Εκεί το σχέδιο δέχτηκε καίριο πλήγμα. Η ΑΕΚ δεν ήταν δημιουργική στο πρώτο ημίχρονο. Πολλά πράγματα συνδυάστηκαν για αυτό. Τα τρία κεντρικα χαφ που δεν μπορούν να παίξουν κάθετα ή διαγώνια την μπάλα με ακρίβεια, ο Ολιβέιρα που δεν παίζει με τα χέρια στη μέση αλλά δεν μπορεί να παίξει συνδυαστικά όπως ο Λιβάγια στην Τούμπα πράγμα απαραίτητο όταν τα κεντρικά χαφ μόνο πρεσάρουν, κόβουν και δινουν δίπλα ή… λάθος και ο Λόπεζ ήταν στον πάγκο και ο Μπακάκης που αλώνισε το γήπεδο αλλά αντιμετωπίστηκε από τον ΠΑΣ ως… Καλάθης ή Μπακατσιάς για τους παλιούς δεν κατάφερε να βγάλει σέντρες εφάμιλες αυτών με τον Ατρόμητο. Η ΑΕΚ πλήρωσε το ότι ακόμη δεν έχει το δεξί μπακ που θα βάλει την μπάλα τόσο καλά στην περιοχή που θα τιμωρήσει τον αντίπαλο που θα σκεφτεί να τοποθετήσει όλη την ανασταλτική του δύναμη πάνω στον Γκαρσία. Μπορεί να έχανε και με τον Νταντσένκο ή παρόμοιο παίκτη στα δεξιά αλλά όταν δεν έχεις κάνει το σωστό δεν βοηθάει κι η τύχη. Δεν την είχε την τύχη η ομάδα και όταν έγιναν οι αλλαγές που ήταν προγραματισμένες να φέρουν το πρώτο και πολύτιμο γκολ σε τέτοια ματς αν δεν είχε παρέμβει η γκάφα του Ινσούα και με τις δύο τελευταίες αλλαγές επήλθε ο πανικός, το δεύτερο γκολ και η διάλυση. Θα μπορούσε η ΑΕΚ με τις ίδιες συνθήκες να είχε πάρει το ματς. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το πολύ καλό της υλικό που όμως έχασε και τον Λιβάγια δεν χρειάζεται ενίσχυση. Η ομάδα εσωτερικά δεν έχει να αλλάξει κάτι εκτός από την… ψυγειοποίηση του Ινσούα σε περίπτωση που δεν φύγει άμεσα. Ο Μανόλο που φάνηκε ταραγμένος και στην διαχείριση του τελευταία 15λεπτου και στις δηλώσεις δεν έχει να αλλάξει τίποτα από το πλάνο του. Πρέπει να παραμείνει ήρεμος και να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε πριν ένα μήνα με θαυμαστά, για τις περιστάσεις αποτελέσματα, και μια γκέλα. Εγινε. Να βγάλει μερικά συμπεράσματα και να προχωρήσει. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για τίποτα.

Οσο ήρεμο πρέπει να μείνει το ποδοσφαιρικό τμήμα τόσο ανήσυχη πρέπει να είναι μέχρι την τελευταία μέρα των μεταγραφών η διοίκηση της ΑΕΚ. Δεν μιλάμε για το δεξί μπακ που αν δεν αποκτηθεί θα μιλάμε για τρέλα αλλά και για ότι άλλο μπορεί να γίνει. Επιλογές υπάρχουν αλλά χρείαζεται απόφαση. Και βέβαια χρήματα. Χρειάζεται μεγάλη δραστηριότητα και αποφασιστικότητα στις λίγες μέρες που μένουν. Και για μένα σίγουρα κι ένας τερματοφύλακας τουλάχιστον εκτός από το δεξί μπακ που μόνο κακόγουστο αστείο θα ήταν να μην αποκτηθεί με τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται η ομάδα και με προοπτική να παίξει βασικός αμεσα. Κι αφού κλείσουν όσα περισσότερα κενά γίνεται ο Μανόλο θα βρει την άκρη για ένα καλό φίνις. Ολα ανοικτά είναι μπροστά. Από την κατάκτηση τίτλου μέχρι να μείνει η ΑΕΚ εκτός… Ευρώπης. Δεν είναι πλάκα.