Καλή εβδομάδα να έχουμε αλλά πως να είναι καλή εβδομάδα όταν κάθε μέρα έχουμε μια απώλεια. Χθες ο αγαθός γίγαντας της Σενεγάλης και σήμερα ο αγαθός γίγαντας από τα Πατήσια που έμενε χρόνια στη Ρόδο, ο Μιχάλης μας. Τι να πεις; Δεν υπάρχουν λόγια. Κουράγιο. Και καλή αντάμωση. Βιαστήκατε να φύγετε. Βιάστηκε ο Θεός να σας πάρει κοντά του. Καλό ταξίδι…
Δεν υπάρχει πολύ μεγάλή διάθεση γενικά αυτές τις μέρες από την προηγούμενη Τετάρτη. Η ζωή όμως συνεχίζεται δυστυχώς όμως χωρίς ανθρώπους που την έκαναν ομορφότερη. Για λίγους ή για εκατομμύρια. Η ΑΕΚ πέρασε φυσιολογικά από την Τρίπολη παίζοντας το ποδόσφαιρο που μπορεί έστω κι αν δεν έβαλε τα γκολ που έπρεπε βάσει της απόδοσης της. Σίγουρα μπορεί να παίξει ακόμη καλύτερα όταν μπει επιτέλους και ο Λιβάι Γκαρσία και κυρίως όταν παιχνίδι με το παιχνίδι και προπόνηση με την προπόνηση θα αυξάνονται κάθε φορά και περισσότερο οι αυτοματισμοί. Ομως αυτό που είδαμε χθες στην Τρίπολη είναι το νορμάλ για αυτόν τον προπονητή κι αυτούς τους παίκτες. Ηταν η συνέχεια του αγώνα με την Λάρισα με την διαφορά ότι χθες η ΑΕΚ έπαιξε καλύτερα και θα έπρεπε να έχει βάλει και περισσότερα γκολ.
Ηταν ένα παιχνίδι που είχε “φορτωθεί” περισσότερο από το κανονικό λόγω της βαριάς ήττας της προηγούμενης Πέμπτης και το καλύτερο σημάδι από χθες ήταν το ότι η ΑΕΚ μπήκε μέσα με ένα στιλ και μια ψυχολογία που αρμόζει σε μια ομάδα που πάει για πρωτάθλημα μετά από μια βαριά και απροσδόκητη ήττα. Εκεί που χανόταν αυτό το στιλ επιβολής ήταν μπροστά στο τέρμα. Εκεί που είτε λόγω ικανότητας αντιπάλων αμυντικών, είτε λόγω υπερβολικής ομαδικότητας, είτε λόγω εγωισμού χάλασαν πολλές ευκαιρίες στο τελικό στάδιο. Οσο άσχημο κι αν ήταν αυτό σίγουρα είναι το πρόβλημα που θέλει να έχει κάθε ομάδα σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Από εκεί και πέρα ο τρόπος και οι φορές που η ομάδα έφτασε με προϋποθέσεις στην περιοχή μια οργανωμένης και καθόλου αφελούς ομάδας όπως ο Αστέρας αλλά και ο τρόπος που αμυνόταν μόλις έχανε την κατοχή μπάλας ήταν υποδειγματικός. Η πίεση στα καίρια σημεία του γηπέδου με ένταση και οργάνωση και η γρήγορη ανάκτηση της μπάλας ήταν το καλύτερο κομμάτι της χθεσινής ΑΕΚ και αυτό που δίνει την προοπτική για το μέλλον. Η αμυντική λειτουργία δεν κρίνεται από μία αδράνεια που είναι θέμα συγκέντρωσης της στιγμής αλλά από τον τρόπο που η ομάδα αμύνεται ομαδικά σε όλο το γήπεδο κι αυτό η ΑΕΚ το είχε χθες στο μέγιστο βαθμό. Από εκεί και πέρα η ποιότητα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι είναι δεδομένη όπως φάνηκε εκτός των άλλων και στα δύο γκολ που προέκυψαν από υπέροχους συνδυασμούς και υποδειγματικά τελειώματα. Δεν θα πω το κλασικό πως η ΑΕΚ κέρδισε την ηρεμία της γιατί όπως έδειξε ποτέ δεν την είχε χάσει. Τουλάχιστον εντός της ομάδας. Αυτό που επιβάλεται είναι η καλύτερη συνέχεια. Κι αυτό σίγουρα δεν θα κριθεί από το πως παρατάσεται η ομάδα αλλά από το πως παίζει. Καλή εβδομάδα να έχουμε. Οσο γίνεται…
Υ.Γ: Δείτε στις 9 μ.μ το full time AEK στο κανάλι του aek365 στο YouTube.
