Καλήμέρα και καλή Κυριακή να έχουμε που θα έχουμε γιατί περάσαμε ένα ωραίο Σάββατο. Πρώτα στο ΟΑΚΑ και μετά τηλεόραση γιατί ο Ιανός ήταν ψαρωτικός. Το πρώτο και μεγάλο ζητούμενο χθες στο Αγρίνιο ήταν η νίκη μετά από μια πολύ δύσκολη εβδομάδα και στην πρεμιέρα που το κλισέ λέει πως κρύβει αλήθειες και διαχρονικά δικαιώνεται. Η ΑΕΚ μπήκε με το δεξί και μόνο δεδομένο δεν ήταν αυτό.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο για μένα ήταν ότι η ομάδα… έδειρε. Πήγε σε ένα γήπεδο της επαρχίας που εκεί οι ομάδες ζουν για αυτά τα ματς και έκανε 10 παραπάνω φαουλ με τους παικτες της πολύ σπάνια να φτάνουν δεύτεροι στην μπάλα όπου έπεφταν πάνω σαν να μην υπάρχει αύριο. Αν ο Ζαχαριάδης ήταν πιο σωστός θα είχε γίνει όλο αυτό με πολύ λιγότερες κάρτες αφού εκτός από του Λιβάγια όλες οι άλλες δύσκολα θα είχαν δοθεί από έναν κανονικό διαιτητή. Κάποια στιγμή διαιτητής που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια τόσα λάθη και που πήγε στην Τούμπα να δει αγώνα και το παιδί του φόραγε φανέλα του ΠΑΟΚ πρέπει να σταματήσει να σφυρίζει. Τουλάχιστον την ΑΕΚ. Για να επιστρέψω στην ΑΕΚ αυτός ο τσαμπουκάς, η σκληράδα, από όλους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου είναι το ζητούμενο σε τέτοιους αγώνες επειδή μπορεί να υπάρχει ακόμη κι όταν η ομάδα ποδοσφαιρικά δεν είναι καλή. Ετσι μπορείς να πάρεις παιχνίδια σε κακή μέρα, χειρότερη από χθες, και αυτό είναι μεγάλο όπλο για τον πρωταθλητισμό.Από εκεί και πέρα είναι ένας αγώνας με τον Παναιτωλικό, ο πρώτος μόλις αγώνας πρωταθλήματος. Είναι μια καλή αρχή και τίποτα παραπάνω. Ούτε πολλά συμπεράσματα μπορούν να βγουν λόγω των πάρα πολλών ελείψεων, ουτε για ενθουσιασμό είναι.

Παιρνεις του βαθμούς, διορθώνεις και προχωράς. Σαν ανεξάρτητος αγώνας όμως είχε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Και θετικά και αρνητικά. Χρήσιμα. Και ευχάριστα. Το πιο ευχάριστο από όλα ήταν το δεύτερο πέναλτι που έπιασε ο Τσιντώτας σε μία μόλις εβδομάδα. Δύο στα δύο σε καθοριστικά σημεία του αγώνα. Στον τελικό έδωσε το δικαίωμα στην ΑΕΚ να μείνει ζωντανή στο παιχνίδι μέχρι το τέλος άσχετα που δεν κατάφερε τίποτα, ενώ χθες ουσιαστικά καθάρισε το παιχνίδι και μας γλύτωσε από ένα ψυχοβγαλτικό φινάλε με αμφίβολο αποτέλεσμα. Μετά το φιλικό με τον Ατρόμητο ήμουν προβληματισμένος γιατί μου είχε φανεί ανέτοιμος όμως πάντα πίστευα και πιστεύω πως ο Παναγιώτης άνετα μπορεί να σταθεί ως πρώτος τερματοφύλακας στην ΑΕΚ. Θα έρθουν και οι κακές μέρες κι εκεί είναι που θα χρειαστει στήριξη. Και πρέπει κι αυτός να γίνει λιγότερο ευαίσθητος. Ολοι τον πιστευουν και ο ίδιος στα δυο πρώτα επίσημα ματς της νέας του καριέρας ως πρώτος τερματοφυλακας της ΑΕΚ έδειξε το “γιατί”

Ο Βασιλαντωνόπουλος αδιαμφισβήτητα ήταν η ευχάριστη έκπληξη του χθεσινού αγώνα. Σε μια περίεργη συγκυρία με πολλες απουσίες μαζεμένες, τέσσερα χαφ χθες δεν έπαιξαν για διαφορετικούς λόγους, ο Καρέρα ήθελε έναν box to box μέσο με εμπειρία. Δεν είχε κανέναν οπότε έριξε τον Βασιλαντωνόπουλο. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το ότι ως φουλ μπακ ο Σταύρος έχει το πάνω - κάτω οπότε αφού το κάνει στην πλευρά γιατί να μην το κάνει και στον άξονα. Και το έκανε. Ετσι η ομάδα κέρδισε από έναν υπηρεσιακό μέσο 90 λεπτά τρέξιμο παντού και καλές επιστροφές σε έναν αγώνα που αυτό το στοιχείο ήταν απαραίτητο για οποιον είχε δει τον Παναιτωλικό στην πρεμιέρα.

Η ΑΕΚ δεν έφαγε ούτε μία κόντρα επίθεση από έναν αντίπαλο φτιαγμένο να παίζει στην κόντρα όχι μόνο χάρη στον Βασιλαντωνόπουλο και τον Σιμόες που χθες κόλλησαν βαρέα ανθυιγεινά αλλά και στο περίεργο σχήμα του πρώτου ημιχρόνου. Ο Καρέρα ξεκίνησε με πρώτο ζητούμενο την ασφάλεια και περιμένοντας την ποιότητα μπροστά να κάνει την διαφορά με προσωπική ενέργεια. Πολλοί είπαν ότι η εντεκάδα ήταν ρίσκο. Το αντίθετο θα έλεγα. Ρίσκο ήταν αν θα ανταποκριθεί ο Βασιλαντωνόπουλος αλλά ο προπονητής με προσωπικότητα δεν φοβάται να κάνει ακόμη και λάθος. Και δικαιώθηκε.

Η τριάδα πίσω, το ύψος που έδωσε στην ομάδα με τις επιλογές του στην εντεκάδα που έδωσαν δύναμη για τα στημένα επιθετικά και αμυντικά και η απαγόρευση του ρίσκου στο μισό του Τσιντώντα έδωσαν ασφάλεια. Και στο δεύτερο ημίχρονο η είσοδος του Μάνταλου απέναντι σε μια ομάδα που ήδη είχε κουραστεί και είχε φάει… ξύλο έκανε την διαφορά. Δεν ήταν τυχαίο ότι ο Παναιτωλικός έκανε μία ευκαιρία σε όλο τον αγώνα κι αυτή σε σετ παιχνίδι και όχι στην κόντρα. Αυτό βέβαια είναι ένα στοιχείο προβληματισμού. Οπως η συνολική εμφάνιση του Τσιγκρίνσκι που εκτέθηκε στη φάση του πέναλτι. Πάντα αργεί να πάρει μπρος και σίγουρα θα βρει τα πατήματα του.

Προφανώς το έχει δει κι ο Καρέρα για αυτό η τριάδα και οι δοκιμές με Σβάρνα - Χνιντ μεσοβδόμαδα. Ελπίζω με τον σέντερ μπακ που θεωρώ δεδομένο ότι θα αποκτηθεί να υπάρχουν πάντα δύο ή τρεις φορμαρισμένοι διαθέσιμοι σέντερ μπακ γιατί έρχεται σερί κρίσιμων αγώνων. Ο Χνιντ σε 15 - 20 μέρες θα τρώει κόσμο. Δεν τον φοβάμαι. Για να κλείσω το θέμα Βασιλαντωνόπουλου. Χάρηκα πάρα πολύ για αυτόν. Είναι καταπληκτικό παιδί και φιλότιμος παίκτης με κάποιες έξτρα δυνατότητες. Ομως ήρθε στην ΑΕΚ το ίδιο καλοκαίρι με τον Γκάλο και ενώ υπήρχε ήδη ο Μπακάκης στην ομάδα έχοντας παίξει Εθνικη Ελλαδος από την Β Εθνική. Φυσιολογική ήταν η εξέλιξη με την διαφορά σε σχέση με άλλους παίκτες που βρέθηκαν τρίτοι στην ουρά για μία θέση το ότι ήταν μάγκας και δεν το έβαλε κάτω. Εκανε μια αξιοπρεπή παράλληλη καριέρα. Μακάρι να δικαιωθεί. Ποτέ δεν είναι αργά. Είναι 28. Ούτε 22 αλλά ούτε 35. Παρεμπιπτόντως αυτοί που στο ίδιο… ποστ λένε πως αδικήθηκε τόσα χρόνια ο Σταύρος κι από κάτω “επειγόντως δεξί μπακ” να το κοιτάξουν λίγο.

Ενα άλλο στοιχείο που θέλω να δω στον επόμενο αγώνα είναι περισσότερη ομάδική σκέψη στην τελική φάση της επίθεσης από τον Ολιβέιρα και τον Καρίμ που έπαιξε στην πρεμιέρα του σαν να είναι χρόνια στην ΑΕΚ. Οποιος και να βάλει το γκολ είναι της ομάδας. Από το πάθος τους δεν έχω κανένα παράπονο. Σε ότι αφορά τον Μαρκο. Αυτός είναι. Μην ψάχνεστε και χαλιέστε. Τρελός, περίεργος, άλμα μέσα στην περιοχή με τρεις γύρω γύρω, παραμάζωμα, κεφαλία, 0-1. Φιλάκια…

Για τον Πέτρο δεν χρειάζεται να γραφτεί κάτι. Κι αυτή η κόντρα Μανταλικών - αντιΜανταλικών εκτός από χαζή είναι και βλαβερή. Οι αντι-Μανταλικοί θα περιμένουν στη γωνία. Δεν χρειάζεται τέτοιος πόλεμος μετά απο κάθε ματς. Και την προηγούμενη Κυριακη και σήμερα έχω την ίδια άποψη. Ο Μάνταλος είναι ο πιο κομβικός παίκτης της ΑΕΚ. Ευτυχώς είναι εδώ. Με τα καλα και τα άσχημα.