Δύο μέρες μένουν για το κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς μέχρι το επόμενο. Τρία ματς έμειναν. Και μετά τα χθεσινά αποτελέσματα τα πράγματα απλοποιήθηκαν. Η ΑΕΚ πάει για ένα αποτέλεσμα και στα τρία. ΝΙΚΗ. Ποτέ δεν ξέρεις τι σημαίνει κάτι που γίνεται αν δεν περιμένεις το τέλος για να ενωθούν όλες οι τελείες. Χιλιάδες τα παραδείγματα. Τι καλό μπορεί να έχει το ότι ο ΠΑΟΚ νίκησε χθες στο Καραϊσκάκη και παρέμεινε τρεις πόντους μπροστά μετά την προσωρινή απόφαση του ΚΑΣ που του επέστρεψε τους τρεις πόντους; Δεν μπορώ να το δω τώρα. Δεν βλέπω όμως ως καταστροφή αυτό που έγινε χθες. Ισως η ήττα του Ολυμπιακού και το “μουτζούρωμα” της εικόνας του ανώτερου όλων να είναι κάτι πιο σημαντικό από αυτό που φανταζόμαστε τώρα.

Για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό το ζητούμενο για την ΑΕΚ απέναντι σε μια ομάδα που είχε μείνει αήττητη και χωρίς να δεχτεί γκολ με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ στην Τούμπα το ζητούμενο ήταν μόνο η νίκη. Ηρθε με το στιλ ποπυ επέβαλε ο αγώνας και οι δυσκολίες του. Σίγουρα η κούραση αρχίζει να γίνεται εμφανής όπως σε όλες τις ομάδες όμως και πάλι η ΑΕΚ είναι αυτή που δείχνει συνολικά πιο φρέσκια και ανθεκτική από όλες τις άλλες.

Η ΑΕΚ εξακολουθεί να έχει την κατάσταση στα χέρια της κάτι που σίγουρα δεν ήταν και το πλέον πιθανό σενάριο στο τέλος της σεζόν ενώ ήταν ένα απίθανο σενάριο στις αρχές ακόμη του δεύτερου γύρου της κανονικής περιόδου. Η ΑΕΚ έχει πετύχει πάρα πολλά από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα και τώρα έφτασε στο πολύ κρίσιμο σημείο που μπορεί να ολοκληρώσει μια απίστευτη υπέρβαση. Με τρεις νίκες. Στα πιο δύσκολα ματς της χρονιάς. Αλλά όχι μόνο για αυτήν.

Να κάνω μια αναγκαία παρένθεση. Η ΑΕΚ πρέπει να νικήσει οπωσδήποτε την Τετάρτη για να παίξει τελικό, πριν τον… τελικό, στο Καραϊσκάκη. Ομως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ. Αν δεν νικήσει δεν πρέπει να χάσει γιατί τότε εκτός του ότι δεν θα έχει ούτε μαθηματικές ελπίδες για ανατροπή την τελευταία αγωνιστική δεν θα έχει καμία ελπίδα ακόμη κι αν επιβληθεί από την δευτεροβάθμια επιτροπή της ΕΠΟ η ποινή των επτά βαθμών στον ΠΑΟΚ. Και βέβαια εκτός αυτού θα είναι άδικο για την ίδια την προσπάθεια της ομάδας να τερματίσει τελικά με την ίδια διαφορά με αυτή που είχε να καλύψει όταν ξεκίνησαν τα πλέι οφ.

Σε ότι αφορά τον αγώνα του Καραϊσκάκη. Θεωρώ δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός τους τελευταίους μήνες επανήλθε στην κανονικότητα και το βασικό του πρόβλημα, ο εχθρός, είναι η ΑΕΚ και ο Μελισσανίδης. Εχει φανεί αυτό με δεκάδες τρόπους που δεν χρειάζεται καν να αναλύσουμε και να θυμίσουμε. Ομως δεν θα αγοράσω το σενάριο ότι ο Ολυμπιακός έδωσε το ματς. Δεν ήταν χειρότερος από ότι στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ ή τον ΟΦΗ ακόμη κι από το δεύτερο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ που όπως έδειξε η συνέχεια δεν ήταν τελικά διαχείριση αλλά δυσκολία. Ο Καρέρα με την άμυνα τριών και τα τρία χαφ μπροστά τους, το 3-1-4-1-1 δηλαδή έδειξε ένα δρόμο που όλοι οι επόμενοι αντίπαλοι του Ολυμπιακού τον ακολούθησαν με τα γνωστά αποτελέσματα. Και το πιο περίεργο για τον Ολυμπιακό που είδαμε φέτος είναι το ότι δεν βρήκε σε κανένα ματς τρόπο αντίδρασης. Και είναι πολλά τα εφτά ημίχρονα. Αν προσθέσουμε και το κίνητρο που απουσίαζε τουλάχιστον σε ότι αφορά το κυνήγι της νίκης, αυτή είναι η εξήγηση για το αποτέλεσμα. Το παιχνίδι το είδα από το 30 και μετά και μου φάνηκε φυσιολογικό. Και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν και απίθανο αυτό που έγινε. Ο Ολυμπιακός δείχνει από το ΟΑΚΑ και μετά ότι δεν είναι άτρωτος. Και μακάρι να συνεχίσει έτσι ως το τέλος. Φυσικά δεν αγοράζω και το ότι ο ΠΑΟΚ μόλις πήρε προσωρινά πίσω τους πόντους, χωρίς βέβαια να αθωωθεί όπως δείχνουν να πιστεύουν οι ίδιοι, πήρε μπρος και έγινε ομαδάρα. Δεν του έλειπε το κίνητρο για παράδειγμα στο παιχνίδι της Τούμπας με την ΑΕΚ όπου νίκη θα έπαιρνε την δεύτερη θέση από το τέλος του πρώτου γύρου όμως έχασε εύκολα. Ετσι κι αλλιώς η δεύτερη θέση ήταν ο στόχος του και πριν και μετά την επιστροφή των βαθμών. Σε κάθε περίπτωση όμως αφού νίκησε στο Καραϊσκάκη μπορεί να νικήσει και στο ΟΑΚΑ. Για αυτό η ΑΕΚ πρέπει να είναι και σε αυτό το παιχνίδι όπως πρέπει. Μετά όλα θα γίνουν…

Υ.Γ: Μην χάσετε το full time AEK στο κανάλι του aek365 στο Youtube και στη σελίδα μας στο facebook.