Η μέρα ξημέρωσε άσχημα. Εφυγε ο “Αρχηγός” αυτών που δεν πρόλαβαν. Μας απαχαιρέτησε ο άνθρωπος που εκείνο το πρωί στο κληροδότημα του Σμυρνιου που κατέκτησε τον κόσμο έγινε ο παππούς και ο πατέρας όλων μας ταξιδεύοντας μας στο όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Είναι πάλι νέος και στο σώμα, όπως πάντα νέος στην ψυχή κι απο εκεί ψηλά αγκαλιά με κάποια κοπελίτσα θα καμαρώνει την ΑΕΚάρα του, τη μόνη που έβαζε κατά δήλωσην του πάνω από τις γυναίκες, στο γήπεδο που ευλόγησε με το αξέχαστο βίντεο - έργο τέχνης που θα αντηχεί στην αιωνιότητα στο Μουσείο δίπλα στο κέρινο ομοίωμα του. Θα κάνω μια εξαίρεση σήμερα και θα αναφερθώ στον εαυτό μου επειδή η σύμπτωση είναι πραγματικά απίστευτη. Δεν είχε περάσει ούτε μιά ώρα απο την ώρα που ξύπνησα και έμαθα για την μεγάλη απώλεια του Κώστα Βουτσά όταν χτύπησε το κουδούνι και παρέλαβα το τρίτο κλητήριο θέσπισμα για δικαστηριο ως κατηγορούμενος από τους διάφορους που προσπάθησαν να εμποδίσουν την ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ και κατάφεραν να το καθυστερήσουν και να στερήσουν από τόσα αδέρφια μας, όπως τον Κώστα Βουτσά, την χαρά να μπουν μέσα όρθιοι και να το χαρούν. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο όπως στα δύο προηγούμενα, είμαι σίγουρος. Η σύμπτωση της ημέρας είναι εκπληκτική. Και η χαρά μου μεγάλη μέσα στηνν πίκρα γιατί είναι πραγματική τιμή να αντιμετωπίζεις στο δικαστήριο και όπου αλλού αυτούς τους ανθρώπους. Που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε ότι για την πλάκα τους και την ψευτοεπαναστατική τους γυμναστική στερησαν ένα ονειρο ζωής απο τόσους δικούς μας ανθρώπους που ζούσαν ΚΑΙ για αυτό. Αντίο Κώστα Βουτσά. θα ζεις πάντα στο γέλιο μας και στις καρδιές μας. 

Οι μέρες πέρασαν και σήμερα ξαναβλέπουμε την Βασίλισσα μας. Εχουν περασει 12 μέρες από τον τελικό της ηδονής και της λύτρωσης στο αγαπημένο μας Ηράκλειο κι ακόμη ο Ρέι δεν έχει καταφέρει να προπονηθεί. Με αυτό το πόδι που δεν του επιτρέπει τόσες μέρες να κάνει προπόνηση και του στερεί τον σημερινό αγώνα καθάρισε τον τελικό, βάζοντας στο τέλος τους εφτά κρισιμότερους ποντους (τρίποντο, δίποντο, δύο βολές). Ενας παίκτης που δεν έχει τα χαρακτηριστικά της ψυχάρας ρίσκαρε τόσο αθλητικά αφού θα μπορουσε λόγω πόνου να γινόταν μοιραίος και κανείς να μην νοιαζόταν αν η παρουσία του ήταν πραγματικά ηρωική και βέβαια ρίσκαρε και την υγεία του κινδυνεύοντας να πάθει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που έχει ήδη πάθει. Αυτές οι μικρές ηρωικές ιστορίες που ξεκίνησαν με την αποπειρα… θαύματος του Κιθ έφεραν τη νίκη και την κούπα και δείχνουν το μεγαλύτερο μυστικό αυτής της ΟΜΑΔΑΣ. Είναι μια ομάδα που δεν καταλαβαίνει τίποτα και που οι παίκτες της σταματούν να παίζουν μόνο όταν δεν μπορούν να περπατήσουν. Και σήμερα συνεχίζει. Για τους υπόλοιπους μεγάλους στόχους, η αρχή γίνεται σήμερα στις 6.μ.μ με το Ρέθυμνο. Χωρίς τέσσερις που θα μπορούσαν άνετα να ξεκινήσουν στην αρχική πεντάδα. Η κούπα θα είναι εκεί. Αλλά θα είναι και τα παιδιά μας που χρειάζονται εκτός από την έμπρακτη έκφραση της ευγνωμοσύνης μας για τον τίτλο που μας χάρισαν και την στήριξη μας. Ραντεβού εκεί κοντά της. Οπου πλέον το “Μάκη στα τρώνε” έγινε “Success story” και… διδάσκεται σε σχολές όπως χθες στο πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο του ΙΕΚ ΑΚΜΗ.