Σοβαρότητα, έλεγχος, αγωνιστικότητα, ατομική βελτίωση… Η ΑΕΚ των αρχών προχωράει και όσο πλησιάζει το τέλος της σεζόν όπου θα κριθούν τα πάντα που διεκδικεί θα γίνονται και καλύτερα τα πράγματα. Είναι μαθηματικά βέβαιο. Καταπληκτικές οι μεταγραφές του Ιανουαρίου αλλά η μεγάλη μεταγραφή της ΑΕΚ φέτος είναι ο Μάσιμο Καρέρα. Κι ας άργησε. Οχι αυτός. Η ΑΕΚ. Ο χρόνος όμως δεν γυρίζει πίσω, τα λάθη (πρέπει να) γίνονται μαθήματα και κοιτώντας μπροστά μόνο αισιόδοξα μπορεί να δούμε το μέλλον.

Η ΑΕΚ χθες έδειξε πρώτα από όλα χαρακτήρα. Εψαξε μόνο τη νίκη και όχι δικαιολογίες παρότι υπήρχαν πολλές. Σε μια δύσκολη έδρα όταν δεν δίνεις δανεικούς, με ένα Σιδηρόπουλο επιστήμονα που θύμισε εργαλείο παράγκας δίνοντας 8 κίτρινες σε ομάδα με 62% κατοχή, χαρίζοντας δεύτερη κίτρινη - κόκκινη μαρς στον Κυβρακίδη, κι άλλη μία κάρτα πριν την πρώτη του που του δίνει και βέβαια την φάση με το πέναλτι στον Λόπεζ. Αντεξε στις κλωτσιές, δεν… θυμόταν καν ότι είχε απουσίες κορυφαίων παικτών, δεν έβλεπε τον Σιδηρόπουλο, ήταν σίγουρη ότι θα τον νικήσει κι αυτόν. Αν εξαιρεθεί η ευκαιρία του Ατρομήτου στο δεύτερο ημίχρονο που υποδείχθηκε λανθασμένα οφσάιντ αλλά θα μέτραγε από το var όπου η αμυντική αντίδραση ήταν λάθος, η ΑΕΚ ήταν υποδειγματική σε όλο το παιχνίδι. Ο Καρέρα αρχικά έδωσε ρόλους, οι ρόλοι έφεραν αυτοπεποίθηση, έρχονται αποτελέσματα και το ρόστερ έχει ανοίξει σε τέτοιο βαθμό που για να θυμηθείς ότι δεν έπαιζαν Βράνιες, Μάνταλος και Ολιβέιρα πρέπει κάποιος να στο… πει. Το κυριότερο είναι πως ο Βασιλαντονόπουλος ήταν χθες στον πάγκο και αν έμπαινε να παίξει θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Σε λίγο είναι βέβαιο ότι θα πάρει λεπτά συμμετοχής σε κάποιο ματς και ο Σιμάο. Ο Καρέρα τον φέρνει σιγά σιγά ξανά στην ομάδα για ένα απλό λόγο. Επειδή είναι εδώ. Δεν θέλει παίκτες να αισθάνονται ξένα σώματα. Κι ένα δεκάλεπτο να μπορεί να πάρει από κάποιον θα το πάρει. Κι ο Ζεράλντες αν έμενε θα τον βλέπαμε.

Χθες είδαμε πάλι κάτι καινούργιο. Τα κεντρικά χαφ που πριν τον Καρέρα νόμιζες ότι… απαγορεύονταν να πλησιάσουν το αντίπαλο τέρμα ήταν οι βασικοί εκφραστές της ΑΕΚ στο επιθετικό κομμάτι. Ο Κρίστιτσιτς έβαλε το γκολ, ο ακούραστος Πολωνός είχε τις δύο καλύτερες τελικές και την ασίστ στο γκολ. Ακόμη κι ο Σάμπα που μπήκε αλλαγή παραλίγο να βάλει γκολ. Και όταν μια ομάδα παίρνει γκολ κι από τις πίσω γραμμές τότε γίνεται πολύ πιο απρόβλεπτη άρα πιο επικίνδυνη κι αποτελεσματική. Και σε ότι αφορά την συμμετοχή του Αραούχο με μία μόνο προπόνηση κι αυτή χαλαρή μόνο με Καρέρα θα μπορούσε να γίνει σε επίπεδο βασικής ενδεκάδας. Κι όμως. Του είπαν οι υπεύθυνοι των εργομετρικών ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση και θα μπορούσε αύριο να παίξει 60 λεπτά και τον έβαλε… 52. Οποιοσδήποτε άλλος θα έλεγε ότι θα τον… ετοιμάσει και για καμιά δεκαριά μέρες θα ενημέρωνε πόσο τον βελτιώνει κάθε μέρα. Δεν περιμένα ότι θα τον έβαζε από χθες. Είχα δει όμως το ματς με την Σαραγόσα, το τελευταίο του με τη Λας Πάλμας και για δύο πράγματα είμαι σίγουρος. Ηταν έτοιμος και διψασμένος. Το έδειξε. Ηταν πρόγευμα, έρχεται το κυρίως πιάτο. Προχωράμε. Και τα καλύτερα φαίνονται μπροστά. Η ΑΕΚ ήδη χτίζει και την επόμενη σεζόν. Και κολώνα έχει εποδειχτεί πλέον πως ΠΡΕΠΕΙ να είναι ο Μάσιμο Καρέρα.