Στην Τρίπολη θα ήμασταν τώρα αλλά την ώρα που κανονίζαμε τις λεπτομέρειες του ταξιδιού μείναμε… σπίτι. Η εύκολη λύση είναι να κράξουμε τον υπουργό αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το πάντρεμα στην Εθνική οδό είναι επικίνδυνο. Αν σκεφτούμε με το μυαλό αυτών που ψάχνονται ηταν μια ευκαιρία που δύσκολα θα άφηναν να πάει χαμένη. Το λάθος το έκανε η ΕΠΟ που δυστυχώς από αντανακλαστικά δεν σκίζει ακριβώς κι έτσι παρότι το ποδόσφαιρο έχει γίνει τουλάχιστον σε επίπεδο διαιτησίας πολύ πιο καθαρό αφού δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση λαθών υπέρ ενός και κατά των άλλων στις εντυπώσεις αλλά και στην ουσία βγαίνει χαμένη η διοίκηση. Επρεπε να έχει γίνει μια απλή αλλαγή στο πρόγραμμα, να έπαιζε και η ΑΕΚ Τρίτη για να έχει ίδιες μέρες με τον ΠΑΟΚ για το ντέρμπι ή να πήγαινε ο Ολυμπιακός Πέμπτη που έτσι κι αλλιώς με την Καλαμάτα έβαλε όλους τους… ρεπατζήδες. Βέβαια η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα κανόνισε το ΠΟΚ για να πάει ξεκούραστη η ΑΕΚ να παίξει με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και να κλαπεί έτσι άλλο ένα πρωτάθλημα από την ομάδα - αντίσταση στο κατεστημένο. Ομολογούμε για να μην μπούμε σε αντιπαράθεση. Είναι προτιμότερο…
Ξεκούραστη λοιπόν αλλά χωρίς ρυθμό σε βασικούς παίκτες (δεν το υπολόγισε αυτό το σατανικό ΠΟΚ) η ΑΕΚ θα πάει στη Θεσσαλονίκη. Και ένα πράγμα μόνο πρέπει να έχει στο μυαλό όποιος παίξει. Είναι η πρώτη από τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα έχει η ΑΕΚ να γυρίσει το κουμπί, που έλεγε κι ο Αγγελος, σε μια χρονιά που πάει πιο στραβά από όλες από τότε που η ομάδα επανήλθε στην κανονικότητα. Και μπορεί οι παίκτες να μην έχουν την απόλυτη ούτε καν την πρώτη ευθύνη για αυτό όμως στο χέρι τους είναι να γυρίσουν το κουμπί. Την Κυριακή θα έχουν την πρώτη από τις ελάχιστες ευκαιρίες. Πρέπει να τους γίνει βασανιστική εμμονή αυτό.
Φυσικά το κουμπί μπορεί να το γυρίσει όχι όμως τόσο πολύ όσο η ομάδα, η διοίκηση κι ο Ιβιτς με τις τουλάχιστον δύο απαραίτητες μεταγραφές. Με το κεντρικό χαφ και με το σέντερ μπακ. Και μετά με άλλη μια κίνηση. Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσαν να έχουν γίνει ήδη οι κινήσεις και η ΑΕΚ να πήγαινε στο ντέρμπι ενισχυμένη με ένα τουλάχιστον παίκτη όμως είναι προφανές ότι έχει υπάρξει μια δυσκολία στην χάραξη της στρατηγικής. Για παράδειγμα ο Ιλια είχε σχεδόν κλείσει τον Τσιτσιρέτι. Ηταν στα χέρια της η μεταγραφή του Ιταλου αριστεροπόδαρου δεξιού εξτρέμ όμως τελικά δεν προχώρησε. Κατ εμέ καλώς, είχα γράψει από τότε πως δεν έχει λογική η ΑΕΚ να ξεκινήσει τις μεταγραφές της από ένα παίκτη ίδιο με τον Βέρντε ενώ σε άλλες θέσεις έχει χτυπητές ελλείψεις. Αλλά γιατί να δυσκόλευε και την ζωή του Ιταλού που έστω και χωρίς να τον βοηθήσει η ομάδα ακόμη κι ο νέος συμπατριώτης του προπονητής έδειξε πως αν μη τι άλλο είναι παίκτης που μπορεί να κάνει διαφορά σε αυτή την ΑΕΚ και είναι προτιμότερο αντί η ομάδα να ψάχνει αντικαταστάτη του έξι μήνες μετά την απόκτηση του και δυόμιση χρόνια πριν τη λήξη του συμβολαίου του να ψάξει πως μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτά που έχει να δώσει. Οπως φαίνεται λοιπόν από την εξέλιξη με Τσιτσιρέτι αποφασίστηκε τελικά η ΑΕΚ να κάνει τις υπεραπαραίτητες κινήσεις και να δείξει λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη στο υπάρχον υλικό το οποίο άλλωστε δεν έχει δει ακόμη όσο πρέπει ο νέος προπονητής. Ηδη η παρουσία του Κρίστιτσιτς στα παιχνίδια με τον Καρέρα δείχνει πως δεν ήταν μόνο θέμα παικτών η κακή εικόνα της ομάδας από την αρχή της σεζόν σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο. Ακόμη κι αν όλοι οι παίκτες ανεβάσουν το επίπεδο τους ένα είναι το σίγουρο. Η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Με παίκτες πρώτης γραμμής. Τουλάχιστον δύο για την χειμερινή μεταγραφική περίοδο.
Μέχρι τότε όμως έχουμε τον μεγάλο αγώνα της Βασίλισσας μας. Τον επόμενο. Σε λίγες ώρες στην Αμβέρσα που θα θυμίζει λίγο Αγιά Σοφιά χάρη στα αδέρφια μας που ταξίδεψαν απο παντού. Σήμερα η ΑΕΚ πρέπει να δείξει το κύρος της. Αναμένουμε Γκραντ και Τσαλμερς, τα ξεκούραστα παιδιά μας μαζι με την κουρασμένη συμμορία. Vamos ΑΕΚΑΡΑ!
