Για κάποιο λόγο πάντα συμπαθούσα τον Αγγελο. Αλλά με αυτό που είδα χθες παρότι δεν θέλω να βιάζομαι πιστεύω ότι από Τετάρτη η Ελλάδα πρέπει να ψάχνει προπονητή. Μια ομάδα άλλης εποχής από ένα προπονητή άλλης εποχής. Σίγουρα δεν έχουμε καλύτερους παίκτες από τους Ιταλούς και πιθανόν να χάναμε με οποιοδήποτε προπονητή, ίσως και με το ίδιο σκόρ. Ομως η πραγματική απογοήτευση είναι η προσέγγιση του αγώνα και κάποιες επιλογές θέσεων που δεν είχαν καμία απολύτως λογική βάσει του υλικού που είχε στην διάθεση του ο Αγγελος. Το ίδιο ανώμαλο ξεκίνημα είχε γίνει και στην Βοσνία αλλά εκεί γύρισε. Δεν μπορεί πάντα να συμβαίνει το ίδιο. Αυτό είναι το θέμα. Αν βλέπαμε ότι προσπαθεί να γίνει κάτι ορθολογικό που χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να αφομειωθεί από τους παίκτες ιδίως σε συνθήκες Εθνικής ομάδας τότε θα έπρεπε να υπάρχει πίστωση χρόνου. Ομως εδώ μιλάμε για παρανοϊκά πραγματα. Και είναι κρίμα να μην καταφέρει η Ελλάδα να κυνηγήσει μέχρι τέλους και γιατί όχι να πετύχει την πρόκριση. Μακάρι να διαψευστώ αλλά δεν βλέπω φως και καλό είναι ότι γίνει να γίνει να γίνει νωρίς. Και με την Αρμενία θα είμαστε εκεί. Μακάρι να ειναι και η ομάδα. Ανεξαρτητα απο το αποτέλεσμα όμως είναι το κατάλληλο τάιμινγκ για αλλαγή. Κι ο Μανόλο ίσως είναι η ιδανική λύση.

Σε αντιθεση με τον Αγγελο που έχει χάσει την εμπιστοσύνη φαίνεται πως ο Καρντόσο στην ΑΕΚ κερδίζει όσο προχωράει η συνεργασία την εμπιστοσύνη της διοίκησης της ΑΕΚ. Ηδη η πρώτη μεταγραφή είχε την δική του σφραγίδα και μάλιστα να θυμίσω πως η άλλη επιλογή, ο Ροντρίγκο που πήγε στον ΠΑΟΚ, ήταν παίκτης που είχε βρει ο Λυμπε και έδωσε το οκ ο προπονητής. Την απόκτηση του Παουλίνιο την πήρε πάνω του. Δεν προκύπτει από αυτό αν ήθελε λιγότερο ή περισσότερο κάποιον από τους δύο. Σίγουρα τους ήθελε και τους δύο. Ομως το ότι τελικά αποκτήθηκε ο Παουλίνιο είναι μια πρώτη ένδειξη για την εμπιστοσύνη που δείχνει η ομάδα στον προπονητή της και τις εισηγήσεις του.

Αυτό που φαίνεται σιγά σιγά και πιστεύω θα γίνει ακόμη πιο έντονο στο επόμενο δεκαήμερο είναι ότι η ΑΕΚ επέλεξε ένα μοντέλο ποδοσφαίρου, επέλεξε τον προπονητή που μπορουσε να πάρει από αυτούς που το πρεσβεύουν και του έχει δώσει τον πρώτο λόγο για τους παίκτες που χρειάζεται ώστε να συμπληρωθεί το ρόστερ που θα είναι κατάλληλο για να παίξει αυτό που θέλει. Ο Παουλίνιο είναι καλύτερος δημιουργικά από τον Μπακάκη και πολυ πιο γρήγορος και αθλητικός από τον Γκάλο. Χρειάζεται όσο το δυνατόν ταχύτητα η ομάδα στην αμυντική τετράδα γιατί το αμυντικό τρανζίσιον είναι πολύ κρίσιμο αφού ο τρόπος παιχνιδιού της θα εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο όταν η μπάλα χάνεται.

Από εκεί και πέρα στην μεσοεπιθετική γραμμή το κύριο ζητούμενο θα είναι η δυνατότητα των παικτών να συμμετέχουν σε συνδυαστικό παιχνίδι υπό συνθήκες πίεσης. Η δυνατότητα να παίζουν με την μπάλα και να συμμετέχουν στην δημιουργία οι πέντε αλλά και οι έξι τις περισσότερες φορές παίκτες μπροστά από την τετράδα της άμυνας, ανεξάρτητα από τον σχηματισμό, είναι το κύριο ζητούμενο και θα γίνει ξεκάθαρο αυτό αν πρώτα ο Θεός πάνε καλά τα πράγματα και γίνουν οι επόμενες μεταγραφές που έχει στα σκαριά η ΑΕΚ. Για παράδειγμα ο Κρίστισιτς υπολογίζεται περισσότερο για αμυντικό χαφ παρά για οκτάρι που λέμε για την ευκολία της συζήτησης. Με λίγα λόγια… αποποινικοποιείται το να ξέρει μπάλα το αμυντικό χαφ. Μην ξεχνάμε πως για τον Κρίστισιτς ακούγαμε και διαβάζαμε πως δεν είνα αμυντικό χαφ κι ας ήταν πρώτος σε μέσο όρο κλεψιμάτων στα πρώτα του παιχνίδια στην ΑΕΚ. Σιγουρα ο Σερβος μπορεί να παίξει και θα παίξει και με τον Καρντόσο ως οκτάρι όμως τόσο στον Αστέρα όσο και στην Ιταλία όπου έπαιξε πολλά χρόνια είχε συνήθως δίπλα του έναν ακόμη πιο δημιουργικό παίκτη. Αυτό είναι το πλάνο και για την ΑΕΚ. Για αυτό ο παίκτης που θα αποκτηθεί για να συμπληρώσει την πεντάδα των κεντρικών χαφ (Κρίστισιτς, Σιμόες, Γαλανόπουλος, Σάμπα) θα είναι στην ουσία ένας πλέι μέικερ box to box. Σε ότι αφορά τους ακραίους μεσοεπιθετικούς δεν είναι εδώ και μέρες το πρώτο ζητούμενο η ταχύτητα στην αναζήτηση αλλά η τεχνική και η ικανότητα στο ένας με έναν. Για παράδειγμα ο Ζεράλδες που είναι ένας παίκτης που έχει γραφτεί κατά κόρον και έχει ουσιαστικά επιβεβαιωθεί ότι ενδιαφέρει με εισήγηση Καρντόσο αν τελικά προχωρήσει η ΑΕΚ στην απόκτηση του πιθανότατα θα είναι για τα άκρα. Δεν είναι βέβαια αργός αλλά δεν είναι το βασικό χαρακτηριστικό του η ταχύτητα αλλά η τεχνική του. Είναι παίκτης που παίζει και τις τρεις θέσεις πίσω από τον φορ.

Η προοπτική είναι να αποκτηθούν δύο παίκτες για αυτή την τριάδα. Αν ο ένας είναι με τα χαρακτηριστικά του Ζεράλδο ο άλλος θα είναι πιο καθαρός ακραίος. Πάλι όμως με υψηλή ικανότητα στο ένας με εναν και στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Και οι δύο μεσοεπιθετικό αλλά και ο κεντρικός χαφ θα έχουν πάλι την σφραγίδα του Καρντόσο. Ακόμη και διαχρονικοί στόχοι όπως ο Ντιένγκ κι ο Ματσίς βγήκαν από τη λίστα αφού η ΑΕΚ αναζητεί άλλα χαρακτηριστικά που να ταιριάζουν με το παιχνίδι που θέλει να παίξει ο προπονητής της. Η ΑΕΚ λοιπόν έχει αποφασίσει να κινηθεί διαφορετικά από ότι τα προηγούμενα καλοκαίρι από το 2015 και μετά. Πέρυσι π.χ ο Ουζουνίδης ενέκρινε και, κυρίως, απέρριπτε παίκτες από την λίστα της ΑΕΚ. Τώρα ο Καρντόσο όχι μόνο κρίνει τους παίκτες που έχει βρει η ομάδα αλλά αντιπροτείνει δικες του επιλογές εκεί που πιστεύει πως ταιριάζουν καλύτερα στο ποδοσφαιρικό του πλάνο. Αυτό φαίνεται εκτός των άλλων ότι θα βοηθήσει την ΑΕΚ να αποφύγει την περυσινή καθυστέρηση. Μένει να το δούμε και στην πράξη. Με τις μεταγραφές που “ψήνονται”. Που φυσικά δεν θα είναι οι τελευταίες αλλά είναι οι πιο επείγουσες.