Διαβάζοντας και ακούγοντας τα σχόλια των… έντρομων που είδαν το Σάββατο τα φαντάσματα με τις μπλε φανέλες που δυστυχώς ήταν της ΑΕΚ καταλαβαίνεις το μέγεθος του σοκ. Ηταν κάτι που μας σόκαρε όλους. Αν το παιχνίδι του Χαριλάου ακολουθούσε το ματς με τον Απόλλωνα τότε θα μπορούσε να γίνει με απλό τρόπο η ανάλυση και θα μιλάγαμε για κατάρρευση από το δεύτερο ημίχρονο στο Καραισκάκη με τους άτιτλους χωρίς ΕΠΟ και στα επόμενα δύο παιχνίδια. Ομως ανάμεσα υπήρξε το καλύτερο φετινό παιχνίδι της ΑΕΚ σε πρωτάθλημα και κύπελλο απέναντι στον Ατρόμητο. Κι αυτό με τον Αρη αμέσως μετά ήταν το χειρότερο με την ίδια εντεκάδα και την ίδια διάταξη. Ακριβώς ίδιες με την διαφορά δυστυχώς πως απέναντι ήταν ο Αρης που δεν έπαιζε το ίδιο σύστημα. Ηταν μεγάλο λάθος του Μανόλο αλλά πάλι η χαώδης διαφορά από την Τρίτη στο Σάββατο δεν δικαιολογείται. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Μαζί με το ότι κινδυνεύει η τρίτη θέση που είναι η τελευταία ούτως ή άλλως…
Ετσι εκεί που από το βράδυ της Τρίτης υπήρχε αποθέωση, το Σάββατο άρχισε η αντίθετη… διαδρομή. Αχρηστοι όλοι λες και το μόνο παιχνίδι που έχουν παίξει όλοι αυτοί οι παίκτες είναι το Σαββατιάτικο δράμα με τον Αρη. Και η απαξίωση αυτή μπορεί να κάνει χειρότερη ζημιά από μια χρονιά που η ΑΕΚ βγήκε τρίτη μετά από κατάκτηση πρωταθλήματος. Οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις έχουν δείξει πως δεν επηρεάζονται, με πρόσφατο παράδειγμα τον χειρισμό στο θέμα των τριών παικτών που ή έμειναν ή θέλουν να μείνουν με τους όρους της ΑΕΚ παρά την πίεση για να δοθεί γη και ύδωρ, όμως πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος…
Η ΑΕΚ με την ανανέωση Σιμόες και Μπακασέτα πρόσθεσε άλλα δύο μακροχρόνια συμβόλαια κορμού. Και μπορεί τα αγωνιστικά αποτελέσματα να μην βελτιώθηκαν, μάλλον εγιναν χειρότερα, με την επιστροφή τους όμως δεν είναι χθεσινοί παίκτες, τους ξέρουμε, ξέρουμε τι μπορούν να προσφέρουν και βέβαια τους ήθελε κι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Η ΑΕΚ έχει για την επόμενη σεζόν με μακροχρόνια συμβόλαια (πάνω από ένα χρόνο) τους Μπάρκα, Τσιντώντα, Μπακάκη, Λόπεζ, Χουλτ, Οικονόμου, Τσόσιτς, Σβάρνα, Σιμόες, Γαλανόπουλο, Κρίστιτσιτς, Σαμπανάτζονβιτς (από το καλοκαίρι), Μπακασέτα, Αλμπάνη, Γιαννιώτα, Μάνταλο, Λιβάγια και Κλωναρίδη και Τσιγκρίνσκι μέχρι το 2020. Είναι 19 παίκτες ενώ έχει δανεικούς του Γιακουμάκη και Βασιλαντωνόπουλο και δεν υπολογίζουμε και μικρούς. Και βέβαια έχει τρεις με οψιόν για το καλοκαίρι. Εκεί το μόνο που μοιάζει βέβαιο είναι ότι δεν θα μείνει ο Μπογέ εκτός αν γίνει κανένα… λάθος και του δώσει θέση βασικού ο Μανόλο και καθαρίσει καμιά δεκαριά ματς όπως αυτό με τον Απόλλωνα οπότε θα υπάρξει προβληματισμός.
Η ομάδα λοιπόν έχει φτιάξει ένα κορμό παικτών εκ των οποίων οι 14 είναι πρωταθλητές. Αρα ξέρουν πως να πετυχαίνουν τον στόχο που θα έχει η ΑΕΚ και του χρόνου και σίγουρα μπορούν να μπολιάσουν και τους υπόλοιπους. Οταν το πήρε η ΑΕΚ μόνο ο Τσιγκρίνσκι ήταν. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στο φινάλε της σεζόν θα είναι να απαξιωθεί αυτός ο κορμός που έχει χτίσει η ΑΕΚ με τελευταία προσθήκη τον Κρίστιτσιτς, έναν πρωταθλητή και αποδεδειγμένα παίκτη επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ. Θέλει πολύ σοβαρότητα και μεθοδικότητα ο τρόπος που θα χτιστεί η ομάδα για την επόμενη σεζόν. Η βάση υπάρχει, πρέπει να γίνουν οι σωστές προσθήκες. Αν βρεθεί τρόπος να μείνει ο Πόνσε ή να αποκτηθεί ο Αραούχο τότε η ομάδα θα έχει τις καλύτερες δυνατές βάσεις ώστε να προσθέσει τους κατάλληλους παίκτες που έλειψαν φέτος.
Ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που κάνουν τον σχεδιασμό είναι βασικό να μπορέσει επιτέλους η ΑΕΚ να ταιριάξει τα χαρακτηριστικά των παικτών που έχει με αυτούς που θα φέρει. Να φέρει δηλαδή αυτά που δεν έχει. Εναν δεξιό μπακ με τα χαρακτηριστικά του Γκάλο αν δεν μείνει ο Γκάλο που πριν ένα μήνα ο λαός έβριζε που δεν έχει ανανεώσει ακόμη αλλά τώρα δεν τον θέλει η πλειοψηφία. Στα σέντερ μπακ λείπει ένας παίκτης με κύριο χαρακτηριστικό την ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι. Κι ας είναι με τα πόδια… Καλιντζάκης. Σίγουρα όποις παίζει δίπλα του από τους άλλους τρεις θα μπορεί να δώσει την μπάλα μακριά. Αν είναι και γρήγορος ακόμη καλύτερα αλλά το βασικό είναι να κυριαρχεί στον αέρα και να είναι σκληρός. Και να είναι αριστεροπόδοαρος ώστε στην μεγάλη ανάγκη να μπορεί να παίξει και αριστερό μπακ.
Στο κέντρο αν δεν… καταφέρουμε να κάψουμε τον Κρίστιτσιτς και δεν πουληθεί κανείς τότε πρέπει να έρθει ένας πέμπτος αν δεν αποκτηθεί ο Αλεφ. Αν θα μοιαζει με τον Σιμόες ή τον Κρίστιτσιτς θα κριθεί από το τι θα αποφασίσουμε ότι είναι ο… Γαλανόπουλος. Ενα είναι το σίγουρο. Πρέπει να είναι ψηλός.
Και πάμε στην μεσοεπιθετική γραμμή. Αν φύγει ο Μπογέ που είναι το πιθανότερο τότε πρέπει οπωσδήποτε να αποκτηθούν δύο μεσοεπιθετικοί που να παίζουν στα άκρα. Οχι ένας. Δύο. Ο ένας με αριστερό πόδι κι ο άλλος με δεξί. Οχι πάλι δύο με δεξί, όχι δύο που η αγαπημένη τους θέση είναι από δεξιά με ανάποδο πόδι. Και να μπορούν να παίζουν και με ανάποδο πόδι. Ο ένας τουλάχιστον να είναι “σφαίρα’ όμως και οι δύο να είναι καλοί στο ένας με έναν. Κι αν έχουμε τον Πόνσε να έχουν καλά ποσοστά σε τελικές πάσες. Από εκεί και πέρα όποιος πουληθεί πρέπει να αντικατασταθεί. Και να αποφευχθούν τα λάθη. Οχι στις επιλογές γιατί μπορεί οποιαδήποτε ομάδα να πάρει τον καλύτερο και να μην πιάσει. Στη μεθοδολογία. Αυτά. Έχουμε πολύ μέλλον ακόμη. Το βασικό είναι να μην καούν οι παίκτες που έχει τώρα η ομάδα. Ο κορμός, η ομοιογένεια, η χημεία ήταν τα όπλα και της πρωταθλήτριας ΑΕΚ και του φετινού πρωταθλητή ΠΑΟΚ. Και για να επιτευχθεί η χημεία εκτός από τον χρόνο που απαιτεί πρέπει να ταιριάζουν και τα χαρακτηριστικά. Πρέπει να αντέξει το τιμ όλους τους πειρασμούς. Ακόμη κι αν ειναι καλύτερος ο παίκτης με χαρακτηριστικά που υπάρχουν στο ρόστερ πρέπει να έρθει ο άλλος. Που δεν έχουμε. Βέβαια σημαντικότατος και σε αυτό είναι και ο ρόλος του προπονητή. Αλλά για αυτή την συζήτηση έχουμε χρόνο…
