
Εφτασε Πέμπτη, την Κυριακή έρχεται στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός. Και μετά από αυτό που είδα την Τρίτη από το 20 και μετα η ανυπομονησία είναι μεγαλύτερη. Γιατί μπορεί η ήττα να ήταν αποτυχία και δυστυχώς να ελαχιστοποίησε τις ελπίδες για κάτι παραπάνω στο Τσάμπιονς Λιγκ όμως εκτός από το αποτέλεσμα έγινε και ένας αγώνας. Και όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να με πείσουν ότι είδα άλλον αγώνα θυμάμαι πολύ καλά ακριβώς τι έγινε το βράδυ της Τρίτης. Και αυτή την ΑΕΚ θέλω να την ξαναδώ. Όπως ήταν μετά το 20 που εμφανίστηκε στο γήπεδο και μέχρι το τέλος. Αν είναι λίγο καλύτερος ο Σιμόες δεν θέλω τίποτε άλλο. Τα υπόλοιπα με τον Λιβάγια στη θέση του Πόνσε ας είναι ίδια. Θα αρκούν για να δούμε μια πολύ καλή ΑΕΚ που θα μπορεί να νικήσει τον Ολυμπιακό. Το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα δεν μπορούμε βέβαια να το προβλέψουμε αφού όλοι ξέρουμε τι έγινε τις προηγούμενες αγωνιστικές. Ή ακόμη και την Τρίτη που την ώρα που το γήπεδο είχε γείρει έβαλε γκολ η ομάδα που ήταν στην… ανηφόρα με αντεπίθεση δύο εναντίον έξι.
Παρεμπιπτόντως άλλος ένας μύθος. Η ΑΕΚ δεν βγήκε με αφέλεια μπροστά για να βάλει τρίτο γκολ και το έφαγε όπως λένε πολλοί που μάλλον δεν είδαν το παιχνίδι. Παρότι η μπάλα χάθηκε από λάθος η ομάδα δεν αιφνιδιάστηκε, δεν έτρεξε άδειο γήπεδο ο… εκτελεστής μας. Πέντε είχε μπροστά του ο Αλφα Σεμέδο. Το ότι δεν αντέδρασανσωστά έχει να κάνει με την υποτίμηση της κατάστασης και με το ότι ο τρομερός Χουλτ δεν κατάλαβε ότι είχε κι άλλο συμπαίκτη πίσω και προτίμησε να αφήσει το σουτ στον παίκτη της Μπενφίκα παρά να ρισκάρει να φάει ντρίμπλα.
Επαναλαμβάνω. Αλλο ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει πάνω από όλα κι άλλο η στεναχώρια ή η ηδονή για κάποιους κομπλεξικούς, και δεν εννοώ οπαδούς άλλων ομάδων, να επηρεάζει το τι είδαν τα μάτια μας.
Ενα άλλο ανέκδοτο που άκουσα είναι ότι η άμυνα ψηλά έφταιγε για τα γκολ. Για το τρίτο είπαμε, ένας εναντίον πέντε, στο πρώτο αν ήταν λίγο πιο… ψηλά η άμυνα θα είχε βγει οφσάιντ ο σκόρερ αλλά ο Σιμόες κόλλησε και δεν τραβήχτηκε όπως οι υπόλοιποι που ήταν μέσα στην περιοχή ενώ στο τρίτο γκολ η ΑΕΚ ήταν κανονικά οργανωμένη πίσω με 9 κι ο Μπάρκας 10 παίκτες πίσω από την μπάλα (!) και 5 εναντίον ενός μέσα στην περιοχή. Εκτός αν θεωρείται ο ένας παίκτης μπροστά από την μπάλα… ρίσκο και ξέφωτο. Όταν φεύγει η μπαλιά ο Μπακασέτας είναι μέσα στην περιοχή ενώ ο μετέπειτα σκόρερ έξω αλλά δυστυχώς καθυστερεί να ξεκινήσει ο Τάσος και γίνεται το κακό. Αυτά συμβαίνουν. Και δυστυχώς τιμωρούνται σε αυτό το επίπεδο. Ομως μιλάμε για αδράνεια. Για αυτό να μιλήσουμε όσο θέλετε. Για την απίστευτη έλλειψη συγκέντρωσης στο πρώτο εικοσάλεπτο που φυσικά είναι και ευθύνη του προπονητή που δεν έπεισε τους παίκτες να μπουν πιο συγκεντρωμένοι και λιγότερο αγχωμένοι να κάνουμε κριτική. Αλλά όχι ότι έφταιγε η επιθετική προσέγγιση της ΑΕΚ ή ότι η ομάδα δεν είναι κυνική όπως πέρυσι που διαβάζω. Ή ότι έλειπε ξερω γω ο Βράνιες…
Για όσους ξέχασαν πέρυσι έγινε ένας αγώνας στο ΟΑΚΑ με την Ριέκα. Πως λέμε Μπενφίκα; Καμία σχέση! Επίσης έπαιζε κι ο Βράνιες μαζί με τον Τσιγκρίνσκι. Να θυμίσω ότι η ΑΕΚ με νίκη μισό - μηδέν προκρινόταν. Πρώτο ημίχρονο λοιπόν. Δύο γκολ η Ριέκα, δύο δοκάρια η Ριέκα, δύο χαμένα τετ α τετ η Ριέκα και άλλη μια καλή ευκαιρία με κεφαλιά από κόρνερ η Ριέκα. Η πανικόβλητη ΑΕΚ ευτύχησε να μην φαει τρίτο και στην πρώτη της ευκαιρία στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου μείωσε με τον Αραούχο. Στο δεύτερο ισοφάρισε και θα μπορούσε και να νικήσει. Παρεμπιπτόντως να θυμίσω ότι σε προηγούμενο ματς η ΑΕΚ έφαγε ανατροπή από την Αούστρια μέσα στο ΟΑΚΑ με 1-2 από 1-0 και ισοφάρισε 2-2 στο 90 με τον Μάρκο. Φυσικά όλα αυτά δεν με ενοχλούν γιατί έτσι είναι το ποδόσφαιρο και η ομάδα έκανε τεράστια επιτυχία με την πρόκριση της από τον όμιλο χωρίς να χάσει και χωρίς να φάει γκολ από την Μίλαν. Απλά τα θυμίζω γιατί κάποιοι κάνουν ότι ξεχνάνε…
Η φετινή ΑΕΚ έχει ήδη πετύχει ένα στόχο που λίγοι πίστευαν με την είσοδο στους ομίλους μετά από 12 χρόνια, είναι ένα πόντο πίσω από τον πρώτο στο πρωτάθλημα και παίζει όμορφο ποδόσφαιρο παρότι δεν έχει παίξει πλήρης ουτε έναν αγώνα. Το μόνο που αξίζει είναι συμπαράσταση. Με αγάπη και εμπιστοσύνη θα διορθωθούν και τα λάθη.