Καλημέρα και καλή Κυριακή να έχουμε. Μην… εφησυχαζετε. Εχουμε τελικό σήμερα. ΑΕΚ - Μακάμπι. Τώρα που πήραμε φόρα νικάμε και την ομάδα του λαού και είμαστε… αδιάφοροι για το ΠΑΟ - Χίμκι που ακολουθεί. Στις 5 συντονιζόμαστε σε Cosmote 4 και βλέπουμε την ομαδάρα που ετοιμάζει ο Λούκα Μπάνκι. Να είμαστε ψύχραιμοι και να μην ξεχνάμε ότι είναι το τρίτο παιχνίδι σε λιγότερες από 48 ώρες και ότι και οι τρεις αντίπαλοι είναι ομάδες Ευρωλίγκα. Το λέω προκαταβολικά μην τυχόν και χάσουμε από την Μακάμπι και διαβάσω κανένα μήνυμα: “Να γιατί δεν παίρνουμε διαρκείας, τι να πας να δεις;” Εντάξει πλάκα κάνω αλλά τα πιο σοβαρά πράγματα πολλές φορές λέγονται στην πλάκα. Να τονίσω ξανά με την ευκαιρία ότι το διαρκείας δεν είναι έρανος αλλά αγορά υπηρεσίας. Αν σου αρέσει και σε συμφέρει το κάνεις. Θεωρώ λοιπόν ότι στην τιμή που πωλούνται τα εισιτήρια διαρκείας της ΑΕΚ με τον αγώνα να βγαίνει από 3 ευρώ ισως και λιγότερο ανάλογα πως θα πάει η σεζόν οι έξυπνοι που τους αρέσει η ΑΕΚ και το μπάσκετ είναι αυτοί που αγοράζουν. Γιατί είναι δεδομένο πως η ομάδα αυτή και με αυτά που έχει κάνει και με όσα δείχνει ότι μπορεί να κάνει θα έπρεπε ήδη να έχει ξεπεράσει τα 2-2.500 season tickets που λένε και στην πατρίδα του μπάσκετ. Υπάρχει ακόμη χρόνος. Σχεδόν ένας μήνας για τα πρώτα επίσημα ματς που θα είναι και κρισιμότατα.

Μετράμε μέρες… Εξυπνοι είναι κι αυτοί που αγόρασαν διαρκείας για την ποδοσφαιρική ομάδα. Συμφέρει. Και μια και έγραψα πριν για μήνυμα δεν θα αργήσει η μέρα που θα διαβάσουμε: “Ξυπνήστε, ανανεώστε τον Κλωναρίδη, θα τον χάσουμε!” Δεν είναι πλάκα ούτε υπερβολή. Εδώ με τον Μπακάκη είχε γίνει νέο συμβόλαιο το καλοκαίρι του 17 και το καλοκαίρι του 18 όλοι έλεγαν ότι η ΑΕΚ έχει αργήσει. Τώρα με το πενταετές πιστεύω με τον Μιχαλάκη τουλάχιστον δεν υπάρχει άγχος. Θα έρθει κι η ώρα του Βίκτωρα παρακαλώ να μην βιάζονται ιδίως αυτοί που ήθελαν να έχει ήδη… φύγει. Κάνουμε πλάκα γιατί έχουμε κέφια. Γιατί περνάμε ωραία στο ΟΑΚΑ και αν περνάμε έτσι ωραία στα παιχνίδια όπως με τον ΠΑΣ και τον Πανιώνιο όλη τη σεζόν τότε πολύ δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να μας πάρει τον τίτλο.

Είναι νωρίς ακόμη βέβαια αλλά αυτά τα παιχνίδια είναι που είναι η βάση των τίτλων και από κάτι τέτοια κινδυνεύσαμε να το χάσουμε πέρυσι αφού στα ντέρμπι δεν τους βλέπαμε. Και βέβαια μετράει και ο τρόπος. Το καταλαβαίνουμε κι από τις δηλώσεις των παικτών πως ευχαριστιούνται περισσότερο το παιχνίδι στο επιθετικό κομμάτι φέτος. Ομως δεν πρέπει να ξεφεύγουμε και να μειώνουμε ότι πέτυχε η ομάδα πέρυσι. Μπορεί μέχρι τώρα η ΑΕΚ να είναι πιο όμορφη από πέρυσι αλλά θα πρέπει να περιμένουμε για να χαρούμε το ότι έχει και έξτρα καλα στοιχεία φέτος έχοντας εξασφαλίσει ότι έχει κρατήσει όλα τα καλά από την θριαμβευτική σεζόν του Μανόλο και των παιδιών. Τα δύσκολα παιχνίδια έφτασαν και σίγουρα σε 20 μέρες θα μπορούμε να είμαστε πιο σίγουροι. Μέχρι τώρα όμως τα πράγματα πάνε φανταστικά.

Η ΑΕΚ έκανε ήδη την τεράστια επιτυχία με την πρόκριση στους ομίλους του Champions League που σφράγισε μια υπέροχη τριετία, έχει καθαρίσει με στιλ και χωρις να δεχτεί γκολ τα τρία πρωτα ματς του πρωταθλήματος και πάμε για τα καλύτερα. Τα καλύτερα που μοιάζουν σαν το χθεσινό δεύτερο ημίχρονο. Και ιδίως το φινάλε με τον Κλωναρίδη που είναι ο κλασικός παίκτης ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης και για αυτό δεν τον ξέγραψα ποτέ και χαίρομαι για αυτό. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν τον ξέγραψε και τον στήριξε η ομάδα. Η διοίκηση και οι συμπαίκτες του και βέβαια οι προπονητές, ο Μανόλο που προσπάθησε και ο Ουζουνίδης που και προσπαθεί και καταφέρνει να παίρνει από τον Βίκτωρα αυτά που μπορεί να δώσει. Βέβαια για να αποκτήσεις ψυχολογία και αυτοπεποίθηση πρέπει να παίζεις και στην θέση και τους χώρους που μπορείς να εκμεταλευτείς το 100% των προσόντων σου και σε αυτό ο Μαρίνος με τον Κλωναρίδη παίρνει άριστα. Το εκπληκτικό γκολ είναι σίγουρα το πρώτο από τα δύο όμως αυτό που δέιχνει σε τι κατάσταση είναι ο Βίκτωρας είναι το δεύτερο. Αυτό το ήρεμο πλασέ που θύμισε μεγάλους σκόρερ που έχουν ψωμοτύρι τέτοια γκολ. Το γκολ όμως που μετράει πάνω από όλα σε τέτοια ματς είναι το πρώτο. Κι όπως με τα Γιάννενα έτσι και χθες το πρώτο που είναι πάντα το δυσκολότερο και το πολυτιμότερο το έβαλε ο Πόνσε. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από το να έχεις βασικό φορ που να μπορεί να ξεκλειδώνει αυτά τα παιχνίδια και ο Αργεντίνος που είναι ακόμη 21 ετών το έχει κάνει ήδη δύο στα δύο. Και συνεχίζουμε.

Ολα πήγαν καλά χθες, όλοι έπαιξαν καλά για να μπορέσει η ΑΕΚ να βάλει τέσσερα γκολ, να έχει δυο δοκάρια και τουλάχιστον άλλες τρεις ευκαιρίες από αυτές που λέμε τεραστιες. Αυτό που χάρηκα περισσότερο ήταν ότι οι δύο κορυφαίοι ήταν οι “εξτρέμ” που δεν… έχουμε. Ο Μάνταλος κι ο Μπακασέτας που από αυτούς ξεκίνησαν αλλά και τελείωσαν τα περισσότερα που έγιναν μέχρι το 80 αφού το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν όλο by Κλωναρίδης. Είναι τρομερά σημαντικός ο ρόλος των ακραίων μεσοεπιθετικών σε αυτό το 4-4-2 όπως και ο ρόλος των “εξτρέμ” που είναι τα πλάγια μπακ. Ο Λόπες, ο Μπακάκης, ο Γκάλο και ο Χουλτ είναι ιδανικοί για αυτό και χάρη σε αυτούς καταφέρνει η ομάδα σε κάθε επίθεση να βάζει 4 ακόμη και 5 παίκτες στην αντίπαλη περιοχή που είναι η πεμπτουσία του επιθετικού ποδοσφαίρου ανεξάρτητα απο διατάξεις και θέσεις. Θα δούμε ακόμη πιο ωράια πράγματα γιατί έρχεται… Ο Μπογέ!