Το πρώτο γκολ μπήκε. Τα εισιτήρια τελείωσαν πριν βγουν στην κυκλοφορία. Με τους πρώτους να πηγαίνουν λίγο μετά τα… μεσάνυχτα και στις 6 το πρωί να είσαι ήδη νούμερο 150 είναι δεδομένο πως θα γέμιζε σε μια μέρα όλο το ΟΑΚΑ. Για πλάκα. Μακάρι να μπορούσε η ΑΕΚ να πάρει και εισιτήρια από τον ΠΑΟΚ για να καλύψει έστω ελάχιστες από τις ανάγκες της αλλά δεν γίνεται οπότε ίσως να είναι ακόμη μεγαλύτερα τα κενά του Σάββατο στις νεκρές ζώνες. Δυστυχώς τελείωσαν και όπως ήταν αναμενόμενο δεν έφτασαν ούτε για το ένα εικοστό αυτών που θα ήθελαν να είναι μέσα. Μέσα στην γενική νιρβάνα της ευτυχίας ίσως δεν οργανώθηκε τόσο καλά η πώληση από τα ταμεία όμως πρέπει να είμαστε και λίγο επιεικείς γιατί η ζήτηση ήταν τεράστια και ούτως ή άλλως οι περισσότεροι που ήθελαν εισιτήριο θα ήταν στεναχωρημένοι. Σημασία όμως έχει ότι στις θέσεις της ΑΕΚ δεν θα πέφτει καρφίτσα και όλοι πρέπει να δώσουμε ότι έχουμε για τη νίκη και το κύπελλο. Ολοι μαζί. Στην εξέδρα, στα σπίτια, στις καφετέριες…
Μέσα στο γενικο χαμό δεν προλαβαίνω να παρακολουθήσω και τις συγκλονιστικές εξελίξεις στον αγαπημένο μας Ολυμπιακό. Επειδή είναι εποχή… δικαιώσεων θα ξεκινήσω από ένα απόσπασμα από άρθρο ερυθρόλευκου σχολιογράφου αμέσως μετά την ισοπαλία της ΑΕΚ στη Λάρισα με τον τοπική ομάδα που την έφερε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας: “Στο δια ταύτα: η ΑΕΚ έχει ομάδα για να πάρει τον τίτλο αλλά απαρτίζεται στον πάγκο και στο ρόστερ της από... άτιτλους!! Από τους 14 που αγωνίστηκαν στη Λάρισα συν τον προπονητή της Μανόλο Χιμένεθ, πρωτάθλημα έχουν σηκώσει ένα (1) ο Λάζαρος με τον Παναθηναϊκό και οκτώ (8) ο Τσιγκρίνσκι. Είναι μια σημαντική παράμετρος που μετράει όταν σφίγγουν τα γάλατα... Τότε ακριβώς που χρειάζεται το ... εξειδικευμένο μέταλλο του πρωταθλητή και μπορεί να κρίνει ακόμη και... λεπτομέρειες”! Δεν μέτρησε μια σημαντική λεπτομέρεια ο αρθρογράφος. Φέτος το πρωταθλημα δεν ήταν σαν τα 20 προηγούμενα που άφησαν άτιτλους παίκτες όπως ο Ντέμης, ο Τσάρτας, ο Ζαγοράκης, ο Ακης Ζήκος, ο Λύμπε, ο Δέλλας και έκαναν πολυπρωταθλητή τον Τάτση ή τον Κλέωπα Γιάννου. Κι έτσι σε αυτό το διαφορετικό πρωτάθλημα οι πραγματικοί άτιτλοι ήταν αυτοί που ο ίδιος που τους μάζεψε τους αποκάλεσε… χαρτιά υγείας, σε μια πραγματικά πολύ εμπνευσμένη στιγμή.
Ο Ολυμπιακός μετά από 20 χρόνια λοιπόν επιστρέφει στην κανονική ζωη που συνήθως δεν είναι εύκολη για όσους τα έχουν βρει όλα έτοιμα και εύκολα και ξαφνικά τους πετάνες στο πέλαγο και τους λένε σκάσε και κολύμπα.… Δεν είναι θεμα παικτών η φετινή αποτυχία του Ολυμπιακού όπως δεν ήταν θέμα παικτών η 20ετης χούντα. Του χρόνου ξεκινάει από τρίτος με δύο ομάδες να τον έχουν ξεπεράσει πλέον και τον πανικό να είναι έκδηλος. Παντού. Και οι αποτυχίες όταν είσαι καλομαθημένος φέρνουν ακόμη περισσότερη γκρίνια και εσωστρέφεια. Κι όλα αυτά οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερα λάθη που κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Βέβαια παρότι θα το ευχόμουν ο Ολυμπιακός δεν θα μείνει 20 χρόνια χωρίς τίτλο γιατί το ποδόσφαιρο δεν θα είναι ποτέ ξανά υπόθεση μιας ομάδας και 20 λαμόγιων. Ολοι στερηθήκαμε πολλά, χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια γιατί κανείς δεν είχε τα κότσια και την τρέλα να τα βάλει με αυτό το απίστευτο παρακράτος και να το νικήσει.
Ο Θεός να έχει πάντα καλά αυτούς που το έκαναν. Και έφεραν πίσω τις Κυριακές μας, την χαρά μας όχι μόνο στις νίκες αλλά και στις ήττες. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο νίκης. Η ύβρις του στόχου των 30 νικών σε 30 αγώνες στο πρωτάθλημα όπως και χιλιάδες άλλα πράγματα τιμωρήθηκαν. Και τώρα απλά ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΑ!
