Τέλος λοιπόν. Με φινάλε πολύ έντονο, μια ακόμη μεταγραφή που έφερε στην ΑΕΚ μετά τον καλύτερο και τον δεύτερο καλύτερο αριστερό μπακ του Ελληνικού πρωταθλήματος και δυο μεταγραφές που η μία έκλεισε βράδυ και χάλασε το μεσημέρι και η άλλη έκλεισε το μεσημέρι και χάλασε το βράδυ. Τρεις μεταγραφές είναι ένα καλό νούμερο για Ιανουάριο, ούτε λίγες ούτε πολλές, αν ήταν τέσσερις θα ήταν σίγουρα καλύτερα. Οσο καιρό παρακολουθώ τις μεταγραφές αυτής της διοίκησης και αυτού του μεταγραφικού τιμ είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό που έγινε με Βολκάν και Μπεμπέ. Ενώ η τακτική της αναμονής πέτυχε και οι δύο περιπτώσεις, η μία μετά την άλλη, ήρθαν εκεί που ήθελε η ΑΕΚ τελικά χάλασαν με τον πιο κουφό τρόπο. Την Κυριακή το βράδυ συμφωνήθηκαν τα πάντα για να έρθει ο Βολκάν την Δευτέρα στην Αθήνα και να υπογράψει μέχρι το καλοκαίρι με οψιόν αγοράς. Δεν ήρθε ποτέ γιατί προφανώς μετάνιωσε στον… ύπνο. Οπως έγραψαν οι Τούρκοι ο Βολκάν δεν ήθελε να μπει οψιόν και το καλοκαίρι να γίνουν όλα από την αρχή επειδή δεν ήταν σίγουρος αν ήθελε να φύγει από την Τουρκία.

Μόλις τελείωσε αυτό επέστρεψε ο Μπεμπέ που απασχολεί από πέρυσι το καλοκαίρι. Με πίεση, με μια μικρή υπέρβαση και πολύ… μπλα μπλα ο Μπεμπέ δέχτηκε και μάλιστα αυτός πίεσε την Εϊμπάρ να τα βρει με την ΑΕΚ. Πράγματι τα βρήκαν και η ΑΕΚ του έστειλε τα αεροπορικά εισιτήρια! Ο Μπεμπέ στις 8 το πρωί της Τετάρτης πέταγε για Αθήνα! Κι ενώ από ένα σημείο και μετά τον έψαχναν και δεν τον έβρισκαν εμφανίστηκε γύρω στις 10 το βράδυ της Τρίτης ο μάνατζερ του ζητώντας συγνώμη επειδή ο παίκτης άλλαξε γνώμη και θα πάει στη Ράγιο Βαγιεκάνο! Και έτσι η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να πάρει τον έναν από τους δύο εξτρέμ που είχε “σταμπάρει” από την αρχη του μήνα αν και έφτασε όχι στο παρά ένα αλλά στο… και ένα. Προσοχή. Μιλάμε για δύο τελειωμένες περιπτώσεις. Οταν χάλασαν και η μία και η άλλη, δεν υπήρχαν εκρεμότητες. Τα πάντα είχαν συμφωνηθεί και τηλεφωνικά είχαν δοθεί… χέρια. Ομως αυτή την φορά αποδείχτηκε περίτρανα ότι όσοι λένε μεταγραφή σημαίνει… υπογραφή και τίποτε άλλο έχουν δίκιο.

Τέλος πάντων. Πάμε παρακάτω, από αύριο αρχίζει η προετοιμασία για το καλοκαίρι. Οι ανάγκες για καλύτερους παίκτες δεν τελειώνουν ποτέ… Ο Χουλτ είναι μια διαφορετική περίπτωση. Είναι μία από τις ελάχιστες μεταγραφές από το καλοκαίρι του 2016 που γίνονται με αυτό τον τρόπο. Ο Σουηδός ήταν μια κατηγορία μόνος του. Δεν ήταν σε κάποια λίστα, δεν υπήρχε εναλλακτική λύση. Ηταν έτσι όπως το λέει ο μικρός… Σαββίδης. Ή αυτός ή κανείς! Αριστερός μπακ… Τελικά ήρθε γιατί αποδείχτηκε για άλλη μια φορά τα τελευταία 30 χρόνια πως αν ο Μελισσανίδης κολλήσει με έναν παίκτη θα βρει τον τρόπο να τον πάρει. Και θα έχει βέβαια την ρέντα που χρειάζεται γιατί για να καταλήξει ο Χουλτ στην… αγκαλιά της ΑΕΚ έγιναν πολλά και διάφορα που όλα μαζί σχημάτισαν στο τέλος το παζλ του Σουηδού να χαμογελά με την φανέλα με το 23. Δειχοντας στην πράξη ο Χουλτ ότι ήθελε ΑΕΚ αφού ουσιαστικά επέστρεψε οικονομικά στο πρώτο του συμβόλαιο στον ΠΑΟ και στα μισά περίπου από όσα θα έπαιρνε αν πήγαινε Νοτινγχαμ. Κι έτσι οι νέοι έγιναν τρεις. Με αριστερό μπακ να έρχεται παρότι μοιάζει πλέον σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες το πως θα παίζουν αφού πιστεύω πως ο Μανόλο θα συνεχίσει να υπολογίζει και τον Μπακάκη για αριστερά. Θα δείξει. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι πως πλέον μπορεί να παίξει αν θέλει 3-4-3 ακόμη και σε όλα τα ματς αφού πλέον έχει και για αριστερά δύο, Λόπεζ και Χουλτ, που μπορούν να παίξουν όλη την πλευρά. Η ΑΕΚ κινήθηκε σε αυτή την μεταγραφική περίοδο με πλάνο. Πήρε από τον Δεκέμβριο τους δύο που ήθελε άμεσα ο προπονητής στις θέσεις των τραυματιών και θα έπαιρνε ένα από τα εξτρέμ που είχε στο μάτι από το πάνω ράφι αν δεν γίνονταν αυτά τα περίεργα στο τέλος. Για κερασάκι στην τούρτα ήρθε ο Χουλτ. Και τα πλάγια μπακ έγιναν 4 που όλοι είναι για βασικοί. Τυχερός ο Μανόλο. Μπροστά ο προπονητής της ΑΕΚ θα συνεχίσει να επιλέγει μεταξύ Λάζαρου, Μπάκα, Μασούντ, Κλωναρίδη για μία ή δύο θέσεις, ανάλογα αν η ομάδα παίζει 4-2-3-1 ή 3-4-3 με δεδομένο ότι πλέον Λιβάγια και Αραούχο στα μεγάλα ματς είναι μέσα. Και βέβαια για την μπροστά τετράδη ή τριάδα υπάρχει και ο Γιακουμάκης και για μένα και ο Γούσης. Οχι για Τούμπα και Καραϊσκάκη αλλά σίγουρα μπορεί να παίξει όπου θέλει. Κι ο Μπεμπέ να ερχόταν κι άλλοι 2-3 να ερχόταν ένα είναι το σίγουρο. Σημαντικότερο από όλα παραμένει να καταφέρουν τα παιδιά που ξεκίνησαν την σεζόν να είναι υγιείς και να συνεχίσουν τα σπουδαία που είχαν πετύχει. Κι ο Μανόλο να είναι ψύχραιμος και να συνεχίσει να δίνει ένταση στην ομάδα. Την δική του ομάδα. Την πιο ενωμένη και αντρική του πρωταθλήματος.

Η ομάδα μόνο ενισχήθηκε χωρις να πουλήσει βασικό παίκτη όπως έκαναν οι αντίπαλοι. Η ΑΕΚ είναι δεδομένο πως ενισχυθηκε. Ιδιοι παίκτες δεν υπάρχουν αλλά Μασούντ και Μοράν ήρθαν με έγκριση Μανόλο για να καλύψουν τα δυο κενά. Εξτρέμ δεν ήρθε αλλά δεν έφυγε και κανείς. Το να λέγεται ότι έφυγαν Πατίτο και Τρίστασον ισχύει… μαθηματικά αλλά όχι αγωνιστικά. Ούτως ή άλλως δεν υπήρχαν. Οπως κι ο φουκαράς ο Βίνι. Καλή επιτυχία στην Βραζιλία, εύχομαι να σαρώσει, έχει καλά χαρακτηριστικά και είναι πολύ καλό παιδί. Ο Χουλτ είναι μια λύση από το πιο πάνω ράφι. Αυτά. Πάμε να πάρουμε το πρωτάθλημα!