Επιτέλους αρχιζει. Το καλύτερο πρωτάθλημα των τελευταίων… 20 χρόνων. Αυτό ελπίζαμε και πέρυσι όμως στον πρώτο γύρο που έκρινε και τα πάντα για την πρώτη θέση το πιο βρώμικο καθεστώς στην ιστορία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είχε ακόμη κάποια… υπολείμματα που όμως λόγω εμπειρίας κατάφεραν να κάνουν την διαφορά στο κρίσιμο σημείο. Τρεις νίκες, 9 βαθμοί στο πιο κρίσιμο σημείο σε συνδυασμό με τα λάθη των άλλων που όμως τα πλήρωσαν και όλα κρίθηκαν. Ο δεύτερος γύρος ήταν ένα φυσιολογικό πρωτάθλημα με φυσιολογικές διαιτησίες και λάθη χωρίς κεντρική διαχείριση που έδειξε πως θα παιχτεί το έργο από εδώ και πέρα. Δεν θυμάμαι αν στην βαθμολογία του β γύρου κατάφερε τελικά ο Ολυμπιακός να μπει στην… πεντάδα. Φυσικά η ομάδα που έχει πάρει διαφορά ασφαλείας έχει δικαίωμα να χαλαρώσει και δεν σημαίνει πως αν παιζόταν πόντο πόντο ο τίτλος η ομάδα του λιμανιού θα είχε την ίδια συγκομιδή βαθμων. Ομως σίγουρα είναι ενα σημάδι. Οπως και οι τρεις ήττες του Ολυμπιακού σε ισάριθμα ντέρμπι και ο αποκλεισμός του από το κύπελλο από την ΑΕΚ μέσα στο 2017. Ηττες και πολύ κλάψα για την διαιτησία, πράγματα πρωτόγνωρα για τον Ολυμπιακό. Και μιλάμε για μια σεζόν που ήδη είχε κριθεί το πρωτάθλημα από τον πρώτο γύρο. Από τα… πλοκάμια που δεν είχαν ακόμη κοπεί…
Τώρα όμως έχουν φύγει και οι… καρέκλες. Και η σκόνη αυτών που έκαναν 20 χρόνια το άσπρο μαύρο για τον Ολυμπιακό απουσιάζει, εκτός από κάποιους που μετανόησαν και επειδη δεν είχαν πολύ βεβαρημένο παρελθόν τους δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Δεύτερη ευκαιρία φυσικά δεν δόθηκε στα εργαλία με τα… μαύρα. Οι διαιτητές που έπρεπε να πάνε σπίτια τους για να πηγαίνουμε ήρεμοι στο γήπεδο έφυγαν. ΟΛΟΙ. Χωρίς καμία εξαιρεση. Ακόμη κι ο Αρετόπουλος με τον Παπαπέτρου που έμειναν μέσα έδειξαν με κάποιες διαιτησίες τους στο δεύτερο μισό της περυσινής σεζόν ότι χωρίς την αφόρητη πίεση αυτών που έκαναν το κουμάντο μπορούσαν να δείξουν κάτι άλλο. Και βέβαια η απουσία του Κίζα και η εξαφάνιση του Καλφόγλου από τους πίνακες δείχνει πως πλέον για τα λάθη και τα χειρουργεία δεν θα υπάρχει… επιβράβευση. Αντί να σφυράνε συνέχεια και να γίνονται διεθνείς θα πηγαίνουν σπίτια τους. Για λίγο ή για πάντα ανάλογα το παράπτωμα. Ε αυτό για εμάς που έχουμε ζήσει ένα ένα και τα 20 χρόνια της χούντας είναι… ευτυχία. Απλά.
Η αλλαγή που έμοιαζε απίστευτη δεν έγινε τυχαία. Ούτε με το σταυρό στο χέρι. Ούτε με κλάψα. Η ΑΕΚ και ο ηγέτης της έπαιξαν τεράστιο ρόλο. Από την ημέρα που επέστρεψε ο Μελισσανίδης άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Καθοριστικός. Οπως και ο Σαββίδης. Οπως και ο Αλαφούζος μέχρι να ρίξει την καρδάρα και να ανέβει στο πλοίο που βούλιαζε λίγες μέρες πριν βουλιάξει έκανε πραγματικό αγώνα με τα μέσα που διαθέτει για να ξεβρακωθεί το σύστημα και βέβαια η ομάδα που 20 χρόνια με οποιαδήποτε διοίκηση στην ΕΠΟ είχε το κουμάντο. Ρόλο έπαιξε και ο αντίπαλος. Αλλο Κόκκαλης, άλλο Μαρινάκης. Για να τα λέμε όλα.
Τεράστιο ρόλο έπαιξε για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια συνένοχης σιωπής η Πολιτεία. Ο Σταύρος Κοντονής ήταν ο πρώτος υπουργός που δεν μάσησε με τον μπαμπούλα του αυτοδιοίκητου, που έδινε σε όλους τους προκατόχους του, πλην Φλωρίδη που τον έφαγε το ίδιο του το κόμμα, την δικαιολογία που ήθελαν για να αφήσουν τον Ολυμπιακό να παίρνει τα πρωταθλήματα και τα αφεντικά και το σύστημα τους να κονομάει. Οχι μόνο δεν μάσησε αλλά κατάφερε να κάνει σύμμαχο του την ΦΙΦΑ εξηγώντας απλά πως έχουν τα πράγματα και πως τα όρια ανοχής τελείωσαν. Και εκτός από αυτό δεν πήγε και με τον σταυρό στο χέρι. Και τους νίκησε. Με την στήριξη της ΑΕΚ από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα. Αλλά και ο διάδοχος του ο Γιώργος Βασιλειάδης παρά τις ελπίδες των κάθε λογής λαμογιων συνέχισε την ίδια πολιτική. Και έτσι το ποτάμι δεν γύρισε πίσω. Ζούμε ιστορικες στιγμές. Μετά από 20 χρόνια ξεκινάει πρωτάθλημα με την διοίκηση της ΕΠΟ να μην έχει υποστηριχτεί από τον Ολυμπιακό. Με την ΚΕΔ να μην έχει άγχος για το αν θα καταφέρει η ομάδα του Πειριαιά να πάρει το πρωτάθλημα.
Φυσικά δεν υπάρχει ισότητα. Γιατί τα 20 χρόνια μεταφράστηκαν σε εκατοντάδες εκατομμύρια εσόδων που δημιούργησαν ένα στάτους. Ομως όταν λείπει το βασικό συστατικό της… επιτυχίας τότε όλα μπορούν να συμβούν. Και θα το ξαναπώ. Λάθη θα γίνουν και ομάδες θα ευνοηθούν και θα αδικηθούν. Και ο Ολυμπιακός θα ευνοηθεί. ΟΜΩΣ η κεντρική διαχείριση… λαθών τελείωσε. Ο διαιτητής πλέον θα έχει άγχος να σφυρίξει καλά και όχι να νικήσει ο Ολυμπιακός και να χάσουν οι αντίπαλοι του. Για το ότι ο ΠΑΟΚ πανηγυρίζει επειδή έριξε την ΕΠΟ δεν χρειάζεται καμία απάντηση. Αρκεί ότι ξέρουν αυτοί που πρέπει. ΟΛΟΙ. Ξεκινάμε λοιπόν. Η ΑΕΚ δεν έχει να φοβηθεί κανέναν. Αντίθετα όπως δείχνουν οι δηλώσεις του Σάββα και τα κλαψιάρικα άρθρα των παπαγάλων την φοβούνται και την βλέπουν παντού μπροστά τους. Υπομονή. Ολά μια συνήθεια είναι.
