Μεγάλο ντέρμπι έρχεται την Κυριακή, αυτό που ήταν πάντα στην κορυφή της δυσκολίας και βέβαια του ενδιαφέροντος τα πρώτα 20 χρόνια της… οπαδικής μου ζωής. Πάντα ο ΠΑΟ ήταν η ομάδα που φοβόμουν και υπολόγιζα περισσότερο από όλες. Ηταν ο μεγάλος “εχθρός”. Και για τους περισσότερους αυτό ίσχυε μέχρι να αλλάξει η ιστορία από το 1996 και μετά όταν αυτό που γινόταν μέχρι φέτος δεν ήταν μόνο ποδόσφαιρο. Και το ποιόν θα θεωρείς εχθρό δεν ήταν θέμα επιλογής. Πάντα όμως τα ματς με τον ΠΑΟ είναι ντέρμπι και χαίρομαι πραγματικά που οι δύο ομάδες δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που ήταν στο ματς του πρώτου γυρου και σίγουρα ο αγώνας δεν θα είναι ίδιος. Παρότι έρχεται μεγάλο ντέρμπι όμως το θέμα της ΑΕΚ παραμένει το γήπεδο ή μάλλον ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ. Γιατί πλέον πολύ δυνατά στην καθημερινότητα έχει μπει και η προσπάθεια του Μάκη Αγγελόπουλου να εξασφαλίσει ότι σημαντικότερο υπάρχει για το σπίτι της Βασίλισσας. Οχι για τώρα αλλά για τα επόμενα τουλάχιστον 50 χρόνια. Φυσικά και αυτός ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Ομως χάρη στην αποφασιστηκότητα του Αγγελόπουλου φαίνεται ότι με την τρίτη προσπάθεια, γιατί όλα έχουν ξεκινήσει από το 2015 κιόλας με την προσπάθεια για το Γαλάτσι, θα υπάρξει επιτυχία. Δεν θα πάρει έτοιμο κλειστό όπως ο ΠΑΟ, ο Ολυμπιακός, ο Αρης και ο ΠΑΟΚ που είναι ο καλύτερος του χωριού αλλά δεν πειράζει. Πάντα η ΑΕΚ πήγαινε από τον δύσκολο δρόμο και έβρισκε μπροστα της ότι εμπόδιο μπορεί κάποιος να φανταστεί. Ομως θα φτάσει το τέρμα αυτή την φορά. Και αυτό πράγματι θα είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για να γίνει ξανά Βασίλισσα. Στη Φιλαδέλφεια ο δήμαρχος, η παρέα του και οι υποστηρικτές τους έχουν γίνει πλέον επιθεώρηση. Τώρα που ξαναχτίζει τον Κένταυρο, μέσα στο Αλσος που… προστατεύει, καλό θα ήταν να σκεφτεί κι ένα μίνι θεατράκι γιατί σίγουρα τέτοια νούμερα, επιθεώρησης, δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα. Η συνέντευξη Πάντζα σίγουρα τους πόνεσε γιατί δεν ήταν άλλος ένας από την οικογένεια της ΑΕΚ αλλά ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που είχε συμμετάσχει από το 2014 στις διαδικασίες για την εξεύρεση λύσης και ξέρει από πρώτο χέρι τον ρόλο του Βασιλόπουλου. Για αυτό κι ο Αρης επέλεξε να απαντήσει μέσω facebook με τα γνωστά συντακτικά του λάθη μόνο στο θέμα της υψομετρικής και άφησε όλα τα άλλα ασχολίαστα. Βέβαια βραβείο ήθους ως απάντηση παίρνει η ανάρτηση της τοπικής ιστοσελίδας της Φιλαδέλφειας “Παρατηρητής” που στηρίζει Βασιλόπουλο λες και την γράφει η... Χρυσά ή η Ευτυχία, που λέει ο λόγος, και δεν λέω ο ίδιος γιατί θα το καταλαβαίναμε από τα… λάθη. Διαβάζεις και χαίρεσαι ρε παιδι μου αριστεροσύνη... Το σχόλιο για την συνέντευξη Παντζα (όπως θα δείτε στην ένθετη φωτό) ειναι η φωτογραφία και ο υπότιτλος απο το aek365 και ο τίτλος ο δικος τους σκέτος. “Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι”. Σε απλά ελληνικά για να καταλάβουν και αυτοί που όταν θέλουν να πουν οτι καποιος δεν ξέρει κατι γράφουν οτι ο τάδε "δεν ειναι γνώση" ή που νομίζουν οτι ο εντολοδόχος... δίνει εντολές, η καλή ιστοσελίδα απαντάει στα λεγόμενα Παντζα υπονοώντας οτι γέρασε και χαζεψε... Και γαμω τις αντιρατσιστικές προσεγγίσεις. Μπραβο παιδιά. Και σε ανώτερα. Όλα στον αγώνα εναντίον του ρατσισμού! Οι αντιδράσεις τους δείχνουν πως ο γολγοθάς μας φτάνει στο τέλος. Ξέμειναν από επιχειρήματα κι αυτό που πιστεύουν πλέον ότι μπορεί να τους σώσει είναι το να πιστέψουν στην κυβέρνηση ότι είναι… θύματα. Τους πόνεσε πολύ λοιπόν ο Πάντζας λέγοντας το αυτονόητο. Πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την αστυνομία όλη μέρα έξω από το δημαρχείο δεν είναι δυνατόν να έχουν κυριαρχησει στην πόλη οι… ακροδεξιοί παρακρατικοί. Και μέσα σε όλα έσκασε και θέμα μεταγραφής Μάνταλου στην Κίνα μέσω Πογιέτ. Μάλιστα γράφτηκε και το ποσό που σίγουρα εξιτάρει τα πλήθη. 12.000.000 ευρώ. Είναι σίγουρο πως η ΑΕΚ με μια τέτοια πρόταση θα έδινε οποιοδήποτε παίκτη. Οπως και οποιαδήποτε Ελληνική ομάδα. Ομως να δούμε αν θα είναι όταν έρθουν οι μεταγραφές στην Κίνα και ο Πογιέτ στην Σανγκάη και το συζητάμε. Γιατί τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και η μεγαλύτερη επιβεβαίωση είναι η συνέντευξη - μαμούθ που έδωσε στη NOVA. Σαν να έστειλε βιογράφικο στον… Μαρινάκη ήταν. Αυτός ψάχνει προπονητή και του είπε αυτά που ήθελε να ακούσει. Για τον Μελισσανίδη τον μεγάλο πόνο του Πειραιά… Και είναι κι ωραία η Γλυφάδα κι ακόμη πιο όμορφη η Βουλιαγμένη… Για να δούμε. Θα τσιμπήσει ο Βαγγέλης;