Μια όμορφη μέρα ξημέρωσε. Οπως είναι κάθε μέρα που έχει αγώνα η ΑΕΚ μας. Απέναντι σε μια ομάδα η οποία θα έπρεπε για πάντα να ευγνωμονεί την ΑΕΚ και τον κόσμο της αλλά δυστυχώς οι οπαδοί της δεν το είδαν έτσι. Οτι κι αν έχει γίνει βέβαια το ταξίδι του Απριλίου 99 στο Βελιγράδι έγινε, έγραψε ιστορία και δεν θα σβήσει ποτέ από τις μνήμες. Κι ας έγιναν αδερφές ομάδες με τον ΠΑΟΚ, κι ας έγιναν κάποια πράγματα πολύ… ρομπέ από τους οπαδούς της, η Παρτιζάν πάντα θα θυμίζει εκείνη την μεγάλη στιγμή της ιστορίας της ΑΕΚ. Σήμερα έρχεται στο ΟΑΚΑ λοιπόν η Παρτιζάν και η ΑΕΚ, για πρώτη φορά πλήρης μετά από καιρό, πρέπει πάση θυσία να πάρει το παιχνίδι μετά την απρόσμενη ήττα στη Γερμανία. Μια ήττα που ακόμη και σε αυτή την πολλή κακή βραδιά θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν οι διαιτητές σφύριζαν απλά 50-50. Και δεν είναι μόνο οι καραμπινάτες φάσεις που είχαν γίνει αλλά η όλη συμεριφορά που επέτρεψε το ξύλο στους Γερμανούς.
Σήμερα που θα είναι κι ο Πατρίκ στο γήπεδο,που πράγματι κάνει σοβαρή προσπάθεια να φτιάξει μια σωστή διοργάνωση μέσα σε ένα μάτσο… γκρανκάσες της ΦΙΜΠΑ, είναι μια ευκαιρία να ακούσει κατ ιδίαν τα παράπονα που δικαιολογημένα έχει η ΑΕΚ. Είναι δεδομένο πως το πράγμα γύρισε και το Τσάμπιονς Λιγκ απέκτησε αίγλη και ενδιαφέρον μετά την απόφαση της ΑΕΚ να παίξει στη διοργάνωση της ΦΙΜΠΑ αφήνοντας παράλληλα τον… ανταγωνισμό χωρίς Ελληνική ομάδα. Αμέσως την ΑΕΚ ακολούθησαν κι άλλες ομάδες που είχαν ξεκινήσει στο Eurocup και ήρθαν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η ΑΕΚ δεν έκανε όλα αυτά λοιπόν για να της κάνουν πλάκα οι διαιτητές. Γιατί δεν είναι μόνο το παιχνίδι στη Γερμανία. Με την Σάσαρι όπου η Βασίλισσα έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της και νίκησε με 20 πόντους διαφορά η διαιτησία κατάφερε να εξοργίσει όλο τον κόσμο. Και μιλάμε για παιχνίδι 20 πόντων.
Για να δούμε από εδώ και πέρα λοιπόν που όσο προχωράει η διοργάνωση σοβαρεύουν και τα πράγματα. Η ΑΕΚ θα διεκδικήσει την κατάκτηση του τροπαίου μέχρι τέλους και αν το χάσει θα το χάσει μόνη της και όχι επειδή θα κάνει δημόσιες σχέσεις η ΦΙΜΠΑ. Αυτά. Ραντεβού εκεί. Στις 7, για όσους ξεχάστηκαν. Δεν θα πούμε πολλά για ποδόσφαιρο σήμερα. Σήμερα προέχει η νίκη στο μπάσκετ και βέβαια το να έχουμε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Κι αύριο μέρα είναι.
Για τον Λέσκοτ να πω στα γρήγορα πως ότι κι αν γίνει εγώ θέλω τέτοιες μεταγραφές στην ΑΕΚ. Με γεμάτες χρονιές, από μεγάλα πρωταθλήματα με όνομα και λάμψη. Και αγωνιστικά θεωρώ απώλεια την αποχώρηση του. Από εκεί και πέρα νομίζω πως χθες είναι μια ιστορική μέρα για την ΑΕΚ. Και θα φανεί στην πορεία. Εχω εμπιστοσύνη στον Μελισσανίδη και πιστεύω πως είναι ένας άνθρωπος που μεγαλούργησε, εκτός των άλλων, διορθώνοντας τα λάθη του. Η αλήθεια είναι πως στην ΑΕΚ επειδή υπάρχει συναίσθημα που δεν υπάρχει σε άλλες δουλειές η διόρθωση καθυστερεί. Αλλά όπως φάνηκε χθες, και όχι μόνο από την ομιλία στα αποδυτήρια, τα πράγματα αλλάζουν οριστικά. Ηδη έχουν αλλάξει πολλά θα αλλάξουν κι άλλα. Ουδείς αναντικατάστατος. Και πάνω από όλους η ΑΕΚ.
