Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα φεύγοντας χθες από το ΟΑΚΑ ήταν “κρίμα που δεν θα είμαι στην Πυλαία”. Ευτυχώς το έχει η τηλεόραση. Σιγουρα το ίδιο πράγμα είμαι βέβαιος πως το σκέφτηκαν κι άλλοι πολλοί φεύγοντας από το κλειστό μετά από άλλη μια παράσταση. Και 100% όλοι πέρασαν καλά. Δεν ήμασταν πάλι πολλοί, μόλις χθες, ναι χθες, η Βασίλισσα έφτασε στα 1001 διαρκείας όμως όσοι πήγαν ήταν πολλοί περισσότεροι από ότι σε αντίστοιχα περυσινά παιχνίδια και σίγουρα θα ξαναπάνε. Αυτό είναι το ζητούμενο για την θαυμάσια ομάδα που απολαμβάνουμε φέτος από το πρωτο επίσημο παιχνίδι κι ενώ είχαμε… προειδοποιηθεί από τα δύο μεγάλα φιλικά με ΤΣΣΚΑ και Γαλατά. Να ικανοποιεί αυτούς που πάνε και την βλέπουν και να τους πείθει να ξαναπάνε και να παρασέρνουν κι άλλους την επόμενη φορα. Το ζητούμενο για την σχέση της με τον κόσμο της που 10 χρόνια είχε ξεχάσει ότι υπάρχει μπάσκετ, τα τρία από αυτά δεν ήξερε καν με ποιους παίζει, και πέρασε πέρυσι από πολλά και δύσκολα στάδια η σχέση κόσμου - ομάδας… Το αγωνιστικό ζητούμενο είναι η ομαδα να βελτιώνει συνεχώς το παιχνίδι της. Ειναι ξεκάθαρο πως αυτός είναι ο στοχος του Γιούρι που ξεκίνησε ένα πολύ δύσκολο έργο το καλοκαίρι για να φτιάξει μια νέα ομάδα που να παίζει άλλο μπάσκετ και απλά τα κατάφερε. Προσοχή, δεν βιάζομαι. Η ομάδα δεν έχει πετυχει κανέναν στόχο. Και δεν ξέρουμε τι θα πετύχει, περιμένουμε με αισιοδοξία και αγωνία να το δουμε. Ομως σίγουρα ο στόχος του Γιούρι να παρουσιάσει μια τελείως διαφορετική ομάδα που να παίζει σύγχρονο, όμορφο και αντρικό μπάσκετ έχει ήδη επιτευχθεί… Με απλά πράγματα που όμως συνήθως είναι και τα δυσκολότερα. Μια ομάδα με πλάνο από την ημέρα που έγινε η πρώτη σύσκεψη για αποφάσεις αρχικά για το ποιοι θα φύγουν από την περυσινή ομάδα μέχρι την τελευταία φάση του τελευταίου αγώνα της σεζόν. Πλάνο δύσκολο όχι μόνο να το εκτελέσεις αλλά και να το καταλάβεις. Ομως προχωράει παρότι δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα με την αποχώρηση του Λουκά που διέλυσε όλο τον προγραμματισμό για την θέση 5 χωρίς η ΑΕΚ και βέβαια ο προπονητής της να φταίει σε τίποτα. Η ομάδα όμως δεν έκλαψε. Προχώρησε… Κι ακόμη όπως λέει αυτός ο ξανθός σπασίκλας που δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος και όταν χαμογελάει είναι είδηση, έχει πολύ δρόμο μπροστά για να παίξει η ΑΕΚ αυτό που πρέπει. Είναι νωρίς ακόμη να μιλάμε για δικαίωση του Γιούρι, τα αποτελέσματα θα μιλήσουν, όμως κανείς δεν μπορεί πια να αμφισβητήσει ότι ο άνθρωπος είναι προπονητής. Με τα καλά του και τα άσχημα του αλλά προπονητής υψηλού επιπέδου. Και δεν ξέρω πόσο επίπονο ειναι για αυτούς που το κάνουν αλλά σίγουρα είναι σπουδαίο να βλέπεις μια ομάδα που όλοι οι παίκτες μπαίνουν στο γήπεδο ετοιμοι να… δαγκώσουν και να σκοτώσουν. Ανεξάρτητα αν μπαίνουν πρώτη φορά, αν είναι ζεστοί ή κρύοι ή ξενερωμένοι επειδή ήθελαν να μπουν νωρίτερα. Μπορεί από μέσα τους να βρίζουν κάποιοι ή και όλοι όμως σημασία έχει ότι αυτό που βλέπουμε μας αρέσει και αυτοί, οι παίκτες δηλαδή, παίζουν πολύ καλύτερα από πέρυσι, γίνονται συνεχώς καλύτεροι και το κυριότερο μέλη μιας ομάδας που νικάει. Οπότε μόνο ευχαριστημένοι μπορεί να είναι γιατί το ζητούμενο για έναν παίκτη είναι πάντα πάνω από όλα το να γίνεται καλύτερος ενόψει του επόμενου συμβολαίου του. Και στο σύγχρονο μπάσκετ πιο πολύ κι από τα στατιστικά μετράει το να μπορείς να είσαι μέλος μιας ομάδας. Η δουλειά συνεχίζεται λοιπόν όπως και η πίεση για την λεπτομέρεια. Η πίεση πάντα κάνει καλό στις ομάδες με στόχους και το συνεχές κυνήγι της τελειότητας μπορεί να μην φέρει ποτέ το… τέλειο όμως είναι δεδομένο ότι θα φέρνει συνεχή βελτίωση. Και είναι πολύ σημαντικό ότι η προσπάθεια αυτή για βελτίωση έρχεται με δουλειά και όχι με συνεχείς αλλαγές παικτών που τελικά δεν οδήγησαν πουθενά πέρυσι αν και η αλήθεια είναι πως η προσθήκη του Μπράουν έσωσε την χρονιά. Φέτος όλες οι επιλογές έγιναν συνειδητά και αυτή την στιγμή είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ δεν κοιτάει καν παίκτες. Ολοι κάνουν την δουλειά για την οποία τους επέλεξε η ομάδα κι αν δεν υπάρξει, χτύπα ξύλο, τραυματισμός ή κανένα τρελό παράπτωμα ο στόχος του Γιούρι είναι μέχρι τουλάχιστον το τέλος του πρώτου γύρου η ομάδα να είναι ως έχει. Και εκεί θα εξεταστεί αν κάποια αλλαγή μπορεί να βοηθήσει στους στόχους όπως θα έχουν διαμορφωθεί. Αυτό ισχύει για όλους και βέβαια για τον Φάλκερ που στάθηκε πάλι άτυχος. Περαστικά και ο στόχος πλέον για τον σέντερ της ΑΕΚ είναι να είναι 100% ετοιμος στο ΣΕΦ. Μέχρι τότε η ομάδα θα βρει την λύση. Κάποιος άλλος θα μπει με το μαχαίρι στα δόντια να δώσει την μάχη της μιας κατοχής λες και είναι η πιο σημαντική της ζωής του. Αυτά. Οσο για το ποδόσφαιρο… Σήμερα σιγουρεύτηκα ότι το πρωτάθλημα δεν εχει τελειώσει ακόμη.