
Το χθεσινό παιχνίδι με την Κέρκυρα ήταν μια ανάσα. Σε ενα ολόαδειο γήπεδο, με κάποιους από τους λίγους που πήγαν να πιέζουν ασφυκτικά από το πρώτο λεπτό ανεξάρτητα από το πως έπαιζε η ομάδα με συνθήματα για να παίξει μπάλα αυτή που δεν είναι η ΑΕΚ, με εντεκάδα κυπέλλου και πειραματική η ΑΕΚ έκανε το… καλύτερο της φετινό παιχνίδι. Δεν το γράφω για καλό αυτό… Αλλά δυστυχώς έτσι όπως έγιναν τα πράγματα το καλοκαίρι με την επιλογή Τιμούρ και την τραγική εξέλιξη της το να βλέπεις τα αυτονόητα, που τα είδες και με τον Πανιώνιο αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ κακό, είναι μια πρόοδος, Εστω και με πειραματική εντεκάδα απέναντι σε επίσης πειραματική εντεκάδα σαν κι αυτή της Κέρκυρας. Αυτά τα 20 μέτρα πιο ψηλά στο γήπεδο μαζί με την αυτονόητη διάθεση της ΑΕΚ να παίξει αυτή το παιχνίδι και όχι να περιμένει τους άλλους να φύγουν από την περιοχή τους για να προσπαθήσει να πάει… αυτή μαζί με την διάθεση που είχαν οι παίκτες ανεξάρτητα από το τι έκαναν σωστά ή λάθος είναι μια αρχή. Η βάση. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πιο δύσκολα πράγματα μπροστά και ελπίζω ο Ζοζέ Μοράις να μπορέσει να τα βάλει γρήγορα στο παιχνίδι.
Είχα γράψει από την ημέρα της αλλαγής πως πολύ εύκολα και γρήγορα θα φανούν σημάδια ανάκαμψης. Η ομάδα θα γίνει καλύτερη, για μένα είναι ήδη. Το σημαντικό είναι να γίνει πολύ καλύτερη γιατί δυστυχώς ο πήχης με την καταστροφική επιλογή του καλοκαιριού ήταν πολύ χαμηλά. Η Τούμπα είναι ένα πολύ σκληρό τεστ. Η εμπιστοσύνη του κόσμου στην ομάδα και η αισιοδοξία του παραμένουν χαμηλά. Το άσχημο δεν είναι 100-200 άτομα να αποδοκιμάζουν με συνθήματα, που όπως είπε και ο προπονητής και ο Γκάλο δικαιολογούνται, αλλά το να μην ασχολούνται καν οι πολλοί με την ΑΕΚ. Και είναι πραγματικά κρίμα που με τόσο καλό υλικό η ΑΕΚ κατάφερε να φτιάξει τόσο κακή ομάδα. Ομως αν όλα τα άλλα λειτουργούν καλά όπως συμβαίνει στην ΑΕΚ τότε αυτό μπορεί να αλλάξει γρήγορα. Με τα αποτελέσματα. Πρώτα αυτά και μετά όλα τα άλλα. Η Τούμπα είναι μεγάλη πρόκληση και μαζί και ευκαιρία. Γυρίζει κι ο Πατίτο, προπονήθηκε κανονικά ο Βάργκας, ξεκουράστηκαν και μερικά παιδιά που έχουν τραβήξει όλο το λούκι και πάμε παρακάτω. Από χθες εκτός από τα γενικά χάρηκα που καλωσορίσαμε πάλι στην ομάδα μας τον… Γκάλο. Ενα απο τα μεγαλύτερα επιθετικά όπλα της ΑΕΚ και από τα μεγαλύτερη θύματα ποδοσφαιρικής… κακοποίησης. NO more back back back.
Η ποδοσφαιρική ΑΕΚ πήρε ανάσα, η Βασίλισσα προχωράει χωρίς ανάσα. Στο μπάσκετ η ομάδα σε χρόνο ρεκόρ απέκτησε το προσωπικό της στιλ κι αυτό είναι το σημαντικότερο. Αυτό που έχει πετύχει ο Γιούρι με τον Μανωλόπουλο και όλο το τιμ είναι πράγματι εντυπωσιακό. Η ΑΕΚ δείχνει να είναι από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη και χωρίς σκαμπανεβάσματα που έχουν άλλες ομάδες. Με τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού σε όλα τα ματς, με την άμυνα να δίνει την λύση ακόμη και σε παιχνίδια που δεν ξεκινάνε καλά όπως το χθεσινό στο Βέλγιο και με την ΑΕΚ να επικρατεί τελικά έχοντας σίγουρα την καλύτερη άμυνα στην Ευρώπη με μεσο όρο κάτω από 60 πόντους. Δεν είναι καθόλου απλό αν σκεφτούμε απλά πως ο Ολυμπιακός έφαγε 94 πόντους στη Λευκάδα. Ενας πολύ δυνατός και βελτιωμένος φετος Ολυμπιακός.
Το Σάββατο η ΑΕΚ πάει στα κατακίτρινα Τρίκαλα κι αφού περάσει με σεβασμό κι από εκεί θα βρεθεί μπροστά στην πρώτη μεγάλη φετινή πρόκληση. Στην πανίσχυρη Μπεσίκτας που είναι κι αυτή αήττητη σε Τουρκία και Ευρώπη και φαβορί για την πρώτη θέση στον όμιλο. Εκεί θα δώσουμε το μεγάλο ραντεβού. Βιαστείτε για τα εισιτήρια τώρα που είναι νωρίς γιατί θα βρεθούμε όλοι προ εκπλήξεων… ΑΕΚάρα για πάντα.