Δεν μπορείς να πεις και πολλά για το παιχνίδι της Λιβαδειάς. Τι να πεις για ένα παιχνίδι που το χάνεις 3-0 με τον αντίπαλο να έχει μια τελική προσπάθεια στο τέρμα. Το ίδιο θα έγραφα αν η ΑΕΚ κέρδιζε με τον ίδιο τρόπο. Μετά την ήττα του πρώτου γύρου από την Λιβαδειά στο ΟΑΚΑ λέγαμε πως αποκλείεται να ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Κι όμως έγινε ακόμη πιο κουφό, ακόμη πιο εξοργιστικό. Και πόνεσε και περισσότερο γιατί η ΑΕΚ έχασε την δεύτερη θέση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟ και αν παραμείνουν οι τιμωρίες της ΑΕΚ για το Περιστέρι και ο αποκλεισμός του Πανιωνίου από τα πλέι οφ τότε εκτός από την οριστικοποίηση απώλειας της δεύτερης θέσης μπορεί να μπει στα πλέι οφ με βαθμό λιγότερο. Και βέβαια δεν έφταιγε μόνο η Λιβαδειά για αυτό. Η ΑΕΚ στο Αγρίνιο κι ακόμη περισσότερο στην Καλλονή ήταν εξίσου τραγική για να μην πω ότι στην Λέσβο ήταν και χειρότερη.
Στη Λιβαδειά το παιχνίδι έγινε μαγική εικόνα σε εκείνο το μαγικό δίλεπτο του Ντίντακ και των άλλων παιδιών. Και δεν ίσιωσε ποτέ. Από εκεί και πέρα έρχονται δύο πολύ κρίσιμα παιχνίδια με τον Ατρόμητο. Η πρόκριση είναι μονόδρομος. Κλισέ αλλά είναι έτσι. Αλλιώς η χρονιά πάει στράφι. Η ομάδα θα είναι πλήρης και πολύ απλά ΠΡΕΠΕΙ να νικήσει καικυρίως να μην δεχτεί γκολ στο πρώτο ματς και μετά πάει στο Περιστέρι και καθαρίζει. Αυτό. Τίποτε άλλο. Μετά μιλάμε για πλέι οφ, τελικό κτλ. Χωρίς πρόκριση με Ατρόμητο δεν είναι να μιλάμε για τίποτα.
Σε ότι αφορά το μπάσκετ τα πράγματα είναι απλά. Η ΑΕΚ έδωσε την ευκαιρια στα κοράκια κι αυτά την καθάρισαν. Αν είχε κρατήσει η ομαδα την διαφορά στους 8-12 ποντους μέχρι το τέλος δεν θα μπορούσαν ούτε με τα εξώφθαλμα άδικα σφυρίγματα να δώσουν την νίκη στον ΠΑΟΚ. Σε κάθε περίπτωση και με όλο τον ειλικρινή σεβασμο στον ΠΑΟΚ που σίγουρα αν είχε το μπάτζετ της ΑΕΚ θα ήταν πολύ πολύ ψηλότερα γιατί έχει ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο και την προηγούμενη πενταετία ήταν ξεκάθαρα η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα μετά τους δύο δεν επιτρέπεται η ΑΕΚ να χάσει την Πυλαία.
Αν τελειώσει και φέτος η σεζόν δυο μήνες πριν τις άλλες ομάδες θα μιλάμε για καταστροφή. Ειχα γράψει και το Σάββατο πως η σειρά με τον ΠΑΟΚ αν έχει το… λάθος αποτέλεσμα μπορεί να υπονομεύσει και την επόμενη σεζόν. Δεν θέλω καν να σκεφτώ τοπόσο δύσκολο θα είναι να μαζευτεί ο κόσμος για την επόμενη σεζόν αν η φετινή τελειώσει με αυτό τον ταπεινωτικό τρόιπο το Σαββατο στην Πυλαία. Από όλες τις δηλώσεις που έχουν γίνει μετά το ματς κρατάω μόνο του Λουκά. Να δείξουν επιτέλους χαρακτηρα και να νικήσουν μεσα στην Θεσσαλονίκη. Το ότι μπορουν είναι δεδομένο. Ολα είναι στο χέρι τους. Κι αυτό ισχύει και για τον Γιούρι και για τους παίκτες.
Το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν ντροπή για την Ελληνική διαιτησία αλλά απαράδεκτοι ήταν και ο Ζντοβτς και οι παίκτες του. Φαινόμενα με 22 δίποντα και 33 τρίποντα απέναντι σε ομάδα με ενάμιση ψηλό, 10 τρίποντα του Λουκά με ένα μόλις εύστοχο, τρία λεπτά ο Ερικ σε ματς που αποβλήθηκε ο Μαυροειδής 7-8 λεπτα πριν το τέλος και βέβαια πρόβλημα πάλι στον άσο μετά από τόσες αλλαγές παικτών. Τραγικό και το παθητικό 31 πόντων στην τέταρτη περίοδο ακόμη κι αν ο ΠΑΟΚ χτύπαγε φουλ βολές. Αποδείξτε στην Πυλαία πως απλά ήταν μια κακιά στιγμη. Αλλιώς… σκούπα.
