Βλέποντας τις φωτογραφίες του Μανωλά στην προπόνηση… θυμήθηκα πως αύριο έχουμε και αγώνα. Χθες ήταν η πρώτη προπόνηση ουσιαστικά για το ματς του Σαββάτου. Και ουσιαστικά η τελευταία γιατι την παραμονή πάντα το πρόγραμμα είναι ελαφρύ. Την Τετάρτη ουσιαστικά δεν έγινε προπόνηση αλλά μια τελετουργική προπόνηση παράδοσης - παραλαβής. Πάντα ο ίδιος ο Μανωλάς, όπως και σαν παίκτης. Με ένα μόνιμο άγχος στα όρια του φοβου και ίσως μια υπερεκτίμηση των δυσκολιών χωρίς να δικαιολογείται που δεν ήταν τακτική αλλά τρόπος ζωής. Βέβαια όταν έπαιζε ποδόσφαιρο του βγήκε σε καλό. Μπορεί στην προπονητική να μην συνέβη το ίδιο, όπως έδειξε η πορεία του από το 1999 μέχρι σήμερα, γιατί είναι τελείως άλλο πράγμα όμως τα στοιχεία του χαρακτήρα του νομίζω πως τον καθιστούν την καλύτερη λύση για υπηρεσιακό. Γιατί το παιχνίδι με τον Ηρακλή έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση είναι από πολύ δύσκολο εώς οριακό για την ΑΕΚ. Νίκη με μισό μηδέν και πάμε παρακάτω είναι αυτό που ονειρεύομαι για αυτο το παιχνίδι. Γιατί εντάξει ο Ηρακλής δεν είναι κάποια φοβερή ομάδα, η αμυντική του λειτουργία δεν λέει και πολλά πράγματα όμως είναι επισης μια επικίνδυνη ομάδα. Για ένα τέτοιο ματς ειδικών συνθηκών ο Μανωλάς και η νοοτροπία του ταιριάζει γάντι. Υπευθυνότητα στα όρια του φόβου.

Θυμαμαι το 2010 στην μεταβατική περίοδο από τον Μπάγεβιτς στον Χιμένεθ η ΑΕΚ έπαιξε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος με υπηρεσιακό προπονητή τον Κόλα. Νίκη 1-0 με την Ξάνθη. Την επόμενη μέρα του είχα βγάλει, γραπτώς, το καπέλο γιατί δεν προσπάθησε καθόλου να δείξει μέσα σε 90 λεπτά τι… προπονητάρα είναι αλλά προσέγγισε το παιχνίδι με την σοβαρότητα που απαιτούσαν οι στιγμές και το κακό φεγγάρι της ομάδας. Στο τέλος θυμάμαι έκανε και μια αμυντικογενή αλλαγή (Γιάχιτς αντί του σκόρερ Λεονάρντο) και κλείδωσε το ματς αδιαφορώντας για την δυσφορία του κόσμου. Βλέποντας το μόνιμα σκυμμένο κεφάλι του Μανωλά και όλες τις φωτογραφίες προβληματισμού βεβαιώθηκα πως ο αυριανός αγώνας είναι για αυτόν σαν τελικός παγκοσμίου κυπέλλου. Γιατί ο αγώνας αυτός θα είναι είναι ο μοναδικός ή ο ένας από τους δύο που θα κάτσει στον πάγκο σαν ΑΕΚ και αυτό που τον νοιάζει είναι το αποτέλεσμα. Αυτό θα μείνει στην ιστορία έτσι κι αλλιώς. Δεν θα θελησει να δείξει πόσο… προπονητάρα είναι με κάποια μαγικά τρικ όπως ένα νούμερο που είχε μείνει υπηρεσιακός για ένα ματς, στο οποίο δεν νίκησε βέβαια, και είχε πει στους παίκτες να δοκιμάσουν μια κομπίνα στην επίθεση που έκανε το προηγούμενο βράδυ η… Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Νίκη με κάθε κόστος. Και ελπίζω από την άλλη πλευρά ο Ηρακλής να έχει νοοτροπία… νικητή στις πράξεις και όχι στα λόγια και να ανοίξει κανένα αεροδιάδρομο στο κέντρο για να γίνει πιο εύκολο το απόγευμα μας. Γιατί το άγχος θα είναι πολύ.