Άξιζε τον κόπο η αναμονή. Για την πρώτη ζωντανή επαφή. Με τη Βασίλισσα μας. Χωρίς βασικό σεντερ, χωρίς το βασικό δυάρι, χωρίς τον Σάκοτα και απέναντι σε μια ομάδα με μπάτζετ για φάιναλ φορ Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα Τουρκίας η ΑΕΚ του Σάκοτα έδειξε τις δυνατότητες της. Πλήρης θα δείξει σίγουρα περισσότερες. Και παράλληλα έδειξε πως ιδίως στο μπάσκετ έννοιες όπως “χημεία” της ομάδας και ψυχολογία παίζουν πάντα τεράστιο ρόλο. Ο Ορτον αν ήταν χθες σίγουρα θα έκανε κάποια μαγικά. Γιατί είναι σπουδαίος παίκτης. Αλλά η απουσία του ήταν λες και απελευθέρωσε όλους τους άλλους παίκτες. Πραγματικά όλους. Και είδαμε αυτό που είδαμε. Εμείς οι τυχεροί που ήμασταν στο ΟΑΚΑ. Οι λίγοι. Γιατί δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να λέμε την αλήθεια. Ήμασταν πάρα πολύ λίγοι. Και δυστυχώς εκτός του ότι φάνηκε πως τελικά δεν ήμασταν πολλοί όσοι είχαμε την λαχτάρα να δούμε την ομάδα που πέρυσι τέτοιο καιρό μάθαινε το πρωί που θα κάνει προπόνηση το… απόγευμα χθες αποδείχτηκε και κάτι άλλο. Δεν υπάρχει οπαδική κουλτούρα επιβράβευσης στην ΑΕΚ. Δυστυχώς.

Έβλεπα την Κυριακή, για… σκάουτινγκ, το ματς του Άρη με την Καρσίγιακα. Την πρωταθλήτρια Τουρκίας αλλά πιο αδύνατη ομάδα από την Εφές. Εκεί ο Άρης τιμούσε για… εκατοστή φορά το Νίκο Γκάλη. Τον μεγάλο Νίκο Γκάλη που κι εγώ οποτε τον βλέπω ανατριχιάζω. Αλλά και πέρυσι είχε τιμηθεί και πρόπερσι. Κι όμως. Το Αλεξάνδρειο ήταν γεμάτο. Και μετά στον αγώνα μόνος του ο κόσμος κράταγε τον Άρη μέσα στο ματς μέχρι το τέλος με ένα υλικό που όλο μαζί αμφιβάλω αν κοστίζει όσο ο Χέρστον. Δεν θέλω να μειώσω τον Αρη μπορεί με αυτό το μπάτζετ να περάσει την ΑΕΚ στο κύπελλο, απλά το γράφω γιατί μου έκανε εντύπωση. Όπως εντύπωση μου έκαναν τα 3000+ διάρκειας που έχει δώσει η ομάδα της Θεσσαλόνίκης όταν εμείς δεν έχουμε περάσει ακόμη τα 1000. Αλλά για να γυρίσω στην κουλτούρα επιβράβευσης. Χθες ήταν στο ΟΑΚΑ δύο προπονητές που μέσα σε τρεις σεζόν μας έκαναν τέσσερις φορές ευτυχισμένους. Ένα Ευρωπαϊκό, ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα. Εκατομμύρια πανηγύρισαν εκείνους τους τίτλους.

Ελάχιστοι για το μεγεθος ΑΕΚ βρήκαν τον δρόμο χθες για το ΟΑΚΑ. Δεύτερη ευκαιρία για να ζήσεις αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Αυτά τα ματς γίνονται μια φορά. Οπως πριν 20 χρόνια ήτα άδεια η Φιλαδέλφεια στο αντίο του αξεπέραστου Θωμά. Στα επίσημα παιχνίδια πάντως ο κόσμος θα έρθει. Γιατί αυτή η ομάδα θα τον αναγκάσει να έρθει. Όσοι είδαν χθες καταλαβαίνουν τι εννοώ. Αυτά για την Βασίλισσα μας. Τώρα μετράμε μέρες για τον ΠΑΟΚ. Ευτυχώς μετά θα είναι συχνές οι… συναντήσεις μας…