Καλημέρα, καλό μήνα, καλό Φθινόπωρο και να είμαστε όλοι μας καλά. Υγεία πάνω από όλα. Θέλετε να μιλήσουμε για…συνταγές; Για… μπάσκετ; Για τα αγαπημένα μας φρούτα; Για τις διακοπές που πήγαμε, αν πήγαμε; Για τις πατάτες τηγανητές; Όχι ε; Για μεταγραφές ε; Εντάξει ας μιλήσουμε για μεταγραφές. Το χιούμορ είναι πάντα η ευγένεια της απελπισίας… Μία είναι η λέξη που κυριάρχησε από χθες το απόγευμα όταν οριστικοποιήθηκε το τζούφιο κλείσιμο της μεταγραφικής περιόδου. Ξενέρωμα. Μιλάω για τις ευγενικές λέξεις, αυτές που γράφονται. Το απόλυτο ξενέρωμα λοιπόν “καπέλωσε” τα πάντα. Και την εξαιρετική μεταγραφική δουλειά που είχε γίνει μέχρι το Δεκαπενταύγουστο. Ομολογώ πως έπεσα έξω.

Θεωρούσα δεδομένο πως η ΑΕΚ θα πάρει φορ. Είχα… προαίσθημα στις αρχές Αυγούστου, το θεώρησα σχεδόν δεδομένο όταν έγιναν τα δύο… περιστατικά με τον Τζιμπούρ και θεώρησα πως κλείδωσε όταν έγινε γνωστό το πόσο σοβαρός ήταν ο τραυματισμό του Ραφικ μετά τον Πλατανιά. Το κακό είναι πως το ίδιο δεδομένο ήταν και για την ΑΕΚ, τουλάχιστον για αυτούς που χειρίζονται τα μεταγραφικά, την προηγούμενη Κυριακή. Γενικά το τελευταίο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου μετά την μεταγραφή Μπουονανότε και τα φιλικά με Σεβίλλη και Ιντερ χάθηκε η μπάλα. Κι από τρεις μεταγραφές πήγαμε στην καμία με αλλαγές δεδομένων και γνώμης κάθε… μέρα. Ένας μεταγραφικός σχεδιασμός που πήγαινε σούπερ έγινε… φύλλο και φτερό σε ένα δεκαπενθήμερο. Κι όμως. Ιδίως για σέντερ φορ που είχε μείνει μοναδική θέση για ενίσχυση στο τέλος βρέθηκαν περιπτώσεις πολύ καλές κι αν εξαιρέσεις αυτή του παικταρά Ιμπίσεβιτς, που ουσιαστικά ήταν μια ουτοπία που για δικούς του λόγους της έδωσε τόσο μεγάλη υπόσταση με μηδαμινές ελπίδες και χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση ο Μπράνκο, όλες οι άλλες ήταν στις δυνατότητες της ΑΕΚ. Εγγύηση επιτυχίας δεν έχει καμία μεταγραφή αλλά θα μπορούσε να γίνει μια πολύ αξιοπρεπής κίνηση και το κλίμα σήμερα να ήταν τελείως διαφορετικό. Ακόμη και για να αποφευχθεί το ξενέρωμα, που έγινε πολύ μεγαλύτερο εξαιτίας της δήλωσης Μιλοβάνοβιτς για τον Ιμπίσεβιτς, θα άξιζε να γίνει η κίνηση. Συμφωνώ πως οι ομάδες δεν πρέπει να ενεργούν έτσι άλλα και η ψυχολογία του κόσμου και ιδίως του πιστού και πικραμένου οπαδού της ΑΕΚ είναι μία παράμετρος πολύ σημαντική ακόμη και για το αγωνιστικό κομμάτι. Και μην υποτιμάτε αυτό που λέω. Φυσικά ο λόγος που ΕΠΡΕΠΕ να αποκτηθεί σέντερ φορ είναι κυρίως αγωνιστικός.

Η ΑΕΚ αυτή την στιγμή ουσιαστικά δεν έχει σέντερ φορ αφού ο Αραβίδης είναι καλός, χρυσός και αγαπημένος αλλά δεν ήταν ποτέ σέντερ φορ και ο Κρισάντους που είναι σέντερ φορ δεν παίζει ούτε αναγκαστικά, όπως είδαμε με τον Πλατανιά, παρά μόνο όταν η ομάδα χρειάζεται… τελική πάσα όπως έγινε στην Ξάνθη που αυτό ήταν σύμφωνα με τον Τράι το βασικό αγωνιστικό πρόβλημα που οδήγησε την ΑΕΚ να κάνει μία τελική στο τέρμα σε 90 λεπτά και σαν πρώτη προσπάθεια λύσης έβαλε τον Μάκη πρώτη αλλαγή βγάζοντας το δεκάρι. Ούτε το πρόβλημα της τελικής πάσας έλυσε ο Μάκης, ούτε βέβαια του γκολ παρότι έκανε εκείνη την κεφαλιά. Η ΑΕΚ λοιπόν δεν έχει φορ και όταν πρώτα ο Θεός, και ελπίζω γρήγορα, επιστρέψει ο Τζιμπούρ η ομάδα θα επαφίεται στον επαγγελματισμό του, στην υγεία του και στη φόρμα του που δεν έρχεται και πάντα γρήγορα. Και πάλι όμως με έναν κανονικό φορ και έναν παραπεταμένο δεν βγαίνει η ομάδα. Βέβαια για τον Δέλλα αλλά και για πολύ κόσμο ο Αραβίδης είναι φορ οπότε και με την επιστροφή του Τζιμπούρ θα είχαμε πολυκοσμία με την απόκτηση και άλλου φορ. Είναι κι αυτή μια άποψη…

Για να μην παρεξηγηθώ δεν πιστεύω πως η ομάδα έμεινε χωρίς μεταγραφή φορ επειδή ο Δέλλας πιστεύει πως ο Αραβίδης ειναι φορ και εκεί μάλλον θα τον αξιοποιήσει από εδώ και πέρα που θα υπάρξει συνωστισμός στην μεσοεπιθετική γραμμή. Θεωρώ πως είναι καθαρά θέμα διοίκησης αυτή η εξέλιξη εκτός αν βγει ο Τράι και δηλώσει πως πράγματι θεωρούσε περιττή την μεταγραφή σέντερ φορ και πως ζήτησε να μην γίνει. Με υπονοούμενα και θεωρίες δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε. Άλλωστε και ο προπονητής ευθύνη της διοίκησης είναι. Και τα αποτελέσματα και οι αποφάσεις του στην διοίκηση αντανακλούν. Κι όπως έλεγε κι ένας φίλος τα πάντα σε μια ομάδα είναι η διοίκηση. Η ηγεσία. Κάνει όλα τα καλά και όλα τα άσχημα. Ακόμη λοιπόν κι αν ο Δελλας είπε ότι δεν θέλει σέντερ φορ τώρα, που δεν το αποκλείω γνωρίζοντας την γενικότερη φιλοσοφία του, η ηγεσία θα έπρεπε να πάρει βλέποντας αυτό που βλέπουν όλοι. Ή τουλάχιστον να του ζητήσει με δήλωση του να πάρει πάνω του την ευθύνη εξηγώντας αγωνιστικά τους λόγους ώστε να αποφευχθεί το ξενέρωμα του κόσμου και παράλληλα να μην σταλθεί το μήνυμα πως η ΑΕΚ δεν μπορεί να πάρει ένα δανεικό έστω σέντερ φορ των 300-400 χιλιάδων. Θεωρώ πως η ομάδα με ένα σεντερ φορ και ένα στόπερ, θέση όπου πράγματι ο Δέλλας δεν ήθελε άλλο παίκτη αλλά εγώ την γνώμη μου γράφω, η ΑΕΚ θα ήταν υπερπλήρης και με ρόστερ για πρωτάθλημα. Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στις άλλες θέσεις και η ΑΕΚ δεν ζηλεύει, αντίθετα σε πολλές θέσεις την ζηλεύουν οι αντίπαλοι της. Τώρα δεν είναι υπερπλήρης αλλά το πρωτάθλημα μπορεί να το χτυπήσει, το έχει πάρει και με πιο αδύνατο ρόστερ.

Σε κάθε περίπτωση πάντως ένα πράγμα είναι βέβαιο. Η ΑΕΚ είναι ευλογημένη που τον Μάιο του 2013 αντί να φύγει για τον… Αρη, έφυγε μπροστά. Πάντα λοιπόν ακόμη και με στεναχώρια και ξενέρωμα σαν τον χθεσινό ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Δεν θέλω τίποτε άλλο για την ΑΕΚ παρά μόνο να βρισκόταν ένας τρόπος ώστε ο Μελισσανίδης να γίνει και πρόεδρος. Όλα τα άλλα είναι κάλα και όσα δεν είναι ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ. Αρκεί που είναι εδώ. Και με τα λάθη του και με ότι άλλο θέλετε. Από εκεί και πέρα όλες οι αποφάσεις και οι ενέργειες σε μια ποδοσφαιρική ομάδα κρίνονται από το αποτέλεσμα.

Το πρωτάθλημα τώρα άρχισε. Σίγα μην το χαρίσουμε από σήμερα. Από την άλλη ο κόσμος της ΑΕΚ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙ. Ο πήχης πρέπει να είναι πάντα ψηλά. Στην ΑΕΚ πρέπει να είναι οι καλύτεροι. Σε όλους τους τομείς. Ιδίως τώρα που στην ηγεσία είναι ο καλύτερος. Όχι οι φτηνότεροι ή τα καλύτερα παιδιά ή τα δικά μας παιδιά. ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ. Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Ο Σιμόες για παράδειγμα είναι ο καλύτερος κι ας παίρνει λίγα. Φέρε μου έναν Σιμόες και μπροστά κι ας παίρνει λίγα. Ακόμη καλύτερα. Αν δεν βρεις όμως τότε πλήρωσε. Ο κόσμος πρέπει να απαιτεί. Όσο υπάρχουν απαιτήσεις τόσο τα πράγματα θα είναι καλύτερα ιδίως όταν υπάρχει μια ηγεσία που μπορεί να εγγυηθεί από άποψης οικονομικής, επιρροής και ότι άλλο χρειαστεί. Ο κόσμος είναι αυτός που κάνει μεγάλη μια ομάδα, ο κόσμος είναι αυτός που με τις απαιτήσεις του την σπρώχνει προς τα πάνω. Ασπρίσαν τα μαλλιά μας να περιμένουμε. Τώρα τα θέλουμε ΟΛΑ!